Το κατόρθωμα της κυβέρνησης.............

[kostas_366]

Αρχική Δημοσίευση από napgeo

Διαβάστε τις θέσεις του Α/ΓΕΝ σήμερα στον τύπο.
Κραυγή αγωνίας και απειλής παράλληλα. Και να συμπληρώσω την σκέψη μου. Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας κανένας Αριστερός δεν πέρασε από το ΕΑΤ/ΕΣΑ. Μπορείς να βρεις τα στοιχεία που αναφέρω από τις καταγραφές των ονομάτων.

Το σύνολο των ατόμων που βασανίστηκαν απάνθρωπα ήταν Αξιωματικοί του Πολεμικού Ναυτικού.

Μη βάλουμε και τα Αριστερά αδελφάτα στους αγωνιστές και πατριώτες............

Πρόεδρε λέω γενικότερα για απόψεις και όχι για το συγκεκριμένο. Με άλλα λόγια η πελατιακή σχέση έπαιζε και στον στρατό, στην αρχή με το να βάλουν στην δουλειά άτομα, υπ/κους περισσότερο, και έπειτα στο που θα είναι ο καθένας.

[ortho]

Ακόμη τσακωνόμαστε για τους πολιτικούς και την πολιτική! Ολα γίνονται για τις τράπεζες...


To αναπόφευκτο του χρέους: το φαουστικό παζάρι μεταξύ κρατών και τραπεζών
Από factorx στις 24/11/2012





Τα κράτη και οι τράπεζες έχουν κάνει συμφωνία με το διάβολο. Οι τράπεζες αγοράζουν τα κρατικά ομόλογα για να στηρίξουν τα κράτη, υπό τη σιωπηρή κατανόηση ότι τα κράτη θα τις διασώσουν αν χρειαστεί. Αλλά οι ειδικοί προειδοποιούν ότι αυτή η συμβιωτική ρύθμιση μπορεί να θέτει ολόκληρο το χρηματοπιστωτικό σύστημα σε κίνδυνο, γράφει ο Stefan Kaiser στο Der Spiegel.
Όταν παρουσίασε τις προτάσεις του για τη ρύθμιση του τραπεζικού συστήματος στα τέλη Σεπτεμβρίου, ο Πέερ Στάινμπρουκ έψαχνε για φασαρίες. Ο υποψήφιος των Σοσιαλδημοκρατών για την καγκελαρία στις βουλευτικές εκλογές του επόμενου έτους καταφέρθηκε κατά του στόχου για βραχυπρόθεσμες αποδόσεις και υπερβολές στον τομέα και επέκρινε σκληρά την «δημοκρατία που συμμορφώνεται στις αγορές» στην οποία η πολιτική και η ζωή των ανθρώπων είχε γίνει απλώς παιχνίδι των χρηματοπιστωτικών αγορών .

Η ομιλία του Στάινμπρουκ διήρκεσε μισή ώρα, ή ένα λεπτό για κάθε μία από τις σελίδες ενός εγγράφου που είχε ετοιμάσει για το θέμα. Το έγγραφο αναφέρει μια ολόκληρη σειρά προτεινόμενων κανονισμών, οι περισσότεροι εκ των οποίων φαίνονται εντελώς λογικοί. Το πιο ενδιαφέρον, όμως, είναι αυτό που λείπει από το χαρτί – και αυτό που λείπει μέχρι σήμερα από όλες σχεδόν τις προτάσεις των άλλων χρηματοοικονομικών μεταρρυθμιστών: ο καταστροφικός βαθμός στον οποίο οι χώρες εξαρτώνται πλέον από τις τράπεζες.
Καθώς οι ευρωπαϊκές χώρες έχουν βουτηχτεί όλο και πιο βαθιά στα χρέη τα τελευταία χρόνια, έχει υπάρξει μια δραματική αύξηση σε αυτή την εξάρτηση. Οι κυβερνήσεις είναι εθισμένες σε δανεικά – και οι τράπεζες ανταποκρίνονται στην ανάγκη αυτή με την αγορά κρατικών ομολόγων. Ως σιωπηλή ανταμοιβή, οι τράπεζες δεν περιμένουν τίποτα λιγότερο από μια εγγύηση για την επιβίωσή τους. Σε περίπτωση που μια τράπεζα διατρέξει τον κίνδυνο της κατάρρευσης, η πολιτεία αναμένεται να χρησιμοποιήσει τα χρήματα των φορολογουμένων για να τη στηρίξει.


Γεμίζοντας με Ομόλογα

Αυτό το παζάρι κυβέρνησης-τραπεζών είναι κάτι σα φαουστική συμφωνία: τα κράτη χρειάζονται τη βοήθεια των πιστωτικών ιδρυμάτων, αν θέλουν να αναλάβουν περισσότερο χρέος. Όμως, με αυτόν τον τρόπο, τοποθετούν τη μοίρα τους στα χέρια των χρηματοπιστωτικών αγορών. Πράγματι, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) εκτιμά ότι οι ευρωπαϊκές τράπεζες κατέχουν τώρα περί τα 1,6 τρις. ευρώ σε κρατικά ομόλογα.
Αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή είναι ένα δραματικό παράδειγμα του πώς ένα κράτος μπορεί να γίνει εξαρτώμενο από τις τράπεζες. Η χώρα είναι de facto αφερέγγυα και δεν μπορεί πλέον να εξασφαλίσει όλα τα δάνεια στις χρηματοπιστωτικές αγορές. Παρ ‘όλα αυτά, εξακολουθεί να είναι σε θέση να εξασφαλίσει νέα κεφάλαια από την έκδοση βραχυπρόθεσμων ομολόγων, κυρίως στις ελληνικές τράπεζες, όπως έκανε πρόσφατα για να αναπληρώσει την έλλειψη ρευστότητας καθώς τα μέλη της ευρωζώνης εξακολουθούν να καθυστερούν την αποδέσμευση της επόμενης δόσης. Οι ελληνικές τράπεζες, από την πλευρά τους, χρηματοδοτούν την προβληματική χώρα τους, όχι μόνο επειδή τα ομόλογα έχουν υψηλές αποδόσεις, αλλά και επειδή μπορούν να καταθέσουν τα ομόλογα ως εγγύηση στην κεντρική τράπεζα της Ελλάδας, σε ανταπόδοση των ενέσεων ρευστού.

Τα βιβλία πολλών ισπανικών και ιταλικών τραπεζών είναι επίσης γεμάτα με κρατικά ομόλογα που εκδίδονται από τις χώρες τους. Έχουν λάβει τεράστιες ποσότητες φτηνών δανείων από την ΕΚΤ και επανεπενδύουν τα περισσότερα από τα χρήματα σε κρατικά ομόλογα. Η επιχειρηματική λογική πίσω από αυτή τη στρατηγική είναι σαφής: ενώ η ΕΚΤ χρεώνει μόνο 1% τόκους στα δάνειά της, τα κρατικά ομόλογα έχουν αποδόσεις μέχρι και 6%.

Προνόμια και άρνηση

Τέτοιες αποδόσεις κάνουν μεγάλη αίσθηση για τις τράπεζες σε σύντομο χρονικό διάστημα, αλλά παρουσιάζουν τεράστιο πρόβλημα σε μεσοπρόθεσμο επίπεδο, καθώς εισέρχονται όλο και πιο επικίνδυνα περιουσιακά στοιχεία στα βιβλία τους. «Είναι σημαντικό για τα ιδρύματα να διαφοροποιήσουν τα περιουσιακά τους στοιχεία», λέει ο Hans-Peter Burghof, καθηγητής τραπεζικής στο Πανεπιστήμιο του Hohenheim, στη νοτιοδυτική Γερμανία. Ο Burghof πιστεύει επίσης ότι οι μαζικές συμμετοχές τους σε κρατικά ομόλογα βάζουν το σύνολο του χρηματοπιστωτικού τομέα σε κίνδυνο. «Αν κάποιος θέλει ένα σταθερό τραπεζικό σύστημα», καταλήγει, «δεν μπορεί κανείς να το καταχραστεί ως όχημα για την κρατική χρηματοδότηση».

Αλλά αυτό είναι ακριβώς ό, τι οι κυβερνήσεις και οι οργανισμοί εποπτείας στην Ευρώπη κάνουν. Κάθε φορά που διαμορφώνουν νέους κανονισμούς για τον τραπεζικό κλάδο, πάντα αποφεύγουν την αντιμετώπιση των προνομίων των τραπεζών από την κρατική χρηματοδότηση. Πάρτε τα ακόλουθα παραδείγματα:

-Πηγές κεφαλαίων: Τα σχέδια αναφέρουν τη θέσπιση νέων κανονισμών για τα ίδια κεφάλαια των τραπεζών το 2013. Οι κανόνες υποχρεώνουν τις τράπεζες να αυξήσουν σταδιακά το ποσό των ιδίων κεφαλαίων στηρίζοντας ριψοκίνδυνες επενδύσεις και δάνεια. Τι είναι ριψοκίνδυνο; Λίγο πολύ τα πάντα – εκτός από τα κρατικά ομόλογα. Όπως και πριν, αυτά δεν θα πρέπει να υποστηρίζονται από οποιαδήποτε ίδια κεφάλαια. Δεδομένων των πρόσφατων γεγονότων – όπως την περασμένη άνοιξη, όταν οι τράπεζες αναγκάστηκαν να διαγράψουν δισεκατομμύρια απώλειες από τα ελληνικά κρατικά ομόλογα – η εξαίρεση είναι αξιοσημείωτη.
- Ρευστότητα: Οι νέοι κανονισμοί προβλέπουν ότι οι τράπεζες διατηρούν αρκετά ρευστά κεφάλαια σε ετοιμότητα για να είναι σε θέση να επιβιώσουν για 30 ημέρες χωρίς να λάβουν νέα χρηματοδότηση από τις αγορές κεφαλαίων. Τα ρευστά περιουσιακά στοιχεία είναι μια κατηγορία που περιλαμβάνει επίσης κρατικά ομόλογα, δίνοντας στις τράπεζες έναν ακόμη λόγο για να δημιουργήσουν απόθεμα επάνω σε αυτούς τους, μερικές φορές, επικίνδυνους τίτλους.
- Φόρος επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών: Το περασμένο καλοκαίρι, μετά την αποτυχία να βρεθεί μια πανευρωπαϊκή λύση, η Γαλλία επέβαλε δικό της φόρο επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών. Ο νόμος επιβάλει φόρο με συντελεστή ένα ποσοστό για κάθε συναλλαγή των μετοχών των γαλλικών εταιρειών, καθώς και ορισμένων παραγώγων. Όμως, η γαλλική νομοθεσία δεν εφαρμόζεται σε συναλλαγές που αφορούν τα – σωστά μαντέψατε – ομόλογα που εκδίδονται από χώρες και εταιρείες.
Πολλοί ειδικοί αντιμετωπίζουν με σκεπτικισμό τον βαθμό της προνομιακής μεταχείρισης των κυβερνήσεων να δώσουν τέτοια ομόλογα. Στις αρχές αυτής της εβδομάδας, ακόμη και Jens Weidmann, ο πρόεδρος της Bundesbank, μίλησε και κάλεσε για μια ριζική αλλαγή πορείας. Οι τράπεζες πρέπει να εμποδίζονται αυστηρότερα από το «να εκτίθενται σε κινδύνους φερεγγυότητας των κρατών», είπε. Πρότεινε επίσης μια λύση με τη μορφή ενός είδους ανώτατου ορίου στις αγορές κρατικών ομολόγων, παρόμοια με τις κανονιστικές διατάξεις που περιορίζουν το πόσο μια τράπεζα μπορεί να δανείσει μια εταιρεία. Στην τελευταία περίπτωση, οι τράπεζες πρέπει να κρατήσουν το 100% του μετοχικού κεφαλαίου σε ετοιμότητα για να υποστηρίξουν τα μεγάλα δάνεια που υπερβαίνουν ένα ορισμένο ποσό. Το υψηλό κόστος από μια τέτοια ενέργεια οδηγεί τις περισσότερες τράπεζες στο να περιορίσουν το ποσό που θα δώσουν σε μεμονωμένες εταιρείες.
Επιπλέον, ο Weidmann υποστήριξε ότι οι τράπεζες θα πρέπει να απαιτήσουν για πρώτη φορά να στηρίξουν τα κρατικά ομόλογα στα λογιστικά βιβλία τους με ίδια κεφάλαια. Αυτή η έκκληση απηχεί ένα αίτημα πολλών ειδικών των επιχειρήσεων. «Κατά τη διάρκεια της κρίσης, μάθαμε ότι τα κρατικά ομόλογα δεν είναι πλέον περιουσιακά στοιχεία χωρίς κίνδυνο», λέει ο Μάρτιν Φάουστ, καθηγητής τραπεζικής διαχείρισης στη Σχολή Οικονομικών και Διοίκησης της.

Μια βολική συμβίωση

Πάντως, είναι απίθανο αυτές οι προτάσεις να πραγματοποιηθούν. «Αυτό είναι ένα πολιτικό πρόβλημα», λέει ο Φάουστ. «Με αυτόν τον τρόπο θα αναγνωρίζουν ότι τα κράτη μπορεί να πτωχεύσουν». Η εφαρμογή των προτάσεων Weidmann θα μπορούσε πράγματι να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα, ιδιαίτερα για χώρες όπως η Ισπανία και η Ιταλία. Τα επιτόκια για τα ομόλογα είναι ήδη υψηλά, λόγω των γνωστών κινδύνων που συνδέονται με την ιδιοκτησία τους. Η εφαρμογή των κεφαλαιακών απαιτήσεων για τις αγορές κρατικών ομολόγων θα τις καθιστούσε λιγότερο ελκυστικές, οδηγώντας σε υψηλότερα επιτόκια. Και αυτό θα μπορούσε να επιδεινώσει περαιτέρω την κρίση του ευρώ.
Πρόκειται για μια κατάσταση που υποδηλώνει ότι οι πολιτικοί πρέπει να ενεργήσουν με προσοχή, αλλά δεν δικαιολογεί την παντελή έλλειψη δράσης. Ωστόσο, τα οφέλη από το να μην κάνουν τίποτα είναι σαφή. Επιτρέπει στα κράτη να συνεχίσουν να συσσωρεύονται χρέη.

Tacit Bond Arrangement between Governments and Banks Endangers System - SPIEGEL ONLINE



To αναπόφευκτο του χρέους: το φαουστικό παζάρι μεταξύ κρατών και τραπεζών | ANTINEWS

[ortho]

Και για να μην τρέφουμε αυταπάτες, Σαμαρά vs Τσίπρα......δείτε τι μας περιμένει....


ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
Ζητούνται 55,5 δισ.ευρώ για δάνεια και ομόλογα που λήγουν
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Τετάρτη 21 Νοεμβρίου 2012
Τελευταία ενημέρωση: 21/11/2012 10:33
Web-Only


Ποσό ύψους 55,5 δισ. ευρώ ή το περίπου 18,3% του συνολικού χρέους της χώρας, πρέπει να καταβάλει το Δημόσιο τη διετία 2013- 2014 για τις λήξεις των ομολόγων και των δανείων του. Αυτό προκύπτει από τα στοιχεία του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους (ΓΛΚ), από τα οποία, επίσης, συνάγεται ότι σε 1 έως 5 έτη «ωριμάζει» χρέος ύψους 56,4 δισ. ευρώ.


Το συγκεκριμένο γεγονός, σε συνδυασμό με το ότι το χρέος της κεντρικής κυβέρνησης παραμένει στο τέλος του 9μήνου στα 303,5 δισ. ευρώ, σχεδόν αμετάβλητο σε σχέση με το τέλος του α΄ 6μήνου, καταδεικνύει «ανάγλυφα» το πρόβλημα της δημοσιονομικής διαχείρισης της ελληνικής οικονομίας.

Καθώς, παράλληλα, σε ιδιαίτερα χαμηλά επίπεδα, στα 3,53 δισ. ευρώ, μένουν τα ταμειακά διαθέσιμα του κράτους στο τέλος του 9μήνου (από 3,49 δισ. ευρώ στο τέλος του α΄ 6μήνου).

Ειδικότερα, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΓΛΚ, φέτος έληγαν ομόλογα και δάνεια ύψους 300 εκατ. ευρώ και έντοκα γραμμάτια 13,9 δισ. ευρώ.

Το 2013 και το 2014 το πρόβλημα επιτείνεται, καθώς οι λήξεις ανέρχονται σε 30,4 δισ. ευρώ και σε 25,1 δισ. ευρώ αντίστοιχα.

Το 9μηνο εφέτος, το Δημόσιο δανείστηκε κατά 56% από τον μηχανισμό στήριξης EFSF, κατά 41,9% μέσω εντόκων γραμματίων και κατά 2,1% από το ΔΝΤ, με τη μέση «ωρίμανση» του συνολικού δανεισμού να ανέρχεται σε 9,47 χρόνια.

Στον αντίποδα, τα δάνεια που χορηγήθηκαν με την εγγύηση του Δημοσίου ήταν το 9μηνο εφέτος μόλις 19,7 δισ. ευρώ, έναντι 20 δισ. ευρώ στο τέλος του α΄ εξαμήνου.

[frits]

Αρχική Δημοσίευση από ortho

Ακόμη τσακωνόμαστε για τους πολιτικούς και την πολιτική! Ολα γίνονται για τις τράπεζες...


To αναπόφευκτο του χρέους: το φαουστικό παζάρι μεταξύ κρατών και τραπεζών
Από factorx στις 24/11/2012





Τα κράτη και οι τράπεζες έχουν κάνει συμφωνία με το διάβολο. Οι τράπεζες αγοράζουν τα κρατικά ομόλογα για να στηρίξουν τα κράτη, υπό τη σιωπηρή κατανόηση ότι τα κράτη θα τις διασώσουν αν χρειαστεί. Αλλά οι ειδικοί προειδοποιούν ότι αυτή η συμβιωτική ρύθμιση μπορεί να θέτει ολόκληρο το χρηματοπιστωτικό σύστημα σε κίνδυνο, γράφει ο Stefan Kaiser στο Der Spiegel.
Όταν παρουσίασε τις προτάσεις του για τη ρύθμιση του τραπεζικού συστήματος στα τέλη Σεπτεμβρίου, ο Πέερ Στάινμπρουκ έψαχνε για φασαρίες. Ο υποψήφιος των Σοσιαλδημοκρατών για την καγκελαρία στις βουλευτικές εκλογές του επόμενου έτους καταφέρθηκε κατά του στόχου για βραχυπρόθεσμες αποδόσεις και υπερβολές στον τομέα και επέκρινε σκληρά την «δημοκρατία που συμμορφώνεται στις αγορές» στην οποία η πολιτική και η ζωή των ανθρώπων είχε γίνει απλώς παιχνίδι των χρηματοπιστωτικών αγορών .

Η ομιλία του Στάινμπρουκ διήρκεσε μισή ώρα, ή ένα λεπτό για κάθε μία από τις σελίδες ενός εγγράφου που είχε ετοιμάσει για το θέμα. Το έγγραφο αναφέρει μια ολόκληρη σειρά προτεινόμενων κανονισμών, οι περισσότεροι εκ των οποίων φαίνονται εντελώς λογικοί. Το πιο ενδιαφέρον, όμως, είναι αυτό που λείπει από το χαρτί – και αυτό που λείπει μέχρι σήμερα από όλες σχεδόν τις προτάσεις των άλλων χρηματοοικονομικών μεταρρυθμιστών: ο καταστροφικός βαθμός στον οποίο οι χώρες εξαρτώνται πλέον από τις τράπεζες.
Καθώς οι ευρωπαϊκές χώρες έχουν βουτηχτεί όλο και πιο βαθιά στα χρέη τα τελευταία χρόνια, έχει υπάρξει μια δραματική αύξηση σε αυτή την εξάρτηση. Οι κυβερνήσεις είναι εθισμένες σε δανεικά – και οι τράπεζες ανταποκρίνονται στην ανάγκη αυτή με την αγορά κρατικών ομολόγων. Ως σιωπηλή ανταμοιβή, οι τράπεζες δεν περιμένουν τίποτα λιγότερο από μια εγγύηση για την επιβίωσή τους. Σε περίπτωση που μια τράπεζα διατρέξει τον κίνδυνο της κατάρρευσης, η πολιτεία αναμένεται να χρησιμοποιήσει τα χρήματα των φορολογουμένων για να τη στηρίξει.


Γεμίζοντας με Ομόλογα

Αυτό το παζάρι κυβέρνησης-τραπεζών είναι κάτι σα φαουστική συμφωνία: τα κράτη χρειάζονται τη βοήθεια των πιστωτικών ιδρυμάτων, αν θέλουν να αναλάβουν περισσότερο χρέος. Όμως, με αυτόν τον τρόπο, τοποθετούν τη μοίρα τους στα χέρια των χρηματοπιστωτικών αγορών. Πράγματι, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) εκτιμά ότι οι ευρωπαϊκές τράπεζες κατέχουν τώρα περί τα 1,6 τρις. ευρώ σε κρατικά ομόλογα.
Αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή είναι ένα δραματικό παράδειγμα του πώς ένα κράτος μπορεί να γίνει εξαρτώμενο από τις τράπεζες. Η χώρα είναι de facto αφερέγγυα και δεν μπορεί πλέον να εξασφαλίσει όλα τα δάνεια στις χρηματοπιστωτικές αγορές. Παρ ‘όλα αυτά, εξακολουθεί να είναι σε θέση να εξασφαλίσει νέα κεφάλαια από την έκδοση βραχυπρόθεσμων ομολόγων, κυρίως στις ελληνικές τράπεζες, όπως έκανε πρόσφατα για να αναπληρώσει την έλλειψη ρευστότητας καθώς τα μέλη της ευρωζώνης εξακολουθούν να καθυστερούν την αποδέσμευση της επόμενης δόσης. Οι ελληνικές τράπεζες, από την πλευρά τους, χρηματοδοτούν την προβληματική χώρα τους, όχι μόνο επειδή τα ομόλογα έχουν υψηλές αποδόσεις, αλλά και επειδή μπορούν να καταθέσουν τα ομόλογα ως εγγύηση στην κεντρική τράπεζα της Ελλάδας, σε ανταπόδοση των ενέσεων ρευστού.

Τα βιβλία πολλών ισπανικών και ιταλικών τραπεζών είναι επίσης γεμάτα με κρατικά ομόλογα που εκδίδονται από τις χώρες τους. Έχουν λάβει τεράστιες ποσότητες φτηνών δανείων από την ΕΚΤ και επανεπενδύουν τα περισσότερα από τα χρήματα σε κρατικά ομόλογα. Η επιχειρηματική λογική πίσω από αυτή τη στρατηγική είναι σαφής: ενώ η ΕΚΤ χρεώνει μόνο 1% τόκους στα δάνειά της, τα κρατικά ομόλογα έχουν αποδόσεις μέχρι και 6%.

Προνόμια και άρνηση

Τέτοιες αποδόσεις κάνουν μεγάλη αίσθηση για τις τράπεζες σε σύντομο χρονικό διάστημα, αλλά παρουσιάζουν τεράστιο πρόβλημα σε μεσοπρόθεσμο επίπεδο, καθώς εισέρχονται όλο και πιο επικίνδυνα περιουσιακά στοιχεία στα βιβλία τους. «Είναι σημαντικό για τα ιδρύματα να διαφοροποιήσουν τα περιουσιακά τους στοιχεία», λέει ο Hans-Peter Burghof, καθηγητής τραπεζικής στο Πανεπιστήμιο του Hohenheim, στη νοτιοδυτική Γερμανία. Ο Burghof πιστεύει επίσης ότι οι μαζικές συμμετοχές τους σε κρατικά ομόλογα βάζουν το σύνολο του χρηματοπιστωτικού τομέα σε κίνδυνο. «Αν κάποιος θέλει ένα σταθερό τραπεζικό σύστημα», καταλήγει, «δεν μπορεί κανείς να το καταχραστεί ως όχημα για την κρατική χρηματοδότηση».

Αλλά αυτό είναι ακριβώς ό, τι οι κυβερνήσεις και οι οργανισμοί εποπτείας στην Ευρώπη κάνουν. Κάθε φορά που διαμορφώνουν νέους κανονισμούς για τον τραπεζικό κλάδο, πάντα αποφεύγουν την αντιμετώπιση των προνομίων των τραπεζών από την κρατική χρηματοδότηση. Πάρτε τα ακόλουθα παραδείγματα:

-Πηγές κεφαλαίων: Τα σχέδια αναφέρουν τη θέσπιση νέων κανονισμών για τα ίδια κεφάλαια των τραπεζών το 2013. Οι κανόνες υποχρεώνουν τις τράπεζες να αυξήσουν σταδιακά το ποσό των ιδίων κεφαλαίων στηρίζοντας ριψοκίνδυνες επενδύσεις και δάνεια. Τι είναι ριψοκίνδυνο; Λίγο πολύ τα πάντα – εκτός από τα κρατικά ομόλογα. Όπως και πριν, αυτά δεν θα πρέπει να υποστηρίζονται από οποιαδήποτε ίδια κεφάλαια. Δεδομένων των πρόσφατων γεγονότων – όπως την περασμένη άνοιξη, όταν οι τράπεζες αναγκάστηκαν να διαγράψουν δισεκατομμύρια απώλειες από τα ελληνικά κρατικά ομόλογα – η εξαίρεση είναι αξιοσημείωτη.
- Ρευστότητα: Οι νέοι κανονισμοί προβλέπουν ότι οι τράπεζες διατηρούν αρκετά ρευστά κεφάλαια σε ετοιμότητα για να είναι σε θέση να επιβιώσουν για 30 ημέρες χωρίς να λάβουν νέα χρηματοδότηση από τις αγορές κεφαλαίων. Τα ρευστά περιουσιακά στοιχεία είναι μια κατηγορία που περιλαμβάνει επίσης κρατικά ομόλογα, δίνοντας στις τράπεζες έναν ακόμη λόγο για να δημιουργήσουν απόθεμα επάνω σε αυτούς τους, μερικές φορές, επικίνδυνους τίτλους.
- Φόρος επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών: Το περασμένο καλοκαίρι, μετά την αποτυχία να βρεθεί μια πανευρωπαϊκή λύση, η Γαλλία επέβαλε δικό της φόρο επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών. Ο νόμος επιβάλει φόρο με συντελεστή ένα ποσοστό για κάθε συναλλαγή των μετοχών των γαλλικών εταιρειών, καθώς και ορισμένων παραγώγων. Όμως, η γαλλική νομοθεσία δεν εφαρμόζεται σε συναλλαγές που αφορούν τα – σωστά μαντέψατε – ομόλογα που εκδίδονται από χώρες και εταιρείες.
Πολλοί ειδικοί αντιμετωπίζουν με σκεπτικισμό τον βαθμό της προνομιακής μεταχείρισης των κυβερνήσεων να δώσουν τέτοια ομόλογα. Στις αρχές αυτής της εβδομάδας, ακόμη και Jens Weidmann, ο πρόεδρος της Bundesbank, μίλησε και κάλεσε για μια ριζική αλλαγή πορείας. Οι τράπεζες πρέπει να εμποδίζονται αυστηρότερα από το «να εκτίθενται σε κινδύνους φερεγγυότητας των κρατών», είπε. Πρότεινε επίσης μια λύση με τη μορφή ενός είδους ανώτατου ορίου στις αγορές κρατικών ομολόγων, παρόμοια με τις κανονιστικές διατάξεις που περιορίζουν το πόσο μια τράπεζα μπορεί να δανείσει μια εταιρεία. Στην τελευταία περίπτωση, οι τράπεζες πρέπει να κρατήσουν το 100% του μετοχικού κεφαλαίου σε ετοιμότητα για να υποστηρίξουν τα μεγάλα δάνεια που υπερβαίνουν ένα ορισμένο ποσό. Το υψηλό κόστος από μια τέτοια ενέργεια οδηγεί τις περισσότερες τράπεζες στο να περιορίσουν το ποσό που θα δώσουν σε μεμονωμένες εταιρείες.
Επιπλέον, ο Weidmann υποστήριξε ότι οι τράπεζες θα πρέπει να απαιτήσουν για πρώτη φορά να στηρίξουν τα κρατικά ομόλογα στα λογιστικά βιβλία τους με ίδια κεφάλαια. Αυτή η έκκληση απηχεί ένα αίτημα πολλών ειδικών των επιχειρήσεων. «Κατά τη διάρκεια της κρίσης, μάθαμε ότι τα κρατικά ομόλογα δεν είναι πλέον περιουσιακά στοιχεία χωρίς κίνδυνο», λέει ο Μάρτιν Φάουστ, καθηγητής τραπεζικής διαχείρισης στη Σχολή Οικονομικών και Διοίκησης της.

Μια βολική συμβίωση

Πάντως, είναι απίθανο αυτές οι προτάσεις να πραγματοποιηθούν. «Αυτό είναι ένα πολιτικό πρόβλημα», λέει ο Φάουστ. «Με αυτόν τον τρόπο θα αναγνωρίζουν ότι τα κράτη μπορεί να πτωχεύσουν». Η εφαρμογή των προτάσεων Weidmann θα μπορούσε πράγματι να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα, ιδιαίτερα για χώρες όπως η Ισπανία και η Ιταλία. Τα επιτόκια για τα ομόλογα είναι ήδη υψηλά, λόγω των γνωστών κινδύνων που συνδέονται με την ιδιοκτησία τους. Η εφαρμογή των κεφαλαιακών απαιτήσεων για τις αγορές κρατικών ομολόγων θα τις καθιστούσε λιγότερο ελκυστικές, οδηγώντας σε υψηλότερα επιτόκια. Και αυτό θα μπορούσε να επιδεινώσει περαιτέρω την κρίση του ευρώ.
Πρόκειται για μια κατάσταση που υποδηλώνει ότι οι πολιτικοί πρέπει να ενεργήσουν με προσοχή, αλλά δεν δικαιολογεί την παντελή έλλειψη δράσης. Ωστόσο, τα οφέλη από το να μην κάνουν τίποτα είναι σαφή. Επιτρέπει στα κράτη να συνεχίσουν να συσσωρεύονται χρέη.

Tacit Bond Arrangement between Governments and Banks Endangers System - SPIEGEL ONLINE



To αναπόφευκτο του χρέους: το φαουστικό παζάρι μεταξύ κρατών και τραπεζών | ANTINEWS

Να ρωτήσω κάτι Γιάννη;

Οι τράπεζες είναι ο Σάλλας και ο Νανόπουλος οι εμείς;
Αν δεν διασωθούν οι τράπεζες ποιοί μεταξύ άλλων θα χάσουν τα χρήματά τους; όσοι έχουν τέλος πάντων..

[napgeo]

Αρχική Δημοσίευση από frits

Να ρωτήσω κάτι Γιάννη;

Οι τράπεζες είναι ο Σάλλας και ο Νανόπουλος οι εμείς;
Αν δεν διασωθούν οι τράπεζες ποιοί μεταξύ άλλων θα χάσουν τα χρήματά τους; όσοι έχουν τέλος πάντων..

Χαμένος πάντα είναι αυτό που αναφέρετε .Οι εμείς...............

[ortho]

Αρχική Δημοσίευση από frits

Να ρωτήσω κάτι Γιάννη;

Οι τράπεζες είναι ο Σάλλας και ο Νανόπουλος οι εμείς;
Αν δεν διασωθούν οι τράπεζες ποιοί μεταξύ άλλων θα χάσουν τα χρήματά τους; όσοι έχουν τέλος πάντων..

Σταύρο δε διαφωνώ, αλλά το άρθρο δεν είναι για αυτό το θέμα. Καλό θα ήταν όμως να πληρώσουν με τις περιουσίες που έκαναν μέσω αυτών των τραπεζών οι κύριοι που αναφέρεις κι άλλοι όμοιοί τους. Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι γιατί πρέπει οι τράπεζες να είναι πάντα κερδισμένες;! Σε δουλειές μαζί τους το ρίσκο το έχει πάντα ο πελάτης. Οι τράπεζες μέσω των πολιτικών υποχειρίων τους είναι εξασφαλισμένες. Οσο για το ποιοί θα χάσουν.....Με το συμπάθειο, αλλά #######! Εγώ που δανειζόμενος κάτι, έκανα ένα κύκλο εργασιών, τώρα που έχω πρόβλημα είμαι μπαταξής, αυτός που έχει τα χρήματα και τα κλωσσάει είναι νοικοκύρης και δεν πρέπει να χάσει! Δεν είναι έτσι φίλε!

[GeorgeP]

Αρχική Δημοσίευση από gsmaniac

Ασε τις προβλέψεις ρε Γιωργη και πες μας την γνώμη σου, για το θεάρεστο έργο της τρικομματικης κυβέρνησης....
Τον Τσίπρα θα τον δουμε, αν και οταν κυβερνήσει.....

Ο Σαμαρας μια χαρα τα παει...............Hullett packard, Unilever, και τωρα Lidl
Την δευτερα θα παρουμε και τα χρηματα...............
εμεις βεβαια υποφερουμε αλλα, το ταξι μου γεμιζει κοσμο.......περιεργο...230ε σημερα εισπραξη, 150 εχθες, 180 προχθες....περιεργο.....
Ο Ρεμος κανει χρυσες δουλειες, ο Πορτοκαλογλου...το αδιαχωρητο σου λεω.........περιεργο κι αυτο.
Α, και να μην ξεχασω σημερα στο golden Hall οι τσαντες ηταν τρεις-τρεις περασμενες σε χιλιαδες χερια ΝΕΑΡΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ!!! αυτο να δεις ποσο περιεργο ειναι.....

Α, και να μην ξεχασω, χαρατσι ΔΕΗ και ΦΑΠ ενσωματωνονται σε εναν φορο τον οποιο δεν θα πληρωσουν ενας στους δυο ελληνες λογω οριου αφορολογητου αντικειμενικης αξιας...........

..........

Με αφορολόγητο 50.000 ευρώ υπολογίζεται ότι το 50% των ιδιοκτητών ακινήτων θα εξαιρεθεί από νέο φόρο καθώς κατέχει ακίνητη περιουσία αντικειμενικής αξίας έως 50.000 ευρώ. Με αφορολόγητο όριο 100.000 ευρώ εκτιμάται ότι το 75% των ιδιοκτητών ακινήτων θα εξαιρεθούν αυτομάτως από την επιβολή του νέου φόρου.................

Με αφορολόγητο 50.000 ευρώ ο ενιαίος φόρος στα ακίνητα | οικονομια , ελλαδα | Ημερησία

Μια χαρα σου λεω τα παει...............

[GeorgeP]

Αρχική Δημοσίευση από asotosios

εγω θα ηθελα να μαθω...
αν αυτη την στιγμη...σημερα κιολας...
απολυθουν αλλες 200.000+ Δ.Υ θα λυθει το προβλημα...???

δλδ αν το 1.500.000 ανεργοι γινουν 1.700.000+ θα λυθει το προβλημα...???

δλδ 200.000 ανθρωποι ειναι το προβλημα που αντιμετωπιζει το εθνος μας...???

..........................................................................

ΝΑΙ, αυτες οι 200,000 των αχρηστων οργανισμων - οργανισμος 2004, οργανισμος παρακολουθησης καπρων(!!!!!!) - , των ΔΕΚΟ, των ρουσφετιων κ.λ.π. ΗΤΑΝ το προβλημα. Αν ειχαν φυγει αυτοι το 2010 δεν θα ειμασταν εδω που φτασαμε καταστρεφοντας τον ιδιωτικο τομεα. Διοτι ο ιδιωτικος τομεας, το εμποριο αλλα και οι Δ.Υ. του στενου Δημοσιιου τομεα (ΝΠΔΔ) καταστραφηκαν για να σωθουν αυτοι οι 200,000.

Το προβλημα της Ελλαδας ηταν και ειανι δηομοσιονομικο, καταλαβετε το επιτελους. Δημοσιιονομικο=Δ.Υ.(ΝΠΙΔ), δημοσια νοσοκομεια (ρεμουλες με τα φαρμακα και τον εξοπλισμο), δημοσιοι οργανισμοι, ΔΕΚΟ, ΟΤΑ, κ.λ.π. αυτα ειχαν προβλημα και για να σωθουν αυτα δλδ ''οι πελατες'' των πολιτικων υποφερουμε εμεις ολοι.
Διοτι αγαπητε μου αν η μισθοδοσια αυτων των 200,000 η οποια ειναι καπου 200,000,000 και βαλε μηνιαιαως πεσει στην αγορα θα εχουμε αποτελεσμα που λεγεται απαρχη αναπτυξης.

''...............είναι η περίπτωση μεγάλου δήμου του Λεκανοπέδιου, όπου διακομματικά τα τελευταία χρόνια λειτουργούσε δημοτική επιχείρηση για το πράσινο και τον καλλωπισμό κοινόχρηστων χωρών, στην οποία απασχολούνταν 3.500 υπάλληλοι.
Ειδικός ανακριτής για σπατάλη στους ΟΤΑ — ΣΚΑΪ (www.skai.gr)

[gsmaniac]

Το ράδιο Ταξι Πειραιά.....δεν μπορει να κάνει πανω απο 80 ευρω την βάρδια ........πως γίνεται ένας ταξιτζής που δεν ξέρει την δουλεια να κάνει τέτοιο τζίρο;;;;
Η Αθήνα μια ατέλειωτη πιάτσα....όλοι σταματημενοι
Μπράβο ρε γιωργαρε......πολυ χαίρομαι για σένα και φυσικα, για όλους τους έλληνες που γεμίζουν τα golden mall
Ζητώ το έθνος....

[kostas_366]

Αρχική Δημοσίευση από GeorgeP

Διοτι ο ιδιωτικος τομεας, το εμποριο αλλα και οι Δ.Υ. του στενου Δημοσιιου τομεα (ΝΠΔΔ) καταστραφηκαν για ...

Μ αρέσει που διαχωρίζεις τα πράγματα, γιατί το έχεις το θέμα!!!