|
|
|||||||
 |
|
|
Εργαλεία Θεμάτων | Τρόποι εμφάνισης |
|
#41
03-11-2013, 21:37
|
|||
|
|||
Απάντηση: One more cup of coffee for the road
Για το Κοτόρ κρατούσα πολύ μεγάλο καλάθι και απογοητεύτηκα. Οκ, είναι – πάντα κατά την ταπεινή μου γνώμη – ένα πολύ όμορφο φιόρδ με εξίσου όμορφα τοπία αλλά τίποτα περισσότερο. Η αλήθεια είναι ότι ερχόμενοι από τη χλιδή της Κροατικής ριβιέρας και του Ντουμπρόβνικ ήμασταν επηρεασμένοι αλλά εγώ όσο ήμουν στο Μαυροβούνιο δεν έβλεπα την ώρα να φύγω λόγω της αφόρητης κίνησης και της γενικά άναρχης εικόνας
  Πάντως τα χρώματα του το σούρουπο ήταν τουλάχιστον εντυπωσιακά   Σίγουρα εκείνο το κάστρο θα είχε εκπληκτική θέα αλλά που να τρέχεις..   
|
|
#42
03-11-2013, 21:40
|
|||
|
|||
|
Απάντηση: One more cup of coffee for the road
Μετά από λίγο αρχίσαμε την περιήγησή μας στο εσωτερικό του παραλιακού κάστρου. Η σύγκριση με του Ντουμπρόβνικ της προηγούμενης μέρας αναπόφευκτη. Πολύ λιγότερος κόσμος (δεν ήταν κακό αυτό ) γραφικά μεν, αλλά λιγότερο όμορφα
    
|
|
#43
03-11-2013, 21:43
|
|||
|
|||
|
Απάντηση: One more cup of coffee for the road
Το Kotor , αναφέρθηκε για πρώτη φορά το 168 π.Χ. , ενώ μετονομάστηκε κατά τη διάρκεια της Ρωμαϊκης Αυτοκρατορίας ως Acruvium, ( Αρχαία Ελληνικά : Ἀσκρήβιον ) και ήταν μέρος της ρωμαϊκής επαρχίας της Δαλματίας.
Το Kotor άρχισε να θωρακίζεται από τις αρχές του Μεσαίωνα όταν ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός έχτισε ένα φρούριο μετά την εκδίωξη των Οστρογότθων. Μια δεύτερη πόλη φέρεται να δημιουργήθηκε στα υψώματα γύρω από αυτό από τον Κωνσταντίνο Πορφυρογέννητο τον 10ο αιώνα. Η πόλη λεηλατήθηκε από τους Σαρακηνούς το 840 .   Πολύ μετέπειτα στη νεότερη εποχή και συγκεκριμένα στις 15 Απριλίου 1979, ένας μεγάλος σεισμός έπληξε την παράκτια περιοχή του Μαυροβουνίου με περίπου 100 θύματα . Η μισή από την παλιά πόλη του Kotor καταστράφηκε.   Είχαμε την τύχη να ετύχουμε την αναχώρηση ενός πελώριου κρουαζιερόπλοιου το οποίο έκανε μανούβρα πίσω απελπιστικά αργά ώστε να απολαύσουν το τοπίο και να φωτογραφίσουν οι επιβάτες του στις κουπαστές  Κινέζοι παντού  Για το τέλος της βραδιάς δεν είχε τίποτα ιδιαίτερο. Τα μεσημέρια μας έβρισκαν στους δρόμους οπότε κι απόψε το βράδυ βρήκαμε ένα όμορφο στέκι εντός του κάστρου, τσιμπήσαμε κάτι κι επιστρέψαμε στο Radanovici για νανάκια. Ανυπομονούσα για την επόμενη μέρα τόσο γιατί ήξερα ότι η διαδρομή είναι απείρου κάλλους αλλά κυρίως γιατί μας περίμενε η πόλη που ήθελα να δω περισσότερο από όλες στο ταξίδι. Το Σεράγεβο Συνεχίζεται.. Last edited by Slane; 03-11-2013 at 22:17.
|
|
#44
03-11-2013, 21:43
|
|||
|
|||
|
Απάντηση: One more cup of coffee for the road
Πολύ όμορφα.
|
|
#45
03-11-2013, 22:41
|
|||
|
|||
|
Απάντηση: One more cup of coffee for the road
Μπράβω στα φιλαράκια. Περιμένω την συνέχεια. Τελικά είσαι πιο προκομμένος από εμάς που αν και με σχεδόν δύο μήνες διαφορά, δεν έχουμε δεηθεί να γράψουμε τι δικό μας ταξιδιωτικό.
|
|
#48
05-11-2013, 00:22
|
||||
|
||||
|
Απάντηση: One more cup of coffee for the road
Απόσπασμα:
Απόσπασμα:
Απόσπασμα:
Απόσπασμα:
|
|
#49
05-11-2013, 00:32
|
|||
|
|||
|
Απάντηση: One more cup of coffee for the road
Παρασκευή 16.8
Radanovici (Montenegro ) – Sarajevo (Bosnia) 277 km Η μέρα αυτή με βρίσκει να ανυπομονώ να φύγω και γιατί δε μου άρεσε το Μαυροβούνιο ως τώρα αλλά και γιατί έχω πληροφορηθεί ότι η διαδρομή από το Κοτόρ για Σεράγεβο είναι καταπληκτική. Επιπλέον πηγαίναμε στο Σεράγεβο που τόσα πολλά είχα ακούσει και τόσο πολύ ήθελα να δω. Αφήσαμε το Radanovici, περάσαμε από το τούνελ του τρόμου για τελευταία φορά, σταματήσαμε στο Κοτόρ για πρωινό και μετά ανηφορίσαμε στα όρη του Μαυροβουνίου περνώντας πάλι σχεδόν ολόκληρο τον όρμο της περιοχής. Μόλις φύγαμε από την παραλία η διαδρομή ήταν μια χαρά, πολλές πολλές στροφές χωρίς καθόλου κίνηση. Περίπου μετά από μια ώρα φτάσαμε στα σύνορα Μαυροβουνίου - Βοσνίας όπου εκεί μας περίμενε ένα ευτράπελο. Στον έλεγχο κατά την έξοδο από το Μαυροβούνιο βλέπουμε μπροστά μας μόλις 4 οχήματα και λέμε ωραία θα περάσουμε χωρίς καθυστέρηση. Βρεθήκαμε όμως να περιμένουμε περισσότερο από 20 λεπτά κι αναρωτιόμασταν με το Βασίλη τι μπορεί να συνέβαινε. Όπως μπορείτε να δείτε στη φωτογραφία μέσα στον μεταλλικό κλωβό υπήρχαν δύο συνοριοφύλακες, ένας για κάθε κατεύθυνση. Σε κάθε όχημα ζητούσαν τα έγγραφα που ήθελαν και μετά άνοιγαν την πόρτα και πήγαιναν μέσα στο σπιτάκι όπου υπήρχε ένας υπολογιστής, περνούσαν τα στοιχεία και περίμεναν να δουν αν όλα ήταν καλά. Μετά έβγαιναν από το σπιτάκι άνοιγαν την πόρτα από τον κλωβό, σου έδιναν τα έγγραφα σου και έφευγες. Στο επόμενο όχημα το ίδιο βιολί πάλι, πέρνανε τα έγγραφα πήγαιναν στο σπιτάκι, καταχωρούσαν δεδομένα, περίμεναν και επέστρεφαν. Η βλακεία τους χτυπούσε κόκκινα..  Η Βοσνία ήταν η ομορφότερη χώρα από άποψη φυσικής ομορφιάς. Μας κέρδισε από τα πρώτα km. Η λίμνη Bilecko  Πολύ πράσινο και πολλά νερά παντού. Εδώ το σημείο που κάτσαμε για τον πρώτο μας καφέ επί βοσνιακού εδάφους   Η διαδρομή στη συνέχεια όσο πήγαινε γινόταν ακόμα ομορφότερη και εγώ δεν προλάβαινα να φωτογραφίζω. 
|
|
|
|
Αλλαγή σε γραμμικό τρόπο
