Το GS Forum στις Αλησμόνητες Πατρίδες της Μ. Ασίας, 28 - 31/10/10!!!

[xurxes]

Αρχική Δημοσίευση από Xarleas

ΖΗΛΕΥΩ ρεεεεεεεε....
Και gamo τις διαδρομές...

εννοείς αυτή που θα κάνουμε εμείς οι βορίοι!!!!! η την διαδρομή με το καράβι

[Xarleas]

Αρχική Δημοσίευση από xurxes

εννοείς αυτή που θα κάνουμε εμείς οι βορίοι!!!!! η την διαδρομή με το καράβι

Γενικά το ΤΑΞΙΔΙ...... Σκίζει..

[ntinopoulos]

Αρχική Δημοσίευση από xurxes

εννοείς αυτή που θα κάνουμε εμείς οι βορίοι!!!!! η την διαδρομή με το καράβι

εισαι πολυ κακος...!

[xurxes]

Αρχική Δημοσίευση από ntinopoulos

εισαι πολυ κακος...!

ψήνεσαι να ρθεις από Θεσσαλονίκη για παρέα;;;

[ntinopoulos]

Αρχική Δημοσίευση από xurxes

ψήνεσαι να ρθεις από Θεσσαλονίκη για παρέα;;;

μπα..., ειμαι της κρουαζιερας!

[italos]

Ενδιαφέρομαι πολύ φιλαράκια!!!!Αυτά είναι GSforum for ever!!!

Ελπίζω σε θετική απάντηση έστω και για τη μια μέρα αδείας ...μιας κ οι εποχές είναι δύσκολες!!!!

Ότι και να γίνει καταπληκτική επιλογή!!!!

[commander]

Δημητρη τι θα κανουμε δεν το τρεχουμε λιγο δεν πρεπει να καταθεσουμε καπου λεφτα τη εχεις: μαλλον πως το εχεις στο μυαλο σου!!!!!!

[Arkas]

Koυσάντασι

Το ψαροχώρι της δεκαετίας του 1970 (αριθμούσε τότε 5.000 κατοίκους) έχει αναπτυχθεί εντυπωσιακά τις τρεις τελευταίες δεκαετίες (φιλοξενεί σήμερα περί τους 61.500 ανθρώπους) και αποτελεί την αιχμή του «τουριστικού» δόρατος στην περιοχή.
Το τζαμί Kaleici δεσπόζει σε κεντρικό σημείο της παλιάς πόλης.

Με το ένα... πόδι στην Ευρώπη και το άλλο στην Ανατολή, το Κουσάντασι διαθέτει πολύ καλή υποδομή και οι επιχειρηματίες έχουν επενδύσει τα μέγιστα στον τουρισμό, όπως σε όλες σχεδόν τις παραλιακές πόλεις της Μικράς Ασίας. Μαζί με το κοντινό Μπουντρούμ (Αλικαρνασσός), θεωρούνται οι δύο βασικοί πυλώνες της τουριστικής βιομηχανίας στα μικρασιατικά παράλια του Αιγαίου.



Η πόλη ποτέ δεν κοιμάται

Είναι αλήθεια ότι οι περισσότεροι Ελληνες ταξιδιώτες, όταν αποβιβάζονται στο Κουσάντασι παθαίνουν ένα μικρό... σοκ. Εντελώς ανυποψίαστοι στην πλειονότητά τους, περιμένουν να αντικρίσουν ένα ψαροχώρι με λίγα σπίτια κι ένα υπαίθριο παζάρι, τύπου γιουσουρούμ. Αντ’ αυτού όμως, βρίσκονται μπροστά σε μια τουριστική μεγαλούπολη με εντυπωσιακά resorts, οργανωμένες παραλίες, μαρίνες ασφυκτικά γεμάτες από κότερα και ιστιοπλοϊκά, σκεπαστές αγορές, καφέ-μπαρ, μοντέρνα ρεστοράν και κάθε είδους καταστήματα, τα περισσότερα κατά μήκος της παραλιακής ζώνης.
Συνώνυμο της έντονης νυχτερινής ζωής και της ξέφρενης διασκέδασης, στο Κουσάντασι τους καλοκαιρινούς μήνες δεν κοιμάται κανείς πριν από το ξημέρωμα. Πρόκειται για ένα ιδιαίτερα δημοφιλή προορισμό στους Ευρωπαίους τουρίστες με πακέτα διακοπών, ενώ πολλά κρουαζιερόπλοια που ταξιδεύουν στα νησιά του Αιγαίου δένουν στο λιμάνι του, λόγω κυρίως της γειτνίασης με τον διάσημο αρχαιολογικό χώρο της Εφέσου. Η τουρκική πολιτεία του Αιγαίου αποτελεί άλλωστε την καλύτερη βάση για να επισκεφθείτε σε πολύ γρήγορους χρόνους τα σημαντικότερα αρχαία ελληνικά μνημεία και αξιοθέατα της περιοχής, όπως την Εφεσο, τη Πρίηνη, τη Μίλητο και τα Δίδυμα.
Σε αντίθεση με τη Σμύρνη, το Αϊβαλί, τη Φώκαια και πολλές άλλες -μικρές και μεγάλες- μικρασιατικές πολιτείες που συχνά αναφέρονταν στις αφηγήσεις της γιαγιάς για τις ένδοξες μέρες της περιοχής πριν από τη μικρασιατική καταστροφή, το ιστορικό ενδιαφέρον που παρουσιάζει το Κουσάντασι -ακόμα και στους νεότερους χρόνους- είναι αρκετά περιορισμένο, σχεδόν ανύπαρκτο.



Ανατολίτικο παζάρι και ξέφρενη διασκέδαση

Φτάνοντας στο λιμάνι του Κουσάντασι θα σας κάνουν εντύπωση τρία σημεία: το οχυρωμένο «Νησί των Περιστεριών» που ελέγχει την είσοδο του λιμανιού, το επιβλητικό άγαλμα του Κεμάλ που ορθώνεται στην κορυφή του λόφου και η τεράστια ταμπέλα στο τελωνείο η οποία, μαζί με την κατακόκκινη σημαία με την ημισέληνο, καλωσορίζει τους επισκέπτες.
Μετά τον τυπικό έλεγχο των διαβατηρίων, η συνοριακή πύλη ανοίγει διάπλατα. Μπροστά βλέπετε την πιάτσα των ταξί και πολλοί οδηγοί θα πλησιάσουν για να σας εξυπηρετήσουν ή να παρουσιάσουν τις υπηρεσίες τους. Ανάμεσα στα ταξί ξεχωρίζουν κάποιες καλογυαλισμένες αμερικάνικες λιμουζίνες Impala της δεκαετίας του 1960, διατηρημένες σε άψογη κατάσταση. Οι λάτρεις των κλασικών αυτοκινήτων δύσκολα θα πουν όχι σε μια βόλτα... πίσω στον χρόνο.
Σε απόσταση αναπνοής από την πιάτσα, στην αρχή του πεζόδρομου της παλιάς πόλης (Kaleici), ορθώνεται το σημαντικότερο και πιο αναγνωρίσιμο μνημείο της πόλης, το καραβάν σεράι Okuz Mehmet Pasa Keravansarayi (18ου αιώνα), που στεγάζει σήμερα το ξενοδοχείο «Club Caravanserai». Πίσω του ακριβώς κρύβεται ο μεγάλος πειρασμός του Κουσάντασι: το σκεπαστό παζάρι με τα σοκάκια και τα πολυάριθμα μικρομάγαζα, για το οποίο σίγουρα έχετε ακούσει πολλά όσον αφορά τις τιμές και τα εμπορεύματά του.
Δεν μιλάμε μόνο για κοσμήματα, δερμάτινα και χαλιά, αλλά για οτιδήποτε μπορείτε να φανταστείτε - από μπαχαρικά και ματόχαντρες μέχρι παπούτσια και έπιπλα αντίκες! Ο παράδεισος της φτήνιας και της κατανάλωσης είναι ένα τεράστιο παζάρι, ανοιχτό από το πρωί έως αργά το βράδυ.
Ολο το κέντρο της πόλης είναι άλλωστε ένα σύμπλεγμα από αγορές. Απαραίτητη προϋπόθεση; Το παζάρεμα μέχρι τελικής πτώσης. Και ο άγραφος κανόνας είναι πως ακόμα κι αν η τιμή είναι χαμηλή, υπάρχει πάντα το περιθώριο να πέσει κι άλλο...
Μετά τις αγορές μπορείτε να καθίσετε σε κάποιο κεντρικό cafe και να χαζέψετε την κίνηση της πόλης. Επίσης μπορείτε να φάτε τούρκικο φαγητό στις παραδοσιακές ταβέρνες (meyhanes) της παλιάς πόλης. Οσοι έχετε προγόνους με μικρασιάτικες ρίζες, πολλές γεύσεις από τον κατάλογο θα σας είναι οικείες, αφού θυμίζουν τα φαγητά που μαγείρευε η γιαγιά. Για λιγότερο εκλεπτυσμένους ουρανίσκους, υπάρχουν παντός τύπου fast food, με κεμπάπ, χάμπουργκερ και ντόπια μπίρα Efes Pilsen.
Οσο για τη νυχτερινή διασκέδαση, έχει κι αυτή τον δικό της πολεοδομικό χάρτη. Στην καρδιά της παλιάς πόλης, τα ιρλανδικού τύπου μπαρ της φημισμένης οδού Barlar Sokak (Bar Street) ανεβάζουν κατακόρυφα το κέφι παίζοντας δυνατά rock και hard rock μουσική. Εναλλακτική πρόταση διασκέδασης προσφέρουν η οδός Kisla Sokak και η οδός Sakarya Sokak. Απολαύστε εδώ την τουρκική διασκέδαση, με ντόπιους τραγουδοποιούς, λαϊκούς καλλιτέχνες, οριεντάλ χορεύτριες και παραδοσιακούς χορούς (belly dancing).
Κωνσταντίνος Μητσάκης

[Arkas]

SIRENCE

Μια μικρή εκδρομή από το Κουσάντασι και ανηφορίζουμε στο παραδοσιακό ορεινό χωριό Sirence, 9 χλμ. ανατολικά της Selcuk. Ο πετρόκτιστος οικισμός, που μοιάζει να έχει μείνει ακίνητος στον χρόνο και φωλιάζει στις πλαγιές του όρους Ovacik Dag, σε υψόμετρο 400-500 μ. Είναι περιτριγυρισμένος από αμπελώνες και ελαιώνες και οι ντόπιοι παράγουν το δικό τους φημισμένο γλυκό κρασί.
Πριν από την ανταλλαγή των πληθυσμών, οι περισσότεροι κάτοικοι του οικισμού ήταν Ελληνες Ορθόδοξοι, γεγονός που θα το διαπιστώσετε τόσο από την αρχιτεκτονική των σπιτιών (είναι κτισμένα από πέτρα, ξύλο, κεραμίδι και θυμίζουν έντονα πηλιορείτικη κατοικία) όσο και από τις εξομολογήσεις των φιλικών γερόντων.



Ενα ιστορικό χωριό
Ακριβή στοιχεία για την ίδρυση του Sirence δεν έχουν διασωθεί. Εικάζεται πάντως ότι ιδρύθηκε ανάμεσα στον 14ο και τον 17ο αιώνα. Γραπτές πηγές της εποχής αναφέρουν ότι το 1832, στο Sirence υπήρχαν περίπου 350 σπίτια και 1.500 κάτοικοι. Στις αρχές του 20ού αιώνα υπήρχαν 1.600 σπίτια και 8.000 κάτοικοι (όλοι χριστιανοί ορθόδοξοι).
Οι Μυτιληνιοί και Καρπάθιοι μάστορες που έμεναν στο χωριό αναλάμβαναν το χτίσιμο των σπιτιών, ενώ η κύρια απασχόληση των κατοίκων ήταν η γεωργία, με βασικά προϊόντα το λάδι, τα σύκα, τις ελιές, τα όσπρια και το βαμβάκι. Στον πρώτο διωγμό των Ελληνορθόδοξων (1914), οι χριστιανοί του Sirence δεν εκδιώχθηκαν, αλλά αργότερα, την εποχή της Μικρασιατικής καταστροφής, το χωριό εγκαταλείφθηκε οριστικά από τον χριστιανικό πληθυσμό και κατοικήθηκε από τους μουσουλμάνους.
Στη μικρή αγορά του χωριού, αλλά και στα πλακόστρωτα σοκάκια, πωλούνται τοπικά προϊόντα (δαντέλες, χειροτεχνήματα, μαρμελάδες, σταφίδες, μπαχαρικά, αποξηραμένα λουλούδια, μάλλινα κουκλάκια, κιλίμια, σαπούνια, φρούτα, υφαντά, κ.λπ.).
Αξίζει να δείτε τον ορθόδοξο ναό του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου που βρίσκεται σε υπερυψωμένο σημείο και προσφέρει υπέροχη πανοραμική θέα. Εμφανή είναι τα σημάδια βεβήλωσης του ναού, αλλά τα τελευταία χρόνια έχει ξεκινήσει μια προσπάθεια αναστήλωσής του, κυρίως για τουριστικούς λόγους. Πριν κατηφορίσετε ξανά στη Selcuk, αναζητήστε καταφύγιο στη λυτρωτική σκιά ενός καφενείου και απολαύστε μυρωδάτο τσάι, υπό τους ήχους τουρκικής μουσικής.


Το όνομα του Sirence

Δύο είναι οι επικρατέστερες απόψεις για την προέλευση της ονομασίας του χωριού Sirence, το οποίο, σε ελληνικά έγγραφα των αρχών του 20ού αιώνα αναφερόταν ως «Ορεινή Εφεσος». Σύμφωνα με την πρώτη, προέρχεται από την τουρκική λέξη kirkince, που σημαίνει «άσχημος», ενώ η άλλη αναφέρει πως προέρχεται από την τουρκική λέξη kirkinci, που σημαίνει «τεσσαρακοστά». Μετά την εκδίωξη των Ελλήνων, το χωριό ονομάστηκε Sirince, δηλαδή «όμορφος». Σήμερα το Sirince, αν και αναπτύσσεται τουριστικά με γοργούς ρυθμούς, έχει καταφέρει να διατηρήσει την αυθεντικότητά του.
Κωνσταντίνος Μητσάκης


.

[CPretenteriS]

Πολύ ωραίο πρόγραμμα Δημητρό!!!



Και ωραία μέρη!!! Μακάρι να μπορούσα να σας ακολουθήσω...