Κυβέρνηση είναι αυτή ή Προκρούστης

[Timos]

κίνδυνος επικίνδυνοι...

* Η κυβέρνηση φαίνεται ότι παραχαράσσει, ότι φουσκώνει, το έλλειμμα, για να δικαιολογεί τα αλλεπάλληλα σκληρά χαράτσια.

* Αν η κυβέρνηση είχε εισπράξει ανείσπρακτους φόρους ακινήτων των δύο παρελθόντων ετών, δεν θα χρειαζόταν να επιβάλει το τελευταίο κι απεχθέστερο όλων έως τώρα χαράτσι μέσω της ΔΕΗ.

* Η κυβέρνηση για όσους υπαλλήλους απέρχονται περισσότερους συμβούλους ή νέους υπαλλήλους προσλαμβάνει.

* Αυτή η κυβέρνηση, ενώ περιέκοψε ως άλλος Προκρούστης, μισθούς και συντάξεις, αντί να μειώσει, αύξησε τις δημόσιες δαπάνες μισθοδοσιών.

* Προσέτι η κυβέρνηση φαίνεται έτοιμη να διαχειριστεί το παιγνίδι με την εφεδρική εργασία με τον πιο ρουσφετολογικό και ανήθικο τρόπο...

Κι ύστερα απ' όλα αυτά κι άλλα πολλά, της «φταίει» ο Δημόσιος τομέας κι όχι ο τρόπος που τον διαχειρίζεται. Η κυβέρνηση αυτή, όπως και οι προγενέστερες, χρησιμοποίησαν τον δημόσιο τομέα ως υπηρέτη των κρατικοδίαιτων ιδιωτών, και τον έκαναν ρόμπα με τα ρουσφέτια και την αναξιοκρατία.

Για τον τρόπο που λειτουργεί η Διοίκηση σε κάθε χώρα υπεύθυνη είναι η Πολιτική. Στοιχειώδες.

......................................

Η κυβέρνηση αυτή συκοφαντεί τον λαό και θα πέσει, θα πέσει γρήγορα...
Θα ήταν το πιο μεγάλο ψέμα αυτής της κυβέρνησης, αν τα μέλη της δεν εψεύδοντο συστηματικώς και για όλα.
Ο μύθος για τους Δημοσίους Υπαλλήλους, τον υπερδιογκωμένο Δημόσιον Τομέα κι άλλες συναφείς αρλούμπες,
τις οποίες με την (προδοτική εν τέλει) προπαγάνδα πολλών χρυσοκάνθαρων δημοσιογράφων έχει καταπιεί αμάσητες ο ελληνικός λαός σε μεγάλο ή μικρότερο μέρος του.
Χρόνια τώρα και επ' εσχάτοις με ρυθμό πολυβόλου οι δημόσιοι υπάλληλοι διασύρονται, λιθοβολούνται, σφαγιάζονται. Υπάρχουν μέσα ενημέρωσης όπως ο «ΣΚΑΪ» όπου διάφοροι εργαζόμενοι τη επικουρία καλεσμένων βήτα διαλογής, εν πολλοίς φλούφληδων και φιρφιρίκων, τρώνε για πρωινό δύο δημοσίους υπαλλήλους
για μεσημεριανό τρεις
και για βραδινό -στα ακριβά ρεστωράν όπου συχνάζουν- τέσσερις συν καναν ωρομίσθιο!
Μόλις πρόσφατα ο κ. Λοβέρδος μίλησε για 1.000.000 υπαλλήλους!
Στην πραγματικότητα, σύμφωνα με τα στοιχεία του Γενικού Λογιστηρίου, της Eurostat, αλλά και του Διεθνούς Οργανισμού Εργασίας (τα οποία όλα συμπίπτουν)
το σύνολο των υπαλλήλων του «στενού» Δημόσιου Τομέα το 2009 ήταν 511.906!
Εξ αυτών οι τακτικοί ήταν 460.636, οι συμβασιούχοι αορίστου χρόνου 25.981 και ορισμένου χρόνου 48.880.
Από το 2009 έως σήμερα οι 511.906 δημόσιοι υπάλληλοι έχουν μειωθεί λόγω της σχέσης συνταξιοδοτήσεων (πέντε έως δέκα) και προσλήψεων (μία). Μάλιστα τώρα τελευταίως παραιτούνται σωρηδόν. Αντιθέτως έχουν
αυξηθεί οι «σύμβουλοι» και τα λοιπά σαπρόφυτα που προσλαμβάνουν συνεχώς οι αμετανόητοι πασόκιοι, όμως αυτό είναι μια άλλη ιστορία (που όμως αυξάνει διαρκώς κι ατελέσφορα τις δημόσιες δαπάνες).
Εχουμε λοιπόν γύρω στους 480.000 δημοσίους υπαλλήλους στους οποίους πρέπει να συνυπολογίσουμε τους στρατιωτικούς, τους εκπαιδευτικούς, τους υπηρετούντες στα σώματα ασφαλείας και στα νοσηλευτικά ιδρύματα!
Μήπως δεν χρειαζόμαστε (έστω και υποεπανδρωμένα) στρατό, σχολεία, αστυνομία και νοσοκομεία;
Και οι υπόλοιποι υπάλληλοι που υπηρετούν στα Υπουργεία, τις Περιφέρειες και τα Δημόσια Καταστήματα, είναι πολλοί; Μας περισσεύουν; Δεν τους χρειαζόμαστε;
Ας το δούμε κι αυτό.
Το ποσοστό όσων υπηρετούν στην Ελλάδα στο ευρύτερο Δημόσιο, απ' τον στρατό έως τα σχολεία και τις εφορίες, είναι (ήταν το 2009, τώρα είναι μικρότερο) στο 9,04% του πληθυσμού της χώρας, ενώ ο αντίστοιχος μέσος όρος στην Ενωση είναι 9,92%! Στη Δανία, που ουδείς μπορεί να την κατηγορήσει για κακοδιοίκηση, το ποσοστό είναι 18%!
Κι ακολουθούν η Σουηδία, η Φινλανδία (των εγγυήσεων), η Ολλανδία, η Γαλλία, η Βρετανία κι άλλοι, πολλοί άλλοι.
Ναι, λένε ορισμένοι (ή βαλτοί ή ηλίθιοι ή θύματα της προπαγάνδας), αλλά σε εμάς οι δημόσιοι υπάλληλοι μας κοστίζουν περισσότερο.
Ψεύδος κι αυτό! μέγα ψεύδος.
Στην Ελλάδα οι αμοιβές «των εν ευρεία εννοία δημοσίων υπαλλήλων ανέρχονται στο 10,8% του ΑΕΠ». Στη Δανία, την Πορτογαλία, τη Γαλλία, τη Σουηδία, τη Βρετανία, την Ιταλία κι άλλες -πολλές- χώρες το ποσοστό κυμαίνεται απ' το 11% έως το 17%!!
Ναι, λένε πάλι (ή οι βαλτοί ή οι φανατικοί ή οι δογματίλες ή οι μισάνθρωποι), αλλά σε μας ο Δημόσιος Τομέας ####βαράει. Γιατί; Διότι οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι... παλιοχαρακτήρες! Αριστα!!
Παλιοχαρακτήρας μπορεί να 'ναι κι ένας λοστρόμος σε ένα καράβι, αλλά αν το καράβι πάει ντουγρού στα βράχια το πάει ο καπετάνιος!
Τη δημόσια διοίκηση την έχει ξεσκίσει η εκάστοτε κυβέρνηση.
Μάλιστα η πιο αισχρή και η πιο γελοία (αλλά περιέργως η πιο εύπεπτη απ' την κοινωνία) πρακτική είναι η αναγωγή της όποιας παθολογίας σε γενίκευση.
Βεβαίως και υπάρχουν κηφήνες δημόσιοι υπάλληλοι, κηφήνες όμως υπάρχουν παντού. Η γενίκευση ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι κηφήνες, είναι φασιστική. Και χρήσιμη σε μια κυβέρνηση
που θέλει να ξεπατώσει το κράτος αντί να το κάνει ατμομηχανή της ανάπτυξης...
Γιατί να το ξεπατώσει;
Αλήθεια, ακόμα δεν ξέρετε;
ΣΤΑΘΗΣ Σ. 17.ΙΧ.2011 stathis@enet.gr
ναυτίλος-17/09/2011 | Σελίδα στήλης | Άρθρα και Στήλες

[ckk]

Κωλυσιεργία τραπεζών σε αιτήματα του ΣΔΟΕ για «άνοιγμα» των λογαριασμών υπόπτων για φοροδιαφυγή, κατήγγειλε ο προϊστάμενος της Διεύθυνσης Ελέγχων του ΣΔΟΕ, Ν. Λεκάκης, μιλώντας στον τηλεοπτικό σταθμό MEGA.
Σύμφωνα με τον κ. Λεκάκη, από τα 3.000 και πλέον αιτήματα που έχουν κατατεθεί μέχρι στιγμής, έχουν ανοίξει περίπου 130 λογαριασμοί.
Όπως ανέφερε, στις 130 αυτές περιπτώσεις επιβλήθηκαν και εισπράχθηκαν πρόστιμα δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ.



Πιάσ' τ' αυγό και κούρευ΄ το...

[ortho]

Οι ιδιώτες προ των πυλών στο Δημόσιο
Με υπεργολαβίες επιχειρείται να καλυφθεί η έλλειψη προσωπικού σε πολλές υπηρεσίες
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 06:52


Το outsourcing φαίνεται ότι θα αποτελεί όλο και συχνότερα λύση για το Δημόσιο






Την ώρα που η σπάθη της εφεδρείας επικρέμαται πάνω από τα κεφάλια χιλιάδων δημοσίων υπαλλήλων, στα «δύσκολα» πόστα του κράτους η λειψανδρία είναι τέτοια, που οι διοικήσεις αναγκάζονται να εκχωρήσουν «καθαρόαιμο» διοικητικό έργο σε υπεργολαβίες του ιδιωτικού τομέα της οικονομίας. Μάλιστα, ο «τιμοκατάλογος» των υπηρεσιών που καθορίζει και ζητά το ίδιο το κράτος είναι τόσο χαμηλός, που, εάν επρόκειτο για μισθοδοσία υπαλλήλου, θα «μεταφραζόταν» σε μεικτές μηνιαίες απολαβές χαμηλότερες από αυτές των κρατικών λειτουργών.


Μία τέτοια περίπτωση είναι αυτή του Οργανισμού Περίθαλψης Ασφαλισμένων Δημοσίου (ΟΠΑΔ), καθώς με διαγωνισμό - που κατέστη άγονος - για την παροχή υπηρεσιών διοικητικής υποστήριξης άνοιξε διάπλατα τον δρόμο για την εκχώρηση διοικητικού έργου στον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας.

Δουλειά γραφείου από τον ιδιωτικό τομέα


Ο (άγονος) διαγωνισμός του ΟΠΑΔ για την παροχή υπηρεσιών διοικητικής υποστήριξης στην κεντρική υπηρεσία του οργανισμού και σε υπηρεσίες του στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη περιελάμβανε:

- Την αναζήτηση και αρχειοθέτηση λογαριασμών από και προς το φυσικό αρχείο της υπηρεσίας και συγκεκριμένα συγκέντρωση, διαλογή, ταξινόμηση, καταχώρηση - κλασάρισμα και διανομή εγγράφων.

- Την διοικητική υποβοήθηση για τη διενέργεια του πρόχειρου λογιστικού ελέγχου, και συγκεκριμένα αναζήτηση, τακτοποίηση και ταξινόμηση υποβαλλόμενων δικαιολογητικών, προκειμένου να καθίσταται ευκολότερη η διενέργεια του πρόχειρου λογιστικού ελέγχου από τον αρμόδιο υπάλληλο της υπηρεσίας.

Ο ΟΠΑΔ ζήτησε εργατικά χέρια από τον ιδιωτικό τομέα «δεδομένου ότι παρατηρείται, λόγω του μεγάλου όγκου των ασφαλισμένων, καθώς και των συμβεβλημένων προμηθευτών, αδυναμία άμεσης απορρόφησης των πιστώσεων, με αποτέλεσμα να εμφανίζονται μεγάλα ταμειακά υπόλοιπα την ίδια στιγμή που οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του Οργανισμού παραμένουν υψηλές».

Έτσι, «προκειμένου ο Οργανισμός να συνεχίσει να χρηματοδοτείται τακτικά και για να μειωθούν οι ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις του, το οποίο και αποτελεί στόχο της διοίκησης, θα πρέπει να απορροφηθούν άμεσα όλες οι διαθέσιμες πιστώσεις» αναφέρεται στο κείμενο του διαγωνισμού.

«Τεράστιες ελλείψεις»


Όπως εξηγεί ο πρόεδρος του ΟΠΑΔ, κ. Κ. Σουλιώτης, οι ελλείψεις σε ανθρώπινο δυναμικό είναι τέτοιες, που καθιστούν την προσφυγή στο outsourcing αναπόφευκτη. Με την ανάληψη των καθηκόντων του στον ΟΠΑΔ υπήρχαν 1.700 εργαζόμενοι, 500 εκ των οποίων stagiaires και άλλοι 700 που ανήκαν μεν στο υπουργείο Οικονομικών, όμως παρείχαν έργο για τον οργανισμό.

Πλέον ουδείς εξ αυτών εργάζεται στον ΟΠΑΔ, όπου έχουν απομείνει μόλις 500 εργαζόμενοι για να καλύψουν τις ανάγκες ενός τεράστιου οργανισμού. Μάλιστα, καθότι φημίζεται για τον μεγάλο όγκο εργασίας που διεκπεραιώνει, ο ΟΠΑΔ δεν κατάφερε να συγκεντρώσει παρά μόλις δύο άτομα από τις μετατάξεις του τελευταίου έτους.

Σύμφωνα με τον κ. Σουλιώτη, η ανάθεση έργου στον ιδιωτικό τομέα καθίσταται μονόδρομος , προκειμένου να προλάβει να βάλει σε τάξη τα λογιστικά βιβλία του οργανισμού, καθώς η Τρόικα έχει ζητήσει από τον ΟΠΑΔ να εξοφλεί τις οφειλές του εντός τριμήνου.

Χαμηλή τιμολόγηση των υπηρεσιών



Σύμφωνα με το τεύχος του διαγωνισμού, θα έπρεπε να εργαστούν 26 άτομα για 60 ημέρες, με προϋπολογισμό κατά μέγιστο 80.000 ευρώ χωρίς ΦΠΑ (98.400 με ΦΠΑ). Θεωρητικά, εάν δεν υπήρχε κάποιο επιχειρηματικό κέρδος, τότε θα αναλογούσε μεροκάματο περίπου 50 ευρώ μεικτά σε κάθε έναν από 26 εργαζομένους. Θα κινούνταν, δηλαδή, οριακά σε ένα επίπεδο αντίστοιχο της χαμηλής μισθολογικής κλίμακας του δημοσίου. Όμως, εάν υπήρχε επιχειρηματικό κέρδος - κάτι αυτονόητο για τον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας- τότε το «μεροκάματο» που θα προέκυπτε θα κυμαινόταν σε χαμηλότερα επίπεδα από το ημερομίσθιο ενός κρατικού υπαλλήλου.

Η εμπειρία του παρελθόντος, πάντως, έχει δείξει ότι οι εργολαβίες που αναθέτουν το δημόσιο και οι ΔΕΚΟ στον ιδιωτικό τομέα, οι οποίες κατά 99% αφορούν κάλυψη αναγκών σε καθαριότητα, φύλαξη και τηλεφωνικά κέντρα, κατά παράδοση έχουν ιδιαίτερα χαμηλή τιμολόγηση. Έτσι, προκειμένου ο υποψήφιος εργολάβος να «χτυπήσει» τον διαγωνισμό, προσφέρει χαμηλή τιμή, προσφέροντας ιδιαίτερα «κουρεμένους» μισθούς και μεροκάματα στους υπαλλήλους του.

Κάπως, έτσι, οι υπεργολαβίες των ΔΕΚΟ και του Δημοσίου ευθύνονται σε μεγάλο βαθμό για το μισθολογικό ντάμπιγκ της Ελληνικής αγοράς εργασίας, αφού την ώρα που οι περισσότεροι εργοδότες της χώρας πληρώνουν τουλάχιστον με τη συλλογική σύμβαση εργασίας, άλλοι δουλεύουν με την «τιμολόγηση» του δημοσίου, που αντανακλάται στο ύψος που είχαν οι κατώτατοι μισθοί πριν από δέκα χρόνια!

Δημόσιοι υπάλληλοι, με τους οποίους συνομίλησε «Το Βήμα» δηλώνουν την έντονη ανησυχία τους, καθώς φοβούνται ότι, λόγω των περικοπών και των επερχόμενων εφεδρειών, το outsourcing θα εισχωρήσει νομοτελειακά μέσα στον πυρήνα των κρατικών λειτουργιών, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

ΤΟ ΒΗΜΑ - Οι ιδιώτες προ των πυλών στο Δημόσιο - κοινωνία