ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ 2009-ΓΑΛΛΙΑ-ΙΣΠΑΝΙΑ

[Magelanos]

20-8-09-ΠΕΜΠΤΗ: Σήμερα θα ανακαλύψω, αν η επιλογή που έκανα, να έρθω μέχρι εδώ, θα μου βγει σε καλό.. και γιατί όχι; Η σκέψη μου είναι να επισκεφτώ την κοιλάδα του Λίγηρα. Μια περιοχή 200χιλ περίπου, μέσα στην φύση και 58 κάστρα και αβαεία διασκορπισμένα στην ευρύτερη περιοχή. Ο σκοπός μου είναι να ανακαλύψω μερικά από αυτά. Καβαλώ την μηχανή βάζω μπροστά, και βγαίνω στον επαρχιακό D 743. μετά από 115χιλ φτάνω στη πόλη (Saumur- Σωμυρ)

Από εδώ είναι η αφετηρία για να ανακαλύψω την περιοχή. Παρκάρω την μηχανή και βρίσκω ένα τουριστικό γραφείο. Αρκετός κόσμος να βρίσκεται μέσα και να ζητά πληροφορίες. Που σημαίνει ότι αρκετός τουρισμός θα βρίσκεται, και θα κάνει ότι και εγώ. Παίρνω έναν χάρτη της πόλης και έναν της περιοχής, οπού δείχνει που είναι τα κάστρα, για να τα βρει κάποιος εύκολα. Περπατώντας ξεκινώ μια βόλτα να δω την πόλη.

Η πόλη είναι γνωστή για τους λάτρεις των αλόγων. Η στρατιωτική σχολή ιππικού που ιδρύθηκε, το 1763 συνεχίζει και λειτουργεί ως και σήμερα, σαν σχολή ιππασίας. Στην παλιά πόλη και συγκεκριμένα στην πλατεία Place St-Pierre βρίσκεται το Δημαρχείο, σε αρχοντική κατοικία του 1508.


Δίπλα κυλά ο ποταμός Λιγυράς, με την πόλη να επεκτείνεται στην απέναντι όχθη. Στάση για φωτογραφία με φόντο γέφυρα με 12 καμάρες που ενώνει την μια όχθη με την άλλη.


Πηγαίνοντας προς τον λόφο όπου δεσπόζει το ομώνυμο Κάστρο, η θέα είναι μοναδική.


Κτίστηκε στα μισά του 14ου αιώνα και στεγάζει δυο μουσεία. Το διακοσμητικών τεχνών και το μουσείο του αλόγου. Δυο ακόμη αξιόλογα μουσεία υπάρχουν στην πόλη. Το ένα είναι της μάσκας. Το όνομα οφείλεται στην παράδοση της πόλης, στην δημιουργία μασκών καρναβαλιού. Και το μουσείο μανιταριού. Καλλιέργειες μανιταριών υπάρχουν στα σπήλαια από τοφφο στα περίχωρα της πόλης.


Ωραίο διάλειμμα και πανέμορφη πόλη, αλλά πρέπει να συνεχίσω. Παίρνω την μηχανή και με τον D-7 παράλληλα με τον ποταμό φτάνω στα περίχωρα της πόλης, σπιτάκια κτισμένα μέσα στην γη. Σε σπήλαια κάτι σαν Σαντορίνη ας πούμε.


Και εδω λογικά πρέπει να καλλιεργούν τα μανιτάρια. Mε συντροφιά τις όχθες του Λίγηρα συνεχίζω, και σταματώ στο κάστρο (Montsoreau).. Φωτογραφία στα γρήγορα και συνεχίζω.


Μετά από λίγα χιλιόμετρα σταματώ και πάλι στο κάστρο (Usse-Υσε). Παρκάρω στο παρκινγκ την μηχανή και μπαίνω στου εξωτερικούς χώρους του κάστρου. Το κάστρο του Usse είναι δίπλα σε έναν παραπόταμο του Λίγηρα τον Indre.


Κατασκευάστηκε στο δεύτερο μισό του 15ου αιώνα πάνω στα θεμέλια ενός αρχαίου οχυρού. Το κάστρο αυτό είναι κτισμένο σε μαγευτική τοποθεσία, και εύκολο να καταλάβει κανείς ότι έχει εμπνεύσει αρκετούς παραμυθάδες.




Στον εξωτερικό χώρο του κάστρου υπάρχει και ένα παρεκκλήσι, αφιερωμένο στην Αγία Άννα, και φιλοξενεί ένα ενδιαφέρον έργο Ιταλικής αναγέννησης.






Μια Παναγία με Βρέφος από τερακότα του φλωρεντινού Luca della Robbia. Μαγεμένος, για ακόμα μια φορά, με την καλύτερη επιλογή, που θα μπορούσα να έχω κάνει να έρθω από εδώ συνεχίζω..

Φτάνω σε ένα κάστρο, που πραγματικά, η λέξη <<μεγάλο>> φαντάζει μηδαμινή μπροστά σε αυτό. Και όχι όσο το κτήριο, αλλά η έκταση των κήπων είναι απίστευτη. Νομίζω πως θα χρειαστώ την μηχανή για να κάνω τον γύρω. Αυτό δεν γίνεται όμως, και πληρώνω ένα εισιτήριο 6 ευρώ για τους κήπους. Το κάστρο ονομάζεται (Villandry-Bιλαντρυ), και είναι το τελευταίο μεγάλο κάστρο της αναγεννησιακής εποχής, 1536 στον Λίγηρα.

Ερειπώθηκε κατά την διάρκεια του 19ου αιώνα και ο κήπος του μετατράπηκε σε πάρκο Αγγλικού στιλ.


Το κτήριο το 1906 πέρασε στην ιδιοκτησία του Ισπανού γιατρού Joachim Carvallo, ο οποίος αναβίωσε τις παλιές δόξες του κήπου. Σήμερα οι επισκέπτες του κάστρου είναι λάτρεις των κήπων, με σπάνια φυτά και λουλούδια, να είναι παντού.


Λίμνες και τάφροι στον ρόλο υδάτινων καναλιών, και μάλιστα γεμάτοι με ψάρια.


Κάθε κήπος έχει και ένα θέμα, με τα παρτέρια να είναι διατεταγμένα σύμφωνα με τα αναγεννησιακά σχέδια, και οι φραχτες ακόμα είναι τοποθετημένοι με γεωμετρική ακρίβεια.





Μου κάνει μεγάλη εντύπωση πως ακόμη και σήμερα τα συντηρούν σε άψογο βαθμό. Η δουλειά του κηπουρού εδώ πρέπει να είναι η χειρότερη, η καλύτερη αμειβόμενη δουλειά. Οι ρόδες κυλούν και πάλι παράλληλα με τις όχθες του Λίγηρα. Αρκετές φορές κάνω στάση για φωτογραφία, μιας και το τοπίο έχει βαλθεί να με ξετρελάνει.!!!

Γεφυρουλες να ενώνουν χωριά και πόλης από την μια όχθη στην άλλη, αλλά και παραλίες στις όχθες του ποταμού, με αρκετό κόσμο να κάνει το μπάνιο του.




Φτάνω στην πόλη (Blois-Βπλουα) και αποφασίζω να διανυκτερεύσω. 272χιλ για σήμερα. Ibis με 90 ευρώ στο καρακεντρο της πόλης. Βγαίνω αμέσως και περπατώντας να γνωρίσω την πόλη. Εδώ ήταν το κέντρο της πολίτικης ζωής της Γαλλίας, του πρώτου μισού του 17ου αιώνα. Φτάνω στην κάρδια της πόλης, οπού δεσπόζει το κάστρο της, και κλέβει τις καρδιές μας.!!!


Είναι ένα κτίσμα που έχει πολλές ξεχωριστές αρχιτεκτονικές παρεμβάσεις.

Το αρχαιότερο τμήμα του, κτισμένο με κόκκινα τούβλα, και άσπρο τοφφο, είναι η αίθουσα του Λουδοβίκου ΙΒ΄. Η αίθουσα του Φραγκίσκου Α΄ είναι διακοσμημένη σε αναγεννησιακό στιλ, με επιρροές γαλλικού γοτθικού ρυθμού.


Σε πολλά σημεία είναι εμφανές το έμβλημα του βασιλιά, η σαλαμάνδρα. Μια εντυπωσιακή γέφυρα πάνω από τον Λίγηρα ενώνει τις δυο πλευρές της πόλης.


Εντυπωσιακό κτήριο είναι και η ρομανο-γοτθική εκκλησία του Saint-Nicolas. Kαι ο καθεδρικός Saint-Louis του 17ου αιώνα δεν περνά απαρατήρητος. Αλλά καραβάκια και βαρκούλες δεμένες στις όχθες του ποταμού, σε στέλνουν σε άλλες ποιο παλιές εποχές.






Αράζω για ένα καφεδάκι πριν αναχωρήσω για το ξενοδοχείο. Πανέμορφη πόλη και μάλιστα το 1490 επί Λουδοβίκου ΙΒ΄ ήταν για μερικά χρόνια η πρωτεύουσα της Γαλλίας.

[Magelanos]

21-8-09-ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: Ήλιος και καλή διάθεση, τι καλύτερο για να ξεκινάς την μέρα σου. Με τον D33 και διανύοντας 40χιλ περίπου, μέσα στην φύση φτάνω στο κάστρο (Chambord-Σαμπορ). Παρκάρω την μηχανή στον ιδικά διαμορφωμένο χώρο όπου πληρώνεις 2 ευρώ.
Είναι ένα κτίσμα τεραστίων διαστάσεων. Κόσμος αρκετός και πούλμαν να φέρνουν δεκάδες ανθρώπους όλων των ηλικιών.






Εγώ θα αρκεστώ στην εξωτερική περιήγηση, γιατί για εσωτερική δεν σου φτάνει μια μέρα. Φτάνοντας στην κεντρική είσοδο, δίπλα από μια άλλη πόρτα έβγαιναν εκείνη την στιγμή καβαλάρηδες πάνω σε άλογα.


Έκαναν κάτι σαν προπόνηση, αφού το βράδυ θα γινόταν μια εκδήλωση εδώ, επίδειξη και δεξιοτεχνία με άλογα. Σίγουρα θα είναι τέλεια αλλά δυστυχώς δεν μπορώ να κάτσω για να το δω.

Το κάστρο κατασκευάστηκε από τον Φραγκίσκο Α΄ στη θέση ενός παλιού κυνηγητικού περιπτέρου. Εξελίχθηκε σε ένα τεράστιο κάστρο στην μέση του δάσους. Και σιγά το πράγμα… μόνο 440 δωμάτια και 70 σκάλες!!! Αποτελείτε από γωνιώδες πύργους, ανάχωμα που το περιτριγυρίζει, και τάφρο γύρο, πραγματικά ένα απόλυτο οχυρό. Στην κατασκευή του έβαλε το χεράκι του ο Λεονάρντο ντα Βίντσι. Σχεδίασε την εντυπωσιακή κλίμακα με διπλή έλικα που αποτελείτε από δυο γυριστές σκάλες που έχουν την ιδία φορά αλλά δεν διασταυρώνονται πουθενά.

Από τα καλύτερα του κάστρου είναι το ειδυλλιακό πανόραμα, που προσφέρει η υπερυψωμένη βεράντα του. Και αφού τα μάτια μου χόρτασαν ειδυλλιακό τοπίο, και λόγο ότι ο χρόνος τρέχει κινούμε προς το παρκινγκ.
Με τον D101 και μετά από λίγο τον D901 πάντα επαρχιακούς, και φυσιολατρικούς δρόμους, βγαίνω στον D14 και φτάνω σε ένα ακόμα πανέμορφο κάστρο. Το (Sully Sur Loire- Συλι Συρ Λουαρ).








Εδώ είναι και το τέλος της μαγευτικής διαδρομής τον 200χιλ, με τα διάσπαρτα κάστρα. Η αρχή είναι κοντά στην πόλη Angers στην περιοχή (Chalonnes-Σαλον). Όλο αυτό το πλήθος μνημείων και πολιτισμού, είναι συγκεντρωμένο σε αυτή την περιοχή. (ΟΥΝΕΣΚΟ το 2000). Σαν βάση σε όλα αυτά είναι ο μεγαλύτερος ποταμός της Γαλλίας ο Λιγηρας. Αυτό το καστρο τωρα με μαγεψε περισοτερο από όλα.


Όχι από τον ογκο του οσο από την τοποθεσια που βρισκεται. Είναι στο κεντρο του ποταμού Λίγηρα, και η πρόσβαση σε αυτό γίνεται από μικρές γεφυρουλες.

Μετά από αρκετή ώρα αραχτός εδώ, παίρνω την απόφαση να ξεκινήσω. Με τον D56, και για λίγα χιλιόμετρα με D16 βγαίνω στην εθνική. Και διανύοντας λίγα αλλά γρήγορα χιλιόμετρα φτάνω στην πόλη (Auxerre-Ωξερ) 242 χιλιόμετρα μέχρι εδώ, και αποφασίζω για διανυκτέρευση. Και δω το γνωστό Ibis με 83 ευρώ. Είναι και σε ωραίο σημείο δίπλα σε ποτάμι και μια γέφυρα με πάει απέναντι στο ιστορικό κέντρο της.


Ξεκούραση για δυο ώρες, και φρέσκος, έξω για βολτουλα. Περνώ την γέφυρα και στάση για φωτογραφία, μιας και η θέα από εδώ είναι το κάτι άλλο. Κατευθύνομαι στον ωραιότερο ναό της πόλης. Ο καθεδρικός Saint-Etienne, του οποίου η λίθινη πρόσοψη φτάνει ως το κωδωνοστάσιο και κοσμείται από εξαίρετα γλυπτά.


Ακριβώς δίπλα στις εκκλησίες της πόλης ξεκινά η ζωή της με μπουτίκ καταστήματα όλων των ειδών, παλαιοπωλεία, αλλά και αρκετά μουσεία.


Η πόλη είναι κτισμένη στους πρόποδες τριών λόφων. Ο καθένας από αυτούς διαθέτη μια μεσαιωνική εκκλησία.


Η πόλη διαρρέεται από τον ποταμό (Yonne-Υον) με τις γέφυρες του που ενώνουν τα τμήματα της. Οι δρόμοι του ιστορικού κέντρου καταλήγουν σε ένα πενταγωνικό περιμετρικό τοίχος, γύρω από την παλιά πόλη, δίνοντας ένα χαρακτηριστικό στίγμα στη ρυμοτομία.


Το λιμάνι της πόλης που συνδέεται με την Μεσόγειο, έπαιζε σημαντικό ρόλο στην οικονομία της ήδη από τα χρόνια του Μεσαίωνα. Μια ευχάριστη μέρα γεμάτη από όμορφες εικόνες τελείωσε….

[Magelanos]

22-8-09-ΣΑΒΒΑΤΟ: Αυτή η μέρα σηματοδοτεί και το τέλος σε Γαλλικό έδαφος, μιας και θα μπω πλέον Ελβετία και διανυκτέρευση στον αδελφό μου που ζει εκεί. Τα πράγματα φορτώθηκαν, η μηχανή διψά για χιλιόμετρα, κ’εγω το ίδιο… Με τον D965 που είναι ένας δρόμος πολύ καλός, και μια καλή γεύση, στην καρδιά της αγροτικής ζωής της ευρύτερης περιοχής. Χωράφια αμπέλια και το βασικό χρώμα της φύσης το πράσινο….


Μετά από το χωριό Chatillon-S αλλάζω σε D928 και μετά από 21χιλ φτάνοντας στο χωριό Recey-s-Ource οδηγώ στον D428. Όλη αυτή η διαδρομή είναι εξαίρετης φυσικής ομορφιάς.


Στην πόλη Langres πιάνω τον N19-E54, με αυτόν τον δρόμο φτάνω στην πόλη Belfort σκεπτόμενος για διανυκτέρευση. Βρίσκομαι περίπου 60χιλ μέχρι να μπω Ελβετία. Οπότε αράζω και χαλαρά αύριο θα είμαι στον αδελφό μου.

Φτάνω στο ξενοδοχείο Ibis το οποίο είναι λίγο έξω από την πόλη, κάτι σαν προάστιο. Η περιοχή είχε το όνομα Danjoujin. 319χιλ έγραψα σήμερα σε επαρχιακούς, πολύ ξεκούραστα και άνετα. Αράζω λίγο στο δωμάτιο να με πιάσει και η πείνα, για να βγω να δω και την πόλη. Το ρόλο στο ξυπνητήρι το έπαιζε το στομάχι που άρχισε να θορυβεί..

Παρόλο που είχα απόσταση με το κέντρο της πόλης περίπου στα 4χιλ, δεν με χάλασε καθόλου και ξεκινώ πεζός. Χάρτη στο χέρι της πόλης και πάμε… Στον δρόμο λίγο πριν φτάσω στο κέντρο πέφτω σε ένα μαγαζί κεμπάπ.. πιάνω εξωτερικό τραπεζάκι και του έδωσα και κατάλαβε. Χτυπώ και δυο εσπρεσακια στο καπάκι, και ξεκινώ με γεμάτες μπαταριές προς κέντρο.

Φτάνοντας κόσμος αρκετός και πολλά παιδιά να παίζουν σε πλατείες, η πόλη μέσα στο πράσινο, και ένα ποτάμι να διασχίζει το κέντρο της.


Την μεγαλύτερη εντύπωση, και κόλλημα μπορώ να πω είναι όταν βγήκα σε ένα ύψωμα της πόλης. Εκεί πέφτω μπροστά σε ένα τεράστιο πέτρινο λιοντάρι. Σαν να έχει λαξευτή το σχήμα του λιονταριού, σε τεράστιο βράχο.


Από εκεί ξεκινά, και τα οχυρωματικά τοίχοι της πόλης, και το φρούριο της. Με υπόγειες στοές, και σοκάκια και δεξιά και αριστερά αναχώματα, νομίζεις ότι είσαι στην πρώτη γραμμή του πολέμου.









Πολυβολεία καλά κρυμμένα που ήταν δύσκολο να ανακαλύψεις και πανύψηλα πέτρινα τοίχοι έφτασα στο ψηλότερο σημείο. Θέα μοναδική…!!!!




Η ώρα η καταλληλότερη, στην δύση του ηλίου. Αυτές τις στιγμές απλά δεν θέλω τίποτα. κάθομαι και απολαμβάνω….

[Magelanos]

23-8-09-ΚΥΡΙΑΚΗ: Ο καιρός καλός διάθεση ανεβασμένη, και χωρίς το άγχος της διανυκτέρευσης ξεκινώ. Με τον D419 όπου και αυτός είναι μέσα στην φύση, φτάνω γρήγορα στην πόλη Basel σύνορα με Ελβετία. Εδώ με το που μπαίνω πέφτω σε κάποια μικρή ουρά, γιατί σε ανάγκαζαν όσοι δεν είχαν, να προμηθευτείς την vinieta για να κυκλοφορείς στους Ελβετικούς αυτοκινητοδρόμους. Με το που μου λέει την τιμή, μου φεύγει το κλαπέτο..!!! τι λες τώρα 30 ευρώ για ένα πέρασμα;;

Έβαζα και άλλα 20 και διανυκτέρευα στο καλύτερο σαλέ σε Άλπεις… τέλος πάντων συνεχίζω με τον αυτοκινητόδρομο Α13-Ε60 με κατεύθυνση την Zurich. Πολύ γρήγορα ξεκούραστα και με ασφάλεια, από την ποιότητα των οδικών αρτηριών της χώρας, φτάνω στο Dubendorf προάστιο 6χιλ έξω από Zurich. Εδώ μένει ο αδελφός. Παρκάρω στο παρκινγκ την μηχανή και ανεβαίνω στο σπίτι. 126χιλ έκανα μέχρι εδώ και δεν κατάλαβα τίποτα.

Η χαρά μεγάλη που βλέπω τον αδελφό μου αλλά και την δυο χρονών ανιψουλα μου. Είναι μεσημέρι, και ο αδελφός είχε την ιδέα να πάμε εδώ κοντά σε μια λίμνη να φάμε σε εστιατόριο. Πολύ καλή ιδέα, και σε δέκα λεπτά με το αμάξι είχαμε φτάσει. Εντάξει έχω μείνει για ακόμα μια φορά, με την οργάνωση σε όλα, καθαριότητα τάξη και ασφάλεια αυτής της χώρας. Οικογένειες παιδιά, ποδήλατα, πολλοί με ρολερς στα πόδια να κάνουν βόλτα γύρω από την λίμνη, αλλά και αρκετοί να κάνουν μπάνιο. Χαρήκαμε την βόλτα μας και επιστροφή στο σπίτι..

24-8-09-ΔΕΥΤΕΡΑ: Εργάσιμη για τον αδελφό μου και την γυναίκα του, το εγερτήριο ήταν πρωί, χωρίς να με χαλάσει καθόλου. Και εγώ άλλωστε πρέπει να συνεχίσω το ταξίδι για Ελλάδα. Βγαίνω στον αυτοκινητόδρομο Α14 και μετά με τον Α2 που περνά από όμορφα μέρη, βλέποντας την λίμνη Luzern. Ο καιρός πολύ καλός και αρχίζω να διασχίζω τούνελ, και μάλιστα το μεγαλύτερο που έχω περάσει ποτέ, το St. Gotthard Tunnel.

17χιλ παρακαλώ και ξεχνάς το που βρίσκεσαι. Αφού βγαίνοντας στην άλλη μεριά ο καιρός ήταν φορτωμένος με μαύρα σύννεφα, και αρκετή πτώση της θερμοκρασίας. Αυτό με αναγκάζει σε γρήγορη στάση για να φορέσω αδιάβροχα. Συνεχίζω ακάθεκτος μπαίνω Ιταλία, και πριν το (Μilano-Μιλάνο) πιάνω τον Α4-Ε66 με κατεύθυνση την πόλη Brescia. Μετά με Α4-Ε70 αφήνω την Verona μετά την Vicenza και πιάνω τον επαρχιακό 53.

Και διανύοντας περίπου τα 50χιλ φτάνω στον τελικό προορισμό, το γνωστό σε μένα πολλών επισκέψεων Castelfranco Veneto. Κατευθείαν στο ξενοδοχείο της αλυσίδας Best Western με 67,50 το μονόκλινο που στην ουσία ήταν δίκλινο, με πρωινό, στο κέντρο της πόλης. Σήμερα έκανα 722χιλ αυτοκινητόδρομους. Τακτοποιούμε στο δωμάτιο και κατεβαίνω για μάσα. Βρίσκω σε μαγαζί τραπέζι και παραγγέλλω μια χορταστική πίτσα. Αφού έσκασα παίρνω και ένα καπουτσίνο. Και επειδή είχε μόνο 1,50 ευρώ παίρνω άλλους δυο, βλέποντας την σερβιτόρα να έχει χαζέψει. Μέχρι τα μεσάνυχτα η ώρα πέρασε χαζεύοντας, και κατεύθυνση στο ξενοδοχείο…


25-8-09-ΤΡΙΤΗ: Σημερα είναι η μερα των αγορών. Κατεύθυνση στο μαγαζί, Market 2 Ruote. Μεγάλο μαγαζί με ότι μπορεί να φανταστεί κανείς σε εξοπλισμό ενδύσεως για τον αναβατή μοτοσικλετιστή.


Εννοείτε πως έφυγα ακριβώς στο κλείσιμο. Με τα καινούρια μου πραγματάκια, τώρα έπρεπε να λύσω ένα καινούριο πρόβλημα. Το που θα τα χωρέσω. Η λύση ήρθε γρήγορα από ένα παζάρι που γίνονταν στην κεντρική πλατεία της πόλης.

Κάτι σαν λαϊκή που είχε τα πάντα. Αγόρασα έναν σάκο ταξιδίου, και εκεί θα βάλω τα πράγματα στην θέση του συνοδηγού. Το λύσαμε το πρόβλημα, και ακόμα ένα... του φαγητού. Όταν λέμε υπήρχαν τα πάντα εννοούμε τα πάντα. Έτσι πείρα και φαγητό και ανέβηκα στο δωμάτιο του ξενοδοχείου και έφαγα για τα καλά και μάλιστα πολύ φτηνά. Έναν υπνάκο για να χωνέψω, και το βραδάκι έξω για τον τελευταίο καφέ…

[Magelanos]

26-8-09-ΤΕΤΑΡΤΗ: Χωρίς να βιάζομαι τρώω πρωινό. Μαζεύω τα πράγματα τα φορτώνω στην μηχανή, και ξεκινώ. Μόνο 45χιλ απόσταση έχω από (Venezia-Βενετία) πιάνω κατευθείαν τον επαρχιακό 245 και φτάνω γρήγορα στο λιμάνι. Βγάζω και εισιτήρια για Ηγουμενίτσα και περιμένω για την επιβίβαση. Τώρα να πω ότι χόρτασα; Θα είναι ψέμα!!! Βλέπω τουρίστες μηχανόβιους να μαζεύονται, για να κάνουν τις διακοπές στην Ελλάδα, και έχω τάσεις φυγής πάλι.


Πρέπει να ηρεμίσω δεν πάω καλά φαίνετε. Εκεί που παραλίγο να το ακυρώσω όλο αυτό λόγο μοναξιάς, τώρα δεν θέλω να επιστρέψω. Εντάξει σίγουρα δεν είναι εύκολο, αλλά άμα θέλει κανείς το κάνει, και είναι όλα οκ!!! Η μπουκαπόρτα κλείνει, το καράβι απομακρύνετε από τη προβλήτα…τέλος αυτό ήταν………

Και λόγο βαρεμάρας στο καράβι, και μοναξιάς, μου βγήκε σε ποίηση:
Δεν σταματώ δεν σταματώ να ονειρεύομαι και να οδηγώ, δυο τροχούς να καβαλώ και όποτε μπορώ θα την κάνω θα χαθώ, με προορισμό άγνωστο και μακρινό, αρκεί να τον φανταστώ….

[gsmaniac]

Και το μυαλό του το θολό......θα τριγυρνά στο ανατολικό το μπλοκ
Κικιρικοοοοοοοοου.....

Ωραίος ο μαγκελαν.....τρομερές Φωτο,άντε με το καλο και στην ανατολική Ευρώπη..

[ΛΕΟΝΤΟΚΑΡΔΟΣ]

Ωραίο το ποιηματάκι ... βάλτο υπογραφή ...

[Doc]

EΞ-ΑΙ-ΡΕ-ΤΙ-ΚΟ!!!!!!!!!!!!!!!

[nikos-x]

Τι ήταν αυτό βρε Μαγγελάνε;

Είχα και τ' αφεντικό από δίπλα, κοίταγε τις φωτογραφίες και φώναζε: "Κλάσνα - κλάσνα". . .

Ποιοι κλάσ@ν μαρή; της λέω

Κλάσνα=ωραία, όμορφα, μου λέει. . . να πάμε.

Το πιο λάθος ,(παρακάμψεις-πινακίδες), ταξίδι με τις πιο όμορφες εικόνες.

Να είσαι γερός, να απολαμβάνεις και να μοιράζεσαι μαζί μας τα υπέροχα και πλούσια ταξίδια σου.

Όλες οι πληροφορίες αποθηκεύτηκαν.

[Maggellanos]

Kαταπληκτικο!!!


:sm5::sm5::sm5: