Οδοιπορικό σε Καππαδοκία-Πόντο

[LakisGS]

8 ΗΜΕΡΑ
Σάββατο 30 Ιουλίου 2011 Καππαδοκία

Αφύπνηση πολύ νωρίς. Νύχτα ακόμη. Το βανάκι της εταιρίας με τα αερόστατα θα περάσει να μας πάρει 04.30 το πρωί, θα μας πάει στα γραφεία τους όπου μετά από ένα γρήγορο πρωινό που θα μας προσφέρουν θα ξεκινήσουμε για τον χώρο απογείωσης. Ο Μάνος αρκετά νευρικός λόγω της φοβίας του για τα ύψη το δουλεύει καλά στο μυαλό του. Ομως ούτε αυτός θέλει να το χάσει...


Εμφανές το πρωινό ξύπμημα στα πρόσωπα μας κατά τη διάρκεια του πρωινού στα γραφεία της εταιρίας...


Στη διαδρομή μας για το μέρος της απογείωσης, μαθένουμε από την γυναίκα του Mike ότι πριν από μερικά χρόνια υπήρχαν μόνο 2 αερόστατα στη περιοχή. Τώρα πια πετάνε γύρω στα 70... Ο Mike και τι δεν έχει κάνει στη ζωή του... Μέχρι και στον Βόρειο Πόλο έχει πετάξει με ατομικό αερόστατο, με τις φιάλες προπανίου δεμένες στη πλάτη του. Ο ίδιος κάτοχος μιας ΚΤΜ adventure, πηγαινοέρχεται Αγγλία με αυτή, μας δήλωσε ότι απ΄όλα τα μέσα ακόμη και από το αερόστατο ο καλύτερος τρόπος να ταξιδεύεις είναι η μηχανή!!! Μπράβο Mike!!


Ετοιμασία και φούσκωμα του μπαλονιού...

[LakisGS]

Ο Μάνος κάνει τα δικά του πριν ακόμα ξεκινήσουμε.....

[LakisGS]

Η θέα από ψηλά απλά ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ!!!!

[LakisGS]

Αφού λοιπόν κάνουμε την βόλτα μας με το αερόστατο, ήρθε η στιγμή της προσγείωσης. Εκεί ο Mike έδωσε ρέστα... Το προσγείωσε ακριβώς πάνω στο τρέ'ι'λερ που έπρεπε να βάλουν το καλάθι!!! ΑΠΑΙΧΤΟΣ!!

Ο Μάνος φιλάει το χώμα....


Και όπως συνηθήζεται μέτά από πτήση με αερόστατα η σαμπάνια απαραίτητη...

[LakisGS]

Και ο Mike...

Ετσι σιγά σιγά γυρίσαμε στο ξενοδοχείο την ώρα του κανονικού πρωινού, για να πάρουμε δυνάμεις και να συνεχίσουμε την μέρα μας....

[LakisGS]

Σήμερα το πρόγραμμα έχει την υπόγεια πόλη Kaymakli και την παλιά 100% Ελληνική πόλη Σινασσό (Mustafa pasa τώρα πια).
Στην Καππαδοκία υπάρχουν 36 υπόγειες πόλεις. Οι 2 θεωρούνται οι πιο συμαντικές. Η Kaymakli που είναι και η μεγαλύτερη και πιο κλειστοφοβική, και η Derinkuyu η οποία εισέρχεται βαθύτερα απ' όλες μέσα στη γη. Εμείς διαλέγουμε την πιο extreme...



Μερικές στοές τις περνάς μόνο γονατιστός. Δεν είναι ότι καλύτερο για όποιον δεν του αρέσουν τα πολύ κλειστά μέρη αν και το σύστημα εξαερισμού της είναι πολύ καλό!



Σινασσός, παλιό Ελληνικό σπίτι.

[LakisGS]

Η εκκλησία του Αγ. Κωνσταντίνου & Ελένης!



" The old Greek house". Ξενοδοχείο τώρα πια.

[LakisGS]

Γεμάτη παλιά Ελληνικά σπίτια η Σινασσός με τους ντόπιους να συγκινούνται πραγματικά όταν άκουγαν ότι είμαστε Ελληνες. Τις διαφορές μας έλεγαν τις έχουν οι πολιτικοί, εμείς είμαστε αδέλφια, "καρντές"!! Δεν ξέρω αν και εμείς πιστεύουμε τα ίδια δυστυχώς...



Το απογευματάκι επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο "γεμάτοι" από εικόνες και αρκετά συγκινημένοι, να ξεκουραστούμε και να ετοιμάσουμε τα πράγματα για την επόμενη μέρα. Η άνοδος μας προς Πόντο θα μας έπερνε 2 μέρες σε μέρη που δεν ξέρουν τι θα πει τουρισμός όπως μας πληροφόρισαν. Το ταξίδι θα αρχίσει να γίνεται πιο "adventure". Να φανταστείτε δεν ξέραν οι ίδιοι οι Τούρκοι που και αν θα βρούμε ξενοδοχείο για να "σπάσουμε" τη διαδρομή των 2 ημερών... Μαύρα σύννεφα μας ζώνουν, αλλά δεν λέμε τίποτα στις γυναίκες. Ο Arda μας ειδοποιεί ότι κάτι βρήκε σε ένα χωριό ονόματι Susehri, αλλά ο ίδιος δεν το προτείνει... Δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι και έτσι το επόμενο πρωί αφήνουμε την Καππάδοκία και ξεκινάμε για το άγνωστο...

9 ΗΜΕΡΑ
Κυριακή 31 Ιουλίου 2011
Urgup-Kayseri (Καισάρεια)-Sivas-Susehri 406 km

Ξεκινάμε, κάνουμε ένα πέρασμα από Καισάρεια, και συνεχίζουμε για Sivas. Το μέρος που ο Κεμάλ Ατατούρκ μάζεψε όλους τους αρχηγούς όλων των τουρκικών φατριών για να τους ενώσει και να φτιάξει τη μεγάλη τουρκία.

Στο δρόμο για Sivas το σκηνικό γνωστό... Οπου σταματάμε κεράσματα και οι τοπικές αρχές....



Μετά από αρκετά χιλιόμετρα το τοπίο αλλάζει. Μπαίνει χώμα στη διαδρομή και το περιβάλλον αρχίζει να γίνεται πιο πράσινο. Εχουν αρχίζει ήδη να μας κοιτούν σαν εξωγήινους...

[LakisGS]

[LakisGS]

Ετσι λοιπόν μετά από 406 χιλιόμετρα και αρκετά κουρασμένοι φτάνουμε στο Susehri! Απ' ότι μας είπαν οι ντόπιοι είχαν δει άλλες δυο φορές ξένους όλες κι όλες. Μια φορά κάτι Ιταλούς με μηχανές όπως εμείς, κι άλλη μία κάτι Κινέζους με.... ποδήλατα. Φαντάζεστε λοιπόν.... Γίναμε το θέαμα του χωριού... Ολοι σε λίγα λεπτά έμαθαν για εμάς και ήθελαν να μας δουν. Τώρα κατάλαβα πως αισθάνεται ο Ρουβάς......
Το ξενοδοχείο αρκετά καλό, μάθαμε ότι φιλοξενεί το χειμώνα μαθήτριες. Τώρα τι σπουδάζουν αυτές στο Susehri, μη με ρωτάτε δεν κατάλαβα... Ο δρόμος έξω από το ξενοδοχείο πολύ χάλια για αυτό και ο ξενοδόχος μας προσκαλεί να βάλουμε τις μηχανές μέσα...!!!








Μια χαρά!!!