15η Παγκρήτια Συνάντηση Μοτοσυκλετιστών 24-25-26/8/2012

[yns]

Μέρα 1η, Παρασκευή 24 Αυγούστου 2012

Με τον Τάκη (TAKIS04) και τον Νίκο (Markas) πήγαμε από Παρασκευή λίγο πριν το μεσημέρι για να καβατζώσουμε θέση μιας και θα ήμασταν πολλοί.




Εκεί όμως βρήκαμε τον Νεκτάριο που ήδη είχε αρχίσει την περίφραξη ενός χώρου. Δεν ήταν και πολύ κατάλληλος καθότι σε ανωφέρεια αλλά ήταν αρκετά μεγάλος για να μας χωρέσει. Όμως ευτυχώς εκείνη τη στιγμή ένας Γερμανός μοναχικός κατασκηνωτής μας είπε ότι σε κάμιαα-δυο ώρες θα έφευγε και μας παραχώρησε τον χώρο που είχε πιάσει, ιδανικός αφού ήταν σε ίσιωμα και με πολλά δέντρα.

Το Δημοτικό κάμπινγκ στα Μάταλα γνωστό και παρουσιασμένο εδώ από τα φεστιβάλ πέρσι και φέτος. Αμμώδες, με ελάχιστες παροχές και τουαλέτες στα όρια του απαράδεχτου (που στην ανάγκη κάνουν τη δουλειά τους) και με κουρεμένα τα μεγάλα δέντρα που κάποτε έκαναν πολύ μεγαλύτερη σκιά. Όπως ειπώθηκε, η μοναδική περίπτωση να φτιάξει είναι να το πάρει ιδιώτης. Καθώς έφευγα μου είπαν στην είσοδο πως ο Δήμος Φαιστού σκέφτεται να το αναβαθμίσει του χρόνου. Εκεί θα είμαστε και θα το δούμε...




Στον χώρο υπήρχε και παζάρι με χίπικα και μη πραγματάκια




Ο μοναδικός Φώτης!




Ο Αντώνης στο bar




Οι σκηνές και οι μηχανές των παιδιών από Κίσσαμο




Και ο δικός μας χώρος που ξεχώριζε για την έκταση (από τη 2η μέρα) και την οργάνωση του!




Να ευλογήσουμε τα γένια μας πρώτα




Οι 3 Χάριτες (μία είναι ομορφότερη βεβαίως βεβαίως...)




Οι κwλοι από τις 3 Χάριτες... Της δικιάς μου είναι φαρδύτερος!!




Όταν τελειώσαμε το τσαντήρωμα πήγαμε για λυτρωτικό μπανάκι..

Και μετά ξάπλα για να έχω δυνάμεις για το βράδυ. Η αιώρα που έχω είναι καταπληκτική... Δεν σου κάνει καρδιά να σηκωθείς!




Εν τω μεταξύ είχαν έρθει κι άλλοι φίλοι, η Κική με τα 3 παιδιά (συμπεριλαμβανομένου του δίμηνου) που δεν ενόχλησαν καθόλου, ο Νίκος (Μούσης) με την Αντωνία, ο Μάνος (manos13), ο Σπύρος, ο Ιάκωβος, ο Μάνος, ο Μανώλης με την κοπελιά και ο Άγγελος με την Γεωργία μαζί με Λευτέρη "Πόντιο" (πρώην πρόεδρος της ΜΟΘ και γνωστός σε όλους του Θεσσαλονικιούς και όχι μόνο), Κασσιανή, Σίσσυ, Νίκο από Σπέτσες, Γιώργο (πρόεδρο ΜΟ.ΛΕ. Πτολεμαΐδας) και Γεωργία.

[yns]

Το μουσικό πρόγραμμα της πρώτης μέρας είχε ως επί το πλείστον metal συγκροτήματα Δε λέω, καλό και άγιο το metal (το λέει ένας πρώην metalάς) αλλά αυτοί το παρακάνανε! Άγριες κραυγές και καταιγισμός βαβουρομπασοντράμς έκαναν την ατμόσφαιρα ακατάλληλη για την ομαλή ακουστική λειτουργία. Κι επειδή ήμουν ο μόνος που είχα ωτοασπίδες είπαμε να μην φάμε μέσα αλλά να πάμε στο χωριό για να τσιμπήσουμε κάτι μιας και το μεσημέρι είχαμε φάει μόνο ένα σάντουιτς. Εδώ οι Μινώταυροι κατά τη γνώμη μου έχασαν ένα στοίχημα. Θα μπορούσαν να είχαν κρατήσει τον κόσμο μέσα στην εκδήλωση με μελωδικότερα και χαμηλότερων ντεσιμπέλ συγκροτήματα και να είχαν προσελκύσει και κάποιους από το πλήθος τουριστών που παραθέριζαν στην περιοχή.

Ο Δήμος δεν πολυενδιαφέρεται φαίνεται για τη γνώμη μας... Το κυτίο παραπόνων διαλυμένο..




Αφού φάγαμε και κάναμε τη βόλτα μας επιστρέψαμε για το τελευταίο συγκρότημα, τους Metalaxis που είναι ομολογουμένως αρκετά καλοί. Παρόλ'αυτά ο κόσμος που τους παρακολουθούσε ήταν λίγος.




Οι περισσότεροι ήταν είτε στο παζάρι,




.. είτε στο μπαρ,




... είτε στα σουβλάκια!




Πάντως τα παιδιά έπαιζαν ωραία




Κι εμείς τους ακούγαμε από απόσταση πίνοντας μια μπυρίτσα.




Η συναυλία τελείωσε λίγο μετά τα μεσάνυχτα λόγω των ξενοδοχείων που βρίσκονταν κοντά.




Αυτή η φωτογραφία φαίνεται λίγο άσχετη με το θέμα της Παγκρήτιας αλλά σχετική με τη σκέψη που έκαναν κάποιοι (ονόματα δε λέμε...) να επιστρέψουν στο χωριό και στο απίθανο μπαρ Akuna Matata για να πιούνε καμιά μπύρα... κι ό,τι ήθελε προκύψει!!




Εγώ πήγα μόνο για να βγάλω καμιά φωτογραφία! Matala by night...




Μάλλον το ίδιο κι ο Νίκος




Ο Μάνος κάπου έχει το λογισμό του.. (by the way μην μπερδευτεί κανείς... το μπαράκι απέναντι λέγεται PorT Side και όχι PorN)







Στο Akuna Matata έπαιζαν οι Four of a Kind, πολύ αξιόλογο συγκρότημα με ροκ ρεπερτόριο.




Ήπιαμε τις μπύρες μας και επιστρέψαμε στις σκηνές μετά τις 4 τα ξημερώματα...




Για το θέμα με τις πρίζες που λέγαμε παραπάνω δεν είμαι εξουσιοδοτημένος να μιλήσω..

[yns]

Μέρα 2η, Σάββατο 25 Αυγούστου 2012


Στις Παγκρήτιες συνήθως η Παρασκευή είναι η χαλαρή μέρα ενώ το Σάββατο γίνονται περισσότερα πράγματα και έρχεται και ο περισσότερος κόσμος.

Εγώ μετά από τις μπύρες της προηγούμενης νύχτας δεν ξύπνησα πριν τις 10:30 και το μόνο που έκανα μετά τα απαραίτητα ήταν να ξαπλώσω στην αιώρα μου και να σηκωθώ κατά τις 5 το απόγευμα!! Ούτε μπάνιο, ούτε φαγητό, μόνο ένα απίθανο βιβλίο του Τομ Ρόμπινς και πολλή ρέκλα!

Στην παρακάτω φωτογραφία τραβηγμένη το απόγευμα από την αιώρα μου έχουν έρθει ο Αντώνης (οδηγός του support vehicle) με την οικογένεια, ο Μάνος με την σύζυγο και ο Νίκος (nikosp)




Η 3x5 τέντα που είχα βάλει την προηγούμενη ζέσταινε λίγο κι είπαμε να την αντικαταστήσουμε με μια διάτρητη που είχε κουβαλήσει μεταξύ άλλων στην καρότσα του 4x4 ο Αντώνης. Ο Μάνος ανέλαβε να την πιάσει ψηλά ώστε να έχουμε περισσότερο αέρα. Οι θερμοκρασία άλλωστε ήταν πολύ υψηλή κι ο άνεμος ελάχιστος.




Η τέντα έκανε δουλειά. Εδώ ο Africaman – Μάνος




Επιτέλους σηκώθηκα από την αιώρα κι είπα να πάω στο σούπερ μάρκετ με τον Μάνο να φάω τίποτα.




Στο δρόμο συνάντησα τη σκηνή του Μανώλη (Africaptan) με πινακίδα για να μην την χάνει




... τη μηχανή του,




... και έξω από το σούπερ μάρκετ και τον ίδιο!




Επίσης υπήρχε κι ένα απίστευτο Harley Flathead το οποίο ερωτεύτηκα. Ο καβαλάρης του μέλος των Eaglenails.

[yns]

Πίσω στο κάμπινγκ με γενικές φωτογραφίες.
Το λευκό φοριέται πολύ φέτος..




Το τσοπεράκι των 125 κυβικών που είχε δανείσει ο Άγγελος στον Πόντιο.




Κάποιες μηχανές παθαίνουν ηλίαση και πρέπει να είναι στη σκιά. Η δική μου δεν ανήκει σε αυτές καθότι παντός καιρού και εδάφους..




Σαν να διακρίνω όμως το Beta του Νεκτάριου εκεί μέσα...




Το “Χα-Πε” του Μήτσου




Και ο Μήτσος μαζί με τον δικό μας Βασίλη (kyma too)




Ο καταυλισμός μας από μακρυά




Και μια γενική του κάμπινγκ




Επεκτεινόμασταν μέχρι βαθειά στο βάθος όπου φαίνονται κι άλλες τέντες




Η μηχανή μου δεν είχε κουνήσει και δεν θα κούναγε μέχρι τη Δευτέρα το μεσημέρι!




Και από την άλλη μεριά... Φαίνεται και το 950SM του Λευτέρη που στο μεταξύ είχε έρθει με την Ελευθερία




Και μία από τις ομορφότερες μοτοσυκλέτες παραγωγής σήμερα: Triumph Thruxton...




... παρέα με μια Ducati GT1000 κι αυτή κούκλα!

[yns]

Αλλά είχε έρθει η ώρα του παιδιού!! Τα μοτοπαιχνίδια ξεκινάνε! Πόντιος και Κασσιανή αναλαμβάνουν να βοηθήσουν τους Μινώταυρους.




Και πάμε με το πρώτο παιχνίδι, κλασσικό στις τσοπεροσυναντήσεις αλλά πρωτόγνωρο στους περισσότερους μη μυημένους. Το “σπρώξιμο του βαρελιού”! Το παλικάρι με τον μπίγκουλα τα κατάφερε μια χαρά (τον βοήθησε και ύψος)




Αλλά και ο Νίκος με το Beta του Νεκτάριου δεν πήγε πίσω. Έχω μάλιστα την εντύπωση ότι βγήκε τελικά πρώτος.




Πού πας ρε με την μπετονιέρα και τις μπαγκαζιέρες!!! Ελαφρύ μηχανάκι θέλει τούτο το άθλημα! Ιδιαίτερα αν το κάνεις πάνω στην άμμο!!




Είδες που στα'λεγα;;




Με το Beta πάντως τα πήγε πολύ καλύτερα




Και να σου κι ο Γιάννης, πρόεδρος των Μινώταυρων που θα το επιχειρήσει με το Sportster!




Με λίγη βοήθεια ευθυγραμμίστηκε με το βαρέλι και με λίγη ακόμα κατάφερε και τερμάτισε και μάλιστα δεύτερος!




Είχαμε και διεθνείς συμμετοχές, ο Ιταλός Gabriele που βρισκόταν στο κάμπινγκ πήρε το Dominator και τα κατάφερε μια χαρά!




Όταν ο άνθρωπος είναι ξεροκέφαλος όμως... 2η προσπάθεια με την τριβάλιτση μαούνα!




Και αν και καλύτερη, αποτυχημένη κι αυτή! Αξίζει όμως η προσπάθεια!




Στο διάλειμμα μέχρι το επόμενο παιχνίδι έκανα μια βολτούλα για να βγάλω και καμιά φωτογραφία βρε παιδάκι μου...

Και να το μηχανάκι που θα πάρω αν ποτέ κάνω κάνα κοπέλι







Άγριο...




Και τα θεριά των Hells Angels










Ο ήλιος πήγαινε σιγά σιγά προς τη δύση του




Κι εμείς συνεχίσαμε με “αργοπορία”. Εδώ ο Νεκτάριος με το παπί του Αντώνη (πάλι δεν κατάφερε να οδηγήσει αργά, πώς να το κάνουμε, δεν το'χει!)




Κατάλαβε κανείς τι του κάνει;




Νεκτάριος σε δράση! (με το Beta αυτή τη φορά)




Gabriele




Το πάλκο περίμενε υπομονετικά να τελειώσουμε τα παιχνίδια




Αντώνης με το παπί

[yns]

Το φεγγάρι είχε ανέβει πλέον ψηλά το ίδιο και η όρεξη για σουβλάκια, μπύρες...




... και καλό ροκ! Πρώτοι οι Arrapao Midnight!







Τους έχω δει πολλές φορές και είναι πολύ καλοί. Αλλά η μέση πόναγε κι η κοιλιά παραπονιόταν κι έτσι πήγα να πάρω το καρεκλάκι μου από τη σκηνή γιατί ήταν πιασμένα όλα...




... για να τσιμπήσω τίποτα!







Όταν τελείωσαν έγινε η ανακοίνωση της 16ης Παγκρήτιας Συνάντησης Μοτοσυκλετιστών που θα οργανωθεί από τον ΣΥ.ΜΟ.ΡΕ το τελευταίο Σαββατοκύριακο του Αυγούστου 2013 και η απαγγελία του (κλασσικού πλέον) ποιήματος από τον Αγιονικολιώτη Γιάννη!



Και κατόπιν ακολούθησαν οι απίστευτοι Blues Wire!!!







Η καλύτερη ευρωπαϊκή Blues μπάντα είπε στην παρουσίασή τους ο Πόντιος και συμφωνώ απόλυτα! Η έκπληξη της βραδιάς ήταν όταν ο παρευρισκόμενος John Lee Hooker Jr, γιος του θρυλικού John Lee Hooker, τραγούδησε μαζί τους το Boogie Chillen'..Είχε τραγουδήσει και με το προηγούμενο συγκρότημα αλλά με τους Blues Wire ταίριαζε γάντι!

[yns]

Μετά την καταπληκτική performance των Blues Wire πήγαμε πάλι στο Akuna Matata για να συνεχίσουμε αυτό που είχαμε αφήσει το προηγούμενο βράδυ!




Ο μονοπάπoυτσoς Μάνος. Είχε κερδίσει το στοίχημα (με έπαθλο 1 ρακή) ότι η Κασσιανή όπως υποστήριζε θα του έχυνε ένα ποτήρι μπύρα στο παπούτσι χωρίς αυτός να βραχεί όταν θα το φορούσε! Όλο το βράδυ το παπούτσι του έβγαζε αφρούς! Το διπλανό βρομοπόδαρο είναι το δικό μου




Νεκτάριος και Μάνος




Αρκετός και καλός κόσμος και το Σάββατο το βράδυ. Έλλειπαν όμως 2 τρελά μωρά που είχαμε δει την Παρασκευή.




Όλα με το μαχαίρι!!









Και μια μεγέθυνση..




Προσέξτε το δακτυλάκι του χεριού που κρατάει το κομμάτι καρπούζι!!




Είμαστε ομορφόπαιδα κι οι γυναίκες θέλουν να φωτογραφίζονται μαζί μας!




Πως φαίνεται όμως ο καλλιτέχνης.. Ενώ στο μπαρ γίνεται της κακομοίρας με έπιασε να (ξανα)βγάλω φωτογραφία τον κόλπο των Ματάλων...




Πού είχαμε μείνει; Α, ναι! Στο καρπούζι!... με λίγο ρούμι όμως αυτή τη φορά!




Το πλάσμα που μισοφαίνεται στη φωτογραφία ούτε που θυμάμαι ποια είναι...




Και με ένα κεφάλι να γυρνάει σαν την δισκόμπαλα επιστρέψαμε μετά τις 4 στις σκηνές...

[yns]

Μέρα 3η, Κυριακή 26 Αυγούστου 2012


Ξύπνησα αργά από τις φωνές των άλλων έξω από τη σκηνή μου. Φαίνεται πως ο Νεκτάριος όταν επέστρεψε έψαχνε 20 λεπτά τη σκηνή του που κάποιοι ( ; ) είχαν φροντίσει να μεταφέρουν πάνω στο λόφο, αρκετές δεκάδες μέτρα από την αρχική της θέση! Βέβαια και αυτοί οι «κάποιοι» με τη σειρά τους όταν ξύπνησαν δεν είχαν παπούτσια και σαγιονάρες!!

Αλλά ας βάλω πρώτα καμιά φωτογραφία με την θάλασσα που ήταν λάδι







Και τις σπηλιές




Και ας επιστρέψω στο τσαντίρι όπου ακόμα έψαχναν για τα παπούτσια τους!!




Μόνο η Σίσσυ κοιμόταν ακόμα του καλού καιρού! Και μάλιστα στην αιώρα έξω από τη σκηνή μου..




«Μάλλον μας τα πήραν οι Αγιονικολιώτες» λέει ο Νεκτάριος...




«Βρε άσε τα ψόφια και φέρε τα παπούτσια»




Κάποιοι γείτονες άρχισαν σιγά σιγά να μαζεύουν




Ο Αντώνης το είχε καταλάβει ποιος ήταν ο παπoυτσoκλέφτης




Το ίδιο κι ο Μάνος αν και τα δικά του παπούτσια (μαζί με τα δικά μου και του άλλου Μάνου που ήμασταν μέχρι αργά στο Akuna Matata και δεν θα μπορούσαμε να έχουμε ανάμειξη στην μεταφορά της σκηνής) ήταν στη θέση τους...




Ώσπου στο τέλος και αφού οι δράστες της μετεγκατάστασης του Νεκτάριου παραδέχτηκαν την ενοχή τους τους αποκάλυψε κι αυτός την κρυψώνα των υποδημάτων. Ο Νικόλας περίχαρος επιστρέφει τα κλοπιμαία...







Τελικά περνάμε γ@μάτα στα μοτοκάμπινγκ!!!




Σιγά σιγά μέχρι το απόγευμα όλοι μάζεψαν τις σκηνές τους και έφυγαν δίνοντας ραντεβού για το τέλος του Σεπτέμβρη στο μοτοκάμπινγκ που θα οργανώσει ο Σύλλογος μας.

[yns]

Μέρα 4η, Δευτέρα 27 Αυγούστου 2012

Ποια «μέρα 4η»; 3 μέρες δεν κρατάει η Παγκρήτια; Ναι, 3 μέρες κρατάει αλλά εμένα δεν μου έκανε καρδιά να φύγω την Κυριακή, ιδιαίτερα όσο ηρεμούσε ο χώρος με την αποχώρηση των παρευρισκομένων.. Έτσι αποφάσισα να μείνω κι άλλη μια νύχτα. Δεν έκανα τίποτα, δεν ήπια καθόλου αλκοόλ και δεν πήγα πουθενά, παρέμεινα στην αιώρα μου μέχρι μετά τα μεσάνυχτα με το βιβλίο μου και ένα φακό κεφαλής ψεκασμένο μαζί με το υπόλοιπο σώμα μου με μπόλικη Citronella και με ένα σεντονάκι όταν έπιασε υγρασία.

Το πρωί της Δευτέρας ξεκούραστος μετά το πρωινό μάζεψα σκηνή και εξοπλισμό και πριν πιάσει η πολύ ζέστη πήγα στην διπλανή παραλία του Κομμού για το πιο χαλαρό μπάνιο του καλοκαιριού... Από εκεί φωτογραφίες δεν έχω γιατί δεν πήγαινε όμορφα μέσα σε τόσους γυμνιστές να βγάλω φωτογραφική μηχανή...




Και του χρόνου να'μαστε όλοι καλά και να μπορέσουμε να ξαναβρεθούμε στην 16η Παγκρήτια!!!

[squad]

Μπράβο ωραια παρουσίαση!