[ΚΡΗΤΗ]: ΑΓΙΟΦΑΡΑΓΓΟ ΜΕ ΜΗΧΑΝΗ!

[Markas]

Σύντομα ο δρόμος τελειώνει σε ένα πλάτεμα γεμάτο αμάξια. Το μονοπάτι αρχίζει πίσω από μια μισάνοιχτη μπάρα την οποία παρακάμπτουμε χωρίς δυσκολία.

[Markas]

Αρχικά είμαστε διστακτικοί να περάσουμε κατά μήκος τον ποταμό, παρά το μικρό βάθος του.





Ο λόγος είναι πως μπορεί σε κάποιο σημείο να υπάρχει λακκούβα που να μην φαίνεται, σκεπασμένη από τα λασπωμένα νερά. Ο γι’αυτό και ο Djkal επέλεξε τον δύσκολο αλλά σίγουρο δρόμο του μονοπατιού (με πολλές πέτρες και βλάστηση).

[Markas]

Εγώ μπροστά, μαζί με τον πιο διστακτικό πλέον Mr.Adv πίσω μου, προτιμάμε τον ποταμό.

[Markas]

Υπάρχουν όμως κάποια σημεία στην κοίτη του ποταμού που είναι γεμάτα μεγάλες πέτρες και κλαδιά. Εκεί αναγκαστικά παίρνουμε το μονοπάτι. Μη γνωρίζοντας τη βέλτιστη διαδρομή, ακολουθούμε το μονοπάτι για παραπάνω από όσο πρέπει και ταλαιπωρούμαστε αρκετά στη ζούγκλα από σφάκες που μας τριγυρίζουν. Είναι όμως μια πρωτόγνωρη εμπειρία με τις μαούνες.

[Markas]

Αρκετή κούραση, ψάξιμο και μικρές περιπέτειες αργότερα, φτάνουμε επιτέλους ένα βήμα πριν την παραλία. Φτάνουμε δηλαδή στο πιο χαρακτηριστικό σημείο του Αγιοφάραγγου, τον ναό του Αγίου Αντωνίου.

[Markas]

Δίπλα στην εκκλησία είχε μαζευτεί μια παρέα νεαρών με τις κοπέλες τους από τα γύρω χωριά, έψηναν και γλεντούσαν με την καρδιά τους. Δεν ξέρω γιατί, αλλά παρά το ότι η παρέα μας κάλεσε εγκάρδια να πάμε να πιούμε δυο ρακές, οι δικοί μας δε θέλανε με τίποτα να πλησιάσουν.





Έτσι, βγάζουμε γρήγορα μια αναμνηστική φωτογραφία…





…και ξεκινάμε για την παραλία. Στη φωτογραφία φαίνεται και το πηγάδι που έχει πόσιμο νερό χειμώνα καλοκαίρι. Προσωπικά ήπια ένα καλοκαίρι που είχα έρθει εδώ. Δεν ήταν ιδιαίτερα νόστιμο όπως σας είπα, αλλά δεν έπαθα το παραμικρό.

[Markas]

Πεπεισμένοι πως ο καλύτερος και ευκολότερος τρόπος για να φτάσουμε στην παραλία είναι μέσα από τον ποταμό, βουτάμε πάλι στα νερά. Λίγα μέτρα μετά όμως συναντάμε μεγάλους βράχους και κλαδιά να κλείνουν το δρόμο. Μάλιστα, εγώ είχα χωθεί πολύ βαθιά και χρειάστηκα τη βοήθεια του Mr.Adv για να ξεκολλήσω. Για κάποιο λόγο, δεν ξέρω γιατί, είπα τότε να γυρίσω πίσω και να πάω από το μονοπάτι που πλέον ήταν λεωφόρος. O Djkal συνέχιζε μπροστά με το κατσίκι στις πέτρες ενώ και ο Mr.Adv βαρέθηκε να κάνει τη (δύσκολη) επιτόπου στροφή και είπε να συνεχίσει.





Ενώ εγώ τους έφτασα και πέρασα μπροστά τους άνετα, αυτοί ταλαιπωρούνταν μέσα στα βράχια και στη βλάστηση. Κάνω στροφή να τους συναντήσω και…

[Markas]

…και φτάνω τη στιγμή που ο Mr.Adv τρώει την τρίτη και φαρμακερή πτώση του. Πάλι με μηδέν χιλιόμετρα, πάλι από ατυχία, αλλά έπεσε. Το πώς; Μπορείτε να το δείτε στο βίντεο που ακολουθεί. Να σας πω απλά πως οι ποδάρες του τον προδώσανε και πάλι!



Πραγματικά άτυχη στιγμή. Μη μασάς Γιώργη, αυτά συμβαίνουν, είσαι αστέρι στη βόλτα και κορυφή στη παρέα!

[Markas]

Ένα φλας και μια μικρή γρατζουνιά είναι ο απολογισμός. Έτσι για το μάτι!

[Markas]

Ο Γιώργος όμως και η μηχανή του είναι μάχιμοι και οι δύο, οπότε συνεχίζουμε τα τελευταία 100-200 μέτρα μέσα από το ποτάμι μέχρι…






…μέχρι την παραλία!!!




ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΑΜΕ!!!