τρεις μοτοσυκλετες,τρεις αναβατες,μια φιλια...

[teo71]

Η διάθεση στα ύψη, η εθνική τελειώνει λίγο παρακάτω, o Ntinopoulos βάζει και το αδιάβροχο πάνω από τις 3 μπλούζες, "ψύχρανε ο καιρός"....
Σερβία ερχόμαστε......

Όχι ακόμη.....

Όταν βρίσκεις μια όμορφη περιποιημένη κωμόπολη, ανάμεσα στα βουνά, με ένα πολλά υποσχόμενο ταβερνάκι στην πλατεία του, στο οποίο τρώνε ντόπιοι μεσόκοποι οικογενειάρχες (παληκάρια που θα λέγε και ο Jefe), η στάση για γεύμα επιβάλλεται...

Breznik..





Η ανάπαυση των πολεμιστών....

[teo71]

Και κάτσαμε να φάμε...

Αχ αχ αχ....

Το λοιπόν...

Φάγαμε 3 μπρίζολες, 2 σαλάτες, 2 τυριά, 3 κόλες, 2 νέρα, 3 εσπρέσο και 4 κουβέρ....αφού ο Κώστας έκανε καινούριες φιλίες....



Ο λογαριασμός ήταν 13,5 ευρώ... (Συνολικά, όχι το άτομο)

Και μας σέρβιρε η κυρία της φωτογραφίας....

Ματάκια μου όμορφα....

(Ωχ πρέπει να το κοιτάξω αυτό, αρχίζω να γράφω σαν τον ταξιδευτή)...




Και το όνομα αυτής Silvi...

Silvi λοιπόν...

22, τελειώνει οικονομικά στη Σόφια, (είμαστε και συνάδελφοι!!), τα καλοκαίρια δουλεύει στο Breznik, και αυτό τον καιρό είναι σε σχέση...
"as you can realise it's a litlle bit complicated"....

Να πω ότι realise, θα πω ψέμματα....

Ήταν η πρώτη & τελευταία φορά, που πρότεινα, να τροποποιήσουμε το πρόγραμμα, καθώς επίσης και η πρώτη & τελευταία φορά, που παρενέβη ο ατάραχος Magelanos σε θέματα της εκδρομής...
Βλέποντας εμένα να πολιορκούμε από τον φτερωτό Θεό, και τον Ntinopoulo, να είναι 1 βήμα από το να επιτύχει τον στόχο του,
"ξεκινάμε και όπου μας αρέσει σταματάμε και μένουμε"...

σηκώθηκε αποφασιστικά και με βροντερή φωνή που δεν σήκωνε αμφισβήτηση... "ντυθείτε, σε 5 λεπτά ξεκινάμε"....

Και ξεκινήσαμε...

Αχ αχ αχ...

Ματάκια μου όμορφα....

[teo71]

Τελικά πολύ κούραση να ανεβάσεις ένα ταξιδιωτικό...




Μέχρι να συνεχίσουμε.....

To be continued...

[Magelanos]

Φιλαρακι τον ξεπερασες τον Ταξιδευτη...αλλα με τετοια ματια (Silvi) ειναι να μην τον ξεπερασεις;;

[Arkas]

Τελικά Θοδωρή, την ξεκομπλικάρισες την κατάσταση;

[Xanthi]

Ααααίντε, ακόμα να ξυπνήσεις περιμένουμε την συνέχεια.....................

[Strats]

Τώρα κατάλαβα γιατί τον είδα λίγο "ζαλισμένο" τον Θοδωρή προχθές στον καφέ

[teo71]

Ξεκινάμε....
Η φύση αρχίζει να καλυτερεύει, τα συνοριακά χωριουδάκια, θυμίζουν την Ελλάδα του '50, το οδόστρωμα αν και κρατάει καλά, είναι γεμάτο μπαλώματα και πριν καλά καλά το καταλάβουμε, μερικά χλμ παρακάτω συναντάμε τα σύνορα...

Σβήσιμο των μηχανών. έλεγχος διαβατηρίων, μπάρες που περιμένουν να ανέβουν.... πόσο μακρυνά φαντάζουν ποια όλα αυτά σε έναν πολίτη της ενωμένης Ευρώπης...

Έχοντας αντιμετωπίσει αρκετές φορές τον τελωνειακό έλεγχο επί ώρες, όταν ακόμη αυτά τα κράτη ήταν πίσω από το "σιδηρούν παραπέτασμα", (ο πατέρας μου είχε νταλίκα και πιτσιρικάς, πήγαινα ταξίδια μαζί του στη Γερμανία), η όλη εικόνα μου φέρνει αποστροφή...

Τα χαμόγελα και οι λίγες κουβεντές των Σέρβων τελωνειακών, καθώς επίσης και οι υποσχέσεις του Magelanou, για τον εκπληκτικό δρόμο που ακολουθεί, προσπαθούν να διώξουν τις κακές θύμισες...

Μία συνοριακή μπάρα που ανεβαίνει και αφήνει το δρόμο ελεύθερο μπροστά, είναι μία λυτρωτική εικόνα, όσοι έχουν κάνει ταξίδια σε χώρες που απαιτούν συνοριακό έλεγχο με καταλαβαίνουν απόλυτα....

Σερβία....

Ο δρόμος ανοίγεται μπροστά μας σαν ένα απαλό χαλί με πανέμορφο χρώμα και εκπληκτικό κράτημα, τα πετραδάκια στην άκρη αποτελούν είδος προς εξαφάνιση και κάθε είδους μπαλώματα και λακούβες έχουν μείνει σε μία άλλη χώρα, αφού δεν κατάφεραν να περάσουν τον συνοριακό έλεγχο...

Οι μηχανές ρολάρουν στην ευθεία της κοιλάδας, κοιτώντας μαζί με τους αναβάτες τους, με ανυπομονησία τα βουνά που ακολουθούν...

Όλο το σκηνικό είναι έτοιμο, αλλά το μεγάλο γλέντι πρέπει να περιμένει λίγο ακόμη....

3 χλμ μετά τα σύνορα, μας σταματάει 1 πεζή περιπολία τεσσάρων συνοριακών φρουρών....

Αισθάνομαι σαν το παιδάκι, που έχει καθήσει στο τραπέζι να φάει τηγανητές πατάτες με κέτσαπ και η μαμά του, του λέει να σηκωθεί και να πλύνει τα χέρια του, πριν αρχίσει να τρώει...

Κάθε εμπόδιο σε καλό....

Οι τύποι είναι απίστευτα φιλικοί, θυμούνται τον Magelano, που είχε ξαναπεράσει από δω πριν από 1 μήνα, πιάνουμε κουβέντα με τον πιο πιτσιρικά της παρέας, ο οποίος ανήκει στη μοτοσυκλετιστική λέσχη της πόλης του, μας δίνει μια εναλλακτική διαδρομή που κάνει το γύρο της λίμνης, ανταλλάσουμε mail και φεύγουμε...

Πολύ φιλικός λαός σκέφτομαι στα 2-3 επόμενα χλμ της ευθείας, πριν ξεκινήσει η ανάβαση στο βουνό...

Αμ δε....

Οι Σέρβοι δεν είναι απλά ένας τυπικά φιλικός λαός...

Είναι κάτι διαφορετικό..

Το συνειδητοποίησα το βράδυ της ίδιας μέρας, όταν άνοιξα το laptop στο ξενοδοχείο, για να δω τα mail μου.....

Σας το παραθέτω...

Hi Teozais pal, GREETINGS from SERBIAN BORDER POLICE! 8-)
I have been in contact with my brother and biking club from Vlasotince, and they said that they would be happy to meet and know each other better and to welcome you in the spirit of good cooperation and tradition between the Serbian-Greek fraternal peoples...
You can contact me on my mobile phone +38164xxxxxx12 timely when you are coming back from Belgrade to agree to see...
By the way my name is Bratislav and my nick is "Bata" :-)
We will be happy to be our guests, true regards! 8-)

Απίστευτο έτσι....

Τον τύπο τον είχαμε γνωρίσει για 5 λεπτά και δεν ξέραμε καν το όνομα του...

[ΛΕΟΝΤΟΚΑΡΔΟΣ]

Έτσι όπως σε κόβω, στην έκθεση πρέπει νάχες 20 στο σχολείο ...

Γειά σου ρε Θόδωρα ταξιδογράφε ...






.

[J.T.R]

Αρχική Δημοσίευση από teo71

Ξεκινάμε....
Η φύση αρχίζει να καλυτερεύει, τα συνοριακά χωριουδάκια, θυμίζουν την Ελλάδα του '50, το οδόστρωμα αν και κρατάει καλά, είναι γεμάτο μπαλώματα και πριν καλά καλά το καταλάβουμε, μερικά χλμ παρακάτω συναντάμε τα σύνορα...

Σβήσιμο των μηχανών. έλεγχος διαβατηρίων, μπάρες που περιμένουν να ανέβουν.... πόσο μακρυνά φαντάζουν ποια όλα αυτά σε έναν πολίτη της ενωμένης Ευρώπης...

Έχοντας αντιμετωπίσει αρκετές φορές τον τελωνειακό έλεγχο επί ώρες, όταν ακόμη αυτά τα κράτη ήταν πίσω από το "σιδηρούν παραπέτασμα", (ο πατέρας μου είχε νταλίκα και πιτσιρικάς, πήγαινα ταξίδια μαζί του στη Γερμανία), η όλη εικόνα μου φέρνει αποστροφή...

Τα χαμόγελα και οι λίγες κουβεντές των Σέρβων τελωνειακών, καθώς επίσης και οι υποσχέσεις του Magelanou, για τον εκπληκτικό δρόμο που ακολουθεί, προσπαθούν να διώξουν τις κακές θύμισες...

Μία συνοριακή μπάρα που ανεβαίνει και αφήνει το δρόμο ελεύθερο μπροστά, είναι μία λυτρωτική εικόνα, όσοι έχουν κάνει ταξίδια σε χώρες που απαιτούν συνοριακό έλεγχο με καταλαβαίνουν απόλυτα....

Σερβία....

Ο δρόμος ανοίγεται μπροστά μας σαν ένα απαλό χαλί με πανέμορφο χρώμα και εκπληκτικό κράτημα, τα πετραδάκια στην άκρη αποτελούν είδος προς εξαφάνιση και κάθε είδους μπαλώματα και λακούβες έχουν μείνει σε μία άλλη χώρα, αφού δεν κατάφεραν να περάσουν τον συνοριακό έλεγχο...

Οι μηχανές ρολάρουν στην ευθεία της κοιλάδας, κοιτώντας μαζί με τους αναβάτες τους, με ανυπομονησία τα βουνά που ακολουθούν...

Όλο το σκηνικό είναι έτοιμο, αλλά το μεγάλο γλέντι πρέπει να περιμένει λίγο ακόμη....

3 χλμ μετά τα σύνορα, μας σταματάει 1 πεζή περιπολία τεσσάρων συνοριακών φρουρών....

Αισθάνομαι σαν το παιδάκι, που έχει καθήσει στο τραπέζι να φάει τηγανητές πατάτες με κέτσαπ και η μαμά του, του λέει να σηκωθεί και να πλύνει τα χέρια του, πριν αρχίσει να τρώει...

Κάθε εμπόδιο σε καλό....

Οι τύποι είναι απίστευτα φιλικοί, θυμούνται τον Magelano, που είχε ξαναπεράσει από δω πριν από 1 μήνα, πιάνουμε κουβέντα με τον πιο πιτσιρικά της παρέας, ο οποίος ανήκει στη μοτοσυκλετιστική λέσχη της πόλης του, μας δίνει μια εναλλακτική διαδρομή που κάνει το γύρο της λίμνης, ανταλλάσουμε mail και φεύγουμε...

Πολύ φιλικός λαός σκέφτομαι στα 2-3 επόμενα χλμ της ευθείας, πριν ξεκινήσει η ανάβαση στο βουνό...

Αμ δε....

Οι Σέρβοι δεν είναι απλά ένας τυπικά φιλικός λαός...

Είναι κάτι διαφορετικό..

Το συνειδητοποίησα το βράδυ της ίδιας μέρας, όταν άνοιξα το laptop στο ξενοδοχείο, για να δω τα mail μου.....

Σας το παραθέτω...

Hi Teozais pal, GREETINGS from SERBIAN BORDER POLICE! 8-)
I have been in contact with my brother and biking club from Vlasotince, and they said that they would be happy to meet and know each other better and to welcome you in the spirit of good cooperation and tradition between the Serbian-Greek fraternal peoples...
You can contact me on my mobile phone +38164xxxxxx12 timely when you are coming back from Belgrade to agree to see...
By the way my name is Bratislav and my nick is "Bata" :-)
We will be happy to be our guests, true regards! 8-)

Απίστευτο έτσι....

Τον τύπο τον είχαμε γνωρίσει για 5 λεπτά και δεν ξέραμε καν το όνομα του...