Romania, Toate Fi Rutier (Ρουμανία, Όλα Είναι Δρόμος)

[Vagelis Gar]

Έχοντας πια φτάσει απόγευμα συνεχίσαμε στο δρόμο για το Sibiu.Πόλη σύγχρονη και όμορφη αποτελεί μια από τις μεγαλουπόλεις της κεντρικής Ρουμανίας.

Μετά από μια μικρή περιπλάνηση στους δρόμους φτάσαμε στο διαμέρισμα όπου θα περνούσαμε το βράδυ μας.


Το διαμέρισμα βρισκόταν σε ένα από τα τεράστια blogs και πλησιάζοντας διαπίστωσα πως οι δρόμοι που συνέδεαν τις τεράστιες πολυκατοικίες σφύζαν από ζωή. Θα μπορούσα να τις παρομοιάσω σαν μικρές κοινωνίες. Τα κτίρια βαμμένα πολύχρωμα κατά κάποιο τρόπο ξεγελούν την αίσθηση ότι στην ουσία πρόκειται για απλά τετράγωνα κουτιά χωρίς κάν βεράντες τα περισσότερα.Πέρα όμως από την αισθητική του θέματος μπορείς έυκολα να διαπιστώσεις πως οι άνθρωποι που ζουν σε αυτά έχουν προσαρμόσει τις ανάγκες και τις απαιτήσεις τους και ο καθένας προσπαθεί με τον δικό του τρόπο να κάνει τη ζωή του λίγο πιο εύκολη ή λίγο πιο όμορφη.



Ξεφόρτωμα των μοτοσυκλετών και επίσκεψη στην πόλη για να απολαύσουμε τις ομορφιές της.









Ο καιρός δεν ήταν σύμμαχός μας και αφού την περισσότερη ώρα έβρεχε ήρθε η στιγμή του φαγητού. Εστιατόριο που κάλλιστα χαρακτηρίζεται ως 1ης κατηγορίας, με εδέσματα πεντανόστιμα. (Γιάννη αναλαμβάνεις να ανεβάσεις τις φωτογραφίες από το τραπέζι )



Μετά από αρκετή ώρα, επιστροφή στο σπίτι και ξεκούραση μιας και η επόμενη ημέρα θα ήταν η ημέρα του γυρισμού. Φυσικά και το ταξίδι δεν τελειώνει εδώ όπως θα δείτε και παρακάτω

Ο χάρτης της διαδρομής

[Vagelis Gar]

Τα υπόλοιπα αργότερα

[Vagelis Gar]

Και κάποια Videos που χρωστάω

[J.T.R]

Το χωριο που σταματησαμε για φαγητο πριν τη λιμνη Belis, λεγεται Savadisla. Δεν υπαρχουν πινακιδες ,απλα φτανοντας στο Gilau σε καποιο σημειο του δρομου δεξια ,υπαρχει πινακιδα προς το χωριο Lona de sus.

Ακολουθοντας το δρομο αυτο και σε λιγα χιλιομετρα φτανετε στο χωριο Savadisla και στην ταβερνα Tamas. Υπαρχει και ξενωνας. Εκπληκτικης ομορφιας και τα δυο. Πραγματικα αξιζει

[J.T.R]

Αρχική Δημοσίευση από Vagelis Gar

Συνέχεια στη διαδρομή μας και τα λόγια για να περιγράψω αυτά που συναντήσαμε είναι πολύ φτωχά...

Στάση σε χωριό και στο μοναδικό καφε-παντοπωλείο, το οποίο
ήταν γεμάτο κόσμο ο οποίος περιεργαζόταν τους δύο εξωγήινους.

Δύο αναψυκτικά και άνοιγμα του GPS των 2,5 χωρών που σας είχα πει στην αρχή.

Ο ήλιος είχε δύσει
και πλέον τα χιλιόμετρα βγαίναν με κάποια δυσκολία. Στα κατά της όλης υπόθεσης ήταν τα βρεγμένα πόδια μου (από το πέρασμά μου στο ποτάμι). Σινιάλο στον Γιάννη και στάση για να περπατήσω λιγάκι μήπως και καταφέρω να ζεστάνω τα κάτω άκρα μου. Όταν του είπα ότι είμαι μούσκεμα και δεν νιώθω τα ΄δαχτυλά μου μου λέει το θεϊκό.
"Έχω ένα ζευγάρι κάλτσες στη βαλίτσα μου"!!!!

Drum Bun λοιπόν και επόμενος προορισμός η Turda...

με μια ενδιάμεση στάση έξω από κάποιο χριστιανικό μοναστήρι. Απέναντι ακριβώς στο λόφο δέσποζε ένας τεράστιος φωτεινός σταυρός. Παρόλη την κούραση στήθηκε ολόκληρη επιχείριση για να μπορέσουμε να φωτογραφίσουμε τον σταυρό (δεν είχα τον τρίποδα της φωτογραφικής μαζί μου).

Γρήγορο πέρασμα από την Turda και εύκολα 40 χιλιόμετρα μέχρι την Cluj-Napoca όπου μας περίμενε η Adina προσφέροντάς μας σπιτικό φαγητό και παγωμένη μπύρα.01:00 ξημερώματα η επιστροφή μας στη βάση και ξεκούραση καθώς την Δευτέρα σειρά είχε η Sighisoara και το Sibiu.

Η διαδρομη μας στο βουνο εγινε στο μεγαλυτερο μερος στο Εθνικο παρκο Apuseni. Μοναδικης ομορφιας περιοχη

Φιλικη συμβουλη... για οποιους σκεφτουν να κανουν τη συγκεκριμενη διαδρομη, απο το Huedin που στριβουμε για τη λιμνη Belis και τα βουνα Apuseni, δεν υπαρχει βενζιναδικο.

[spirossam]

Ρε παλληκάρια τι να πω....Απίστευτες φωτογραφίες,πολύ ωραία αφήγηση και respect απλά....

[ARGI]

Βαγγέλη και από εμένα RESPECT..!!!
Μπράβο παιδιά, Βαγγέλη και Γιάννη,
μας ταξιδεύσατε στην Ρουμανία,μαζί σας ..!!!
Περιγραφή και φώτο εκπληκτικές...
Τα βιντεάκια άριστα...
Ολα τα λεφτά το GPS σας..!!!
(Γιάννη μετά από χρόνια, να το κάνεις καδράκι αυτό..!!!)
Μας φτιάξατε...

Γυναίκα, αιτούμε εβδομαδιαία άδεια για ΡΟΥΜΑΝΙΑ....

[Vagelis Gar]

5η Ημέρα (Τρίτη 10 Μαϊου Sibiu Oriahovo 470 χιλιόμετρα)

Πρωϊνό ξύπνημα στις 08.00 και η ημέρα της επιστροφής είχε φτάσει.Μετά από συζήτηση για την διαδρομή που θα ακολουθούσαμε η απόφαση πάρθηκε.Θα ακολουθούσαμε τον 7 μέχρι την πόλη Benzoi όπου και θα στρίβαμε δεξιά ακολουθόντας τον 7Α ώσπου να συνανήσουμε τον 67C (Transalpina) που ξεκινάει βόρεια από το Sebes και
καταλήγει στο Novaci.Γρήγορα χιλιόμετρα παρόλο την κίνηση (κυρίως φορτηγά) και πρώτη στάση για ανεφοδιασμό στη Benzoi. Στρίβοντας στον 7Α η συνταγή της φύσης ίδια. Υπέροχα τοπία και ο δρόμος σα φίδι να περνάει μέσα από δάση, δίπλα από τεχνιτές λίμνες και μέσα από πανέμορφα χωριά.Μετά από κάποια χιλιόμετρα αρχίσαμε
να ανηφορήζουμε και πλέον είχαμε μπει για τα καλά στις Τρανσιλβανικές Άλπεις.


Ο καιρός σχετικά καλός με την θερμοκρασία να είναι σε ανεκτά επίπεδα πράγμα που μας έδωσε την ευκαιρία για αρκετές στάσεις για να απολαύσουμε το τοπία αλλά και να βγάλουμε κάποιες φωτογραφίες.


Μετά το χωρίο (αλλά και την ομώνυμη λίμνη)
Vidra και σε απόσταση λίγων χιλιόμετρων συναντήσαμε τον 67C και στροφή αριστερά για να ακολουθήσουμε το δεύτερο μισό της Transalpina.


Στη βάση των βουνών ο δρόμος είναι σχετικά καλός (χωρίς να λείπουν και τα χωμάτινα κομμάτια), ενώ διάσπαρτα κατά μήκος της διαδρομής βρισκόταν συνεργεία υλοτομίας (η υλοτομία βρίσκεται σε μεγάλη άνθηση στα βουνά της Ρουμανίας που αναγκαστικά δημιουργεί γυμνά τοπία που δημιουργούν ένα αίσθημα λύπης στον επισκέπτη). Ανεβαίνοντας
πλέον τις Τρανσιλβανικές Άλπεις οι "φουρκέτες" διαδέχονταν η μια την άλλη και ο δρόμος γινόταν πιο τραχύς και πιο στενός ώσπου φτάσαμε στο σημείο όπου η μόνη βλάστηση ήταν κάποιοι θάμνοι και άγρια χόρτα. Τοπίο Αλπικό με τις κορυφές του βουνού να στέκονται περήφανες και χιονισμένες λίγα χιλιόμετρα πιο πάνω μας. Η υποτυπώδης άσφαλτος είχε δώσει τη θέση της πλέον στο χώμα και το χιόνι στην άκρη του δρόμου έκανε δειλά-δειλά την εμφάνισή του. Ο ρυθμός της οδήγησής μας αναγκαστικά έπεσε κατά πολύ και πλέον δυσκολευόμασταν και λόγω της λάσπης που είχε δημιουργηθεί από το λιώσιμο του χιονιού αλλά και από το ίδιο το χιόνι.
Συνεχίσαμε όμως απτόητοι για κάποια ακόμη μέτρα μέχρι που.....ο δρόμος κοβόταν στη μέση από μια μεγάλη ποσότητα χιονιού.



Στάση για να διαπιστώσουμε αν υπήρχε η δυνατότητα να διασχίσουμε μέσα από το χίονι πράγμα αδύνατον καθώς ήταν παγωμένο και η απόσταση που μας χώριζε από την απέναντι πλευρά καθαρού δρόμου ήταν
πάνω από 50 μέτρα. Όσο μας επέτρεψε ο καιρός (πολύ δυνατός κρύος αέρας) απολαύσαμε την θέα από ψηλά για μερικά λεπτά ενώ τα σύννεφα είχαν αρχίσει να μαζεύονται απειλητικά.









Μετά την αρχική απογοήτευση έπρεπε να πάρουμε γρήγορα μια απόφαση για τον δρόμο που θα επιλέγαμε να κινηθούμε κατεβαίνοντας πάλι στον
7Α. Αποφασίσαμε να συνεχίσουμε προς Petrosani και από εκεί στην Craiova. Ο ίδιος δρόμος για κάποια χιλιόμετρα αλλά όχι η ίδια θέα μιας και όλοι γνωρίζουμε πως βλέπεις τελείως διαφορετικά πράγματα όταν κάνεις αντίστροφα μια διαδρομή.Χαμηλά στο βουνό και λίγο πριν φτάσουμε στην διαστάυρωση με τον 7Α διακρίνω στο βάθος μοτοσυκλέτες και κόσμο συγκεντρωμένο !!!!! Πλησιάζοντας βλέπω τον Γιάννη (που είχε φύγει πιο μπροστά) να έχει παρκάρει την μοτοσυκλέτα και να
ανταλλάσει χαιρετούρες με 4 τύπους !!!! Φτάνω κοντά παρκάρω, κατεβαίνω και ο Γιάννης μου λέει πως τα παιδιά είναι Σλοβάκοι και κάνουν τον γύρο της Ρουμανίας.
1 Africa Twin, 1 KTM, και 2 Tenere. Φωτογραφίες, συζήτηση, ανταλλαγή e-mail με όλο το σκηνικό να αποτελεί μια ευχάριστη έκπληξη στο ταξίδι μας.

Στο δρόμο ξανά και επόμενη στάση μας το Petrosani. Λίγη ξεκούραση και συνεχίσαμε προς Targu Jiu. Και επειδή η Ρουμανία είναι η χώρα των εκπλήξεων ΟΛΗ η διαδρομή από το Petrosani μέχρι την Targu Jiu είναι πραγματική απόλαυση. Και για να μην παρεξηγηθώ δεν αναφέρομαι στο θέμα "δρόμοι" αλλά στο θέμα "θέα".











Ανεφοδιασμός στην Targu Jiu, λίγη ξεκούραση και στον δρόμο για Craiova αυτή τη φορά με τον δρόμο από ένα σημείο και μετά να είναι απλά απολαυστικός (καινούρια άσφαλτος, χωρίς να είναι αυτοκινητόδρομος). Τίποτα ιδιαίτερο μέχρι την Craiova όπου και μπήκαμε στον "περιφερειακό" με απίστευτη κίνηση για να βγούμε στον δρόμο που θα μας οδηγούσε στο Becket για να πάρουμε τον δρόμο της επιστροφής. Άφιξη στο Becket περίπου στις 19.30 όπου έπρεπε να περιμένουμε αρκετή ώρα μέχρι να έρθει το ferry για να μας μεταφέρει στην απέναντι πλευρά του Δούναβη και στο Oriahovo.




6η Ημέρα (Τετάρτη 11 ΜαΙου Oriahovo Τρίκαλα 690 χιλιόμετρα)

Περίπου στις 21.00 αναχωρούσαμε από το Oriahovo με τα μαύρα σύννεφα να μην μας κάνουν τελικά τη χάρη. Στάση, ανεφοδιασμός, αδιάβροχα και η δρόμος απλωνόταν μπροστά μας με τη νύχτα να έχει ανοίξει τα πέπλα της και να μας καλοδέχεται.




Άφιξη στα Ελληνικά σύνορα στις 02.40 περίπου...




...και τέλος ταξιδιού έξω από την Λάρισα στις 05.50 τα ξημερώματα της Τετάρτης με τον Γιάννη να παίρνει τον δρόμο
για την Καρδίτσα και εγώ για τα Τρίκαλα.


Χωρίς να θέλω να φανώ υπερβολικός το ταξίδι αυτό ήταν από κάθε άποψη ολοκληρωμένο και γεμάτο. Εναλλαγές συναισθημάτων, καταστάσεις που δεν είχα ξαναζήσει, γνωριμία με ανθρώπους τόσο διαφορετικούς μα τόσο ίδιους στη νοοτροπία με την φυλή μας. Ένα ταξίδι που με έκανε να σκεφτώ κάτω από ένα άλλο πρίσμα τη ζωή, που με έκανε να αναθεωρήσω πολλά "δεδομένα" που με έκανε να γίνω λίγο καλύτερος ως άνθρωπος, πρώτα για τον εαυτό μου και μετά για τον συνάνθρωπό μου.

ΠΑΝΤΑ ΟΡΘΟΙ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΤΑΞΙΔΙΩΤΕΣ ΠΑΛΙΚΑΡΙΑ

[Vagelis Gar]

Κάποιες "σημειώσεις" που έρχονται σκόρπιες στο μυαλό μου.
- Adina η φιλοξενία σου ήταν κάτι παραπάνω απο ΥΠΕΡΟΧΗ. Προσωπικά σε ευχαριστώ για ΌΛΑ.
- Οι δρόμοι της Ρουμανίας δεν είναι και ότι καλύτερο από όλες τις απόψεις όμως, παραμερίζοντας την σωματική κούραση που σου δημιουργούν, σε οδηγούν σε σημεία πολύ δυνατών εμπειριών.
- Συνολικά ξόδεψα 270 ευρώ που αφορούσαν καύσιμα, φαγητό και κάποια
αναμνηστικά.
- Από Παρασκευή μεσημέρι μέχρι Τετάρτη πρωί διανύσαμε συνολικά περίπου 3000 χιλιόμετρα.

[Vagelis Gar]

Η διαδρομή της 5ης Ημέρας

Η διαδρομή της 6ης Ημέρας