Τυνησία 2013 "Αυστηρώς Ανδρικό"

[MARK]

*Συνέχεια απο post 657*

Ξύπνημα στις 8,πρωινό και φεύγουμε για Sfax αφού το πρόγραμμα δεν βγήκε και δεν μείναμε εκεί
έπρεπε να την επισκεφτούμε...
Φτάνουμε αφήνουμε τις μηχανές σε parking(με φύλακα φυσικά) και ξεκινάμε την βόλτα μας.
Στην medina γεμίσαμε εικόνες και μυρωδιές....

Ήπιαμε και το καφεδάκι μας και ξεκινήσαμε για τον επόμενο σταθμό μας την Ματμάτα...

To be continued...........

[MARK]

Κάναμε περίπου 300χλμ. και φτάσαμε Matmata αργά το μεσημέρι αναζητώντας καταφύγιο στην πόλη που φημίζεται για τα υπόσκαφα σπίτια της.Δεν χρειάστηκε πάνω απο 5 λεπτά για να μας φορτωθούν οι γνωστοί άγνωστοι ξεναγοί.Με τα πολλά βρήκαμε ξενοδοχείο πήγαμε τακτοποιηθήκαμε κάναμε το ντουζάκι μας και ανοίξαμε τις οικοίες μας κονσέρβες που τις συνοδέψαμε με ρακί εννοείται.
Αφού τελειώσαμε πήγαμε μια βόλτα για να θαυμάσουμε τα υπόσκαφα σπίτια αλλά και την υπόλοιπη πόλη.

Βολτάρωντας είδαμε ένα παραδοσιακό μπαρμπέρικο και είπαμε να το επισκεφτούμε

Τελικά ο κουρέας της Σεβίλης αποδείχθηκε στον σφαγέα της Ματμάτα,αφού κατάφερε να μας κόψει όλους.
Ό omorfantras δεν ξυρίστηκε και για τιμωρία τον γεμίσαμε βενζίνη.

Αφού ολοκληρώσαμε την περιήγηση μας επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο,γευματίσαμε καταναλώσαμε την μισή ζυθοποιία Τυνησίας και πήγαμε για ξεκούραση καθώς ακολουθούσε η μεγάλη μέρα.........

To be continued...........





*Συνέχεια στο post 664*

[ARGI]

[MARK]

*Συνέχεια απο post 662*

Ξύπνημα πρωινό.Η μεγάλη μέρα είχε φτάσει.Η μέρα που το όνειρο του Αλέκου και δικό μας πια θα έπαιρνε σάρκα και όστα ήρθε.Χρειάστηκαν 7 ημέρες για να πατήσουμε Σαχάρα.....
Μία μικρή βόλτα στην Matmata και πιο συγκεκριμένα σε ένα ξενοδοχείο που γυρίστηκαν σκηνές απο το Star Wars

Ξεκινάμε με ενδιάμεσο σταθμό την Medenine λίγα χιλιόμετρα πριν την έρημο για ανεφοδιασμό και ένα γρήγορο καφεδάκι.Όμορφη διαδρομή....

Φτάνουμε στην πόλη...

[MARK]

Ξεκινάμε και μετά από λίγο ναι είναι αλήθεια ξεπροβάλεται μπροστά μας η Σαχάρα.
Ρίγος και ανατριχίλα με πιάνει καθώς μπαίνοντας στην έρημο βλέπω τον Αλέκο(Aleckan)να σηκώνει το χέρι στον αέρα και να σφίγγει την γροθιά του,σαν απόγονοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου που έμπαιναν στις κατακτημένες πόλεις αισθανθήκαμε που εμείς κατακτούσαμε την έρημο.Η καρδιά μας φτερούγιζε στο πέρασμα της.Το συναίσθημα δεν μπορώ να το περιγράψω με λόγια,απλά ονειρικό το κάθε χιλιόμετρο σε αυτή...

Προσπάθούσαμε να το χωνέψουμε,ένα μόνιμο χαμόγελο ήταν σχηματισμένο μέσα απο το κράνος μας.Ούτε ζέστη νιώθαμε ούτε κούραση ούτε τίποτα.Χρειάστηκαν 6 μέρες ταξιδιού για να πατήσουμε έρημο.Ζούσαμε έντονα την κάθε στιγμή το κάθε δευτερόλεπτο η μαγική αυτή εικόνα της Σαχάρα μας έκανε να νιώθουμε σαν τον Κολόμβο και τον Ντε Γκάμα που έκανε μια νέα ανακάλυψη.

Είπαμε απρόοπτα πολλά.Προορισμός ήταν η όαση του Ksar Guilane που εκεί θα διανυκτερεύαμε.
Τα χαμόγελα δεν άργησαν να μας κοπούν(προσωρινά βέβαια)......

To be continued................

[antonis1150GSA]

Ζηλευωωωωωωω........πάντα τέτοια ρε μάγκες..

[MARK]

Προχωράμε λοιπόν και κάποια στιγμή το GPS(*Συμβουλή Καλύτερο GPS είναι το........χαλασμένο) δείχνει αριστερά πιο κάτω βλέπουμε και ταμπέλα...

Ξεκινάμε με χωματόδρομο βατό,όπου να 'ναι λέμε θα μπούμε άσφαλτο ξανά.Κάνουμε 5 χλμ. κάνουμε 10χλμ. και αρχίζει τμηματικά η παχιά άμμος.Ξεκινήσαμε να κολλάμε,αλλά στην αρχή το πήραμε για παιχνίδι.Όσο προχωρούσαμε ο χωμάτινος δρόμος αγρίευε και τα κομμάτια άμμου πλήθαιναν.Ρε που είναι ο δρόμος πουθενά ο δρόμος.Θερμοκρασία περίπου 36 βαθμούς,νερό δεν είχαμε πάρει αφού δεν είχαμε προβλέψει τι θα μας συμβεί,καθώς ο σκοπός μας ήταν να διασχίσουμε την έρημο μέσω δρόμου και οχι να την περάσουμε απο μέσα.Οι δίσκοι παίρνουν φωτιά.Κολλάμε στην άμμο όλο και συχνότερα.Σε κάθε μας μέτρο νομίζαμε οτι θα σωριαστούμε στην άμμο για να δούμε πόσο παχιά και μαλακιά είναι.Μόνο ένας πήγαινε απτόητος,ο Γιώργος με το κατσίκι ZZR-ADV !!!!!!!
Εννοείται οτι εκείνες τις στιγμές που μυαλό να τραβήξουμε φωτογραφίες.Ευτυχώς ο φωτογράφος μας Αλέκος(omorfantras)είχε την κάμερα κράνους που μας έδωσε ο Γιάννης απο το Motoraid και πότε πότε πάταγε το κουμπί εγγραφής.Είχαμε διασχίσει περίπου 40 χιλιόμετρα και είχαμε αρχίσει να απογοητευόμαστε.Σε μία απο τις πολλές φορές που κολλήσαμε ο δίσκος του Αλέκου(Aleckan) άναψε άρχισε να βγάζει καπνούς και έτσι σταματήσαμε.Κοιτάμε κινητά No Network,κάνουμε μια στροφή γύρω απο τον ευατό μας όπου έφτανε το μάτι μας έρημος.....

Ξεκινάμε και στο βάθος ξαφνικά βλέπουμε δύο τζίπ να έρχονται προς το μέρος μας.Σωθήκαμε ήταν η πρώτη μας σκέψη.Πηδάμε απο τις μηχανές σταματάμε τα τζίπ και προς ανακούφιση μας οι άνθρωποι μας είπαν οτι σε περίπου 25 χιλιόμετρα πιάνουμε δρόμο.Στο βάθος αχνοφαινόταν κάτι σαν καλύβα και μας είπαν οτι εκεί θα βρούμε νερό και καφέ.Μας έκαναν σχεδιαγραμμα στην άμμο για την πορεία που θα πρέπει να ακολουθήσουμε, τους ευχαριστήσαμε τους αποχαιρετήσαμε και πήραν τον δρόμο τους.

Εμέις φύγαμε για την καλύβα.
Everest στην μέση της ερήμου Cafe Loutid...

Αμέσως δροσιστήκαμε πίνοντας πολύ νερό και αναψυκτικά,(οι μπύρες πήραν απουσία) και καθίσαμε να ξαποστάσουμε αποθανατίζοντας παράλληλα της άγρια ομορφιά της Σαχάρα...

Μέσα στην ταλαιπωρία που είχαμε τραβήξει παρά την φιλικότητα του ιδιοκτήτη διακρίναμε την μπλούζα που φορούσε με στάμπα Instabul since 1453....
Μας γύρισαν τα μάτια ανάποδαλέγαμε να τον δείρουμε να του την πάρουμε να του την πληρώσουμε να μας την δώσει να την κάψουμε,να του δώσουμε καμία δικιά μας του forum να πάρουμε αυτή(αλλά που να μπεί το σαμιαμίδι).Τελικά δεν κάναμε κάτι και ρωτώντας τον αν ξέρει τι συμβολίζει η μπλούζα που φοράει(Αφού το είχαμε πεί πρίν οτι είμαστε Έλληνες) μας απάντησε οτι σπούδαζε Τουρκία και απλά Public Relationship my friends...
Δώσαμε τόπο στην οργή τραβήξαμε και μια φωτογραφία μαζί του

Και πήραμε τον δρόμο μας για τα τελευταία εν την ερήμο χιλιόμετρα........

To be continued...........

[Ακιs]

Δωσε Mark......δεν χορταινουμε!!!!

[siraxanz]

[Black_Shadow]

Αφιερωμένο στην ομάδα της "Τυνησίας 2013" .

http://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=x3M9IrJAqeE