Long Way Round Europe 2010: Κυνηγώντας όνειρα σε 13 χώρες...

[Ταξιδευτης]

Στα μισα περιπου του μηκους της μακροστενης Balaton βρισκεται η μικρη ιστορικη χερσονησος Tihany που εκτεινεται προς το νοτιο τμημα της λιμνης. Απο εδω μαλιστα φευγουν μικρα ferry συνδεοντας τις 2 οχθες.

Συντομα εφτασα στο μικρο ομωνυμο χωριο και τη χερσονησο με σκοπο να χαζεψω τη λιμνη καλυτερα...




Παντου γυρω υπηρχαν μεγαλα και μικρα παρκα και τα χρωματα της λιμνης ηταν πραγματικα υπεροχα...





Λιγο πιο διπλα βρηκα μια μικρη προβλητα με εξεδρες οπου ο κοσμος καθοταν και απολαμβανε το μπανιο τους...





...και ακριβως απο πανω στο δρομο ενα μικρο καφε με την πινακιδα "We love bikers"!
Αυτο ηταν το τελειο μερος για μια καλη σταση για ξεκουραση, ανασυγκροτηση και καφεδακι!



Με την βολτα ομως και το χαζι διπλα στη λιμνη ειχε ηδη πιασει το απογευμα και ειχα αρκετα ακομα χιλιομετρα μεχρι τη Bratislava. Μαλλον δεν θα εβλεπα την πολη στον προορισμο μου ετσι οπως πηγαινα...

[Ταξιδευτης]

Σημασια ομως εχει το ταξιδι και οχι ο προορισμος, ετσι δεν ειναι; Αφου περνουσα καλα, ολα τα αλλα περισσευαν!
Ετσι αφου ξεκουραστηκα ξεκινησα για τη Bratislava απο τους επαρχιακους δρομους πλεον της Ουγγαριας. Ο δρομος παροτι μικροτερος πλεον ηταν πολυ ομορφος, περνωντας μεσα απο πολυ γραφικα χωριουδακια...


και ανοιχτος χωρις καποια ιδιαιτερη κινηση να με καθυστερει...
Για αλλη μια φορα εκανα αντιπαραβολη με τους δρομους που συνηθως κινιομουν και για αλλη μια φορα απελπιστηκα για το χαλι στο οποιο ζουμε...

[Ταξιδευτης]

Πλησιαζοντας την πολη Gyor συναντησα ενα πανεμορφο παλατι που πλεον λειτουργουσε ως μουσειο και αποφασισα να κανω μια σταση να το αποθανατισω...





Τριγυρω υπηρχαν πολυ ομορφα αγαλματα και περιποιημενοι κηποι...

[Ταξιδευτης]

Καθως επεφτε ο ηλιος ο δρομος περνουσε μεσα απο πυκνη βλαστηση και ηταν σκετη απολαυση...




Οπως απολαυση ηταν και τα χωριουδακια που συναντουσα πλησιαζοντας πλεον τα συνορα...
Ωραια η τοπικη ταβερνουλα ε;

[Ταξιδευτης]

Και να λοιπον για αλλη μια φορα τα συνορα!
Αλλα και εδω οπως στα αλλα μερη που περασα τα συνορα υπηρχαν μονο θεωρητικα πλεον με παλια εγκατελειμενα φυλακια σοβιετικου τυπου...


Φανταστηκα πως θα ηταν το '80 αυτο το μερος και ανατριχιασα... Αυστηροι ελεγχοι, συρματοπλεγματα και ορδες ανθρωπων που προσπαθουσαν να περασουν τα συνορα της (τοτε) Τσεχοσλοβακιας...

Απο εδω ομως που βρισκομουν η Bratislava ειναι παρα πολυ κοντα: μολις 20 χιλιομετρα μας χωριζαν απο την πολη, οποτε τωρα πια το μερος ειχε γινει ουσιαστικα ενα απλο προαστιο...

Πηγαινοντας για την πολη ειδα αρκετα κτηρια που μαρτυρουσαν το κομ#####στικο παρελθον της χωρας... Τεραστιες γκριζες εργατικες κατοικιες με πανομοιοτυπα διαμερισματα/κλουβια... Εμοιαζαν σαν να εχουν ξεπηδησει απο βιντεο των Pink Floyd!



Πως μπορει να αφησει κανεις την πανεμορφη φυση για κατι τετοιο;

[Ταξιδευτης]

Το GPS με οδηγουσε στο μερος που ειχα επιλεξει για να διανυκτερευσω αποψε: το Camping Zlaté Piesky, στην ακρη της πολης και μπροστα σε μια ομορφη μικρη λιμνη.

Φθανοντας εκει εξεπλαγην οταν βρεθηκα σε μια βιομηχανικη περιοχη με μεγαλα κτηρια και αποθηκες εταιριων. Η εκπληξη μου συνεχιστηκε οταν βρηκα την εισοδο του camping που θυμιζε στρατοπεδο: ψηλος μαντροτοιχος, μπαρα που ανεβαινε και ενα φυλακιο της αστυνομιας ακριβως απο μεσα! Αυτο ειναι το camping;;

Μπηκα μεσα και αφου βεβαιωθηκα οτι εδω ηταν οντως ο προορισμος μου κανονισα τα σχετικα στη ρεσεψιον και συνεχισα στο βαθος. Οι χωροι του camping ηταν αχανεις...
Υπηρχαν μικρα κτισματα με εισοδους σε υψος του 1.5 μετρου, θυμιζοντας μου docks φορτοεκφορτωσης φορτηγων.
Το μερος πριν γινει camping πρεπει να ηταν αποθηκες εταιριων μεταφορων η κατι παρομοιο...

Τριγυρω υπηρχαν διασπαρτα καποιες ξυλινες μπυραριες με καθισματα εξω και πολλα παρτερια με τροχοσπιτα και σκηνες κατω απο ψηλα δεντρα.

Εφθασα στην ακρη της λιμνης οπου βρηκα αρκετες σκηνες κατω απο τα δεντρα, μια μπυραρια ακριβως διπλα και στο βαθος να και μια μηχανη αραγμενη διπλα σε σκηνη! Εδω ειμαστε!

[Ταξιδευτης]

Εννοιωθα οτι ο κοσμος απο την μπυραρια με κοιτουσε λιγο περιεργα...
Ισως δεν ειχαν συνηθισει να βλεπουν μηχανοβιους; Δεν ηξερα αλλα και δεν με ενοιαζε! Το παλικαρι που ειχε τη μηχανη αραγμενη διπλα στη σκηνη ηρθε κοντα και πιασαμε κουβεντα.
Ηταν o Klaus, ενας νεαρος Γερμανος που ειχε ξεκινησει απο τo Μοναχο, ηταν στην Bratislava ηδη 2 μερες και αυριο θα συνεχιζε για την πανεμορφη οροσειρα Tatra στα βορειοδυτικα συνορα της Σλοβακιας με την Τσεχια. Γνωριζα για αυτα τα μερη απο κουβεντες με τους φιλους μου στην Πολωνια και υποσχεθηκα στον εαυτο μου καποτε να ερθω για να τα απολαυσω οπως τους αξιζουν...

Με ρωτησε που πηγαινα. Του ειπα το σχεδιο μου και εμεινε να με κοιταει:
- Ποσους μηνες εχεις υπολογισει να εισαι στους δρομους;;; με ρωτησε
- Μηνες; 20 μερες μιας που τοση αδεια μπορουσα να παρω...
- 20 μερες; Μονο; Στη Γερμανια οι περισσοτεροι παιρνουν 6 βδομαδες αδεια δια νομου!
- ......

Ο Klaus με βοηθησε στο ξεπακεταρισμα και αφου εστησα τη σκηνη διπλα στο νεο φιλο μου εκανα μια βολτα στην οχθη της λιμνης... Τελικα το μερος ηταν πολυ ομορφο... Υπηρχε ενα μεγαλο πυκνοφυτο παρκο και στην οχθη πεζοδρομοι και ομορφα μαγαζακια για ποτο και χαλαρωση και ο κοσμος το εκμεταλλευοταν δεοντως...

[Ταξιδευτης]

Μιας που ηταν ηδη περασμενη η ωρα αποφασισα να αφησω την επισκεψη στη πολη για το πρωι και να αραξω με τον Klaus στην μπυραρια για μερικες απολαυστικες μπυρες και ενα χορταστικο σνιτσελ...


Ο καταγραφεας GPS της Qstarz ανεφερε οτι ειχα κανει 667 χιλιομετρα απο το πρωι αλλα ειλικρινα δεν μου ειχαν φανει για τοσα! Προφανως τα χιλιομετρα που εκανα στην εθνικη το πρωι συνεβαλλαν σε αυτο.

Oμως τωρα επρεπε να ξεκουραστω γιατι η επομενη μερα μπορει να ειχε λιγοτερα χιλιομετρα αλλα ειχε και κατι πολυ ιδιαιτερο που ειχα προγραμματισει να επισκεφτω και δεν επρεπε να το χασω με τιποτα!

Αλλη μια μερα στο δρομο τελειωνε και εγω χορτασμενος απο εικονες και αισθησεις επεσα για υπνο με ενα μεγαλο χαμογελο...
Μεχρι εδω τα πραγματα ειχαν παει κατ' ευχην και ειδικα με τον καιρο. Που να ηξερα τι με περιμενε στη συνεχεια...

[Ταξιδευτης]

Μερα 3
Bratislava (Slovakia) - Brno - Kutna Hora (Czech Republic) - Wroclaw (Poland)
536 km

Το ξημερωμα με βρηκε ξυπνιο... Ετσι και αλλιως εγω και ο υπνος εδω και χρονια δεν ειμαστε φιλοι, αλλα σημερα ειδικα ανυπομονουσα να ξεκινησω τη μερα.
Θα κατευθυνομουν βορεια και θα διεσχιζα ολη την Τσεχια απο επαρχιακους δρομους (κατι που λατρευω!), με στοχο το βραδυ να ειμαι στο Wroclaw της Πολωνιας οπου θα συναντουσα την αγαπημενη μου φιλη Alicja και θα συνεχιζαμε μαζι το ταξιδι προς το Βορρα. Στο ενδιαμεσο ομως ειχα να κανω μια σταση σε ενα πολυ ιδιαιτερο μερος που ειχα βαλει χρονια στοχο να επισκεφθω στην καρδια της Τσεχιας...



Βγηκα εξω απο τη σκηνη και εφτιαξα καφεδακι καθως ο ηλιος ανετειλλε υπεροχα πανω απο τη λιμνη...

[Ταξιδευτης]

Σε λιγο ειχε ξυπνησει και ο Γερμανος φιλος και κατσαμε να πιουμε τον καφε μας και να ετοιμαστουμε σιγα σιγα...

Ενω τα λεγαμε δεν μπορουσα να μην χαμογελαω σαν χαζος.... Σκεφτομουν το πως καποτε πριν πολλα χρονια σε καποιο camping της Ελλαδας καποιοι Γερμανοι μοτοσυκλετιστες ηταν η αφορμη να κολλησω για παντα με τις μηχανες και τα ταξιδια, και τωρα ειχα εναν "απο αυτους" εδω διπλα μου να με αντιμετωπιζει ως ισο... Ημουν πλεον και εγω ενας απο "αυτους" που ως πιτσιρικας εβλεπα με δεος και θαυμαζα....

Του ειπα το προγραμμα της ημερας μου αλλα στεναχωριομουν για το οτι θα επρεπε να "θυσιασω" την περιηγηση στην Bratislava.
Οντας 2 μερες ηδη εδω μου ειπε οτι η πολη ειναι σχετικα μικρη και δεν εχει και τοσο πολλα αξιοθεατα να δει κανεις, οποτε δεν θα εχανα και πολλα...
Ετσι σκεφτηκα μια καλη μεση λυση: θα πηγαινα να δω την πολη καθως θα εφευγα, αφιερωνοντας μερικες ωριτσες σε αυτη...

Ετσι αρχισα την αχαρη δουλεια του πακεταρισματος σκηνης, sleeping bags και λοιπων πραγματων... Για να μην γεμισω τη σκηνη υγρασια απο τα χορτα εβγαλα τη βαλιτσα της μηχανης στο δρομακι που ειχε πισω απο το παρτερι που ειχαμε στησει και αρχισα να πηγαινω τα πραγματα που μαζευα εκει για να τα διπλωσω.
Καθως ειμαι μεσα στη σκηνη και μαζευω τα τελευταια πραγματα ακουω μια γυναικεια φωνη σε σπαστα ...Ελληνικα (!): " Nai, Kalimera! Signomi, parakalo!"
Βγαινω εξω και βλεπω μια γυναικα γυρω στα 40. Ηταν απο μια οικογενεια Γαλλων ποδηλατων που εμενε στη διπλανη σκηνη. Τι να ηθελε;

Μου δειχνει το δρομακι που ειχα αφησει τη βαλιτσα και μου λεει οτι το συνεργειο καθαριοτητας του camping (2 τυποι με ενα μεγαλο καροτσι) ειχαν παει να παρουν τη βαλιτσα!!! Ευτυχως ομως που τους ειδε ο αντρας της γυναικας και την βουτηξε πριν προλαβουν να την εξαφανισουν!
Οταν καταλαβα τι ειχε παει να παιχτει, κολλησα. Ειχα τυχη βουνο μιλαμε!
Ευχαριστησα τους ανθρωπους χιλιες φορες και απο εκεινη την ωρα και μετα οι βαλιτσες δεν εφυγαν απο τα ματια μου!

Αφου τελειωσαμε με τον Klaus το μαζεμα και δεσαμε τα πραγματα στις μηχανες, ευχηθηκαμε ο ενας στον αλλο καλο ταξιδι και ξεκινησαμε ο καθενας την πορεια του... Στο καλο φιλαρακι! Ειμαι σιγουρος οτι θα τα ξαναπουμε εκει εξω....

Φευγοντας παρατηρησα τις μικρες αποθηκες που ειχα δει χθες ερχομενος... Δεν ξερω τι ηταν παλια αλλα παντως camping ΔΕΝ ηταν...