Η μαύρη επέτειος της Πάρνηθας

[leonidas]

Σήμερα, η Πάρνηθα «γιορτάζει» τη δεύτερη μαύρη επέτειό της. Δυο χρόνια πέρασαν από τότε που μια κατά τα φαινόμενα αθώα πυρκαγιά που προήλθε από πυλώνα της ΔΕΗ αφέθηκε να καίει για δυο ημέρες, μέχρι τελικά να σκαρφαλώσει στο βουνό και να κάψει τον Εθνικό Δρυμό Πάρνηθας.
Παρά την αγωνιώδη, αλλά γενναία κρατική υποστήριξη των αρμόδιων φορέων για δράσεις προστασίας, το σημαντικότερο βουνό της Αττικής αντιμετωπίζει την αναπόφευκτη διάβρωση σε πολλά σημεία που πλέον δεν μπορούν να αναγεννηθούν, σύμφωνα με το WWF Ελλάς. Παρά την κοινωνική ευαισθησία για τα ταλαιπωρημένα ζώα, η λαθροθηρία ελαφιών αποτελεί ανεξέλεγκτη πραγματικότητα που απαιτεί δραστικές κατασταλτικές παρεμβάσεις. Παρά τις πολύτιμες προσπάθειες των εθελοντικών ομάδων που θωρακίζουν το βουνό, τα σκουπίδια των επισκεπτών συσσωρεύονται, ενώ οι υπαίθριες ψησταριές συχνά σβήνονται στο παρά πέντε




Δυο χρόνια μετά το «μαύρο» καλοκαίρι του 2007 και την πρώτη μαζική διαμαρτυρία χιλιάδων αγανακτισμένων πολιτών για την αδικαιολόγητη καταστροφή, η περιβαλλοντική οργάνωση WWF Ελλάς διαπιστώνει και καταγγέλλει:

• Επίσημος απολογισμός του κράτους για τις καταστροφές του 2007 δεν έγινε ποτέ. Από τα ελάχιστα διαθέσιμα στοιχεία είναι οι απολογισμοί που πραγματοποίησε το WWF Ελλάς.
• Στο σύστημα δασικής προστασίας και διαχείρισης δεν έχει επιχειρηθεί καμία ουσιαστική βελτίωση.
• Η Δασική Υπηρεσία εξακολουθεί να βρίσκεται σε μαρασμό. Ενδεικτικά, οι κενές οργανικές θέσεις στη Δασική Υπηρεσία σήμερα αφορούν το 31% των θέσεων για δασολόγους, το 72% των θέσεων για δασοπόνους και το 56% των θέσεων για δασοφύλακες.
• Για την κρίσιμη φάση της πρόληψης των πυρκαγιών μέσα από την οικολογική δασική διαχείριση εξακολουθεί να μην λαμβάνεται καμία σημαντική μέριμνα. Οι πόροι που λαμβάνουν για αυτόν τον σκοπό οι δασικές υπηρεσίες είναι ελάχιστοι, ενώ οι υπερδιπλάσιοι πόροι που κατευθύνονται στους ΟΤΑ ξοδεύονται χωρίς καμία κρατική παρακολούθηση.

Η επιχειρησιακή δυνατότητα του Πυροσβεστικού Σώματος παραμένει καθηλωμένη: 3500-4000 κενές θέσεις πυροσβεστών, ένας γερασμένος στόλος οχημάτων και εξοπλισμού και τεράστια ελλείμματα στο επίπεδο της εκπαίδευσης και της τεχνογνωσίας.
Το σύστημα πολιτικής προστασίας εξακολουθεί να χαρακτηρίζεται από τεράστια αναποτελεσματικότητα. Το μητρώο εθελοντικών οργανώσεων εξακολουθεί να μην έχει ολοκληρωθεί, δεν έχει ληφθεί καμία μέριμνα για την εκπαίδευση και την αξιολόγηση ομάδων και εθελοντών και οι ελάχιστες κρατικές ενισχύσεις μοιράζονται χωρίς κανένα ουσιαστικό κριτήριο.
Κανένας δασικός χάρτης δεν έχει κυρωθεί, παρά τις εξαγγελίες για άμεση προώθηση του δασολογίου. ενώ από το 2003 έχει ανασταλεί η βεβαίωση και καταβολή προστίμων για καταπατήσεις δασών.
Και όμως, η Πάρνηθα είναι ένα τυχερό βουνό. Έργα προστασίας και αναγέννησης της βλάστησης έγιναν και σε μεγάλο βαθμό αποδίδουν. Περιπολίες από τους αρμόδιους φορείς και τους εθελοντές πραγματοποιούνται και αποτρέπουν σημαντικές απειλές. Καμία όμως πρόοδο δεν έχει σημειώσει η χώρα μας συνολικά στον τομέα της δασοπροστασίας και του συντονισμού της καταστολής.
«Αυτά τα δυο χρόνια από την καταστροφή της Πάρνηθας δυστυχώς δεν αξιοποιήθηκαν ως ευκαιρία για ουσιαστικές τομές στο αποτυχημένο σύστημα δασικής προστασίας», τονίζει ο Διευθυντής του WWF Ελλάς Δημήτρης Καραβέλλας. «Ως μόνη μεγάλη ελπίδα αναδύθηκε και παραμένει η κοινωνία, οι περιβαλλοντικές οργανώσεις και οι χιλιάδες εθελοντές που οργίστηκαν από την καταστροφή, αλλά προσφέρουν έργο και απαιτούν αποτελεσματική προστασία του δασικού μας πλούτου εδώ και τώρα!».

[ΛΕΟΝΤΟΚΑΡΔΟΣ]

Τί μας θύμισες φίλε ....

Μακάρι να μην το ξαναζήσουμε,

να βλέπουμε ένα ολόκληρο βουνό να καίγεται ....

[Arkas]

Σε ευχαριστούμε Λεωνίδα!