Πάντα (πέρα) βρέχει ! (Ναύπακτος – λίμνη Πλαστήρα ..χώμα)

[dan]

Ο Γιώργος εδώ και καιρό ήθελε να πάμε στο φαράγγι του Πάντα Βρέχει. Τι είναι αυτό ;
Είναι ένα στενό φαράγγι , απαράμιλλης ομορφιάς , χαμένο μέσα στο βουνά ανάμεσα Ναύπακτο και Καρπενήσι , με τρεχούμενα νερά από ψηλά κ.τ.λ.. Είχε ακούσει πολλά για το μέρος και από μένα επειδή πριν μερικά χρόνια είχα περάσει από εκεί με ποδήλατο βουνού και είχα ενθουσιαστεί.
Πηγαίνει μέχρι εκεί χωματόδρομος που διασχίζει φανταστικά μέρη οπότε η όλη ιστορία μύριζε χωμάτινη βουνοπεριπέτεια !!
Λόγο διαφόρων υποχρεώσεων όμως όλο το ανέβαλλα . Δουλειά , ζέστη , ρουτίνα με ρίξανε σε ..λήθαργο , ώσπου ξαφνικά το έτερων ήμισυ μου χορήγησε …3ήμερη άδεια ορεινής περιήγησης , γιατί δεν άντεχε άλλο να με βλέπει έτσι !!!
Ο Γιώργος όμως έχει μόνο δύο μέρες . Εγώ δεν κρατιέμαι με τίποτε ! Έτσι αποφασίζω να φύγω μια μέρα νωρίτερα μόνος για Βαρδούσια και να βρεθούμε την επομένη με τον φίλο κάπου στα ενδιάμεσα. Την τελευταία στιγμή μπαίνει στο τήμ και ο Μήτσος ο τρανζλάπης , οπότε ξεκινάμε μαζί για Ναύπακτο – Μόρνο – Αθανάσιο Διάκο – Βαρδούσια…Βουνά ερχόμαστε…

[IMG][/IMG]

Ξεκινάμε από Γιάννενα και απο τη βαρετή εθνική φτάνουμε στη γέφυρα…

[IMG][/IMG]

Στο Ρίο στρίβουμε για Ναύπακτο

[IMG][/IMG]

Πρώτη στάση για καφέ και έπειτα στρίβουμε βόρεια στην ενδοχώρα για Λίμνη Μόρνου και Λιδορίκι . Αποχαιρετάμε τον Κορινθιακό στο βάθος και από ορεινό δρόμο με ωραίες στροφές φτάνουμε στο Μόρνο.

[IMG][/IMG]

Η τεχνητή λίμνη του Μόρνου που ποτίζει τους Αθηναίους !!

[IMG][/IMG]

Από την ανατολική πλευρά της λίμνης ανηφορίζουμε για Λιδορίκι - Συκιά . Ωραία διαδρομή ανάμεσα από δύο βουνά , τα Βαρδούσια αριστερά και η Γκιώνα δεξιά.

[IMG][/IMG]

[IMG][/IMG]

[IMG][/IMG]

Η μεγαλύτερη σε ανάπτυγμα ορθοπλαγιά της Ελλάδας : Η Πλάκα της Συκιάς στη δυτική πλευρά της Γκιώνας. Απίστευτος Γκρεμός !! Κάθε φορά που περνάω από ΄δώ κάθομαι σαν χάνος με το στόμα
ανοιχτώ και κοιτάω .

[IMG][/IMG]

[IMG][/IMG]

Όσο ανηφορίζουμε πέφτει η θερμοκρασία και φτάνουμε στην διασταύρωση για το χωριό του εθνικού ήρωα Αθανάσιου Διάκου.

[IMG][/IMG]

Ένα από τα ωραιότερα χωριά στην Ελλάδα , μέσα στο δάσος κάτω από τις κορυφές των Βαρδουσίων με τρεχούμενα νερά και …κοψίδια !

[IMG][/IMG]

[dan]

Είναι αργά το απόγευμα , καθόμαστε για λήψη θερμίδων κάτω από το πλατάνι κλασσικά στον Ραβάνη.

[IMG][/IMG]

[IMG][/IMG]

Μετά το φαί , νύχτα πια , χαλαρά ανηφορίζουμε τον χωματόδρομο για τα Βαρδούσια . Το μέρος γνωστό , βρίσκουμε εύκολα το πλάτωμα με την πηγή μέσα στο δάσος. Αφέγγαρη νύχτα , χιλιάδες αστέρια , στήνουμε σκηνές και …ύπνος απόλαυση στην ησυχία και δροσιά του βουνού .(τι ρέντ ρούμς και κλιματιστικά μου λέτε τώρα !!)

[IMG][/IMG]

Το πρωί ανοίγοντας την πόρτα της σκηνής …αυτό είναι ξύπνημα !!

[IMG][/IMG]

Η βόρεια πλευρά των Βαρδουσίων στην πρωινή λιακάδα…

[IMG][/IMG]

[IMG][/IMG]

Ξεκινάμε με την δροσιά για το οροπέδιο , ο δρόμος απολαυστικός , μετά από λίγο ανηφορίζοντας περνάμε στην αλπική ζώνη όπου σταματά η βλάστηση .

[IMG][/IMG]

[/IMG]

Κάτω από την κορυφή των Βαρδουσίων τον Κόρακα .

[IMG][/IMG]

Το οροπέδιο : λαμπυρίζων χορταράκι , λιβάδια που περιστοιχίζονται από απόκρημνες κορυφές και νερά





Εδώ στην διασταύρωση δεν πάμε για τα καταφύγια αλλά στρίβουμε δυτικά για να διασχίσουμε το βουνό προς την Αρτοτίνα .

[IMG][/IMG]

Δεν υπολογίσαμε όμως τα σκυλιά !! Εδώ ο άνθρωπος είχε για κάθε πρόβατο και ένα σκύλαρο !!
Μόλις μας μυρίστηκαν εμφανίζονταν από όλες τις μεριές σκυλιά. Νόμισα ότι είχε στήσει κυνοτροφείο ..! Έκανε κανά μισάωρο να τα μαζέψει και όταν περάσαμε από την στάνη δεν κοίταγα μπροστά τα τρόχαλα αλλά…τους καθρέπτες !! (καημένο marzocchi !)



Ένα μικρό κακοτράχαλο κομμάτι κάτω από τους γκρεμούς.

[IMG][/IMG]

Κατηφορίζοντας για Αρτοτίνα μπαίνουμε πάλι στο δάσος και πλέον κατηφορίζουμε δυτικά.

[IMG][/IMG]

Ολοκληρώνοντας την διάσχιση του πανέμορφου βουνού .
Ένα καφεδάκι στην Αρτοτίνα και φεύγουμε γρήγορα για Άμπλιανη ώστε να πιάσουμε τον χωματόδρομο που βγάζει στον κεντρικό για Δομνίστα όπου και το ραντεβού με τον Γιώργο. Η σκέψη να περάσουμε από τα Κοκκάλια αναβάλετε …



Τα Βαρδούσια από δυτικά , οι κορυφές Πάνω και Κάτω Ψηλό…





Μετά από περιπετειώδη διαδρομή σε χωματόδρομο , βρίσκουμε τον Γιώργο στη Δομνίστα ,έχει πιεί καφέδες , πορτοκαλάδες και ετοιμαζόταν για τσίπρα !! Τον στήσαμε μόνο μιάμιση ώρες !! .Του εξηγώ ότι μισή ώρα φάγαμε για να βγάλουμε το τρανζλάπ του Μήτσου από ένα χαντάκι και άλλη μισή , για να συνέρθουμε , ήπιαμε καφέ στην Αρτοτίνα ! Άρα φυσιολογικά περίμενε μόνο μισή ώρα !! Ξεκινάμε όλοι μαζί για το Πάντα Βρέχει .



Λίγο παρακάτω (νότια) στρίβουμε στο χωματόδρομο για Ροσκά. Απίθανη διαδρομή…



Η διαδρομή είναι πολύ όμορφη , τι να πρωτοκοιτάξεις τον δρόμο ή τη θέα …





Εδώ ήταν παλιά το πέρασμα για απέναντι , μέσα από το ποτάμι , όπου βρέχαμε τα πόδια μέχρι τις γάμπες στην καλύτερη περίπτωση ! Τώρα ακριβώς πίσω φτιάχτηκε σιδερένια γέφυρα ώστε το φαράγγι να είναι εύκολος προσπελάσιμων στον λαό .



Στο πλάτωμα δίπλα στο Πάντα Βρέχει παρκάρουμε , πετάμε τα ιδρωμένα σκονισμένα ρούχα και με μαγιό – σανδάλι ξεκινάμε για την υγρή δροσιά . Μοναδική εμπειρία …

[dan]

Ότι και να γράψω όσες φωτό και να βάλω δεν μπορούν να περιγράψουν το μέρος…
Χωρίς σχόλια…























Δεν μας κάνει η καρδιά να γυρίσουμε αλλά ο ήλιος πέφτει. Έτσι μετά από ένα τελευταίο τζακούζι γυρνάμε στις μηχανές , ντυνόμαστε γρήγορα και ανηφορίζουμε κάνα χιλιόμετρο μέχρι το χωριό Στουρνάρα (Δολιανά).
Το χωριό αυτό είναι έρημο εδώ και χρόνια , έτσι είναι όλο δικό μας !! Στήνουμε τις σκηνές στην πλατεία κάτω από το πλατάνι . Παραδίπλα τρέχει η βρύση . Περίεργο συναίσθημα να μην υπάρχει ψυχή γύρο. Σαν τους τελευταίους …επιζήσαντες !



Το σημείο όπου είναι χτισμένο το χωριό είναι απίστευτο . Χαμένο μέσα στα βουνά κάτω από τις πανύψηλες κορυφές της Καλιακούδας . Η Ελλάδα έχει απίθανα μέρη. Πιο πέρα από εδώ υπάρχει και άλλο χωριό , έρημο και αυτό , στο οποίο πάς μόνο από μονοπάτι , δεν ανοίχτηκε ποτέ δρόμος . Χαμένο και άγνωστο μέσα στην βλάστηση
Αν η περιοχή βρισκόταν σε άλλη χώρα , θα ήταν από τα μεγαλύτερα αξιοθέατα , με ορδές επισκεπτών περιπέτειας να καταφτάνουν.



Την επόμενη μέρα πρέπει να ανέβουμε εκεί πάνω. Κι όμως , υπάρχει δρόμος που ανεβαίνει στο βουνό σκαμμένος πάνω στο γκρεμό με απίστευτες κλίσεις. Ο δρόμος βγάζει στο Μεγάλο Χωριό (Καρπενησίου)



Το επόμενο πρωινό ξεκινάμε τον ανήφορο στον δρόμο θρίλερ ! Πρώτη στο κιβώτιο και στα πέταλα με την χαλαρή πέτρα τα πόδια κάτω . Οι κλίσεις είναι οριακές και δεν υπάρχει περιθώριο για λάθος . Σε πιθανή έξοδο σε περιμένει το φαράγγι 1000 μέτρα παρακάτω !! θα βαρεθείς να πέφτεις !!





Τέτοιος δρόμος δεν νομίζω να υπάρχει άλλος στην Ελλάδα . Κοιτάζεις πάνω και αδυνατείς να πιστέψεις ότι ο δρόμος συνεχίζει στο γκρεμό !!





Παλεύοντας με το γκάζι την κλίση και τις κοτρώνες απορώ πως διάολο είχα ανέβει εδώ με το ποδήλατο









Από την άλλη μεριά (δυτικά) μας περιμένει κατάβαση στο ίδιο στυλ…







Μετά ο δρόμος καλυτερεύει και γρήγορα φτάνουμε Καρπενήσι για ανεφοδιασμό.

[dan]

Έπειτα ανηφορίζουμε για το χιονοδρομικό με σκοπό να κατέβουμε από την πίσω πλευρά του Βελουχιού από τον δρόμο που πρόσφατα ασφαλτοστρώθηκε. Ωραιότατη διαδρομή μεγάλου υψομέτρου.











Τώρα πάμε για τα Άγραφα , συγκεκριμένα από το χωριό Χρύσω θέλουμε να ανέβουμε στην ορεινή διαδρομή Κρέντη – Μάραθο και να στήσουμε σκηνές στο …έρημο χωριό Σέλο .
Ο δρόμος για το …στολίδι των Αγράφων τη Χρύσω !!







Πάνω στη ώρα μόλις φτάσαμε πιάνει καλοκαιρινή μπόρα .







Μετά την βροχή ξεκινάμε .



Η σκόνη έχει κάτσει , δροσιά , ο κακοτράχαλος δρόμος ανηφορίζει μέσα στο δάσος .



Οδηγώντας το σούρουπο.









Θάλασσα από βουνά…







Ότι έχει απομείνει από το χωριό Σέλο. Το σχολείο και η εκκλησία …
Εδώ έχουμε ξαναμείνει και μας άρεσε πολύ το μέρος.
Χαλαρά στήνουμε σκηνές μαγειρεύουμε και ύπνος….



Το πρωί για …γυμναστική αλλάζουμε και μια σαμπρέλα .



Το φιλόξενο εκκλησάκι στο Σέλο



Προσέξτε την κλίση του δρόμου…



Στην επιστροφή ο Γιώργος θέλει να δει την λίμνη Πλαστήρα , έτσι αποφασίζουμε να ανηφορίσουμε τον Αγραφιώτη μέχρι την λίμνη και να επιστρέψουμε από Περτούλι – Χαλίκι .
Κατάβαση για Αγραφιώτη





Δίπλα στον Αγραφιώτη





Στο διάσελο Αγ. Νικολάου .



Λίμνη Πλαστήρα



Περτουλιώτικα λιβάδια



Αυχένας Χαλικίου και έπειτα Μέτσοβο και βαρετή Εγνατία ….για Ιώννινα.



Πότε πέρασαν οι μέρες …πότε ξαναφεύγω…??

[xurxes]

ωραία μέρη...αθάνατα που λένε κάποιοι

βάλε μπρος για το επόμενο.....

[emix]

Μπραβο φιλε μου, πολυ ομορφο οδοιπορικο.

Ειχα την χαρα να παω και γω εκει τον Σεπτεμβριο και πραγματικα ειναι απιστευτης ομορφιας μερη!

[yns]

Τρέλανέ μας Θάνο!!!!
Φίλε πολύ μου'χουν λείψει οι βόλτες μας στα μέρη σου!


Ακόμα δεν το είδε το θέμα ο Πασκάλ;;;

[lempoi]

:sm4::sm4::sm4:

[Ellie]

Πανεμορφες διαδρομες!!!
Εξαιρετικες φωτογραφιες!!!
Μπραβο παιδια!!!

[jtnakos]

Θανάση ΠΟΛΥ ωραία η βόλτα σας,γεμάτη πράσινο και χώμα με την αδρεναλίνη να αγγίζει το κόκκινο.....

:sm5::sm5:

Βουρ λοιπόν για την επόμενη