Γκετεμποργκ Σουηδιας Ιουλιος 2009-Οδοιπορικο

[emix]

Ενα ταξιδι που ξεκινησε σαν πλακα, σαν προτροπη ενος φιλου αρχες Φεβρουαριου του 2009, πριν απο λιγες μερες τελειωσε. Ενα ταξιδι που οταν το πρωτοακουσα αμεσως ειπα "ειναι δυνατον να παω εκει πανω με μηχανη;", τελικα εγινε. Και μαλιστα εγινε με μοναδικο συντροφο την αγαπημενη μου μοτοσυκλετα και κανεναν αλλον.Ενα ταξιδι που απο την στιγμη που το αποφασισα να παω, περασε απο πολλες περιπετειες και,πιθανον,αναβολες. Μια η δυσκολια συγκεντρωσης χρηματων, μια η βλαβη που μου παρουσιασε η μηχανη, μια η ακυρωση του φιλου που αποφασισε να μην ερθει για οικονομικους λογους.

Εγω ομως απο την στιγμη που το εβαλα στο μυαλο μου, αποφασισα οτι θα παω. Και αυτη η αποφαση εγινε πεισμα και εγωισμος οταν "καποιοι" πισω απο την πλατη μου συνομοτουσαν να μην παω,προκαλωντας βλαβη στην μηχανη μου και τιναζοντας το ταξιδι στον αερα. Γιατι απο την στιγμη που χαλασε το servo, ολα προς τα εκει πηγαιναν. Στην ακυρωση αυτου του μοναδικου ταξιδιου.

Τοτε παρουσιαστηκε ενας φιλος, ενας πολυ καλος φιλος, και με βοηθησε. Καταλαβε το ποσο πολυ ειχα στεναχωρηθει και με βοηθησε οικονομικα. Ειναι ωραιο τελικα να εχεις φιλους, που σε καταλαβαινουν και μπορουν να θυσιασουν κατι απο αυτους για να δουν τον φιλο τους να ειναι ευτυχισμενος. Ετσι λοιπον κι εγινε. Και το ταξιδι που τοσο πολυ περιμενα και λαχταρουσα ξεκινησε.

Ξεκιναω λοιπον αυτο το οδοιπορικο γραφοντας κομματι-κομματι την διαδρομη, ωστε να μπορω να βαζω και τις αντιστοιχες φωτογραφιες, για να ειναι πιο ευκολο για σας να το διαβασετε.

Παρακαλω πολυ τα σχολια στο τελος, για να δειχνει ολοκληρωμενο το οδοιπορικο.

[emix]

Τεταρτη 8-7-2009
Η τεταρτη ξεκινησε φορτωνοντας τα πραγματα στην μηχανη. Δυο πλαινες μπαγκαζιερες με ρουχα, ενα λουκανικο με τα ειδη καμπινγκ και ενα tangbag για διαφορα πραγματα.
Οπως ανεφερα και στην αρχη, για οικονομικους λογους, ειχα αποφασισει να μενω σε camping. Δυσκολη αποφαση, η οποια τελικα αποδειχθηκε ακαταρθωτη.
Οσο πλησιαζε η ωρα της αναχωρησης ενας κομπος ειχε αρχισει να με σφιγγει στο στομαχι. Κοιτουσα συνεχεια τον μικρο μου γιο που μου γελουσε, χωρις να καταλαβαινει τι παω να κανω, και συνεχεια μου περνουσε απο το μυαλο η ιδεα της ακυρωσης. Ομως ελεγα παντα οτι εχω και ενα αλλο παιδι, που θα με περιμενει στο Γκετερμπογκ και δεν γινεται ν ακυρωσω.

Ετσι λοιπον και αφου αποχαιρετησα την οικογενεια, 130μμ ξεκινησα για Πατρα. Η ζεστη αφορητη και σε συνδυασμο με την στολη γινοτανε ανυποφορη.
Εφθασα Πατρα στις 345μμ, εντελως ιδρωμενος. Ειχα δωσει ραντεβου με τον καλο μας φιλο και συνφορουμιτη kostas_366 να πιουμε εναν καφε και να γνωριστουμε. Κωστα σ ευχαριστω που περιμενες και χαρηκα που σε γνωρισα.
Αφου τα ειπαμε λιγο ανεβηκα στο πλοιο, πηρα καμπινα και περιμενα να περασουν αυτες οι 21ωρες για να ξεκινησει πραγματικα το ταξιδι.
Στο καραβι, οπως ολοι ξερετε, ολα ειναι βαρετα. Ακομα και παρεα να εχω δεν ειναι και το καλυτερο μου να ειμαι εκει μεσα. Λιγο internet, φαγητο, καφες, τηλεοραση και τιποτα αλλο. Αγορασα κι ενα βιβλιο να περναει η ωρα και η αλλη μερα ηρθε, βλεποντας για ακομα μια φορα το λιμανι της Ανκονας,ενα χρονο μετα το τελευταιο μου ταξιδι.

Πεμπτη 9-7-2009
Ξεκινησα λοιπον για βορεια με πρωτη διαμονη το μικρο χωριο Mosern της Αυστριας, 3χλμ πριν απο το Seefeld.Εχοντας κανει λαθος στην διαφορα ωρας, νομιζα οτι εφθασα Ιταλια στις 4μμ (ενω κανονικα ηταν 2μμ) και αρχισα να αγχωνομαι οτι δεν θα προλαβω να ειμαι στο ξενοδοχειο στις 9μμ, οπου μετα εκλεινε η reception. Αρχισα λοιπον να ανεβαινω σκεφτομενος οτι θα τους παρω τηλεφωνο να με περιμενουν, πριν κλεισουν.

Λιγο πριν την Μπολωνια, μαυρα συννεφα αρχισαν να καλυπτουν τον ουρανο. "Η πρωτη βροχη ερχεται", σκεφτηκα και εκανα μια σταση να βαλω τα αδιαβροχα. Απο την στολη ειχα βγαλει την αδιαβροχη επενδυση και ειχα παρει μαζι μου μονο την επενδυση για το κρυο, την οποια ειχα στο λουκανικο για ωρα αναγκης.
Φθανοντας λοιπον Μπολωνια αρχισε να ριχνει τρομερα απιστευτης εντασης βροχη. Δεν εβλεπα απολυτως τιποτα μπροστα μου. Ολα τ αμαξια και γω αναβουμε τα αλαρμς, προσπαθωντας να γινουμε οσο γινεται αντιληπτοι. Εκεινη την στιγμη "τρωω" τις πρωτες δυο ψυχρολουσιες. Η μια ηταν οτι το αδιαβροχο ειχε αρχισει να μπαζει νερα στο υψος των προσαγωγων! Ειχε κατι σχισηματα απο μεσα, τα οποια δεν τα ειχα παρει χαμπαρι στην Αθηνα. Η δευτερη ηταν οτι τα μποτακια που ειχα, ναι μεν ηταν μηχανης, αλλα δεν κρατουσαν τοσο πολυ το νερο. Τ αλλα που εχω και ειναι 100% αδιαβροχα δεν τα πηρα μαζι μου, για λογους οικονομιας. Ετσι λοιπον αρχισα να νοιωθω οτι οι καλτσες γινοντουσαν μουσκεμα, οπως και τα ποδια μου.

Οδηγωντας λοιπον μ αυτες τις τρομερα δυσκολες συνθηκες, περασε απο το μυαλο μου η σκεψη της επιστροφης στην Αθηνα! Ναι,πραγματικα μου περασε απο το μυαλο."Αν συνεχισει ετσι θα γυρισω πισω", σκεφτηκα. Ομως εβλεπα οτι στο βαθος του οριζοντα ο ουρανος καθαριζει, οπως και εγινε. Σταματαω λοιπον σ ενα βενζιναδικο να βγαλω το αδιαβροχο και ν αλλαξω καλτσες. Ευτυχως ειχα παρει μαζι τις αδιαβροχες καλτσες, οι οποιες και στην πορεια μ εσωσαν πραγματικα.

Το υπολοιπο της διαδρομης συνεχιστηκε με σχετικα καλες συνθηκες. Τοπικες βροχες μικρης εντασης, οι οποιες μ αναγκασαν να οδηγω πλεον συνεχεια με αδιαβροχο, γιατι ειχα βαρεθει να το βαζω και να το βγαζω. Ετσι λοιπον και την σωστη ωρα (στις 830 και οχι στις 930 οπως νομιζα στην αρχη), εφθασα στο ομορφο ξενοδοχειο Habhof και στο πανεμορφο χωριο Mosern.

Αφου τακτοποιηθηκα στο ξενοδοχειο, βγηκα μια μικρη βολτα στο ερημο χωριο και πηγα σ ενα εστιατοριο να φαω κατι.

Το βραδυ γυρισα στο ξενοδοχειο και προσπαθησα να μπαλωσω το αδιαβροχο κλεινοντας τις τρυπες με μονωτικη ταινια. Το εκανα αρκετες φορες στην διαρκεια του ταξιδιου και αυτη η προχειρη λυση δουλευει αψογα.
Μερικες φωτογραφιες παρακατω:

[emix]

Παρασκευη 10-7-2009
Η παρασκευη θεωρουσα οτι ηταν η πιο δυσκολη μερα του ταξιδιου. Ηθελα να βγαλω αρκετα χιλιομετρα, ωστε το σαββατο το βραδυ ή την κυριακη το πρωι να ειμαι Γκετεμποργκ, ωστε να ειμαι πιο νωρις και να παω να συναντησω τους υπολοιπους γονεις και τον γιο μου στο αεροδρομιο. Ετσι ηθελα οπωσδηποτε να φθασω μεχρι το Αννοβερο και αν γινεται μεχρι το Αμβρουγο. Δηλαδη 750χλμ μεχρι το Αννοβερο και 900χλμ μεχρι το Αμβρουγο.

Ξεκινησα λοιπον με συννεφιασμενο καιρο και ψιλη βροχουλα απο το Mosern. Το κρυο ηταν αρκετο, κατι που με αναγκασε να βαλω και την επενδυση και το αδιαβροχο. Εφθασα στο Seefeld και στη συνεχεια περασα απο το Garmisch-Paternkirchen. Τα τοπια απιστευτης ομορφιας που για ακομα μια φορα δειχνουν ποσο ομορφη χωρα ειναι η Αυστρια (οταν δεν βρεχει βεβαια).

Συνεχισα το ταξιδι μου φθανοντας στο Μοναχο, χωρις απροοπτα. Καθολου βροχη και καθολου κινηση. Περασα απο το Ολυμπιακο Σταδιο του Μοναχου, τα κεντρικα γραφεια της BMW και φυσικα απο το πανεμορφο σταδιο της Μπαγερν Μοναχου, το Allianz Arena. Καθομουν στην ακρη του δρομου και το χαζευα. Τι εχουν φτιαξει οι ανθρωποι; Απιστευτη κατασκευη, η οποια το βραδυ ετσι οπως ειναι φωταγωγημενη γινεται ακομα πιο ομορφη.

Μπηκα για λιγο στην Νυρεμβεργη να φαω κατι και να δω λιγο τον καιρο σ ενα internet point. Εδω να σημειωσω οτι ειχα εναν καλο φιλο στην Αθηνα, οπου αφου του ελεγα απο ποια διαδρομη θα παω και σε ποιες πολεις, μου εστελνε σε sms τον καιρο που διαβαζε κι αυτος απο το internet.

Τα πραγμα δεν φαινοντουσαν πολυ καλα προς τα πανω, οπως και εγινε.
Περνοντας το Wursburg αρχισε να μαυριζει ο ουρανος. Οποτε εκτος απο τα εργα στις εθνικες οδους της Γερμανιας και τις καθυστερησεις, ειχα ν αντιμετωπισω και την βροχη. Η βροχη ομως δεν ηταν ψιχαλες. Θυμαμαι χαρακτηριστικα οτι οδηγουσα απο τις 5μμ εως τις 830μμ που εφθασα Αννοβερο υπο παρα πολυ εντονη βροχη. Οχι καταρακτωδη σαν της Μπολωνιας, αλλα παρα πολυ εντονη. Δυσκολευομουνα να δω μπροστα μου και οι αντοχες μου ειχαν αρχισει να μειωνονται. Μ αυτες τις συνθηκες θα ηταν αδυνατον να φθασω Αμβουργο τελικα, οπως και εγινε.Φυσικα ουτε λογος για διαμονη σε καμπινγκ ε;

Μπαινοντας στο Αννοβερο, μουσκεμα και εντελως κουρασμενος, σταματησα στο πρωτο ξενοδοχειο που βρηκα, μην εχοντας τις δυναμεις να ψαξω για κατι αλλο. Δυστυχως ηταν πολυ ακριβο (80ευρω το μονοκλινο και 10ευρω το παρκινγκ), αλλα δεν ειχα ορεξη να ψαξω κατι αλλο μεσα στην βροχη. Ομως αν εμενα εκει ηταν σιγουρο οτι θα εβγαινα εκτος προυπολογισμου, μιας και αρχισα να ειμαι σιγουρος οτι πουθενα δεν θα μπορουσα να μεινω σε καμπινγκ. Ριχνω λοιπον τηλεφωνο στην γυναικα μου, λεγοντας της αν θελει να με ξαναδει, πρεπει να στειλει περισσοτερα χρηματα στον γιο μου οταν θ ανεβει πανω την κυριακη!!!

Εμεινα λοιπον σ αυτο το ξενοδοχειο,ξαναμπαλωσα το αδιαβροχο, στεγνωσα τα βρεγμενα γαντια και παπουτσια με το σεσουαρ του ξενοδοχειο και αποκοιμηθηκα. Οι αδιαβροχες καλτσες συνεχιζαν να κανουν αριστα την δουλεια τους. Ολα μουσκεμα, αλλα τουλαχιστον τα ποδια μου στεγνα.

Φωτογραφιες και δω λοιπον.

[emix]

Συνεχεια φωτογραφιων απο Παρασκευη 10-7-2009

[emix]

Συνεχεια φωτογραφιων απο Παρασκευη 10-7-2009.

[emix]

Συνεχεια 10-7-2009

[emix]

Σαββατο 11-7-2009
Το σαββατο στο Αννοβερο ξημερωσε με καλο καιρο.Λιγα συννεφα και ηλιος. "Ωραια", λεω, "Θα παω να κανω και μια βολτα στην πολη.475χλμ εχω μεχρι την Κοπενγχαγη,προλαβαινω". Αμ δε!
Μεχρι να ετοιμαστω και να φορτωσω τα πραγματα στην μηχανη, τα συννεφα ειχαν γινει μαυρα. Νευριασα, τσαντιστηκα και σηκωθηκα και εφυγα για Κοπενγχαγη.
Ανεβαινοντας προς τα πανω και τα παραλια της Γερμανιας, συναντησα πολυ κινηση. Οι Γερμανοι ανεβαιναν προς τα πανω με τροχοσπιτα,αυτοκινουμενα για τις διακοπες τους! Τωρα τι διακοπες ειναι αυτες, δεν μπορω να καταλαβω, οταν εβρεχε συνεχεια και εκανα και ψυχρα. Τελος παντων.

Βροχες δεν συναντησα, η αληθεια να λεγεται. Εφθασα στο λιμανι του Puttgarden και περιμενα να μπω στο πλοιο που θα με περνουσε απεναντι στο Rodby. 21 ευρω η εισοδος, λιγη αναμονη να ερθει το πλοιο (εχει συχνα δρομολογια) και βουρ. Λιγο πριν το λιμανι συνομιλησα μ ενα ζευγαρι Σουηδων που επεστρεφαν απο Ισπανια και ειχαν μια Honda GoldWing στη οποια εσερναν trailer, ειδικο για αυτη την μηχανη!!!! Δεν το πιστευα αυτο που εβλεπα. Ομως στην πορεια ειδα αρκετες τετοιες μηχανες να σερνουν trailer. Ισως εκει να υπαρχει καποια νομοθεσια που να επιτρεπει την ρυμουλκηση με μηχανες. Δεν ξερω στην Ελλαδα τι γινεται.

Αφου πιασαμε την κουβεντα για διαφορα θεματα, κατεβηκαμε στο λιμανι του Rodby και συνεχισαμε προς τα πανω. Εγω θα σταματουσα στην Κοπενγχαγη και εκεινοι θα συνεχιζαν για το σπιτι τους.

Στην Δανια, οπως θα ξερετε, εχουν κρατησει την Δανεζικη (Δανεικη την ελεγα εγω!) κορωνα, αλλα δεχονται και ευρω,κατι που δεν συμβαινει στην Σουηδια. Ετσι πανω στο καραβι εκανα 50ευρω συναλαγμα, σκεφτομενος οτι θα βρω ανταλακτηριο καπου στην πολη. Το ξενοδοχειο κοστιζε που ειχα κλησει 65 ευρω, οποτε καταλαβαινετε οτι αυτα που εκανα δεν εφθαναν.

Η Δανια ειναι εντελως επιπεδη χωρα, με πολυ πρασινο.Τιποτα το ιδιαιτερο απο κει και περα.

Φθανοντας λοιπον στο ξενοδοχειο, εφαγα την πρωτη "ηττα" οταν ειδα οτι τα λεφτα που εκανα συναλαγμα δεν φθανουν και οτι ανταλακτηριο Σαββατο δεν υπηρχε ανοιχτο. Ευτυχως δεχοντουσαν ευρω και ετσι την πληρωσα. Οταν την ρωτησα την κοπελα που μπορω να κανω συναλλαγμα, εφαγα την δευτερη "ηττα", οταν μου ειπε οτι σ/κ ειναι κλειστα και οτι πρεπει να περιμενω μεχρι την Δευτερα. Αρχισα να τρωω τα νυχια τοτε και να βριζω τον εαυτα μου.

Ξανα ευτυχως ομως καποιος μου ειπε οτι στον σιδηροδρομικο σταθμο πρεπει να υπαρχει ενα ανοιχτο, οπως και τελικα την επομενη μερα και ηταν.

Το ξενοδοχειο στην Κοπενγχαγη που εμεινα λεγοτανε CABINN EXPRESS και οταν μπηκα μεσα καταλαβα γιατι το ελεγαν ετσι. Το δωματιο εμοιαζε με καμπινες πλοιων. Εντελως ιδιες διαρυθμιση. Για τα λεφτα του ηταν χαλια, θα ελεγα, αλλα τι μ ενοιαζε; Εδω ηθελα να μεινω σε καμπινγκ.

Βλεποντας λοιπον οτι καμπινγκ δεν "παιζει" αρχισα να ξανασχεδιαζω επιτοπου το ταξιδι, ψαχνοντας στο www.booking.com να βρω ξενοδοχεια για την επιστροφη. Το site αυτο ειναι ολα τα λεφτα παιδια τελικα. Μ εσωσε.
Βαζοντας κατω και τα χρηματα που ειχα (το ταξιδι ειχε σχεδιαστει για καμπινγκ) εβλεπα οτι μαλλον θα μεινω στο εξωτερικο για παντα και οτι δεν θα μπορουσα να γυρνουσα πισω. Οχι οτι θα στεναχωριοταν η γυναικα μου δηλαδη, αλλα λεμε τωρα!!! Ετσι ξαναμιλησα με την γυναικα μου να στειλει τα χρηματα επιτακτικα που της ειχα πει, αν δεν ηθελε να μεινει ζωντοχηρα!

Η Κοπενγχαγη ειναι μια πολη ομορφη πολη. Αυτο αισθανθηκα, κι αυτο πρεπει να ειναι. Εκανα μια βολτα στο κεντρο, περασα απ εξω απο το Tivoli, το οποιο ειναι ενα παρκο, κατι σαν το Allou fan park, εδω στην Αθηνα (μεσα δεν μπηκα γιατι δεν ηξερα αν θα με φθασουν τα χρηματα μετα) και το βραδυ πηγα στο ξενοδοχειο ψαχνοντας στο ιντερνετ να βρω τα ξενοδοχεια που θα εμενα στην επιστροφη. Ετσι λοιπον εκλεισε και αυτη η μερα.

Φωτογραφιες:

[emix]

Συνεχεια φωτο Δανια

[emix]

Δανια συνεχεια

[emix]

Κυριακη 12-7-2009
Η κυριακη ξημερωσε πολυ ευχαριστα, αφου ειχα κανονισει ολες τις λεπτομερειες για την επιστροφη μου και το οικονομικο.
Μονο στο Γκετεμποργκ θα εμενα σε καμπινγκ, κατι το οποιο δεν με πειραζε.
300χλμ περιπου λοιπον, ανετα και διασκεδαστικα. Μπρος στα 600 και 750 που ειχα κανει τι ειναι 300χλμ;
Εκανα συναλλαγμα λοιπον στον σιδηροδρομικο σταθμο και ξεαγχωθηκα (και καποια Δανεζικα και Σουηδικα για βενζινη στο δρομο), εβαλα βενζινη και ξεκινησα. Μετα απο λιγο εφθασα στην περιφημη γεφυρα που ενωνει την Δανια με την Σουηδια. Την γεφυρα Oresund. Μια επιβλητικη κατασκευη, δειγμα του τι μπορει να κανει ο ανθρωπος. Η συνδεση με την Σουηδια ξεκιναει με μια υποθαλασσια σηραγγα και στην συνεχεια ανεβαινεις στην γεφυρα. Αυτη δεν ειναι κρεμαστη, οπως του Ριου-Αντιρειου,αλλα οι κολωνες της πατανε πανω σε μικρα νησακια, τα οποια ειναι τεχνητα φτιαγμενα γι αυτον τον σκοπο.

Αφου πληρωσα 21ευρω μπηκα στην Σουηδια. Σιγα-σιγα αρχισα να νοιωθω οτι αυτο το δυσκολο εγχειρημα που αποφασισα να κανω ταξιδευοντας μονος αρχιζει να φθανει στο τελος του και ενοιωθα περηφανος που καταφερα να το κανω.

Μπαινοντας Σουηδια το τοπιο ηταν το ιδιο σχεδον με της Δανιας. Επιπεδη, με πολυ πρασινο. Ειμαι σιγουρος βεβαια οτι πιο βορεια δεν ειναι ετσι. Παιρνοντας το Malmo ανεβηκα προς τα πανω και οταν εφθασα στο Helsinborg ηρθε η ωρα για βενζινη.

Τα βενζιναδικα στην Σουηδια (τουλαχιστον αυτα που ειδα εγω στις εθνικες οδους) δεν ειναι ακριβως πανω στην εθνικη, αλλα πρεπει να βγεις στην εξοδο και να πας λιγο πιο περα, οπως και εκανα. Φθανοντας ειδα ολους τους οδηγους να βαζουν βενζινη με πιστωτικη καρτα. Αυτο με προβληματισε και δεν ηξερα ακριβως τι να κανω. Μια πιστωτικη καρτα ειχα αλλα προσπαθω να την χρησιμοποιω μονο αν πεθαινω και δεν γινεται αλλιως.

Ρωταω μια κυρια τι γινεται ακριβως, μου εξηγει, και οταν της λεω (ψεματα βεβαια) οτι δεν εχω πιστωτικη, μου ειπε οτι αυτο που εκανα ηταν τελειως ηλιθιο. Με πηγε σ ενα αλλο βενζιναδικο που πιστευε οτι υπαρχει ταμειο αλλα δεν ηταν. Τοτε αρχισα να χανω τη γη κατω απο τα ποδια μου. "Θα μεινω εδω περα για παντα", σκεφτηκα. Στο τελος την παρακαλεσα να χρησιμοποιησω την δικια της καρτα και να την εδινα χρηματα και ευτυχως η γυναικα δεχτηκε. Για μενα ηταν ο σωτηρας μου εκεινη την στιγμη.

Ξεκινησα λοιπον για τα υπολοιπα 150χλμ προς το Γκετεμποργκ. Οι ταμπελες που ελεγαν ποσο απεχει το Γκετεμποργκ συνεχεια εμφανιζονταν μπροστα μου με τα χιλιομετρα να μειονονται και εγω ενοιωθα μια ανακουφιση που επιτελους καταφερα να φθασω στο μερος που ειχα φανταστει πεντε μηνες πριν. Ενοιωθα οτι ανακαλυψα την Αμερικη, ή κατι τετοιο, τελος παντων.

Εφθασα στο καμπινγκ στις 230μμ και αφου εστησα την σκηνη, πηγα να συναντησω στο ξενοδοχειο εναν πατερα με το παιδι του απο την αποστολη που ειχε ερθει πιο νωρις.

Το καμπινγκ στο Γκετεμποργκ ηταν σε μια πανεμορφη και καταπρασινη περιοχη, η οποια ομως ονομαζοτανε Skatas!!!!!!!
Ερχοντουσαν εκει με σκηνες και με τροχοσπιτα, εφερναν ακομα και τ αλογα τους και εκαναν ιππασια στο δασος, αλλα και τα ποδηλατα. Απιστευτο μερος για να βρισκεται τοσο κοντα στην πολη.

Κατα τις 430 συναντησα τον πατερα στο ξενοδοχειο και ξεκινησαμε (με νοικιασμενο αμαξι αυτος, με μηχανη εγω) να παμε στο αεροδρομιο να συναντηθουμε με τους υπολοιπους που θα ερχοντουσαν στις 6μμ.

Μολις πατησαν το ποδι τους στην αιθουσα και αφου ειχαν μαθει απο την γυναικα μου τι περασα για να ερθω Γκετεμποργκ, ενας αλλος πατερας μου ειπε οτι καποιος δεν ηρθε τελικα και οτι το δωματιο στο ξενοδοχειο δεν το ειχε ακυρωσει!!! Ετσι θα μπορουσα να μεινω εγω εκει και οχι στο ξενοδοχειο. Εκεινη τη στιγμη ενοιωσα οτι ο ΘΕΟΣ ειναι μεγαλος και οτι πρεπει να με λυπηθηκε για να συνεβη αυτο το πραγμα.

Πηγαμε λοιπον στο ξενοδοχειο και αφου επιβεβαιωθηκε οτι οντως το δωματιο υπαρχει, πηρα το κλειδι και τραβηξα προς το καμπινγκ για να μαζεψω τα πραγματα μου. Ειχα απλα προλαβει να στησω την σκηνη, την ειδα, ωραια ητανε, και την ξαναμαζεψα!

Το δωματιο ηταν πρωτης κατηγοριας. Απο τα Skatas πηγα στον παραδεισο, κυριολεκτικα!

Ετσι λοιπον περασαν οι μερες στο Γκετεμποργκ.
Το τουρνουα, το Gothia Cup, ηταν τρομερη διοργανωση, 60 χωρες απ ολο τον κοσμο, 1600 ποδοσφαιρικες ομαδες. Οι ανθρωπο κανουν τρομερη δουλεια, 35 χρονια τωρα που διαρκει αυτη η διοργανωση.

Τα παιδια δεν τα πηγαν και τοσο καλα, γιατι το επιπεδο ηταν πολυ υψηλο, αλλα οι εμπειριες που μαζεψαν θα τους συνοδευουν σ ολοκληρη την ζωη τους.

Περασαν οι μερες λοιπον και Πεμπτη 16-7-2009 αρχισε το ταξιδι της επιστροφης.

Για την ωρα μερικες φωτογραφιες.