One more cup of coffee for the road

[Slane]

Αρχική Δημοσίευση από phoenix

δεκα με τονο σε ολα!!!!!!!!!!!!!!

Να σαι καλά !

Αρχική Δημοσίευση από 264George

Συνέχισε συνονόματε!
Τι έχει στα προσεχώς;

Η τελευταία και επειδοσιακή μέρα του ταξιδιού. Coming soon, ελπίζω απόψε

Αρχική Δημοσίευση από gelasios

Πολύ ωραία γράφεις Γιωργο! Περιμένουμε...


Sent from my Nexus 4 using Tapatalk

Ευχαριστώ Γιώργαρε, σου εύχομαι σύντομα να διαβάζουμε το δικό σου από το Nordkapp. Με λίγη πίστη όλα γίνονται !

Αρχική Δημοσίευση από Ακιs

Περιμενουμε με ανυπομονησια....
Μεχρι στιγμης,δεν εχω αφησει ουτε τελεια αδιαβαστη.....

Σε ευχαριστώ χίλιες φορές !

[xenakis giannis]

Συγχαρητήρια φοβερή αφήγηση ,όμορφο ταξίδι

[Slane]

Σάββατο 17.8
Sarajevo (Bosnia) – Θεσσαλονίκη 837 km



Το βράδυ της Παρασκευής βρίσκει το Βασίλη με έντονη ανησυχία. Την επόμενη μέρα σύμφωνα με το πλάνο είχαμε να καλύψουμε 840 km από στο Σεράγεβο ως τη Θεσσαλονίκη. “Δε βγαίνει. Θα χρειαστεί να διανυκτερεύσουμε στο Νις ” είπε ο κολέγκας Βασίλης. Εγώ πάλι ούτε να το ακούσω δεν ήθελα. Δύο μέρες μου απέμεναν στην επιστροφή και ήθελα να δω τις αδερφές μου και το σοι στη Θεσσαλονίκη.

Κατέβηκα στο ισόγειο του ξενοδοχείου που είχε σήμα, μιλήσαμε με τον 264George και μου έδωσε τα φώτα του βάζοντας κάτω χάρτες και την εμπειρία του. “ Σηκωθείτε χαράματα, βαρβάτο πρωινό και βουρ. Θα πάτε Serajevo-Visegrad-Uzice-Cacak-Krusevac-Nis και φτάσατε. Βγαίνει. Αλλιώς σας βλέπω το βράδυ στο Νις “ Γιώργαρε να σαι καλά, εξαιρετικά πολύτιμη η βοήθειά σου

Ξεκινήσαμε από το ξενοδοχείο κατά τις 7. Ψάχναμε ταμπέλες για Βισενγκραντ αλλά δε βρίσκαμε καμία. Εκνευρισμός αφού είχαμε να καλύψουμε πολλά km και είχαμε πολύ φορτωμένο πρόγραμμα. Άρχισα να ρωτάω περαστικούς αλλά αγγλικά κανένας. Άγχος. Βρίσκω ένα νεαρό καλοντυμένο με χαρτοφύλακα στο χέρι και λέω εδώ είμαστε, δε μπορεί να μη μιλάει αγγλικά. Όντως μιλούσε αλλά όταν τον ρώτησα απάντησε “I’m sorry, I don’t know where Visegrad is..” Από τύχη και μόνο βρεθήκαμε στη σωστή κατεύθυνση. Εκεί στο τέλος της πόλης ρώτησα ένα περιπτερά ο οποίος βγήκε έξω και με τις κινήσεις των χεριών του αφού φυσικά ούτε αυτός μιλαγε αγγλικά βγάλαμε άκρη κάπως

Η διαδρομή από το Σεράγεβο ως το Βισενγκραντ ήταν μακράν η καλύτερη από όλες. To τελευταίο κομμάτι της περνάει δίπλα από τον ποταμό Drina του οποίου το όνομα προέρχεται από το αρχαίο ελληνικό Δρεινος. Δυστυχώς περιθώρια για στάσεις δεν υπήρχαν καθόλου και οι φωτογραφίες που βγάλαμε ήταν ελάχιστες.

Μετά τα σύνορα με τη Σερβία περάσαμε ακριβώς δίπλα από το χωριό του Κοστουρίτσα Mokra Gora αλλά ο χρόνος πίεζε και καμία απολύτως σκέψη για στάση. Αφορμή να ξαναπάω #3. Περάσαμε Uzice και Cacak και πλέον είχε μπει μεσημέρι για τα καλά. Από τους 12 βαθμούς κελσίου μέσα στο δάσος πριν το Βίσενγκραντ βρεθήκαμε στους γνώριμους 35 βαθμούς. Η διαδρομή τώρα αδιάφορη και πολύ κουραστική. Δρόμοι μονής κατεύθυνσης χωρίς διαχωριστικά γεμάτοι φορτηγά και λεωφορεία που δύσκολα μπορούσες να προσπεράσεις

Ήθελε και πολύ μεγάλη προσοχή, σέρβοι κάνανε κάτι προσπεράσεις του θανάτου και έπρεπε να έχουμε τα μάτια μας 314. Η ζέστη μας είχε ξεκάνει και κάτσαμε για ένα αναψυκτικό κάπου μετά το Krusevac σε μια ταβέρνα στη μέση του πουθενά, λίγο πριν βγούμε στον Ε-75.

Η ομάδα είναι όαση..

[Slane]

Λατρεύω το στροφιλικι και πλήττω αφάνταστα στις εθνικές οδούς αλλά μετά τους τόσο αδιάφορους και βαρετούς δρόμους της δυτικής Σερβίας όταν είδαμε τον Ε-75 χαρήκαμε πολύ κι αναθαρρήσαμε. Βρισκόμασταν κάπου μια ώρα βορειότερα του Νις και η ώρα ήταν 4 παρά. Λέω ως τις 9 θα είμαστε Θεσσαλονίκη τηρουμένων των αναλογιών. Αμ δε..Λογαριάζαμε χωρίς διάφορους αστάθμητους παράγοντες.

Τι δεν είχε η σημερινή μέρα για να δέσει το γλυκό ;

‘Ένας μοτοσικλετιστής όμως πρέπει να βλέπει τα καιρικά φαινόμενα σαν μέρος της περιπέτειας. Η βροχή ήταν μια ολιγόλεπτη δυνατή μπόρα που ισα ίσα που μας έβρεξε. Με το που βάλαμε αδιάβροχα ο λαμπερός ήλιος πρόβαλε ξανά. Λίγο πριν το Λέσκοβατς στη νότια Σερβία σταματήσαμε για βενζίνη αλλά για κακή μας τύχη εκείνη την ώρα έκαναν ανεφοδιασμό και μας είπαν να περιμένουμε λίγο. Χάσαμε εκεί μισή ώρα αλλά δεν πτοηθήκαμε, είπαμε τώρα ήμασταν στον Ε-75 και δεν μασάγαμε. Εκεί βρισκόταν ένας γερμανός που ερχόταν από την αντίθετη κατεύθυνση. Δε μιλούσε αγγλικά αλλά μας είπε “blockage 30 km” δείχνοντας προς τα νότια. Δεν τον πήραμε στα σοβαρά

Η βροχούλα λοιπόν σταμάτησε κι εμείς αρχίσαμε ξανά να ανεβάζουμε ρυθμό. Παρακάτω καταλάβαμε τι έλεγε ο γερμαναράς. Στη νότια Σερβία εκεί που ο Ε-75 είναι μια λωρίδα ανά κατεύθυνση είχε γίνει ένα τροχαίο μέσα σε ένα τούνελ. Πραγματικά και στις δύο πλευρές εκατέρωθεν οι ουρές ήταν μεγαλύτερες από 30 km. Πιστεύω ότι αν και Σάββατο απόγευμα πραγματικά είχαν κατεβάσει τη μισή αστυνομία της Σερβίας αλλά όσο καλά κι αν διαχειριζόντουσαν το πρόβλημα αν ήσουν με αυτοκίνητο εκεί θα έβγαζες τη βραδιά. Εμείς καλούμασταν να βρούμε λύση οπότε λίγο οι παράδρομοι, λίγο τα περάσματα μέσα από χωριά, λίγο κάτι ονοφάδες σε χωματόδρομους τελικά περάσαμε μεν με αρκετή καθυστέρηση δε.

Στάση πριν τα σύνορα με τα σκόπια για νερό και τσιγάρο και βουρ για κάτω. Η ώρα ήταν περασμένες επτά. Περάσαμε σε δύο ώρες τη χώρα των ακατονόμαστων αν και μας φάνηκε πολύ παραπάνω. Περνάμε τα σύνορα και βλέπω ελληνική σημαία. Μετά από 7 μέρες έξω αλλά και την ταλαιπωρία της ημέρας άρχισα να φωνάζω μέσα από το κράνος μου από τον ενθουσιασμό μου. ΑΠΕΡΙΓΡΑΠΤΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ !!!

Σταματάμε αμέσως μετά τον έλεγχο των συνόρων. Το κινητό μου δεν έχει πια το σήμα του roaming. Σκυλάδικα ακούγονται μέσα από ένα μαγαζί. Νταλικέρηδες πίνουν ρετσίνες και βρίζονται για ποδόσφαιρο. Ναι είμαστε ξανά στην Ελλάδα !

Τα παλικάρια μας ξεκουράζονται από την δύσκολη μέρα

Ο Βασίλης σε λιγότερο από μια ώρα βρισκόταν σπίτι που έμενε στη Θεσσαλονίκη. Όχι κι εγώ όμως. Κάπου έκανα λάθος (παιδιά της σαλονίκης τι λάθος έκανα κι αντί να βρεθώ στον Εύοσμο είχα βρεθεί στα Διαβατά.. Μικρό το κακό. Κατά τις 11 παρά βρέθηκα κι εγώ στο σπίτι της αδερφής μου. Παρόλο που ήμασταν από τις 7 το πρωί στο δρόμο κάθε άλλο παρά κουρασμένος ήμουν. Ανάψαμε με τις αδερφές μου τον ναργιλέ που είχα φέρει από το Σεράγεβο και κάτσαμε στο μπαλκόνι, βλέπαμε τις εκατοντάδες φωτογραφίες και τους έλεγα τις ταξιδιωτικές μου ιστορίες για αρκετές ώρες. Τι εμπειρία…

Ευχαριστώ όλους τους συγγραφείς των ταξιδιωτικών που έχω διαβάσει γιατί με τον καθένα μαζί ταξίδεψα και εγώ.

Να μην παραλείψω να ευχαριστήσω και τον καλό φίλο Νίκο Markas που μου έδωσε τα φώτα του τεχνικά. Ευχαριστώ τον 264George τόσο για τις συμβουλές πριν την αναχώρηση όσο και που μας έβγαλε από τη δύσκολη θέση την τελευταία μέρα με τα tips του.


Εξαιρετικά αφιερωμένο σε όλα τα παιδιά που ταξιδεύουν μόνο νοερά γιατί τα διάφορα προβλήματα δε τους επιτρέπουν να το κάνουν πραγματικά

Κατέληξα στο συμπέρασμα τελικά πως ένα ταξίδι στο εξωτερικό με μοτοσικλέτα είναι λιγότερο δύσκολο από ότι φαντάζεται κανείς. Αν το θέλεις πολύ ο τρόπος και τα μέσα βρίσκονται. Έχω κρατήσει μια φράση ενός ταξιδιωτικού από τον πρόλογό του Νίκου του ταξιδευτή από ένα ταξίδι στο Nordkapp : “Μην αναβάλλεις δικέ μου το Όνειρο γιατί μια μέρα θα είναι πολύ αργά. Πάντα υπάρχει τρόπος, αλλά είναι πιο εύκολο να βρίσκεις δικαιολογίες για να λες “δεν μπορώ”… Τα όνειρα ζητανε βλέπεις πολλά: θυσίες, κόπο και αίμα που βράζει. Πως να το κάνεις όταν είσαι βολεμένος στο τακτοποιημενο, καθαρό, αποστειρωμένο κουτάκι της ζωής σου;"

Πόση αλήθεια σε λίγες μόνο προτάσεις..



No bike, no life..

[emlazo]

Μας τα είχες πει στο cafe, αναλυτικότερα εδώ.
Το απόλαυσα το ταξιδάκι σας.

Καλά να είστε για να ξαναπεράσετε τα σύνορα.

[spitiko]

Μπράβο και στους δυο σας, άντε και στο επόμενο Γιώργο, μπορεί ο Βασίλης να μιλά περισσότερο και που ξέρεις μπορεί να γράψει αυτός το οδηπορικο.Ορθιοι να μάστε.

[phoenix]

τα ειπες ολα φιλε ο κοζμος ολος ειναι πολυ μικρος για εναν αποφασιζμενο ανθρωπο!!!!!!!
να εισασται καλα και οι δυο και γρηγορα σε αλλο ταξιδι

[βασιλης]

Μπράβο παιδια πολυ ωραία αφήγηση και πολυ ωραίο ταξιδιωτικό ευχομαι και στο επόμενο να ειστε καλα...

[Slane]

Αρχική Δημοσίευση από emlazo

Μας τα είχες πει στο cafe, αναλυτικότερα εδώ.
Το απόλαυσα το ταξιδάκι σας.

Καλά να είστε για να ξαναπεράσετε τα σύνορα.

Θένκς Μανώλη και περιμένουμε να δούμε τις δικές σας εικόνες που ειναι πολύ ομορφότερες

[δίας]

Μπράβο στην παρέα!!!
πολύ όμορφο το ταξίδι σας!