Ο Vaska έχει κέφια

[vaska]

Ήταν μια φορά ο Βάιος και η παρέα του στη θάλασσα.
Σε κάποια φάση και ενώ όλοι κάνανε το μπανάκι τους αμέριμνοι, ο Βάιος, που είχε ξανοιχτεί, παθαίνει κράμπα και αρχίζει να καλεί σε βοήθεια.
Η παρέα σάστισε...
Ένας από την παρέα αμέσως επιχειρεί να του πετάξει ένα σχοινί το οποίο, όμως, αποδεικνύεται μικρό.
O Βάιος συνεχίζει να πνίγεται και να καλεί σε βοήθεια.
Κάποιος άλλος προσπαθεί να του πετάξει ένα στρώμα.
Ο αέρας όμως ήταν δυνατός και το στρώμα καταλήγει αλλού για αλλού...η κατάσταση είχε ζορίσει.
Ο Βάιος που δεν είχε πολλές δυνάμεις ακόμα άρχισε να βουλιάζει!
Ξαφνικά ένας τρίτος από την παρέα αποφασίζει να πάρει την ευθύνη πάνω του και να σώσει τον Βάιο!
Βγάζει, λοιπόν, ένα λάπτοπ από την τσάντα του, το ανοίγει, πατάει alt+f5+shift+tab+page up+f11+caps lock και από το λάπτοπ βγαίνουν, ως δια μαγείας, πέντε ακτίνες oι οποίες πέφτουν πάνω στον Βάιο.
Μετά όπως οι ακτίνες ακουμπάνε τον Βάιο ξαναπατάει ο τύπος num lock+insert+f9+f4+scroll+escape και οι ακτίνες σηκώνουν τον Βάιο και τον βγάζουν στην παραλία.
Η γυναίκα του Βάιου, με δάκρυα ευγνωμοσύνης αγκαλιάζει τον λουόμενο και του λέει:
- Να σαι καλά ανθρωπέ μου, έσωσες τον άντρα μου! Αλλά πες μου τι μηχάνημα είναι αυτό που έχεις και τον έσωσες?
- σώνει Βάιο...

[stelios1977]

[kostas_366]

[siraxanz]

[vaska]

Ένας Έλληνας ένας Αλβανός ένας Αμερικανός και ένας Γάλλος είναι στον πύργο του Αϊφέλ .
Ο Αμερικάνος πάνω στο κέφι βγάζει ένα μάτσο δολάρια και τα πετάει κάτω λέγοντας :
- " Έχουμε πολλά στην Αμερική και τα πετάμε .
Ο Γάλλος παίρνει ένα κασόνι με σαμπάνιες και τις χύνει όλες λέγοντας :
- " Στη Γαλλία έχουμε πολλές και τις πετάμε . "
Γυρίζει τότε ο Αλβανός και λέει στον Έλληνα :
- " Δεν φαντάζομαι να κάνεις καμιά βλακεία ;"

[vaska]

Μια όμορφη νεαρή δασκάλα αποφασίζει να κάνει ένα πρόχειρο διαγώνισμα στην τάξη της , για να διαπιστώσει την πρόοδο των μαθητών της .
Γυρνάει η δασκάλα να γράψει το θέμα στον πίνακα , σηκώνεται η μίνι φούστα της και απ το βάθος της τάξης ακούγεται ένα γέλιο .
- Τι συμβαίνει , Δημητράκη ; ρωτάει η δασκάλα .
- Κυρία , είδα μια απ τις ζαρτιέρες σας !
- Έξω απ την τάξη , λέει η δασκάλα . Δε θέλω τέτοια πράματα στο μάθημά μου . Δε θέλω να σε δω για 3 ημέρες .
Τότε η δασκάλα αποφάσισε να δώσει κάτι συμπληρωματικές οδηγίες , γυρνάει στον πίνακα και , καθώς τεντώνεται να γράψει , ένα ακόμη γέλιο ακούγεται απ την τάξη .
- Τι συμβαίνει , Γιαννάκη ; ρωτάει η δασκάλα , που είχε αρχίσει να εκνευρίζεται .
- Κυρία , είδα τη ζαρτιέρα σας , απαντάει ο Γιαννάκης .
- Έξω απ την τάξη μου , ξαναλέει η δασκάλα . Κι αυτή τη φορά η τιμωρία θα είναι πιο αυστηρή . Θα επιστρέψεις μετά από 3 βδομάδες .
Εκνευρισμένη όπως ήτανε , γυρίζει πάλι στον πίνακα , αλλά της πέφτει ο σπόγγος . Σκύβει να τον πιάσει και ένα δυνατότερο γέλιο ακούγεται απ το βάθος της τάξης . Στρέφει προς τους μαθητές η δασκάλα και βλέπει τον Μπόμπο να κατευθύνεται προς την έξοδο .
- Και για πού το έβαλες εσύ , των ρωτάει
- Μ αυτό που είδα εγώ , απαντάει ο Μπόμπος , καταλαβαίνω ότι οι μέρες μου στο σχολείο τελειώσανε πια !

[vaska]

Είναι 2 τύποι σε ένα μπαρ στην επαρχία και χορεύουν! Ρωτάει ο ένας από τους 2 τον DJ:
-Έχεις Class;
Και απαντά ο DJ:
-Γιατί μύρσι ??? (μύρισε με προφορά)

[vaska]

Ήταν δυο φίλοι μουσικοί. Ξαφνικά πεθαίνει ο ένας από καρδιά.
Πέφτει σε μελαγχολία ο άλλος.
- Περνάει ο καιρός κι αυτός δε μπορεί ακόμα να αποδεχτεί την απουσία του φίλου του.
Κάθε μέρα παρακαλά το θεό να του παρουσιάσει για τελευταία φορά το φίλο του να τον δει έστω για λίγο.
-Ξαφνικά γίνεται ένα θαύμα κι εμφανίζεται μπροστά του...
Γρηγόρη! Πόσο μου έλειψες! Δεν το πιστεύω ότι σε βλέπω!...
-Κάθε μέρα ζω με την ελπίδα ότι όπου κι αν είσαι, περνάς καλά...
Όντως. Η αλήθεια είναι ότι περνάμε πολύ καλά...
Βασικά Σωτήρη εγώ αν ήρθα εδώ σήμερα είναι για να σου πω κάποια πράγματα.
- Καλά ή κακά;
- Και τα δύο.
- Πες τα καλά πρώτα...
- Τα καλά είναι ότι περνάμε καταπληκτικά... Συναυλίες συνεχώς...
Προχτές
έπαιζε ο Bob Marley κι από κάτω όλοι πίναμε μαύρο και τραγουδούσαμε
"No Woman No Cry"... Πριν μια βδομάδα έπαιξε ο Kurt Cobain με τον Jim
Morisson, έχουν κάνει νέο γκρουπ πλέον... Άσε σου λέω, πολύ καλά
σκηνικά...
- Απίστευτο! Αυτό είναι καταπληκτικό!... Και τα άσχημα; Ποια είναι
άσχημα;
- Εχμ... βασικά... βγήκαν αφίσες... παίζεις το Σάββατο...

[vaska]

Ένας τύπος αποφασίζει να κάνει ένα τατουάζ. Ψάχνει λοιπόν, για κάποιον επαγγελματία του είδους και την άλλη μέρα πάει στο μαγαζί του.
- Καλημέρα. Θέλω να μου φτιάξετε ένα τατουάζ.
- Μάλιστα. Έχετε κάποιο σχέδιο κατά νου ή θέλετε να δείτε κάποια έτοιμα δείγματα ;
- Θέλω να μου φτιάξετε το σήμα του Ευρώ στο πουλί μου. (Το ακούει ο τατουαζάς και τρελαίνεται !)
- Πρώτη φορά μου ζητάνε κάτι τέτοιο, λέει σαστισμένος.
- Δηλαδή δεν μπορείτε να το φτιάξετε ;
- Μα όχι, αλίμονο. Ότι θέλετε εσείς. Κανένα πρόβλημα.
Ξεκινά λοιπόν, και ζωγραφίζει το Ευρώ στο πουλί του πελάτη του. Φυσικά, μετά από λίγο, δεν μπορεί να αντισταθεί και ρίχνει την ερώτηση:
- Αν και δεν το συνηθίζω να ρωτάω τους πελάτες μου για τέτοιου είδους προσωπικά πράγματα... εντούτοις η περίπτωσή σας είναι άκρως ενδιαφέρουσα. Μπορώ να μάθω τον λόγο που σας έκανε να ζητήσετε κάτι τέτοιο;
- Βασικά, οι λόγοι είναι τρεις. Πρώτον, μου αρέσει να παίζω με τα λεφτά μου, δεύτερον μου αρέσει να τα βλέπω να αυξάνονται.. και τρίτον, αν η γυναίκα μου θελήσει κάποια μέρα να μου φάει τα λεφτά, τουλάχιστον να το ευχαριστηθώ.

[vaska]

*****ΟΤΑΝ ΤΟ ΔΙΑΒΑΖΕΤΕ ΜΗΝ ΚΡΑΤΑΤΕ ΚΑΦΕ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ*****


Ήταν ένας τύπος ξενέρωτος αλλά με χρήμα, που κατάφερε το μπαμπά του να του
αγοράσει μία Ferrari. Πάει λοιπόν στον κολλητό του για να του κάνει φιγούρα
και τον καλεί να πάνε μία βόλτα με το καινούργιο αυτοκίνητο.
Μάκης: Πάμε ρε μια βόλτα με την αμαξάρα μου να δεις τι πήρα...
Ο Τάκης ξέρει τι σκοτώστρα οδηγός είναι ο Μάκης αρνείται ευγενικά.
Τάκης: Άσε ρε Μάκη κι έχω μια δουλειά σε μισή ώρα..
Μάκης: Μισή ώρα; Σε μισή ώρα πάμε Θεσσαλονίκη και ξαναρχόμαστε. Μια
βολτίτσα εδώ κοντά σου λέω.
Τι να κάνει, με τα πολλά πείθεται ο Τάκης, μπαίνει μέσα και ξεκινάνε.
Τάκης: Κοίτα μ@λ@κ@ μην τρέχεις πολύ, γιατί φοβάμαι.
Μάκης: Δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας ρε Τάκη, το αυτοκίνητο είναι πολύ
ασφαλές. Να για παράδειγμα, βλέπεις αυτή την κλειστή στροφή μπροστά μας
(μπροστά διακρίνεται μια στροφή 180 μοιρών); Θα την περάσουμε με 170 και το
αμάξι δεν θα κουνηθεί από το δρόμο.
Τρελαίνεται ο Τάκης. Διπλώνεται στα δύο. Σφίγγει το κάθισμά του με το
αριστερό χέρι, την πόρτα με το δεξί. Τσιτώνει τα πόδια στο πάτωμα και
προσεύχεται. Παρά όλες τις προβλέψεις το αυτοκίνητο δικαιώνει το Μάκη και
παίρνει τη στροφή με 170 χωρίς να βγει από το δρόμο.
Μάκης: Είδες ρε που στα λεγα;
Τάκης: Εν τάξει, αλλά από δω και πέρα να πηγαίνουμε και λίγο σιγότερα έτσι;
Μάκης: Βλέπω ότι δεν σε έπεισα. Βλέπεις αυτή την εφημερίδα στο βάθος του
δρόμου; Θα περάσουμε από πάνω της με 320 και ο αέρας που θα
δημιουργήσουμε θα την κόψει στα δύο.
Τρελαίνεται ξανά ο Τάκης. Επαναλαμβάνει τις πιο πάνω κινήσεις. Παίρνει ένα
χρώμα λευκοκίτρινο, τα μάτια του γυρίζουν ελαφρά προς τα μέσα... Και πάλι ο
Μάκης δικαιώνεται, το αυτοκίνητο περνά με τρομερή ταχύτητα πάνω από την
εφημερίδα και την σκίζει στα δύο.
Μάκης: Είδες ρε; Σου λέω. Μη φοβάσαι τίποτα.
Τάκης: Εντάξει, εντάξει, αλλά μήπως πρέπει να γυρίσουμε γιατί έχω και
τη δουλίτσα που λέγαμε;
Ο Μάκης όμως την έχει καταβρεί με το αυτοκίνητο και δεν συμμαζεύεται με
τίποτα. Μάκης: Βλέπεις αυτό το γκρεμό μπροστά μας; Θα πιάσω ταχύτητα 340.
Θα φρενάρω 10 μέτρα πριν από το γκρεμό και θα σταματήσουμε στο χείλος.
Μόλις ακούει αυτά τα λόγια ο Τάκης, χάνει 25 κιλά, παθαίνει δύο εγκεφαλικά,
βγάζει αφρούς από το στόμα και γενικά βρίσκεται σε κατάσταση αμόκ.
Πέρα από κάθε λογική πρόβλεψη τα πράγματα γίνονται ακριβώς όπως είπε ο
Μάκης και με το αυτοκίνητο σταματημένο στο χείλος του γκρεμού ο Μάκης γυρίζει προς τον Τάκη και του λέει χαμογελώντας:
Μάκης: Πες μου τώρα τι θέλεις να κάνουμε.
Τάκης (ψιθυριστά, συγκεντρώνοντας όσες δυνάμεις του έχουν μείνει από την
αγωνία): Τώρα που χ3στηκα, πάμε πίσω στην εφημερίδα