Αναπολείς τα κόμικς που διάβαζες μικρός;

j.v. · #1 20-10-2013, 02:26

Ήταν τότε αρχές δεκαετίας του ΄70 που κυκλοφόρησαν αυτά τα περιοδικάκια με το μικρό σχήμα, για να κρύβονται εύκολα από γονείς και δασκάλους, και με τα κοκκινοπορτοκαλί χρώματα στο εσωτερικό τους.
Το ένα από τα δύο περιοδικά θρύλος για τους 40… και κάτι στην Ελλάδα ηταν το «Αγόρι». Το μέγεθος μεσαίο, οι ιστορίες ασπρόμαυρες στα πρώτα τεύχη και στα επόμενα έγχρωμες οι κεντρικές σελίδες.
Στο κέντρο φιλοξενούσε αφίσες από αθλητές, ηθοποιούς, τραγουδιστές συγκροτήματα και χαλκομανίες της εποχής που σίγουρα όλοι θα θυμούνται.
Τα εξώφυλλα επίσης είχαν συνήθως χαρτοκοπτικές και αφίσες παράγοντες που σίγουρα βοήθησαν στην καταστροφή των τευχών πολύ πριν μάθουμε την λέξη"συλλεκτικό".
Οι ιστορίες που παρέλασαν από τις σελίδες του ήταν πάρα πολλές. Ποδοσφαιρικές, πολεμικές, φαντασίας, μελλοντολογικές με εξωγήινους και διαστημόπλοια, ζούγκλας και αστυνομικές. Ο καθένας από μας σίγουρα έχει να θυμηθεί κάποιες αγαπημένες. Ο Δικαστής Ντρεντ, η Κόλαση, Ο Νταν Ντέαρ, Η Εισβολή., Η Κόλαση - Ήρωες του Χάρλεμ, Ο Βιονικός πράκτορας ήταν ιστορίες κλασσικές στο είδος τους.
Το άλλο θρυλικό περιοδικό ήταν ο Μπλέκ. Τα περισσότερα αγόρια μέχρι και τα τέλει της δεκαετίας του ΄80 διαβάζανε τις περιπέτειες του ( μαζί ο Ρόντυ και ο καθηγητής Μυστήριος ), του Ζαγκόρ( μαζί του ο Τσίκο ) και του Κάπταιν Μάρκ ( μαζί του ο Μίστερ Μπλούφ με το σκύλο του Φλόκ και ο Θλιμμένος Μπούφος, ο ινδιάνος ορκισμένος εχθρός του Φλόκ ). Επίσης εκτός από τούς κεντρικούς ήρωες υπήρχαν και οι περιπέτειες του Κάπταιν Μίκυ ( μαζί του ο Τσικουδιάς και ο Αφαιμάξης ), του Όμπραξ( μαζί του ο Βαρώνος και ο Φαγάνας ).
Όλοι μας είχαμε μάθει πλέον τούς Λύκους του Οντάριο, τούς Αμερικάνους Πατριώτες και την επανάσταση τους ενάντια στούς κακούς Άγγλους, τα καραβάνια και τους πιονέρους, τα Τοτέμ και τις φυλές των Ινδιάνων, τούς βάλτους της Φλώριντα και τα άγρια τοπία της Αμερικής αλλά είμασταν πολύ μικροί για να ξέρουμε τίς ιστορικές και γεωγραφικές λεπτομέρειες που αποτελούσαν το υπόβαθρο και το σκηνικό που διαδραματίζονταν οι περιπέτειες των αγαπημένων μας ηρώων.
Δεν είχε όμως αυτή μας η άγνοια καμιά απολύτως σημασία. Σημασία είχε το ταξίδι που μας πήγαιναν αυτά τα θρυλικά πλέον κόμικς και η φαντασία του καθενός μας.
Σήμερα τα χρόνια πέρασαν κάποιοι μεγάλωσαν κάποιοι πάλι όχι, την θέση των κόμικς πήραν ίσως οι μηχανές μας, για να μας ταξιδεύουν........όπως τότε που ήμασταν παιδιά!

πηγη:internet