Επίκουρος καθηγητής ο Ζοτς !!!

CPretenteriS · #1 01-04-2011, 11:46

Μέσα από την ανταλλαγή μερικών emails με έναν Αγγλο και έναν Πορτογάλο, αθλητικούς δημοσιογράφους που ήθελαν να κάνουν focus σε αυτό που κατάφερε ο Παναθηναϊκός απέναντι στην Μπαρτσελόνα τις τελευταίες μέρες, επιβεβαίωσα την αίσθηση που είχα ότι στην αντίληψη των Ευρωπαίων, ακόμη και των ελεύθερων ερευνητών που δεν είναι αναλυτές μπάσκετ, ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς είναι ένας «more than Mourinho» και ο Δημήτρης Διαμαντίδης «a crack player, like Messi in football».

Στη συνείδηση της ευρωπαϊκής κοινωνίας και αγοράς του επαγγελματικού ομαδικού αθλητισμού, αυτοί οι δυο, ο «Ζοτς» και ο «Μήτσος», είναι galacticos του μπάσκετ. Το πρόβλημα με εμάς, τους Ελληνες, δεν είναι μόνο ότι δυσκολευόμαστε να το συνειδητοποιήσουμε, αλλά και ότι αρνούμαστε να τους εκμεταλλευτούμε. Κυρίως αυτόν, τον κορυφαίο προπονητή μπάσκετ που πάτησε ποτέ ελληνική γη.

Σε μια κανονική χώρα, που θα λειτουργούσε, η υπόθεση του Παναθηναϊκού θα διδασκόταν ήδη σε πανεπιστήμιο, ως υπόδειγμα διεύθυνσης μιας ομάδας που θέλει να βγει από τα ελληνικά όρια και να βρεθεί στην κορυφή της Ευρώπης. Θα είχαν καλέσει τον Ομπράντοβιτς, θα του είχαν παραδώσει όλα τα διπλώματα της επιστήμης και θα τον είχαν παρακαλέσει να διδάξει το πώς το κάνει στους Ελληνες. Διότι η δική του μέθοδος θα έπρεπε εδώ και χρόνια να έχει ξεπατικωθεί μέχρι τελευταίας λεπτομέρειας για να ακολουθείται, να εφαρμόζεται πιστά σε οποιαδήποτε ομάδα θέλει να κάνει πρωταθλητισμό και να διακριθεί στην Ευρώπη.

Θα υποστήριζα το ίδιο ακόμη και αν ο Ομπράντοβιτς είχε χρησιμοποιήσει την κορυφαία 5άδα της Ευρώπης στη σειρά αυτών των αγώνων με την Μπαρτσελόνα. Ακόμη και αν είχε στη διάθεσή του τους πέντε κατά τεκμήριο καλύτερους μπασκετμπολίστες τούτη τη στιγμή στην Ευρώπη. Διότι αυτό που εκείνος επιτυγχάνει θα συνέχιζε να είναι αδιανόητα τέλειο για μια ελληνική ομάδα. Ο Ομπράντοβιτς έχει καταφέρει να κρατήσει Ευρωπαίο, με ακτινοβολία και λάμψη, τον Παναθηναϊκό, μολονότι αυτός εξακολουθεί να ζει σε ελληνικό περιβάλλον. Δυσκολεύομαι να το πιστέψω κι ας το βλέπω να συμβαίνει εδώ και μια ντουζίνα χρόνια στον Παναθηναϊκό.

Αυτός ο τύπος καταφέρνει να μην επιτρέπει στην ελληνική σκουριά να περνά μέσα στα αποδυτήρια και να διαβρώνει τους παίκτες του Παναθηναϊκού. Παρουσιάζει μια ομάδα με ευρωπαϊκή αντίληψη και νοοτροπία, με αυτοπεποίθηση ομάδας χτισμένης με ευρωπαϊκά τρόπαια. Και το κάνει αυτό σε μια Ελλάδα που ξενυχτούσε, δώδεκα χρόνια τώρα, σε μπουζούκια και λιαζόταν σε καφετέριες, σε μια «δε βαριέσαι» χώρα, όπου κανείς δεν δούλευε και όλοι έπαιζαν χρηματιστήριο. Μέσα σε μια περίοδο φούσκα ο Ομπράντοβιτς έχει φτιάξει την πιο blue chip μετοχή στο ευρωπαϊκό χρηματιστήριο του μπάσκετ.

Δεν έχω εντρυφήσει στη μέθοδό του. Την παρακολουθώ από απόσταση, την αντιλαμβάνομαι μέσα από διηγήσεις των ανθρώπων που συνεργάζονται μαζί του. Δεν έχω όμως καταφέρει να πάρω τις απαντήσεις των τεχνικών που κάνουν τη διαφορά και βάζουν σε γυάλα αυτή την ομάδα ώστε να μην επηρεάζεται από το κλίμα στο οποίο δουλεύει. Ο Ομπράντοβιτς παρουσιάζει τέτοιο Παναθηναϊκό στη Euroleague κι ενώ έχει στην Ελλάδα ένα πρωτάθλημα για γέλια, με μόνο έναν αντίπαλο. Δείχνει αυτές τις μέρες τα δόντια και τα αστέρια του σε μια ομάδα πολύ καλύτερα εκπαιδευμένη, που ζει σε ένα πρωτάθλημα με πολύ υψηλότερο ανταγωνισμό συγκριτικά με αυτόν που συναντά ο Παναθηναϊκός εδώ.

Είτε τα καταφέρει είτε όχι, είτε περάσει στο final four είτε όχι, ο Ομπράντοβιτς θα έχει συνεχίσει τον μύθο του. Διότι αυτό που κάνει εδώ είναι μύθος. Σε λίγο καιρό, για να συνεχίζει να δημιουργεί κίνητρα στον εαυτό του, ο Ομπράντοβιτς θα μένει στα αποδυτήρια μέχρι το τελευταίο τρίλεπτο του παιχνιδιού, και θα εμφανίζεται μόνο τότε και μόνο αν του έχει στραβώσει το ματς του Παναθηναϊκού, για να το γυρίσει. Θα βάζει τόσο δύσκολα στον εαυτό του, αν νικήσει τα τόσο δύσκολα που έχει φέτος, με έναν Παναθηναϊκό αποδυναμωμένο συγκριτικά με πέρσι.

Περίπου 30 προπονητές ποδοσφαίρου περνούν από το προπονητικό κέντρο της Ρεάλ κάθε μήνα, για να μελετήσουν από κοντά το φαινόμενο Μουρίνιο. Περίπου τόσοι περνούν από τις ομάδες που εργάζονται ο Φαν Χάαλ, ο Χίντινγκ, ο Βενγκέρ, ο σερ Αλεξ. Περισσότεροι από τόσοι θα ‘πρεπε να περνούν κάθε μήνα από το ΟΑΚΑ. Διότι στο ποδόσφαιρο καθηγητές κυκλοφορούν πολλοί. Στο μπάσκετ, τέτοιος, αυτή την εποχή, μόνο ένας.

MARK · #2 01-04-2011, 11:56

R E S P E C T

aeriko · #3 01-04-2011, 12:28

Μην ξεχνάς ότι ο Ομπράντοβιτς είναι Σέρβος με ότι σημαίνει αυτό. (για τους γνωρίζοντες λίγο περί βαλκανικών λαών)
Και κάτι άλλο για την επιβεβαίωση του ανωτέρω. Τόσα χρόνια στην Ελλάδα γιατί δεν καταδέχτηκε να μάθει ελληνικά (έστω αυτά του Μπάγεβιτς ή του Ιβκοβιτς), εκτός αν ξέρει και δεν μιλάει όταν δίνει συνεντεύξεις.
Κατά τα άλλα, ως προς το επάγγελμά του, respect.

kostasx · #4 01-04-2011, 12:47

Απόσπασμα:

Αρχική Δημοσίευση από aeriko

Μην ξεχνάς ότι ο Ομπράντοβιτς είναι Σέρβος με ότι σημαίνει αυτό. (για τους γνωρίζοντες λίγο περί βαλκανικών λαών)
Και κάτι άλλο για την επιβεβαίωση του ανωτέρω. Τόσα χρόνια στην Ελλάδα γιατί δεν καταδέχτηκε να μάθει ελληνικά (έστω αυτά του Μπάγεβιτς ή του Ιβκοβιτς), εκτός αν ξέρει και δεν μιλάει όταν δίνει συνεντεύξεις.
Κατά τα άλλα, ως προς το επάγγελμά του, respect.

Σαν χαρακτήρας μπορεί να κάνει ότι θέλει..
Σαν επαγγελματίας όμως δεν έχει ανταγωνισμό..

Στο παρελθόν έχει δηλώσει ότι γνωρίζει ελληνικά, αλλά δεν πρέπει να έχει μιλήσει και ποτέ..

CPretenteriS · #5 01-04-2011, 12:49

Απόσπασμα:

Αρχική Δημοσίευση από aeriko

Μην ξεχνάς ότι ο Ομπράντοβιτς είναι Σέρβος με ότι σημαίνει αυτό. (για τους γνωρίζοντες λίγο περί βαλκανικών λαών)
Και κάτι άλλο για την επιβεβαίωση του ανωτέρω. Τόσα χρόνια στην Ελλάδα γιατί δεν καταδέχτηκε να μάθει ελληνικά (έστω αυτά του Μπάγεβιτς ή του Ιβκοβιτς), εκτός αν ξέρει και δεν μιλάει όταν δίνει συνεντεύξεις.
Κατά τα άλλα, ως προς το επάγγελμά του, respect.

Επειδή γνωρίζω προσωπικά το Δημήτρη (Ιτούδη), όσες φορές βρέθηκα σε Final 4, πάντοτε μετά τα παιχνίδια καθόμουν στο ξενοδοχείο της ομάδας με παίχτες και προπονητικό team και πίναμε ποτό (με χρέωση Θ.Γιαννακόπουλου) και σχολιάζαμε τα του εκάστοτε αγώνα.

Τελευταία φορά στο Βερολίνο το 2009, καθόμουν δίπλα δίπλα με το Ζοτς (έχοντας μόλις αποκλείσει τα Γαυράκια και 2 μέρες πριν τον τελικό με CSSKA) και μιλούσαμε εις άπταιστην Ελληνικήν !!!

aeriko · #6 01-04-2011, 13:03

Κώστα πιστεύω να έχεις καταλάβει το πνεύμα του ποσταρίσματός μου. Εγωιστής, υπερήφανος, τελειομανής και ολίγον.......εθνικιστής ( με την καλή έννοια), όπως άλλωστε το μεγαλύτερο ποσοστό των Σέρβων.
Και πάλι συγχαρητήρια για την δουλεία που κάνει, αλλά και στους αδελφούς "αντιβιοτικούς" που τον χρυσοπληρώνουν

aeriko · #7 01-04-2011, 13:04

Μια που είσαι και κολλητός του Θανάση δεν μας λές και τα κριτήρια επιλογής των γραβατών του

CPretenteriS · #8 01-04-2011, 13:22

Απόσπασμα:

Αρχική Δημοσίευση από aeriko

Κώστα πιστεύω να έχεις καταλάβει το πνεύμα του ποσταρίσματός μου. Εγωιστής, υπερήφανος, τελειομανής και ολίγον.......εθνικιστής ( με την καλή έννοια), όπως άλλωστε το μεγαλύτερο ποσοστό των Σέρβων.
Και πάλι συγχαρητήρια για την δουλεία που κάνει, αλλά και στους αδελφούς "αντιβιοτικούς" που τον χρυσοπληρώνουν

Το καταλαβαίνω... don't worry !!

CPretenteriS · #9 01-04-2011, 13:23

Απόσπασμα:

Αρχική Δημοσίευση από aeriko

Μια που είσαι και κολλητός του Θανάση δεν μας λές και τα κριτήρια επιλογής των γραβατών του

Aaaaaa όλα κι όλα.... αυτό είναι το μόνο που δεν μπορώ να αποκαλύψω!!

CPretenteriS · #10 01-04-2011, 13:24

Και νέο δημοσίευμα... με τίτλο... "Άσε μας ρε Ζοτς" !!!

Παρακαλούνται οι κύριοι προπονητές να σκίσουν τα διπλώματά τους, οι δημοσιογράφοι να καταθέσουν πένες, πληκτρολόγια και laptop και οι φίλαθλοι να σταματήσουν τον σχολιασμό κάτω από τα άρθρα και στις εκπομπές λόγου. Όταν «μιλάει» ο Ομπράντοβιτς, εμείς πρέπει απλώς να παρακολουθούμε.

Εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με Χουντίνι και Ούρι Γκέλερ. Δεν είναι μαγικά. Ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς είναι ο Νιλ Άρμστρονγκ του μπάσκετ. Πώς εκείνος κατάργησε τη βαρύτητα και πάτησε στη Σελήνη; Έτσι κι ο Σέρβος επιστήμονας, κατάργησε όλους τους νόμους του μπάσκετ. Νίκησε με πρώτο σκόρερ τον Καλάθη και τρίτο τον Βουγιούκα τα πυρηνικά όπλα της Μπαρτσελόνα. Τι κριτική λοιπόν δικαιούμαστε εμείς να κάνουμε;

Το δίκαιο είναι να το βουλώσουμε. Ο Παναθηναϊκός που μέχρι το Top 16 λέγαμε ότι δεν πάει πουθενά, νίκησε κατ' ουσίαν τέσσερις φορές την Μπαρτσελόνα και αν η σειρά κρινόταν στις δέκα νίκες, οι Καταλανοί θα έπαιρναν με το ζόρι ένα ματς. Πώς διάολο συνέβη αυτό; Με τον Ντρου τραυματία από το πρώτο δεκάλεπτο, τον Διαμαντίδη έξω με φάουλ και περιφερειακούς τους Καλάθη, Τέπιτς, Σάτο, Περπέρογλου. Άσε μας, ρε Ομπράντοβιτς.

Αυτά δεν γίνονται ούτε στα παραμύθια. Από την άλλη βέβαια, με τέτοιο κόσμο πώς να χάσεις; Η ατμόσφαιρα θύμιζε Γλυφάδα του '94 κόντρα στη Λιμόζ. Ένιωθες τους παίκτες της Μπαρτσελόνα να πνίγονται, να αισθάνονται εγκλωβισμένοι πότε από την άμυνα... Κουταλιανού που έπαιζε ο Παναθηναϊκός και πότε από τους +23.000 στις εξέδρες που έδειξαν ότι τα λέιζερ, τα αντικείμενα και οι πάσης φύσεως βλακείες δεν πιάνουν μία όταν υπάρχει τέτοια συμπαράσταση.

Βλέποντας τον Καταλανό συνάδελφο λίγο πιο πέρα (με εμπειρία από... «Καμπ Νου» και Βαρκελώνη) να σηκώνεται και να τραβάει βίντεο από την κερκίδα, οι τίτλοι της «Μάρκα» «Ραντεβού στην κόλαση», τα λένε όλα.

Ο Παναθηναϊκός, πιστός σε αυτό που προστάζει η ιστορία του, ξεπέρασε για μία φορά ακόμα τον εαυτό του στο ευρωπαϊκό στερέωμα. Στην πιο επική προημιτελική σειρά των τελευταίων ετών, πανηγύρισε τη μεγαλύτερη πρόκριση της ιστορίας του. Πέτυχε ένα μπασκετικό θαύμα. Πριν από δύο χρόνια, σήκωσε ουσιαστικά την κούπα με το ένα χέρι μέσα στη Σιένα και στο Βερολίνο την έπιασε και με το δεύτερο.
Αν παραμείνει ψύχραιμος, αποφασιστικός και προσηλωμένος, θα γυρίσει από τη Βαρκελώνη και αυτή τη φορά το αεροδρόμιο θα έχει πολύ περισσότερο κόσμο...

ΥΓ1. Όσο κίνητρο έδωσαν στους παίκτες του Παναθηναϊκού οι διαρκείς αμφισβητήσεις από ΜΜΕ και κόσμο, άλλο τόσο «ευθύνονται» και για τον αποκλεισμό του Ολυμπιακού. Αλαζονεία μια ομάδα που δεν έχει κερδίσει τίποτα, δεν δικαιούται να έχει!

ΥΓ2. Τελικά, παίκτη θα πάρει ο Παναθηναϊκός; Πο πο τι γράφαμε/τε...