"Κλασσικά" Χριστούγεννα στο Ναύπλιο!

[gemara]

Δεύτερη μέρα των Χριστουγέννων και είχαμε τη "φαεινή" ιδέα να πάμε εκδρομή στο Ναύπλιο. (Πώς όμως; )

Παρ' όλο που το μετεωρολογικό έλεγε για κάτι ψιλοβροχούλες, εμείς συνηθισμένοι και εκπαιδευμένοι από όλες τις εκδρομές του GSForum όπου μουσκεύαμε μέχρι το κόκκαλο, δε μασήσαμε και ξεκινήσαμε χαλαρά το πρωί του Σαββάτου. Να σας πω, ότι δεν πήγαμε με αυτοκίνητο!

Ο καιρός καταπληκτικός, και μεις μείναμε κατάπληκτοι από τη ζέστη και την ηλιοφάνεια!

Η ιδέα πάρθηκε μόλις το προηγούμενο βράδυ και έτσι ρεζερβουάρ γεμάτο δεν είχαμε. Ευτυχώς το βενζινάδικο της Αττικής οδού είχε από το "κλασσικό" καύσιμο που χρειαζόταν το μικρούλι (το μικρότερο της εταιρείας) μποξεράκι των μόλις 494cc του "θεριού" που μας πήγε και μας έφερε χωρίς κιχ...

15 λίτρα σούπερ μολυβένιας και μας έφταναν για να πάμε και να γυρίσουμε. Η αυτονομία του είναι πάνω από 300χλμ. Στη συνέχεια, μέσα από την περιγραφή θα σας δώσω και αρκετά χαρακτηριστικά αυτού του αρχαίου οχήματος.




Στη διαδρομή μέχρι να βγούμε από την Εθνική οδό Αθηνών - Κορίνθου, συναντήσαμε δεκάδες μοτοσυκλετιστών που κάπου προς τα κει πήγαιναν και αυτοί. Όσοι κινούντο με λογικές ταχύτητες και δεν πέρναγαν σαν σφήκες δίπλα μας, μας χαιρέταγαν και ήταν πάρα πολλοί αυτοί! Να υποθέσω από συμπόνια που πηγαίναμε με ταχύτητες από 50-80;

Μόλις μπήκαμε στις επαρχιακές οδούς, πολλοί έκοβαν ταχύτητα πηγαίνοντας δίπλα μας, επεξεργάζοντας αυτήν την περίεργη μαύρη μηχανή που τολμούσε και πήγαινε ακάθεκτη στο δρόμο με δύο άτομα πάνω, φέροντα πλήρη εξοπλισμό και 3 τσάντες! Υπολογίζω το φορτίο της ότι ήταν γύρω στα 170 κιλά (200 είναι το όριο της 1200GS) και το δικό της άδειο στα 190. Μέχρι να φτάσουμε τα 600 κιλά σύνολο που της έδινε ο κατασκευαστής της, γιατί τράβαγε και το side car, είχαμε πολλά περιθώρια ακόμη! Ιπποδύναμη; 24 αλογάκια γέρικα, αλλά με τις στροφές που τη δούλευα (3.000 το πολύ) δεν θα χρησιμοποιήσαμε πάνω από 15...



To τραίνο (συγχωρέστε με, αλλά δεν μπορώ να σας λέω για μηχανή του 50 και να γράφω "τρένο"...) δε σφύραγε και πέρναγα σφαίρα (καταλαβαίνετε από που βγαίνει η λέξη σφαίρα ή το σφύριγμα...) τις γραμμές, με την ανάρτηση να καταπίνει τις ανωμαλίες του εδάφους. Εδώ γελάνε, γιατί η ανάρτησή της είναι υποτυπώδης, ή αν θέλετε ανύπαρκτη! Παρ' όλα αυτά είναι η πρώτη μηχανή που εμφάνισε την τηλεσκοπική ανάρτηση και μετά ακολούθησαν και οι άλλες...




Για πολλοστή φορά η επίσκεψή μας στα αρχαία των Μυκηνών στέφθηκε με πλήρη... αποτυχία! Έχω την εντύπωση ότι οι αρχαιολογικοί χώροι είναι ανοιχτοί μόνο εργάσιμες μέρες και ώρες και κλειστοί όλες τις άλλες μέρες που μπορούν οι τουρίστες να τους επισκεφθούν!!!



Παρ' όλο που τελειώνει ο Δεκέμβριος, η φύση ήταν ανοιξιάτικη. Δεν μπορώ να σας περιγράψω την ομορφιά της και τις μυρωδιές που αναδύονταν σε κάθε στροφή των επαρχιακών δρόμων. Θυμάρι, καπνός από ξύλα σε τζάκια και φούρνους και επειδή είχε... μεσημεριάσει μέχρι να φτάσουμε εκεί με τις υπερηχητικές ταχύτητες που τρέχαμε, είχαν αρχίσει και τα μαγειρέματα να μας σπάνε τη μύτη!
Ο αγνός μοτοσυκλετισμός, σε όλο το μεγαλείο του!




Στο σχολείο μαθαίναμε (?) ότι ένα από τα κύρια προϊόντα του νομού Αργολίδος είναι τα εσπεριδοειδή. Ο τόπος γεμάτος από πορτοκαλιές, τίγκα στο πορτοκάλι!


Όπως ήταν επόμενο, η αξιοπιστία ενός boxer κινητήρα ο οποίος ακόμη φέρει πάνω του αυτούσια υλικά τα οποία ήταν κατασκευασμένα από τις αρχές του '50, ήταν τέτοια που γουργουρίζοντας μας έφερε πλήρως ικανοποιημένους και ξεκούραστους στο πανδοχείο (ή πανσιόν στα Ελληνικά) στα σοκάκια του Ναυπλίου. (Το μπλόκ του κινητήρα και τα "κύλινδρα" της μηχανής μου, είναι τα δικά της.)

Γερμανία - Ιαπωνία, 2-1 σημειώσατε 1.



Και στη συνέχεια τσουλώντας μέσα από τα στενά δρομάκια της παλιάς πόλης του Ναυπλίου, έφτασε στη πλατεία της. Το μεσημέρι έχει περάσει, αλλά ο ήλιος είναι τόσο ζεστός που ψάχνουμε που να αφήσουμε τα μπουφάν, μιας και μπαγκαζιέρες και τα τοιαύτα δεν έχουμε για να τα ασφαλίσουμε. (Όσο είναι Χριστούγεννα ακόμη, απολαύστε και το οξύμωρο για την φωτογραφία αυτή εφέ του Λεοντόκαρδου, που με ένα Java applet "ρίχνει" χιόνι στις σελίδες του φόρουμ!!!)



Τα μανίκια των μπουφάν περασμένα λοιπόν στο αντικλεπτικό πέταλο από την εποχή του 2008 και πάμε για καφεδάκι.
Στη φώτο το σκορ τώρα είναι Γερμανία - Ιαπωνία 1-2, αλλά σε 60 χρόνια δεν πρόκειται να δείτε μία Honda 60 χρόνων ανάμεσα σε δύο σύγχρονες BMW...




Οι περισσότεροι μηχανόβιοι που μας χαιρέτησαν στον δρόμο είχαν την ίδια ιδέα με μας και προφανώς είχαν φτάσει πολύ νωρίτερα στο Ναύπλιο! Η "μικρούλα" παρκάρει τελευταία!



Σκυλίσια ζωή όλοι μαζί και αραχτοί στον Χριστουγεννιάτικο ήλιο!



Η επόμενη αντίκα που συναντήσαμε στο Ναύπλιο ήταν αυτή...



Ο "θαλασσόπυργος" κατά τους αγωνιστές του 21, υπάρχει εκεί από το 1473. Δεν τον φτιάξαμε εμείς βέβαια, αλλά οι Ενετοί που το ονόμασαν και Καστέλι. Το χρησιμοποιήσαμε όμως, το 1824 και το 1827 όταν η Ελληνική Κυβέρνηση αναγκάστηκε να κλειστεί εκεί μέσα για να μην τη σφάξουν οι Έλληνες πατριώτες που αλληλοσπαράζονταν σε εμφύλιες εχθροπραξίες από το 1823 μέχρι το 1833. Γιατί σταμάτησαν; Ποιος νίκησε;;;


Το αξιοπερίεργο που έχω διαβάσει για το Μπούρτζι, είναι ότι το 1865 ο συνονόματός μου Βασιλιάς, το αφόπλισε και το όρισε σαν το σπίτι του δημίου της γκιλοτίνας. Απ' το καλό στο καλύτερο πηγαίναμε πάντα!

Ευκαιρία βρίσκω για να φωτογραφίσω και κάτι παλαιότερο από τη μηχανή μας!


Θα παραλείψω να σας δείξω εικόνες απείρου κάλους στις ταβέρνες των σοκακίων της πόλης κατά παράδοση του φόρουμ και θα πάμε κατευθείαν στο σούρουπο που ήταν και νωρίς βέβαια.

Τι πιο ωραίες συνθήκες τοπίου και ηρεμίας για να διαβάσεις το βιβλίο σου;;;



Εδώ έπεσα σε ένα "σύγχρονό" (μας) μαγαζί...


(9 φώτο ακόμη...)

[gemara]

Η νύχτα πλησιάζει, το Ναύπλιο αδειάζει από τις μονοήμερες σφήκες - μηχανόβιους και μόνο οι μαύρες BMW παραμένουν... Στο βάθος δεξιά βλέπετε άλλο ένα δίτροχο, ιπποδυνάμεως ενός ίππου! Να και κάτι που θα μπορούσα να περάσω σε κόντρα!



Τώρα πλέον το Μπούρτζι ανήκει στον ΕΟΤ που το εκμισθώνει σε ιδιώτη για διάφορες χρήσεις.


Το άρρεν αυτό σκυλάκι κοιμόταν ήρεμα...


Η πόλη έσφυζε από την κίνηση και ήταν πολύ όμορφη. Πάρα πολύς κόσμος παντού. Τα πάρκινγκ των αυτοκινήτων ήταν γεμάτα σε μεγάλη απόσταση έξω από την πόλη...



Περπατώντας το βράδυ στα σοκάκια της πόλης συναντώ μια R51/3! Ώπα λέω! Δεν είμαστε μόνοι εδώ! Όπως ήταν φυσικό εντόπισα τον Γιώργο τον ιδιοκτήτη της και ανταλλάξαμε "κλασσικές" απόψεις και τεχνικές λεπτομέρειες για αυτό το είδος της μοτοσυκλέτας προς εξαφάνιση. Τα τεχνικά "προβλήματά" μας κοινά. Μερικές σταγόνες λάδι σε κανα δυο σημεία του κινητήρα. Σκέφτομαι να στείλω γράμμα στα κεντρικά.


Θα παραλείψω τα βραδυνά μασουλήματα, τους μπακλαβάδες και τα εκμέκ και θα αλλάξουμε μέρα.
Να σημειώσω ότι η μεγαλύτερη απόλαυσή μας ήταν το ότι λόγω του καλού καιρού, μπορούσαμε και καθόμαστε έξω στα cafe και στις ταβέρνες, αφήνοντας τους καπνιστές να κάθονται μέσα στη ζέστη και στην κάπνα τους. Σοβαρολογώ, μέσα στα μαγαζιά ήταν σχεδόν όλοι οι καπνιστές και έξω καθόμασταν οι περισσότεροι άκαπνοι. Τι ευτυχία! (και ανωμαλία!!!)
(Κάτι λέγαμε για το κράτος και την "κεφαλή" του που μας φταίει, ε;;; )

Πρωί πρωί ανοίγουμε το παράθυρο την άλλη μέρα. Το αλογάκι ξαπόσταζε στο δρόμο.



Πρωινό στην παραλία...


Και καφεδάκι στην πλατεία του χωριού, εκεί που είναι και το Αρχαιολογικό μουσείο. Μια συνάδελφος δικυκλίστρια στα πρώτα της βήματα...


Η επιστροφή ήταν και αυτή ήσυχη και απολαυστική. Πολλές στάσεις στο δρόμο για να ξεκουραστεί η μηχανούλα και όχι εμείς. Αξίζει να τονίσω ότι παρ' όλο που ταξιδεύαμε κάμποσες ώρες δύο άτομα πάνω στη μηχανή, δεν κουραστήκαμε καθόλου. Αυτό το μονόσελο της Pagusa που φοράει η μηχανή είναι τόσο αναπαυτικό και ανατομικά σχεδιασμένο, που δεν σε πονάει ούτε πιάνεται ο πισινός σου για πολλές ώρες πάνω στη μηχανή. Πλάτες, στηρίγματα και τέτοια δεν χρειάζεται ο συνεπιβάτης, γιατί οι "επιταχύνσεις" (αλλά και οι επιβραδύνσεις!) είναι ανύπαρκτες, οπότε κάθεσαι πολύ άνετα και χαλαρά! Με τις ταχύτητες των 60-80, η πίεση του ανέμου είναι πολύ μικρή (μην ξεχνάμε ότι αυξάνεται στον κύβο η αντίσταση) και δεν σε πειράζει και πολύ η έλλειψη ανεμοθώρακα. Επίσης το ότι κινείσαι με αργούς ρυθμούς, δεν σου καταναλώνει και πολύ αδρεναλίνη (μόνο όταν πρέπει να φρενάρεις), οπότε έχεις έναν ακόμη λόγο να είσαι ξεκούραστος!


Εκτός από τη μηχανή, όλος ο άλλος εξοπλισμός μας δεν ήταν κλασσικός. Τουλάχιστον στο θέμα της προσωπικής ασφάλειας και όσον αφορά τη χρήση κλειστού κράνους και προστατευτικών στολών, είπαμε να παραμείνουμε "σύγχρονοι" και για να αυξήσουμε τις πιθανότητές μας να πάμε κι άλλες εκδρομές!

Καλές γιορτές!

[allen]

ΩΡΑΙΕΣ ΦΟΤΩΓΡΑΦΙΕΣ!!!!!!
ημουν δυο μηχανες πιο περα απο εσενα !! (ενα 1200 μαυρο)
πανεμορφο το εργαλειο σου !!
ηθελα να το ακουσω ,και το ακουσα! την ωρα που ηρθες!

[allen]

ωχ!!!!! με ειδα!!!!!!
μηπως εισαι φοτογραφος?

[ΛΕΟΝΤΟΚΑΡΔΟΣ]

Ωραίο "μηχανάκι",

ωραία διαδρομή,

ωραίες φωτογραφίες,

αλλά η αφήγηση ..... "όλα τα λεφτα" ....

Και εις άλλα με υγεία ....





.

[syan]

Γιώργο δεν μπορώ παρα να μην ζηλέψω το αντικάκι όπως το εχεις λουστραρισμένο, αλλά και την χαλαρή διαδρομή για Ναύπλιο... Η ανταπόκριση τέλεια με τις φωτο να περιγράφουν στιγμές που μιλάνε.
Μπράβο και εις άλλα με υγεία που λένε...!!

[vtheo]

Να στε καλά και να κάνετε τέτοια ταξιδάκια με την γοητευτική διαχρονική Γερμανίδα σας!Φωτό και μηχανή σε ταξιδεύουν σε άλλη εποχή!

[aeriko]

Συγχαρητήρια!

[danaos]

Γιώργο αλλη μια φορα φιλε "εγραψες"

Τρομερες φωτο φανταστικη περιγραφη!!!!

Το μερακι και η αγαπη σου για την ομορφη Γερμανιδα σου ειναι το κατι αλλο.

Ευχομαι και του χρονου να εισαι καλα να μας ταξιδεψεις καπου αλλου.....

να εισαι καλα ευχαριστουμε...

[Arkas]

Μια κλασική μοτοσυκλέτα στην πρώτη πρωτεύουσα της Ελλάδος!

Πολύ όμορφος συνδιασμός, με μια πραγματικά γλαφυρή αφήγηση.

Σε ευχαριστούμε Γιώργο!!!