Transalpina-Transfagarasan με το σταυρο στο χερι

[jtnakos]

Και αφού ΟΛΑ τα ωραία κάποτε τελειώνουν έτσι και αυτός ο μικρός επίγειος Παράδεισος μου έδειχνε την σημαία του τερματισμού βγάζοντας με σε μια βαρετή εθνική οδό μέχρι να φτάσω στους πρόποδες του Τρανσφαγγαρασαν ...

[jtnakos]

Μιας και αρχισα να ζυγώνω στο υπέρτατο βουνό είπα να κάνω μια προσπάθεια για φουλαρισμα βενζίνης για το ανέβω κατέβω δίχως άγχος..Μάταιη και ετούτη η προσπάθεια μιας με το ευρώ σαν νόμισμα τους είναι παντελώς αδιάφορο...
Έτσι ο δείκτης της μπενζίνας να σουλατσάρει λίγο ποιο κάτω από την μέση και η πλησιέστερη μεγάλη πόλη ήταν στα 170 χιλιόμετρα που ΔΕΝ με έκανε να ανησυχώ και ιδιαίτερα αφού βάση λογικής θα με έβγαζε στα χιλιόμετρα..
Στρίβοντας στην έξοδο για το φημισμένο πάσο και περνώντας μια συστάδα δέντρων αριστερά και δεξιά με χτύπησε στη μύτη μου μια βουνίσια υγρή μυρωδιά και η απότομη πτώση της θερμοκρασίας έκανε αισθητή την παρουσία της , με το πελώριο σκοτεινιασμένο και θυμωμένο βουνό να φαντάζει μπροστά μου, με την επιβλητική του παρουσία. σαν τον Κωλοσο που φιλάει την πόλη μην αφήνοντας τους παρείσακτους να το διαπεράσουν.
Γιαυτό και εγώ σεβόμενος την νοοτροπία και την κουλτούρα του βουνού , γλίστρησα σαν το χέλι στα κρυφά του μονοπάτια χωρίς να ενοχλήσω τον λήθαργο του

[jtnakos]

[jtnakos]

[jtnakos]

Το ξεκίνημα της επιστροφής ήταν πολύ πουρνό αφού η ώρα είχε μόλις φύγει από 6 π.μ και η έλλειψη της φαμίλιας σε συνδυασμό με τα πάτρια εδάφη ,δυστυχώς με έκαναν να βάλω την ουρά στα σκέλια και να καμτσικωσω (καμτσικωσω=μαστιγωνω..οι καβαλάρηδες έχουν ένα μικρο μαστιγιο-καμτσικι και δίνουν με αυτό μια στα άλογα για να τρέξουν δυνατά) τα άτια για γρήγορη επιστροφή ..

κατεβαίνοντας πλέων το βουνό απλά το μάτι σου χάνεται στην φυσική ομορφιά και το πράσινο διαβαίνοντας ασφαλτινα μονοπάτια και οσφρενοντας την μυρωδιά του, κατατάσσοντας με σε μια ύπουλη καταστολή αιχμαλωτίζοντας τις αισθήσεις ΠΑΝΤΑ στην προηγούμενη στροφή, αποκόβοντας με από την φωτογραφική ματιά που όπως είδα ΔΕΝ ήταν και οτι καλύτερο..

[jtnakos]

Παει και αυτήν η ομορφιά.......


Μιας και το σαράκι της επιστροφής είχε αρχίσει σιγά σιγά να με τρώει τα σωθικά,επέλεξα το γρήγορο και ανιαρό κομμάτι του εύκολου γυρισμού και των εθνικών οδών..

[jtnakos]

Όταν περίμενα να κόψω εισιτήριο στην γέφυρα -σύνορα Βουλγαρίας Ρουμανίας κάτι σαν διόδια ένα πράμα και φτάνοντας στον γκισέ της πληρωμής ,βίωσα ένα συναίσθημα τα οποίο έχει χαθεί στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια..

Το συναίσθημα του περάστε ελεύθερα..

Με ένα νεύμα ο εισπράκτορας του γκισέ και με μια κίνηση του χεριού του μου έκανε νόημα να περάσω ΧΩΡΙΣ να πληρώσω όπως μας κάνανε παλιά στα διόδια τους μοτοσυκλετιστές ,κατι σαν τιμητική χάρη ένα πράμα ,μιας και τότε η μότο ήταν λιγοστές και στο βωμό του χρήματος υπερτερούσε λίγο το συναίσθημα..

[jtnakos]

Έτσι είμαι τώρα στα σύνορα της Βουλγαρίας και περιμένω να μου γίνει έλεγχος για να συνεχίσω τον δρόμο για την Ιθάκη μου..
Εκεί που περιμένω έξω από το κουβούκλιο ,,βγαίνει από μέσα μια καραMILFαρα 2μετρη μελαχρινή για να μου ελέγξει τα χαρτιά, που μόνο χαρτιά δεν κοιτούσε..Κοιτούσε την μηχανή και χοροπήδαγε σαν μικρο παιδάκι και μιλώντας στον Βούλγαρο συνάδελφο της, έδειχνε ότι έκοβε φλέβες για μεγάλες μηχανές...άιντε ρε άιντε πρώην χίπις σκέφτομαι που το όμορφο αυτό μικρόβιο ΔΕΝ φεύγει ΠΟΤΕ..

και οι ευθείες Α Τ Ε Λ Ε Ι Ω Τ Ε Σ

[jtnakos]

Κάπουα στιγμή τα βλέφαρα πάλι είχαν την δική του γνώμη και στο πρώτο ανοιγοκλειμα ΔΕΝ τους άφησα δεύτερη επιλογή και κάνω δεξιά σε ένα πάρκινγκ από τα λίγα που υπάρχουν σε ανοιχτωσια μιας και ο δρόμος είναι μια ατελείωτη ευθεία με ψιλά δεντρά αριστερά δεξιά όμως χωρίς ένα σεβαστό πάρκινγκ να κάτσεις να ξεκουραστείς..
Έτσι το redbul βρίσκεται ήδη στο δεξί μου χέρι και με σπασμωδικές κινήσεις προσπαθώ να το πιω γρήγορα χωρίς να καθυστερήσω και πολύ...

Και εκεί που πίνω την χημεία να σου ξανά μια μελαχρινή τρελαμένη και αυτήν με τα μοτορια..

[jtnakos]

οι ευπείθειες έχουν ΠΑΛΙ την τιμητική τους..