Touring in Budva-Dubrovnik-Sarajiebo-Visegrad

[tsompanis]

Αρχική Δημοσίευση από frits

Αδερφέ απαράδεκτος, που πας έτσι χωρίς οργάνωση ;
γράψε π.μ. με διεύθυνση και τύπο μηχανής να σου στείλω δώρο κάρτα και μπαταρία, τώρα μας άφησες σε αγωνία...

μην έχεις αγωνία,την βρήκα την λύση στην πορεία! σε ευχαριστώ πάντως φίλε!

[lenon]

Ωραίος ο φίλος.Θα σου έλεγα να γίνεις δημοσιογράφος, αλλά θα ήταν προσβολή.

[aeriko]

Θα γράψουμε διαγώνισμα για να δείς ότι παρακολουθούμε το μάθημα

[ntinopoulos]

ωραιος!
μας ταξιδευεις κι εμας τους μοτοσυκλετιστες πολης!

[vtheo]

Ωραία αφήγηση φίλε!Φοβερή η Κροατία!Τα παράλια της είναι εκπληκτικός μοτοσυκλέτικός προορισμός!

[klagenfurt]

γραφε, γραφε και μη ρωτας
παρακαλαω να μη τελειωσει...

[tsompanis]

Ξεκινήσαμε λοιπόν απο το Σαράγιεβο ανατολικά για τα σύνορα με την Σερβία.Είχαμε ήδη γεμίσει απο εικόνες και θέλαμε τουλάχιστον 200 χιλιόμετρα απο ότι μπορούσα στο περίπου να υπολογίσω για τα σύνορα.Φούλαρα και ντεπόζιτο να είμαι εντάξει και δρόμο..




Ο φανταστικός δρόμος,άρχισε να ανηφορίζει,αφήνοντας πίσω φράγματα,λίμνες και ποτάμια.Πάντα μου κάνει εντύπωση η αλλαγή των φυτών ανάλογα με το υψόμετρο.Όταν ανεβήκαμε αρκετά ψηλά,οι φτελιές,ο δρυς και το πουρνάρι,έδωσαν την θέση τους στα έλατα και τις οξιές.Ένα Αλπικό όνειρο...Σε λίγο άρχισε και το κρύο να είναι αισθητό.Στάση για να φορέσουμε επένδυση και χοντρά γάντια και ένα τσεκάρισμα στην φωτογραφική μηχανή αν μπορεί να βγάλει φωτό.ωωω ναι! τράβηξε μια και έκλεισε.πάλι καλά!



Μετά απο μερικά χιλιόμετρα φτάσαμε στον αυχένα και ο δρόμος συνέχιζε στην κορυφογραμμή.τέλεια!
Μόνο που δεν μπορούσα να αποθανατίσω την θέα.ας είναι..
Τουλάχιστον υπήρχε διάθεση και για άλλα χιλιόμετρα τα οποία πίναμε μονορούφι,δίχως στάση.δεν μπορούσε να χορτάσει το μάτι.
Μετά απο 70 περίπου χιλιόμετρα βρήκαμε το πρώτο χωριουδάκι,που ήταν χωμένο μέσα στα δέντρα και φαίνονταν μόνο οι σκεπές και μετά απο άλλα 40 χιλιόμετρα και αφού κατεβήκαμε λίγο απο την κορυφογραμμή συναντήσαμε μια μεγάλη κωμόπολη που θύμιζε έντονα Μέτσοβο..
Το κρύο είχε αρχίσει να γίνεται τσουχτερό και η Σέμη άρχισε να παραπονιέται για τα παγωμένα πόδια της.Το αθλητικό παπουτσάκι δεν μπορούσε να κάνει κάτι καθώς άρχισε να σουρουπώνει...
Περάσαμε μέσα απο το κέντρο που είχε λίγο κόσμο και κίνηση.Δρόμοι άψογοι,ούτε μια λακκούβα,φανάρια(!) και διάβαση πεζών που τα λιγοστά αυτοκίνητα σταματούσαν κόκαλο για να περάσουν οι διαβάτες απέναντι,άσχετα αν είχαν ξεκινήσει πριν 10 μέτρα με πράσινο.Το ίδιο σκηνικό και λίγο πιο κάτω.Διάβαση πεζών,έβαλαν το πόδι τους στο οδόστρωμα δύο κυρίες με σακούλες,κόκαλο τα αυτοκίνητα!Μου έκανε τεράστια εντύπωση...πού?? στην Βοσνία!
Άρχισαν να έρχονται στο μυαλό μου,οι άπειρες συζητήσεις και τα σεντόνια που έχουν γραφτεί κατά καιρούς στα φόρουμ για το χάλι μας.Για τους χάλια δρόμους,την απουσία του κράτους και όλα τα στραβά μας.Για το ότι ένας στους είκοσι θα σταματήσει σε διάβαση πεζών....φταίει πάντα ο παπαντρίκος και ο καρα####κος με την παρέα τους?Που έχουν γεμίσει οι κατηγορίες "δήλωση ατυχημάτων""στραβά και ανάποδα""τι μας έτυχε""μου την δίνει που..." φταίνε μόνο αυτοί??




Συνεχίζοντας την ιστορία μας,αποφασίσαμε να προχωρήσουμε λίγο ακόμη και να μην διανυκτερεύσουμε μέσα σε πόλη,αλλά να βρούμε κανένα χωριουδάκι..αρχισε να γουργουρίζει και το στομάχι.μετά απο 30 χιλιόμετρα και ενώ έχουμε αρχίσει ξανά να κατεβαίνουμε σε υψόμετρο και είχαμε φτάσει πάλι σε ποτάμια και φράγματα,μια μαγεία δηλαδή,βλέπουμε μπροστά μας ένα μικρό χωριό,που στο τέλος του ήταν αναμμένη μια πινακίδα "hotel" και απο κάτω ένα εστιατόριο με 4-5 νταλίκες παρκαρισμένες.
Εδώ είμαστε!όπου βλέπεις νταλικιέρηδες σημαίνει καλό φαγητό.Δεν πέσαμε έξω.Μπήκα μέσα και προσπάθησα να συννενοηθώ αλλά μάταια.κανείς δεν ήξερε αγγλικά.ούτε ο ιδιοκτήτης που είχαμε σχεδόν την ίδια ηλικία και έπαιζε σε κομπιούτερ αυτό το παιχνίδι που φτιάχνεις πόλεις στρατό κ.λ.π
Με την βοήθεια μιας λευκής κόλας και ενός μολυβιού,βγάλαμε άκρη και έτσι μείναμε εκεί με 30 ευρώ.
Διαλέξαμε και φαγητό με το δάχτυλο απο τα πιάτα που πήγαιναν στους νταλικιέρηδες τα οποία ήταν νοστιμότατα και έτσι βγάλαμε άκρη.Φάγαμε και ανεβήκαμε στο δωμάτιο που ήταν αρκετά συμπαθητικό αλλά χωρίς ζεστό νερό..
Η θέα απο το δωμάτιο



Μετά απο λίγο κατέβηκα να σιγουρέψω την μηχανή.έψαχνα το ιδανικό μέρος,με πήρε χαμπάρι ο ιδιοκτήτης που βγήκε έξω και με νοήματα μου έδειξε μια γωνία.Την έβαλα εκεί,έβαλε και το αμάξι απο μπροστά να την φρακάρει,μου χαμογέλασε και μου είπε.."no problem!". Ναι φίλε μου..τώρα σίγουρα θα κοιμηθώ ήσυχα!Πριν ξαναμπώ μέσα για να ανέβω στο δωμάτιο,άναψα ένα τσιγάρο και γύρισα την ματιά μου προς το ποτάμι απέναντι.Με νοήματα του έδειξα πόσο πολύ μου αρέσει αυτό που βλέπω και που κανένας φωτογραφικός φακός δεν θα μπορούσε να συλλάβει...



Μου κάνει νόημα να πάω μέσα..δίπλα απο το γραφείο είχε κάτι καδράκια με όμορφα τοπία.Μου δείχνει ένα και μου λέει "visegrad" και προσπαθούσε να μου εξηγήσει πόσο ωραίο είναι.Σημείωσα στο μυαλό μου το όνομα,πήρα δυό μπυρόνια στο χέρι και ανέβηκα στο δωμάτιο.έβγαλα τον χάρτη της κροατίας που έδειχνε και λίγο απο βοσνία και με έκπληξη εντόπισα το visegrad!μόνο που το έδειχνε πόλη και μάλιστα μεγάλη που λογικά θα την έβρισκα μπροστά μου σε λίγα χιλιόμετρα...δεν μπορούσα να καταλάβω..


Την άλλη μέρα το πρωί,κατέβηκα στην ρεσεψιόν και βλέπω τον τύπο στην ίδια θέση με κατακόκκινα μάτια κολλημένο στο παιχνίδι.Μου έφτιαξε δύο εσπρεσάκια που τα πλήρωσα πιο λίγο απο μισό ευρώ(!),έριξα μια ματιά στην μηχανή που με περίμενε καρτερικά και ανέβηκα πάνω να ετοιμαστούμε.
Είχε κρύο και ομίχλη που δεν είχε κατασταλάξει ακόμη.πολύ όμορφο μέρος



Βάλαμε μπρος και φύγαμε με την δροσιά του πρωινού και πριν προλάβει το sprint να ζεσταθεί,οι πρώτες πολυκατοικίες έκαναν την εμφάνισή τους.λίγο πιο κάτω μια πινακίδα μας ενημέρωνε πως είμασταν στο visegrad

[Captain_Andreas]

Τι μας κόβεις στο καλύτερο!!!

[tsompanis]

Νοικοκυρεμένη πόλη,αλλά δεν είχε κάτι να μας πει..Έτσι προχωρήσαμε στα γρήγορα και η πρώτη ταμπέλα που να γράφει beograd έκανε την εμφάνισή της.Έπρεπε να φτάναμε στα σύνορα...
είχαμε φορτίσει και την μπαταρία την φωτογραφικής,σβήσαμε και κάτι άκυρες και όλα ήταν εντάξει!




το τοπίο δεν άλλαζε καθόλου.μια ομορφιά.Αγροτόσπιτα με παρτέρια,αριστερά και δεξιά του δρόμου.Κάθε χώρος που δεν έπιανε το πυκνό δάσος,ήταν καλλιεργημένος με λάχανα,πράσα,ντοματιές και αμπέλια.πολλά αμπέλια.σε τέτοιο υψόμετρο,σίγουρα θα βγάζουν καλό κρασί..




Σε 20 λεπτά,είχαμε φτάσει στα σύνορα,που περίμεναν υπομονετικά νταλίκες.τις προσπεράσαμε και βρεθήκαμε στην μπάρα.σφραγίζουμε διαβατήρια και περνάμε στην σέρβικη πλευρά.Ένας αστυνόμος μας έκανε νόημα να κάνουμε δεξιά και να κατεβούμε απο την μηχανή.Σταματάμε ψαρωμένοι,κατεβαίνουμε και βγάζουμε τα διαβατήρια.Ούτε καν τα πήρε στα χέρια του και μας έκανε νόημα να φύγουμε!"Ότι να ναι" σκέφτηκα απο μέσα μου.Θυμήθηκα όμως ότι χάρτη δεν έχω,ούτε ξέρω προς τα που πάω.Κάνω την μηχανή λίγο μπροστά να μην ενοχλεί και σκέφτηκα πως κάποιον χάρτη θα έχουν μέσα στα γραφεία.Τι διάολο σύνορα είναι.εδώ σε εφορία πας και χάρτη της ελλάδας θα βρεις ακόμη και στην τουαλέτα!Παίρνω τον χάρτη της κροατίας στα χέρια μου και πάω προς τον αστυνόμο και του τον δείχνω."map" του λέω...άαα μάπα μου λέει.Ντά μάπα μάπα!
"Νο μάπα" μου λέει... Δεν μπορεί ολόκληρα σύνορα και να μην έχουν χάρτη!πηγαίνοντας προς την μηχανή κοιτούσα δεξιά και αριστερά μήπως εντοπίσω κάτι αλλά μάταια.Μην μπορώντας να το χωνέψω,ξαναγυρίζω προς τα πίσω,με βλέπει ένας άλλος και με σπαστά αγγλικά με ρώτησε.του εξήγησα,κατάλαβε και μου έκανε νόημα να μπω μέσα σε ένα γραφείο.
Εδώ είμαστε λέω!Μπαίνοντας βλέπω γραφεία χωρισμένα με νοβοπάν και πάνω απο μια πόρτα ένας χάρτης μεγέθους Α4 που περισσότερο έμοιαζε με εικόνισμα του Αη Νικόλα παρά με χάρτη.
Ήταν αδύνατον να τον βγάλω φωτο απο κάτω και η μόνη λύση που έβλεπα,ήταν να ανέβω σε μια πλαστική καρέκλα για να έρθω στο ίδιο ύψος...
το βλέμμα όμως ενός γραβατωμένου που κάθονταν μέσα στο γραφείο και ήταν σίγουρα απόγονος της Σλαβικής Φυλής με απέτρεψε...Ετσι αρκέστηκα σε κάτι πόλεις που μου έδειξε ο τελωνειακός και σε κάτι ονόματα που είπε και τα οποία μέχρι να φτάσω στην μηχανή τα είχα ξεχάσει!
Έτσι,ξεκινήσαμε με τον παραδοσιακό και σίγουρο τρόπο.παρατηρώντας τον ήλιο.κατευθυνθήκαμε ανατολικά και μόνο,γνωρίζοντας πως κάποια στιγμή,έστω και μετά απο πολλά χιλιόμετρα θα βρίσκαμε τον κεντρικό άξονα που θα μας έστελνε σκόπια.
Το τοπίο άρχισε να γίνεται ακόμη πιο όμορφο!



Μετά απο 5 χιλιόμετρα είδαμε ακόμη μια ταμπέλα που έγραφε κάτι στα σέρβικα και στα αγγλικά.."visegrad view"αυτό ήθελε να μου πει ο μάστορας στην πανσιόν!

συνεχίζεται...γιατί αύριο έχει έγερση νωρίς!

[Captain_Andreas]

Πω πω αδελφάκι μου... ούτε ο Ιούλιος Βερν! Περιμένουμε!