.... έτσι .... για να μαθαίνουμε ...

[ΛΕΟΝΤΟΚΑΡΔΟΣ]

Αρχική Δημοσίευση από tsitsos

γνωριζετε, πως βρεθηκανε οι ελληνες στην ελλαδα? διαβαστε την ιστορια παρακατω και θα καταλαβετε...

οταν ο Θεος εφτιαχνε τον κοσμο, φωναξε τους λαους για να τους μοιρασει τα οικοπεδα που θα κατοικουσαν. τρεχανε ολοι οι λαοι να προλαβουν να παρουν ενα καλο κομματι. οι ελληνες αραχτοι τα τσουζανε...
Ο Θεος εδωσε την γερμανια στους γερμανους, την κινα στους κινεζους, κοκ. οι ελληνες συνεχιζαν αραχτοι να πινουν και να τραγουδανε ενω οι αλλοι λαοι τρεχαν να προλαβουν τα καλα οικοπεδα.
οι ελληνες καποια στιγμη σηκωνονται και τρεγκλα μεγκλα πανε στον Θεο την ωρα που επλενε τα χερια Του, ενω ειχε τελειωσει με την μοιρασια.
μολις τους βλεπει ο Θεος, ρωταει: καλα, που εισαστε εσεις, τωρα τελειωσα με την μοιρασια, δεν εχει κατι για εσας.
και τι θα κανουμε Θεε μας, ρωτανε οι ελληνες, που θα μεινουμε εμεις?
τι να κανει ο Θεος, τα οικοπεδα ειχανε τελειωσει, οποτε τους λεει:
ακουστε ρε μπαγασηδες, επειδη δεν εχω αλλο οικοπεδο, θα σας δωσω αυτο που εχω για να κανω εγω διακοπες, προσεξτε ομως μην μου το κανετε μπ.......ο

καποια στιγμη αποφασιζουν να σηκωθουνε και

... το υπόλοιπο ???

[tsitsos]

τελειωνει εκει που το καναμε μπ.....ο. αγνοηστε την τελευταια σειρα

[ΛΕΟΝΤΟΚΑΡΔΟΣ]

Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα

Η παραπάνω φράση προέρχεται από τον Αίσωπο και τους γνωστούς του μύθους:

«ἄνθρωπός τις ἀποδημήσας ἦκε πάλιν εἰς τήν ἰδίαν χώραν, φρυαττόμενος δέ ἐκαυχᾶτο μεγάλως ὡς ἀνδραγαθήσας εἰς διαφόρους τόπους, ἐν δέ τῇ Ρόδῳ ἔφασκε πήδημα μέγα πηδήσας ὅπερ οὐδείς τῶν ἀνθρώπων δύναται πηδῆσαι καί μάρτυρας ἔφασκεν ἔχειν εἰς τοῦτο·τῶν δέ παρόντων τις ὑπολαβών ἔφη αὐτῷ: ὦ οὗτος, εἰ τοῦτο ἀληθές ἐστι ἰδού Ρόδος ἰδού καί πήδημα».

Δηλαδή, κάποιος που επέστρεψε στην πατρίδα του έπειτα από μακροχρόνια απουσία, καυχιόταν για τα κατορθώματά του σε διάφορους τόπους, ενώ στη Ρόδο έλεγε πως έκανε ένα τόσο μεγάλο άλμα που κανείς άλλος άνθρωπος δεν μπορούσε να κάνει, και μάλιστα είχε και μάρτυρες γι’ αυτό. Τότε, κάποιος από τους παρευρισκόμενους πήρε το λόγο και του είπε: αν λες αλήθεια, να η Ρόδος, να και το πήδημα.

Η φράση αυτή λέγεται συνήθως με ειρωνικό χαρακτήρα και αποτελεί πρόσκληση σε κάποιον να πραγματοποιήσει κάτι που ισχυρίζεται ότι μπορεί και να αποδείξει την αλήθεια αυτού.

[Nondas]

Ποιά είναι η προέλευση της μούτζας ?

Η μούντζα είναι ευρέως διαδεδομένη στην Ελλάδα, την Κύπρο και γενικά όπου ζουν Έλληνες, υβριστική χειρονομία. Είναι γνωστή και ως φάσκελο. Συνοδεύεται συχνά από επιφωνήματα και υβριστικές φράσεις όπως «να!», «όρσε!», «πάρ'τα να μη στα χρωστάω» κ.ά..

Η μούντζα περιγράφεται ειρωνικά ως το «παράσημο της ανοιχτής παλάμης». Πρέπει να σημειωθεί πως όσο πιο κοντά στο πρόσωπο του υβριζόμενου πλησιάσει το χέρι, τόσο μεγαλύτερη απαξίωση εκφράζει.

Η χρήση της μούντζας ανάγεται στην εποχή του Βυζαντίου, και συγκεκριμένα σε μία ποινή που εφαρμοζόταν σε περιπτώσεις ασήμαντων παραπτωμάτων. Ο δικαστής έβαζε το χέρι του σε στάχτη και λέρωνε (μουντζούρωνε) το πρόσωπο του τιμωρούμενου, διαπομπεύοντάς τον με αυτόν τον τρόπο.

Υπάρχει ακόμα η άποψη ότι η χρήση της μούντζας χρονολογείται πολύ παλιότερα, στην Αρχαία Ελλάδα. Στην περίπτωση αυτή, μία χειρονομία αντίστοιχη της μούντζας χρησιμοποιόταν αρχικά στα Ελευσίνια μυστήρια και συνοδευόταν από κατάρες που απευθύνονταν προς τον «εχθρό», το «Κακό» κ.λ.π., φράσεις δηλωτικές της αποπομπής στο ανάθεμα. Ωστόσο, αυτή η άποψη για την προέλευση της μούντζας έχει αμφισβητηθεί έντονα.

Πρόκειται για κίνηση ανάλογη με την ρίψη λίθου του αναθέματος σε κολωνό λίθων, που δημιουργούσαν με την ρίψη λίθων κατά του αναθεματιζομένου.

Τρίτη άποψη είναι ότι η μούντζα ή φάσκελο (παλαιότερο "σφάκελο" και "στρούντζος" και "πούλος") ξεκίνησε στην αρχαία Ελλάδα ως χειρονομία που απεικόνιζε το γυναικείο αιδοίο ή την ερωτική πράξη. Όπως αναφέρει ο Οβίδιος, ο υβριστής δεν είχε τότε ανοιχτά όλα τα δάχτυλα του χεριού, αλλά είχε τεντωμένο τον αντίχειρα και καθέτως προτεταμένο τον δείκτη και τον μέσο, κρατώντας τα υπόλοιπα δύο δάχτυλα κλειστά σε γροθιά.


Οπως αναφέρει ο ίδιος οι Έλληνες αποκαλούσαν αυτή τη χειρονομία σύκο και οι Ρωμαίοι στην αρχή νόμιζαν ότι με αυτή τη χειρονομία οι Έλληνες ξόρκιζαν δαιμονικές δυνάμεις, επειδή σε άλλους λαούς η επίδειξη της παλάμης και η παρόμοια χρήση των δακτύλων ήταν συνυφασμένη με κατάρες και εξορκισμούς -θεωρείτο προβασκάνιο. Εντούτοις στην πραγματικότητα ήταν βαριά ύβρις και έκφραση περιφρόνησης που επιβίωσε με άλλη μορφή και στο Βυζάντιο (στις διαπομπεύσεις).

Η κίνηση εκφράζει βαριά περιφρόνηση, μαζί δε και κατάρα για αποπομπή και εξαφάνιση.

el.wikipedia.org

[kithnos]

Αρχική Δημοσίευση από Nondas

Ποιά είναι η προέλευση της μούτζας ?

Η μούντζα είναι ευρέως διαδεδομένη στην Ελλάδα, την Κύπρο και γενικά όπου ζουν Έλληνες, υβριστική χειρονομία. Είναι γνωστή και ως φάσκελο. Συνοδεύεται συχνά από επιφωνήματα και υβριστικές φράσεις όπως «να!», «όρσε!», «πάρ'τα να μη στα χρωστάω» κ.ά..

Η μούντζα περιγράφεται ειρωνικά ως το «παράσημο της ανοιχτής παλάμης». Πρέπει να σημειωθεί πως όσο πιο κοντά στο πρόσωπο του υβριζόμενου πλησιάσει το χέρι, τόσο μεγαλύτερη απαξίωση εκφράζει.

Η χρήση της μούντζας ανάγεται στην εποχή του Βυζαντίου, και συγκεκριμένα σε μία ποινή που εφαρμοζόταν σε περιπτώσεις ασήμαντων παραπτωμάτων. Ο δικαστής έβαζε το χέρι του σε στάχτη και λέρωνε (μουντζούρωνε) το πρόσωπο του τιμωρούμενου, διαπομπεύοντάς τον με αυτόν τον τρόπο.

Υπάρχει ακόμα η άποψη ότι η χρήση της μούντζας χρονολογείται πολύ παλιότερα, στην Αρχαία Ελλάδα. Στην περίπτωση αυτή, μία χειρονομία αντίστοιχη της μούντζας χρησιμοποιόταν αρχικά στα Ελευσίνια μυστήρια και συνοδευόταν από κατάρες που απευθύνονταν προς τον «εχθρό», το «Κακό» κ.λ.π., φράσεις δηλωτικές της αποπομπής στο ανάθεμα. Ωστόσο, αυτή η άποψη για την προέλευση της μούντζας έχει αμφισβητηθεί έντονα.

Πρόκειται για κίνηση ανάλογη με την ρίψη λίθου του αναθέματος σε κολωνό λίθων, που δημιουργούσαν με την ρίψη λίθων κατά του αναθεματιζομένου.

Τρίτη άποψη είναι ότι η μούντζα ή φάσκελο (παλαιότερο "σφάκελο" και "στρούντζος" και "πούλος") ξεκίνησε στην αρχαία Ελλάδα ως χειρονομία που απεικόνιζε το γυναικείο αιδοίο ή την ερωτική πράξη. Όπως αναφέρει ο Οβίδιος, ο υβριστής δεν είχε τότε ανοιχτά όλα τα δάχτυλα του χεριού, αλλά είχε τεντωμένο τον αντίχειρα και καθέτως προτεταμένο τον δείκτη και τον μέσο, κρατώντας τα υπόλοιπα δύο δάχτυλα κλειστά σε γροθιά.


Οπως αναφέρει ο ίδιος οι Έλληνες αποκαλούσαν αυτή τη χειρονομία σύκο και οι Ρωμαίοι στην αρχή νόμιζαν ότι με αυτή τη χειρονομία οι Έλληνες ξόρκιζαν δαιμονικές δυνάμεις, επειδή σε άλλους λαούς η επίδειξη της παλάμης και η παρόμοια χρήση των δακτύλων ήταν συνυφασμένη με κατάρες και εξορκισμούς -θεωρείτο προβασκάνιο. Εντούτοις στην πραγματικότητα ήταν βαριά ύβρις και έκφραση περιφρόνησης που επιβίωσε με άλλη μορφή και στο Βυζάντιο (στις διαπομπεύσεις).

Η κίνηση εκφράζει βαριά περιφρόνηση, μαζί δε και κατάρα για αποπομπή και εξαφάνιση.

el.wikipedia.org

[renovatio]

Μάθαμε και για την μούτζα! Cool!

[siraxanz]

Αρχική Δημοσίευση από renovatio

Μάθαμε και για την μούτζα! Cool!

+

[Sakis]

Τα βουνά της Ευρυτανίας "τα Άγραφα" πήραν το όνομα τους από το γεγονός ότι οι Τούρκοι δεν μπόρεσαν να υποδουλώσουν την περιοχή και δεν την περιέλαβαν στα φορολογικά τους βιβλία, σε αντίθεση με τα Γραμμένα των Ιωαννίνων.

[tattoopanther]

Αρχική Δημοσίευση από Sakis

Τα βουνά της Ευρυτανίας "τα Άγραφα" πήραν το όνομα τους από το γεγονός ότι οι Τούρκοι δεν μπόρεσαν να υποδουλώσουν την περιοχή και δεν την περιέλαβαν στα φορολογικά τους βιβλία, σε αντίθεση με τα Γραμμένα των Ιωαννίνων.

λες να αλλάξουμε όνομα την Ελλάδα.,.?,.,

[black_hawk]

Αρχική Δημοσίευση από Sakis

Τα βουνά της Ευρυτανίας "τα Άγραφα" πήραν το όνομα τους από το γεγονός ότι οι Τούρκοι δεν μπόρεσαν να υποδουλώσουν την περιοχή και δεν την περιέλαβαν στα φορολογικά τους βιβλία..

'H δεν μπηκαν καν, στη διαδικασια να ασχοληθουν με "αγονες" περιοχες..