Μπαλκονιζατέρ...

[tsompanis]

Συνήθως όταν διαβάζω ταξιδιωτικά φίλων μου μένει το χαμόγελο κολλημένο στο στόμα για ώρες,,,και το μυαλό προσπαθεί να συνδυάσει την βόλτα που μόλις ανάγνωσε, με ένα μελλοντικό σχέδιο και αν μπορεί να κολλήσει η φάση για να χωρέσουν και άλλα μέρη στο πρόγραμμα...
Βέβαια πρόγραμμα δεν βγαίνει ποτέ,ιδίως όταν οι υποχρεώσεις είναι αυξημένες και αν μου δοθεί η ευκαιρία την τελευταία στιγμή,τρέχω σαν τον Βέγγο για να ετοιμάσω τουλάχιστον την μηχανή.
Aν και δεν το περίμενα,το καλοκαίρι μου έκατσε καλά και κατάφερα να δραπετεύσω αρκετές φορές και απο λίγο έως πολύ....
Tον υπόλοιπο καιρό στην ερώτηση "τι κάνεις??" θα απαντούσα "υπομονή και..όνειρα"








Σκόρπιες σκέψεις και εντυπώσεις,παρέα με μερικές φωτό μπορώ να συνδυάσω στο παζλ,χωρίς λεπτομέρειες (δόξα το θεό!) που τον τελευταίο καιρό φροντίζω να μην κρατώ στο πίσω μέρος του εγκεφάλου...
Αυτό που θυμάμαι σίγουρα και που αισθανόμαστε όλοι μας πιστευω,είναι το ξαμόλημα απο την καθημερινότητα,χωρίς αυτό να σημαίνει απαραίτητα πως περνάμε άσχημα στην ζωή μας.
Όταν καβαλάς στην σέλα και καρφώνεις την πρώτη,έχεις ξεχάσει με την μια τι βρίσκεται πίσω απο τους καθρέφτες,τις υποχρεώσεις,ακόμη και τον γείτονα που παραλίγο να σε πατήσει και φεύγεις μακριά (για να βρεις άλλους που μπορούν να σε πατήσουν,αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία!) όχι για να ξεφύγεις αλλά για να δεις και να ταξιδέψεις.







Συνήθως τα καλοκαίρια,τα χωριά της ηπείρου γεμίζουν απο ανθρώπους.τώρα με την κρίση, μαζεύτηκε κόσμος και κοσμάκης.

Οι ημέρες του Ιουλίου και του Αυγούστου με αποκορύφωμα την ημέρα της Παναγίας κύλησαν με πολύ βαβούρα,πράγμα αφύσικο για το χωριό.φεύγοντας για την πόλη,άφησαν πίσω (ευτυχώς όχι όλοι) μπόλικα σκουπίδια,ριμαγμένους μπαξέδες και αποδεκατισμένα κοπάδια!
Τα περισσότερα αυτοκίνητα κλαταρισμένα απο το βάρος.Σαύρες! ή καλύτερα κροκόδειλοι ...ναι,κροκόδειλοι καιμάν...
Αποκορύφωμα του όλου σκηνικού τα καθιερωμένα πανηγύρια που απο παραδοσιακά τείνουν να γίνουν αναπτυξιακά γκλάμουρ party και το λαγούτο και το βιολί μεταμορφώθηκαν σε ...παραδοσιακές ηλεκτρικές κιθάρες (!) μελαψού χρώματος.
"έεεενα....δύο....σσσσσςς...ναιιιιιι ναιιιι ....το ΙΒ 3245 ΕΜΠΟΔΙΖΕΙ ΡΕΕΕΕ....."
"Έεεεενα...δύοο......λαχτάρας,... φέρε 10 σουβλάκια και δύο πράσινες!"

[kostas_366]

Για πάμε παρακάτω, δεν θες να πεις μόνο αυτά, είμαι σίγουρος.

[adventure]

Αρχική Δημοσίευση από kostas_366

Για πάμε παρακάτω, δεν θες να πεις μόνο αυτά, είμαι σίγουρος.

Έτσι έτσι .

[aleckan]

Τι εχουμε εδω Κωστα? Φθινοπωρινες μελαγχολιες? Κανονισε!!!

[Jefe]

Keep writing.....



Jefe

[ΛΕΟΝΤΟΚΑΡΔΟΣ]

Roller ... που λένε κ οι φίλοι μας του εξωτερικού ...

[siraxanz]

Κώστα.........

[Strats]

Keep on swinging

[tsompanis]

Έτσι ακριβώς είναι φίλε μου! γιατί και στο πιο ακριβό διαμέρισμα να μένεις,κάποια στιγμή νιώθεις την ανάγκη να βγεις στο μπαλκόνι.

Να δεις αυτό που δεν θα μπορούσε να πέσει στην αντίληψή σου,αν είχες μείνει μέσα στο κλουβί.Γιατί η ζωή κυλάει και φεύγει.
και να είχε λέει το μπαλκόνι φτερά ή έστω ρόδες.Ναι!δύο να είχε!
Δύο όμορφες και στρουμπουλές





Αυτό το καλοκαίρι με τίμησαν με την παρέα τους πολλοί εκλεκτοί φίλοι μοτοσυκλετιστές και ζήσαμε μοναδικές στιγμές στην ύπαιθρο κοντά στο χωριό μου.Δεν χρειάζονται και πολλά πράγματα για να περάσεις καλά.όλος μας ο πλούτος,ήταν μια θράκα με φωτιά και ο ίσκιος απο τα πλατάνια και τις βελανιδιές για τα μεσημέρια και μια κουβερτίτσα για τα βράδια..
χώρια που οι συναντήσεις ήταν και αφορμή για μικρές και μεγάλες εξορμήσεις










Βέβαια υπήρξαν και περιπτώσεις όπου το ξεχειλώσαμε το πράγμα απο όλες τις πλευρές και οι πιο οργανωμένοι φρόντισαν να αντιλαλούν τα βουνά απο Santana που έκαναν σαπορτ στον Γονίδη....
Όταν έχεις όρεξη,μέχρι και γεννήτριες κουβαλάς!








Επικές στιγμές και επικές αποφάσεις...όπως αυτή να φύγουμε 01.30 την νύχτα για Πόγραδετς,κρατώντας ξύπνιο τον βενζινά στο διπλανό χωριό.
Νομίζαμε ότι θα βρούμε πατσά αχνιστό το πρωί,αλλά αυτά παλιά...φέτος το βρήκαμε κλειστό.
Καλό πάντως ήταν και το molto κρουασάν που πληρώσαμε στην μισή τιμή...







Αυτό που αντιλαμβάνομαι επίσης,είναι ότι περνώντας τα χρόνια,χάνονται σιγά σιγά και οι καλές άκρες-καβάντζες που είχαν εντοπιστεί σε προηγούμενα ταξίδια.Οι αντικαταστάτες το βλέπουν καθαρά σαν τουριστική μπίζνα.
Αρχίζει και χάνεται το μεράκι.Ευτυχώς έχουμε ακόμη δρόμο γι αυτό

Πάντως ο γερο μπεσνίκ στην ksamille,το άφησε το ταβερνάκι αφού δεν έβλεπε και καλά τον τελευταίο καιρό και η κόρη ερωτεύθηκε μακριά.
Το βρήκαμε κλειστό όπως και τον καφενέ του Μπαρμπα Γιάννη στο Επταχώρι,που αντί για καφενές μύριζε πάντα τσίκνα απο προβατίνα στα κάρβουνα..
Στην ίδια τύχη και η νεροτριβή του Δεσποτικού...γέρασαν οι νοικοκυραίοι,ξωμείνανε τα παλιογούμαρα
Σήμερα αν δεν έχεις γουάι φάι στον καφενέ και πλάσμα,είσαι ένα τίποτα κυριέ μου!

[yns]

Οι καβάντζες χάνονται Κωστή, οι φιλίες όμως μένουν. Ακόμα κι αν δεν βρεις πατσά αχνιστό το πρωί σημασία έχει η βόλτα και τα άτομα που σε συνόδεψαν σ'αυτή σου την αναζήτηση ("η αναζήτηση του πατσά", δεν είναι πολύ ποιητικό τώρα που το βλέπω...).
Αναμένοντας την συνέχεια...