Ενα καλοκαιρι χωρις ταξιδι - Απολογισμός

[emix]

Αυτό το καλοκαίρι είναι το πρώτο χωρίς ταξίδι, μετά απο πέντε συνεχόμενα καλοκαίρια εξορμήσεων στο εξωτερικό και η αλήθεια είναι πως νοιώθω λίγο περίεργα.

Το 2005 πραγματοποίησα την πρώτη μου απόπειρα να βγω στο εξωτερικό. Ιταλία, 12 μέρες, με την γυναίκα μου και διαμονή σε καμπινγκ.Ανκόνα,Βενετία,Μπολώνια,Φλωρεντία,Πίζα,Ρώμη και πάλι πίσω.Τα συναισθήματα μου ήταν περίεργα. Δεν είχα πάει πότε στο εξωτερικό ως οδηγός και ειδικά ως οδηγός μοτοσυκλέτας. Μόλις είδα το λιμάνι της Ανκόνας να πλησιάζει, ένας κόμπος άρχιζε να σφίγγει το στομάχι μου. Τι θα συναντήσω; Πώς θα είναι γενικά; Πολλά ερωτήματα τα οποία σιγά-σιγά με κάθε χιλιόμετρο που έφευγε, έφευγαν κι αυτά.

Το 2006 έκανα το επόμενο ακόμα πιο μεγάλο μου ταξίδι. Ισπανία, πάλι με την γυναίκα μου και πάλι σε κάμπινγκ. Ξανά Ανκόνα και οδικώς, 1450χλμ μέχρι την Βαρκελώνη. Μετά Μαδρίτη, Σεγκόβια, Τολέδο, Αλμπαθέτε, Μούρθια, Βαλένθια, ξανά Βαρκελώνη και από κει με πλοίο για Σιβιταβέκια. Διαμονή Ρώμη και ξανά Ανκόνα για επιστροφή. Το ταξίδι αυτό ήταν πιο ωραίο, πιο όμορφο. Η εμπειρία του προηγούμενου ταξιδιού δεν επέτρπε νέα σφιξίματα στο στομάχι. Απόλαυση, πολλά χιλιόμετρα, όμορφες πόλεις.

Και έρχεται το καλοκαίρι του 2007. Από τον Φεβρουάριο του ίδιου έτους είχε πέσει η ιδέα με κάτι φίλους να πηγαίναμε να δούμε motogp στο Mugelo. Αν και παραλίγο ν ακυρωθεί, τελικά το πραγματοποιήσαμε δύο άτομα, μονοκάβαλοι. Ήταν η πρώτη μου φορά που πήγαινα στο εξωτερικό μόνος και αν σας πω ότι δεν το ευχαριστήθηκα θα ήμουν μεγάλος ψεύτης!
Η εμπειρία; Τρομερά απίστευτη και μοναδική. Ο αγώνας του motogp όταν τον παρακολουθείς από κοντά δεν έχει καμία απολύτως σχέση μ αυτόν που βλέπουμε από την τηλεόραση. Η ατμόσφαιρα των οπαδών, ο ήχος των μοτοσυκλετών ακόμα υπάρχει στ αυτιά μου. Εύχομαι να μ αξιώσει ο Θεός να παρακολουθήσω ξανά έναν αγώνα motogp.
Στην συνέχεια και ενώ περιμένα να πάρω την άδεια μου για οικογενειακές διακοπές τον αύγουστο του 2007, έρχεται η πρόταση της γυναίκας μου ν ανέβουμε οδικώς προς Κωνσταντινούπολη για κάτι επαγγελματικές δουλειές της. Τι ωραία; Καβαλάμε λοιπόν την μηχανή και σε 12 ώρες ήμασταν Κωνσταντινούπολη. Ήταν και το μεγαλύτερο σε διάρκεια συνεχόμενο ταξίδι που έχω κάνει ποτέ.

Τελείωσε λοιπόν και το 2007 και εκεί,πάλι, που έλεγα ότι τέλος τα ταξίδια, έρχεται, αρχές του 2008, η πρόταση από την ποδοσφαιρική ομάδα του γιού μου για να συμμετάσχουν σ ένα τουρνουά ποδοσφαίρου στο χωριό Gingin, κοντά στη Νιόν της Ελβετίας. Τι άλλο να ήθελα ε; Ευκαιρία να κάνω άλλο ένα ταξιδάκι. Εκεί πέφτει λοιπόν η ιδέα να πάει ο γιος με την γυναίκα αεροπορικώς με την ομάδα και γω οδικώς με την μηχανή. Η σκέψη ότι θα μπορέσω να ταξιδέψω,πάλι μόνος, μου τρέλαινε. Τελικά είναι ωραίο πράγμα.
Αυτό το ταξίδι ήταν και το καλύτερο μέχρι στιγμής ταξίδι που έχω κάνει. Τα μέρη απ όπου πέρασα (βασικά οι Ελβετικές Αλπεις) ήταν απίστευτης ομορφιάς και σε συνδυασμό με τις καιρικές συνθήκες (λιακάδα, κάτι ασυνήθιστο για την Ελβετία και τις Αλπεις) το έκαναν ακόμα πιο όμορφο.

Και ερχόμαστε στο 2009. Αυτό το έτος θα ήταν σίγουρα χωρίς ταξίδι, μιας και είχε δρομολογηθεί ο ερχομός του 2ου μου γιου. Πως είπατε; ναι...!
Σκάει λοιπόν ξανά η ιδέα ενός ποδοσφαιρικού τουρνουά στην άλλη άκρη του κόσμου: Στο Γκέτεμποργκ της Σουηδίας! "Σιγά μην πάω με την μηχανή εκεί πέρα", έλεγα και γελούσα. Βλέπετε, προσπαθούσα να κοροιδέψω και να πείσω τον εαυτό μου ότι δεν θα πάω πουθενά το 2009. Δεν ήθελα και πολύ όμως. Ένας πατέρας από τα παιδιά της ακαδημίας με βρίσκει και μου λέει ότι θέλει να πάει αυτός οδικώς μ ένα Suzuki Vstrom 650 και ζητούσε πληροφορίες. Πάνω στην κουβέντα άρχισε να μου λέει να πάω μαζί του. Η προσπάθειά του δεν κράτησε πολύ. Με δύο-τρεις κουβέντες μ έπεισε!!!!

Ξεκινάμε λοιπόν τον σχεδιασμό. Διαδρομές,διανυκτερεύσεις, χρήματα κλπ. Ο προυπολογισμός βγαίνει και αποδυκνύεται δυσβάσταχτος γι αυτόν και έτσι τελικά ένα μήνα πριν φύγουμε μου το ακυρώνει. Εγώ όμως το είχα βάλει σκοπό να το κάνω αυτό το ταξίδι, ειδικά ύστερα από την ζημιά που έπαθα στο GS μου με το servo. "Δεν θα μου πάει κανένας κόντρα, σ αυτό μου το ταξίδι", έλεγα. Κανένας. Και έτσι κι έγινε.
Το ταξίδι στην Σουηδία και στο Γκετέμποργκ δεν θα πω ότι ήταν το καλύτερο μου. Ήταν όμως ένα πολύ καλό μάθημα αντοχής και αυτοελέγχου. Μπορεί να ταξίδευα στην Ευρώπη και όχι σε καμιά Τυνησία,Συρία,Ιορδανία, αλλά το να ταξιδεύεις μόνος με δύσκολες συνθήκες ήθελε πολύ καλό αυτοέλεγχο και ψυχραιμία. Όμως αυτό το ταξίδι ήταν ένα ταξίδι ζωής, οπού δεν ήθελα με τίποτα να το χάσω. Η σκέψη όμως ότι πίσω αφήνα ένα παιδί 5 μηνών, όπου την ημέρα που έφευγα με κοιτούσε με τα μάτια γουρλωμένα, σ όλο το ταξίδι με τρέλαινε και μ έκανε μερικές φορές να θέλω να γυρίσω πίσω.

Αυτός ήταν ο απολογισμός των ταξιδιών μου, πέντε χρόνια τώρα. Εξι ταξίδια με την αγαπημένη μου μοτοσυκλέτα. Μια BMW R1200GS του 04. Μέσα από τις φωτογραφίες την αναπολώ και μερικές φορές λέω ότι τελικά ήταν λάθος που την έδωσα. Είχα δεθεί πάρα πολύ μαζί της όλα αυτά τα χρόνια. Ειδικά στο ταξίδι στην Σουηδία δεν την ένοιωθα σαν μηχανή. Την ένοιωθα σαν άνθρωπο.

Αυτό το καλοκαίρι λοιπόν είναι ένα στείρο καλοκαίρι. Κανένα ταξίδι, κανένας προγραμματισμός, καμία σχεδίαση. Η αλήθεια είναι ότι νοιώθω πολύ περίεργα. Δεν μπορώ να πω ότι μου λείπει ένα ταξίδι. Η Σουηδία μου γέμισε τις μπαταρίες για μερικά χρόνια. Απλά νοιώθω μια μικρή στέρηση.
Δεν ξέρω τι θα γίνει στο μέλλον. Από δω και πέρα κάθε προγραμματισμός είναι δύσκολος. Οικονομική στενότητα, αβεβαιότητα εργασιακή. Πολλά πράγματα. Το σίγουρο όμως είναι ότι νοιώθω ευλογημένος που κατάφερα μέσα σ αυτά τα πέντε χρόνια να ταξιδέψω. Και εντός Ελλάδος αλλά και εκτός. Οι αναμνήσεις μου είναι η μεγαλύτερη κληρονομιά μου και είμαι πολύ περήφανος που τις έχω και υπάρχουν. Εύχομαι ο Θεός να μ έχει καλά, στο μέλλον (εύχομαι πάλι με μια bmw), να συνεχίσω να ταξιδεύω.

Εύχομαι και σε σας παιδιά να συνεχίσετε να ταξιδεύετε. Είναι ότι καλύτερο μπορούμε να κάνουμε. Φεύγοντας απο αυτή την ζωή τίποτα δεν θα πάρουμε μαζί μας. Ούτε τα σπίτια μας, ούτε τ αμάξια μας. Μόνο οι αναμνήσεις θα μας συντροφεύουν.

Σας ευχαριστώ που μπήκατε στο κόπο να διαβάσετε το κείμενο.

[jmar]

:sm4:

[Neo]

Nα είσαι καλά ρε φίλε εσύ και η οικογένεια σου και το επόμενο ταξίδι θα έρθει πολύ σύντομα! Καλά χλμ. εύχομαι και να γεμίζεις πάντα τις μπαταρίες σου με τις καλύτερες εικόνες!

[nibo]

Ωραιος Ηλια! Και τα καλυτερα παντα ερχονται, ειναι εκει και μας περιμενουν, απο μας εξαρταται ποτε θα ειμαστε ετοιμοι να τα ξαναβρουμε, αυτα δεν φευγουν ποτε

[emix]

Αρχική Δημοσίευση από nibo

Ωραιος Ηλια! Και τα καλυτερα παντα ερχονται, ειναι εκει και μας περιμενουν, απο μας εξαρταται ποτε θα ειμαστε ετοιμοι να τα ξαναβρουμε, αυτα δεν φευγουν ποτε

Το ξερω Νικο. Αλλωστε, οπως ειπα, απο το 2007-2009, ελεγα οτι τελος τα ταξιδια και ολο κατι εβγαινε.
Εφοσον υπαρχει υγεια, ολα τ αλλα γινονται.

[danaos]

Ηλια να εισαι καλα που το μοιραστικες μαζι μας....
Υγεια να εχεις και ολα θα ξενα ερθουν...


αχ...και εγω φέτος δεν ανοιξα χαρτη για πουθενα...

[tsapte70]

[skippybi]

Αρχική Δημοσίευση από danaos

Ηλια να εισαι καλα που το μοιραστικες μαζι μας....
Υγεια να εχεις και ολα θα ξενα ερθουν...


αχ...και εγω φέτος δεν ανοιξα χαρτη για πουθενα...

και εγώ που άνοιξα...


με βλέπω για ΤΡΙπόταμα, ΤΡΙλοφο, ΤΡΙΑ γεφύρια... όπου είναι πιο ΜΑΚΡΙΑ!!!

το πιάσατε το υπονοούμενο, έ;;;

[allen]

υπομονη, υπομονη ,υπομονη
και την μοτο θα παρεις ,και ταξιδι θα ξαναπας!
τα εισιτηρια τα εχω ακυρωμενα στο ψυγειο! δεν εισαι ο μονος που περναει δυσκολα!
την παρασκευη ,ο φιλος και κτμακιας λουκας ,ταξιδευει για ιταλια,γαλλια(μονακο,καννες ,κλπ)ειχαμε κανονισει την μιση διαδρομη μαζι ,
και τελικα δεν παω

ΔΕΝ ΠΕΙΡΑΖΕΙ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ Η ΖΩΗ ΕΔΩ!!!!!!
ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΚΑΛΑ Ο ΛΟΥΚΑΣ ΚΑΙ Ο ΕΜΙX ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΣΥΝΤΟΜΑ BMW!!!

[tsak8]

Λοιπόν εγώ σε νιώθω ΑΠΟΛΥΤΑ

2009> Γαλλία(Νορμανδία,Μπορντώ,Λίγηρας κ.α)
2008> Γαλλία(Προβηγκία,Γαλλικές Αλπεις,Β.Ιταλία)
2007>Βόρειο Ακρωτήρι και Λοιπή Σκανδιναβία
2006>Βενετία,Αυστριακές και Ελβετικές Αλπεις
2005>Μπολόνια ,Σιένα,Φλωρεντία κλπ Ιταλία..

Φέτος για 1η φορά χωρίς το TDM 850 ,που μας συνόδευε, απλά λέμε που ΘΑ πηγαίναμε, αν δεν περιμέναμε το 3ο μέλος της οικογένειας..
Δεν παραπονιόμαστε όμως, αφού αξιωθήκαμε να τα ζήσουμε όλα αυτά..
Περίπου 38000 χλμ εξωτερικού, με το ταπεινό 850 να καίει ΜΙΑ(1) ασφάλεια και λίγο λαδάκι(όπως μπόξερ)..
Ελπίζουμε απο του χρόνου να έχουμε χρόνο,μοτό ,(δουλειές και χώρα για να επιστρέψουμε ) και να ξαναεκδράμουμε!

Σε όποιον το σκέφτεται 1 έχω να πώ
ΚΑΝΤΕ ΤΟ ΤΩΡΑ, ΟΧΙ ΜΕΤΑ , ΟΧΙ ΟΤΑΝ ΒΟΛΕΨΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ..
Ηρεμεί η ψυχή σου..