Romania, Toate Fi Rutier (Ρουμανία, Όλα Είναι Δρόμος)

[Vagelis Gar]

Το ταξίδιωτικό είναι αφιερωμένο στον Σώτο, σε έναν άνθρωπο καθαρό και αγνό. Κώστα, Δήμητρα εύχομαι η θύμησή του να σας δίνει δύναμη.

Ένα ΜΕΓΑΛΟ ευχαριστώ στον Τσιοπελάκο Γιάννη, συνταξιδιώτη και φίλο που φρόντισε αυτό το ταξίδι να μου μείνει χαραγμένο στη μνήμη μου.
Ευχαριστώ επίσης τον Κυριακόπουλο Μανώλη για τις πληροφορίες που προσφέρθηκε να δώσει για την Ρουμανία.

Πρόλογος

"Όταν θα είσαι στον δρόμο της επιστροφής από το πρώτο σου ταξίδι εκτός συνόρων, στο μυαλό σου θα σχεδιάζεις ήδη το επόμενο", λόγια φίλου και άποψη πολλών μοτοσυκλετιστών
...Σεπτέμβριος του 2010 και πριν καλά καλά μπούνε σε μια σειρά οι σκέψεις και οι εικόνες από το ταξίδι μου στο Nordkapp
δέχομαι τηλεφώνημα από τον Γιάννη ο οποίος είχε μόλις επιστρέψει από την Αγία Πετρούπολη. (Φίλος και συν-ταξιδιώτης
τα τελευταία 2 χρόνια ο Γιάννης με την ίδια αγάπη για τα ταξίδια και με αρκετά χιλιόμετρα στις ρόδες του δικού του Africa Twin.)

Η συνάντηση κανονίστηκε με την συζήτηση να περιστρέφεται στις εμπειρίες των ταξιδιών μας. Σε ανύποπτη στιγμή με ρωτάει:

- Θέλεις να δεις το GPS των 2,5 χωρών? Η αλήθεια είναι πως δεν πολυκατάλαβα τι ήθελε να μου δείξει, απορία που μου λύθηκε τα επόμενα δευτερόλεπτα.
Βάζοντας το χέρι στο τσαντάκι του βγάζει ΜΙΑ τσαλακωμένη σελίδα-χάρτη της Ρουμανίας, Σερβίας και βόρειας Βουλγαρίας.
Πάνω στη σελίδα τσεκαρισμένες διαδρομές και διάφορες σημειώσεις.

- Κάθε χρόνο στα μέσα Νοεμβρίου κάνω αυτό το ταξίδι μέχρι τη Ρουμανία, μου λέει
- Τι λές? Έχεις διάθεση φέτος να πάμε παρέα?

Το υπόλοιπο της ώρας ο χάρτης μονοπώλησε το ενδιαφέρον μας και ήδη είχε αρχίσει να δημιουργείται ένα πρόχειρο πλάνο ταξιδιού.

Φτάνοντας ο Νοέμβριος γεγονότα και καταστάσεις μας ανάγκασαν να αναβάλουμε το ταξίδι. Ο χειμώνας πέρασε με διαδρομές εντός Ελλάδας
χωρίς φυσικά να ξεχνάμε το ταξίδι στη Ρουμανία. Στην διάρκεια αυτών των μηνών έγινε γνωριμία και με άλλους δύο ταξιδιώτες (Τσιάμης Βασίλης, Χριστογεωργάκης Γιώργος)
οι οποίοι με χαρά θα μας ακολουθούσαν στο ταξίδι το οποίο και επανα-προγραμματίστηκε για το πρώτο Σαββατοκύριακο μετά την Πρωτομαγιά.
Πλησιάζοντας ο καιρός ο Βασίλης μας ανακοίνωσε πως δεν θα μπορούσε να ακολουθήσει τελικά, ενώ το ίδιο έγινε και με τον Γιώργο λίγες μόλις ημέρες πριν ξεκινήσουμε.

1η Ημέρα
(Παρασκευή 6 Μαϊου, Καρδίτσα/Τρίκαλα-Cluj Napoca, 1250χλμ)
Παρασκευή 6 Μαϊου και έχοντας πάρει τα τελείως απαραίτητα ξεκινάω για το σημείο συνάντησης με τον Γιάννη (περιφερειακός Τρικάλων-Ιωαννίνων)






Ώρα 16.30 και είμαστε έτοιμοι να ξεκινήσουμε (μέσω Γρεβενών και Εγνατίας Οδού) με πρώτη μας μεγάλη στάση τις Σέρρες
όπου και θα μας περίμεναν 2 φίλοι (Γιάννης και Γιάννης) από την Θεσσαλονίκη και το VStrom Club ώστε να γνωριστούμε.
Σε τηλεφωνική επικοινωνία με τον Γιάννη αποφασίστηκε τελικά να συναντηθούμε στη Θεσσαλονίκη και να συνεχίσουμε παρέα μέχρι τις Σέρρες όπως και έγινε.






21.00 περίπου μπαίναμε στην πόλη των Σερρών. Μετά από 1,30 ώρα ευχάριστης συζήτησης είχε έρθει η στιγμή εγώ με τον Γιάννη να συνεχίσουμε τον δρόμο μας
καθώς θα ταξιδεύαμε transit τη Βουλγαρία και θέλαμε τα ξημερώματα να βρισκόμαστε στα στο Oriahovo.
και τα παιδιά να πάρουν τον δρόμο της επιστροφής για την Θεσσαλονίκη.
Προς μεγάλη μας έκπληξη τα παιδιά μας ανακοινώνουν ότι θα μας συντροφεύσουν μέχρι τα σύνορα Ελληνο-Βουλγαρικά σύνορα!!!
Είναι από τα ομορφότερα συναισθήματα όταν νιώθεις πως, χωρίς να το επιδιώκεις, μοιράζεσαι τέτοιες μοναδικές στιγμές.
Με την νύχτα να έχει κάνει ήδη αισθητή την παρουσίας της και το ρολόι να δείχνει 23.00 φτάσαμε στα σύνορα και αφού ευχαριστήσαμε τα παιδιά
και κάναμε τα απαραίτητα τηλεφωνήματα στις οικογενειές μας περάσαμε στο έδαφος της Βουλγαρίας.






Στόχος μας ήταν μέχρι τα ξημερώματα
να φτάσουμε στο Οριάχοβο, να πάρουμε το ferry, να περάσουμε τον Δούναβη και να μπούμε στην Ρουμανία.
Η θερμοκρασία ήταν σχετικά χαμηλή 10-12 βαθμούς και όσο οδηγούσαμε προς την Σόφια και ειδικότερα στα κομμάτια της διαδρομής
δίπλα στον Στριμώνα ποταμό το κρύο γινόταν αισθητό.

Άφιξη στη Σόφια περίπου στις 02.00 τα ξημερώματα και στάση για ανεφοδιασμό και ξεκούραση. Γνωρίζοντας πως ανεβαίναμε πιο ψηλά και πως η θερμοκρασία θα έπεφτε κι άλλο
αποφασίζουμε να φορέσουμε ότι ρούχο είχαμε στη βαλίτσα μας.




Ώρα 03.40 και σε κάποιο σημείο της διαδρομής κάνουμε στάση. Απίστευτο κρύο και υγρασία. Είναι από τις στιγμές που το πνεύμα θέλει
αλλά το σώμα δεν ακολουθεί. Ένιωθα τα πόδια μου να τρέμουν, τα πάνω και κάτω άκρα να είναι παγωμένα, την μύτη να στάζει ενώ ένας ελαφρύς πόνος είχε αρχίσει να κάνει
την εμφάνισή του στο κεφάλι μου. Η λύση της στιγμής ήταν λίγο περπάτημα,
ώστε να κυκλοφορήσει το αίμα στο σώμα, ένα συμπλήρωμα πολυβιταμινών και ένα Depon.




Ώρα 05.40 και μετά από 2 επίπονες ώρες φτάνουμε στο Οριάχοβο. Τυπικός έλεγχος διαβατηρίων, 6 ευρώ για 2 άτομα και 2 μοτοσυκλέτες
ποσό που αντιστοιχεί για τα εισητήρια του ferry που θα μας μετέφερε στην απέναντι πλευρά του Δούναβη.




Το πέρασμα στο Οριάχοβο
είναι περισσότερο γνωστό στους οδηγούς των φορτηγών. Έτσι πλησιάζοντας στην προβλήτα 4-5 φορτηγά περίμεναν για να επιβιβαστούν.




Παρακείμενο κιόσκι ήταν το τέλειο μέρος για να πιούμε τον πρωϊνό μας καφέ. Τα πλαστικά ποτήρια είχαν μείνει στο συρτάρι της κουζίνας
και έτσι 2 κομμένα μπουκάλια νερού πήραν τη θέση των ποτηριών.

[Vagelis Gar]

2η Ημέρα
(Σάββατο 7 Μαϊου, Τρίκαλα/Καρδίτσα-Cluj Napoca 1250χλμ)

Με τον ήλιο να έχει αρχίσει να κάνει την εμφάνισή του και το φως από το γλυκοχάραμα να αντανακλάται στα νερά του Δούναβη είχε έρθει η ώρα της επιβίβασής
στο ferry. Παράξενο στην όψη, σαν μια τεράστια πλατφόρμα και μπροστά ακριβώς η τσιμεντένια ράμπα με το μέγεθός της να είναι τέτοιο
που να διευκολύνει τους οδηγούς φορτηγών.


Επιβίβαση περίπου στις 06.00 πμ και μετά από περίπου μισή ώρα περνούσαμε στο Ρουμάνικο έδαφος.


Oriahovo


Δούναβης


Έλεγχος διαβατηρίων
και μικρή καθυστέρηση λόγω του δικού μου διαβατηρίου.(γράφει τόπο γέννησης SW και δεν μπορούσαν να καταλάβουν ποιά χώρα είναι). Αφού δόθηκαν οι
απαραίτητες εξηγήσεις χαμογελόντας μας ευχήθηκαν καλό ταξίδι και πλέον μπροστά μας ανοιγόταν οι δρόμοι για την όμορφη περιπέτεια στη χώρα των χρωμάτων,
τη χώρα των Τσιγγάνων.

(Το τσιγγάνικο στοιχείο συναντάται σε μεγάλο βαθμό στο
νότιο μέρος της χώρας και οι εικόνες που αντίκρυσα συνειρμικά με οδήγησαν αρκετά χρόνια πίσω. Μερικά από τα στοιχεία που μου κάναν εντύπωση από την πρώτη στιγμή είναι:
-τα πολύ έντονα χρώματα που χρησιμοποιούν για να βάψουν τα σπίτια τους. Πραγματική παλέτα χρωμάτων.
-Τα χωριά είναι χτισμένα κατά μήκος του δρόμου
και έξω από κάθε σπίτι υπάρχουν παγκάκια στα οποία άνθρωποι όλων των ηλικιών συγκεντρώνονται για να συζητήσουν την σκληρή τους καθημερινότητα.
-Εντύπωση μου έκανε η εικόνα ανθρώπων στην άκρη του δρόμου οι οποίοι τραβούσαν μια αγελάδα και κάπου την πήγαιναν. Πρώτη μου σκέψη ήταν
πως τις πήγαιναν για βοσκή, όμως ο Γιάννης μου εξήγησε πως λόγω της ημέρας (Σάββατο) τις πήγαιναν στο κεφαλοχώρι της περιοχής
όπου και γινόταν παζάρι ζώων.
- Καθ΄όλη τη διάρκεια του ταξιδιού στην Ρουμανία δεν περάσαμε ΠΟΥΘΕΝΑ απαρατήρητοι και σε πολλές περιπτώσεις οι άνθρωποι μας χαιρετούσαν με
μια κίνηση του χεριού ή με ένα χαμόγελο.)


Με προτροπή του Γιάννη ταξιδέψαμε μέχρι την Craiova και από εκεί προς Dragasani όπου και συναντήσαμε στην άκρη του δρόμου δύο πεταλωτές να πεταλώνουν ένα άλογο. Απίστευτο θέαμα που σε συνδιασμό με την ενδυμασία τους και τον περιβάλοντα χώρο μας γύρισε πολλά χρόνια πίσω.
(Σε αυτό το σημείο έπεσαν τα γυαλιά του Γιάννη τα οποία κάποιος τα πάτησε και έσπασε ο σκελετός.)




Περνόντας το Dragasani και συνεχίζοντας προς Sibiu ακολουθούσαμε τον ποταμό Olt που σε ορισμένα σημεία της διαδρομής δημιουργεί μαγικά τοπία.


Έχοντας όμως αρκετές ώρες στο δρόμο μοναδική μας έννοια ήταν να φτάσουμε όσο το δυνατόν πιο γρήγορα στο Sibiu και από εκεί στο Cluj
όπου και ήταν ο τελικός μας προορισμός. Ευχάριστη έκπληξη η θέα του λεωφορείου Της Στεάουα Βουκουρεστίου.

(Video από το πρώτο κομμάτι της διαδρομής σε λίγο)

Μεγάλη εντύπωση μου προκάλεσε η ομορφιά κάποιων χωριών στην κεντρική Ρουμανία που διατηρήθηκαν ανέπαφα στο πέρασμα του χρόνου.


Οι διαφορές με τα τσιγγάνικα χωριά
του νότου εμφανείς και η ιστορία κάποιων από αυτά έχει ως εξής: Την εποχή της παντοδυναμίας του Τσαουσέσκου μια από της βασικές αρχές του ήταν η μεταφορά-
μετακίνηση πλυθυσμών από τα χωρια σε μεγάλα αστικά κέντρα. Οι κάτοικοι αυτών με μια μικρή αποζημίωση και ένα διαμέρισμα στα περιβόητα blog, εγκατέλειπαν
(στις περισσότερες των περιπτώσεων με τη βία) τα χωριά τους για να γίνουν εργάτες στις φάμπρικες και στα κρατικά εργοστάσια.Βίαιο ξερίζωμα οικογενειών,
γκρέμισμα χωριών μεγάλα πολυόροφα συγκροτήματα κατοικιών χωρίς κάποια αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά,και στοίβαγμα ονείρων και προσδοκιών.

Λίγα χιλιόμετρα πριν το Sibiu στάση για ξεκούραση και ο Γιάννης μου δείχνει τα βουνά στα οποία βρίσκεται το πέρασμα Transfagarasan. Αρχές Μαϊου και το χιόνι
κάλυπτε σχεδόν τα πάντα.Πέρασμα που ανοίγει συνήθως στα τέλη Ιουνίου και ξανακλείνει τέλος Αυγούστου.


Ο καιρός όσο ταξιδεύαμε στη Ρουμανία και ανεβαίνοντας βόρεια ήταν σχετικά καλός με τα σύννεφα να κάνουν την εμφανισή τους απειλητικά μετά το Sibiu στον δρόμο
προς Cluj-Napoca.30 χιλιόμετρα πριν τον τελικό μας προορισμό και αυτό που φοβόμασταν τελικά έγινε. Σαν να άνοιξαν οι ουρανοί και σε ελάχιστο χρόνο άρχισε
να ρίχνει απίστευτη βροχή.Βλέποντας πιο πριν ότι πλησιάζαμε και μπαίναμε στο μάτι της καταιγίδας προετοιμαστήκαμε φωρόντας τα αδιάβροχα μας.
Στάση σε βενζινάδικο για ανεφοδιασμό και καθώς βλέπαμε πως η βροχή αντί να σταματήσει δυνάμωνε συνεχίσαμε με αργούς ρυθμούς για τα τελευταία 30 χιλιόμετρα.

Απόγευμα Σαββάτου πλέον και μετά από 24 περίπου ώρες στο δρόμο και έχοντας διανύσει 1250 χιλιόμετρα φτάσαμε στον τελικό μας προορισμό.


Στο Cluj το ευχάριστο ήταν πως δεν χρειάστηκε να ψάξουμε να βρούμε χώρο για να μείνουμε μιας και μας περίμενε η αδερφή της γυναίκας του Γιάννη Adina
στο πατρικό τους σπίτι.Διαμέρισμα στο κέντρο της πόλης σε ένα πολύ όμορφο κτίριο και το ίδιο το διαμέρισμα όμορφα διακοσμημένο.
Σπιτικό φαγητό, ένα μπουκάλι κρασί, λίγη συζήτηση και είχε έρθει η ώρα για ξεκούραση. Πρόγραμμα δεν υπήρχε για την επόμενη ημέρα αλλά ήμουν σίγουρος πως
θα ήταν από κάθε άποψη ενδιαφέρουσα.

[Vagelis Gar]

Η συνέχεια αύριο

[babis66]

Επαγγελματικό το ταξιδιωτικό σου αδερφέ

[Vagelis Gar]

[J.T.R]

Μπραβο φιλε και συνταξιδιωτη

Για μια ακομη φορα ''εγραψες'' με τις περιγραφες σου και τις φωτο

Ρεαλιστικα, μια Ironbutt εξορμηση.

Πολλοστη φορα για μενα στη Ρουμανια, αλλά με φιλο και μαλιστα με αφρικα, δεν ειχε ξαναγινει

(Μια πολλη σημαντικη στιγμη για μενα , ηταν οταν φτασαμε στο Κλουζ και μας υποδεχτηκε η Αντινα. Η αγκαλια της και αυτο που μου ειπε, με συγκινησε πολυ... δυο κουβεντες για κεινον που εφυγε τοσο αδικα...)Κλεινει η παρενθεση.

Φιλε...δωωωωωσσσσσσεεεεεεεεεεεεεεε

[tsompanis]

δώσε και σώσε!!!

[kostas_366]

Δώσε στον λαό.

[ΔΑΣΚΑΛΟΣ]

Βαγγέλη, παρεπιπτόντως διάβασα και το ταξιδιωτικό σας στο Β.Ακρωτήρι και το μάτι μου έπαισε στο hostel Victoria, μη μπορώντας να συγκρατήσω τα νεύρα και τα γέλια μου. Έχω διαμείνει κι ο ίδιος σε αυτήν την αθλιότητα, στην Alta. Και να φανταστείς ότι ελάχιστα χμ παρακάτω, στο φιορδάκι, οι ξενώνες είναι φτηνότεροι και απείρως καλύτερης ποιότητας. Έχω ταξιδέψει τρεις φορές στη Νορβηγία, τέτοια λοιδωρία αισθητικής και επαγγελματισμού δεν έχω ξανασυναντήσει στην τιμή των 100ευρώ. Συγχαρητήρια πάντως για τα ταξίδια και την περιγραφή-ανασκόπηση και πάντα όρθιος για να ανανεώνεις το ραντεβού με το άγνωστο. Συλληπητήρια επίσης για την εμπειρία σου στο victoria, φρόντιζε να το δυσφημίζεις παντού για να προστατέψεις μελλοντικούς ταξιδιώτες, εγώ όπου βρεθώ κι όπου σταθώ, αυτό κάνω.Συμφορουμίτες, μακριά απο το victoria. Αν σας βγάλει ο δρόμος κατά εκεί, προτιμήστε να κοιμηθείτε στο δρόμο! Είναι μείζον ζήτημα αισθητικής κι αξιοπρέπειας.

[Vagelis Gar]

Αρχική Δημοσίευση από ΔΑΣΚΑΛΟΣ

Βαγγέλη, παρεπιπτόντως διάβασα και το ταξιδιωτικό σας στο Β.Ακρωτήρι και το μάτι μου έπαισε στο hostel Victoria, μη μπορώντας να συγκρατήσω τα νεύρα και τα γέλια μου. Έχω διαμείνει κι ο ίδιος σε αυτήν την αθλιότητα, στην Alta. Και να φανταστείς ότι ελάχιστα χμ παρακάτω, στο φιορδάκι, οι ξενώνες είναι φτηνότεροι και απείρως καλύτερης ποιότητας. Έχω ταξιδέψει τρεις φορές στη Νορβηγία, τέτοια λοιδωρία αισθητικής και επαγγελματισμού δεν έχω ξανασυναντήσει στην τιμή των 100ευρώ. Συγχαρητήρια πάντως για τα ταξίδια και την περιγραφή-ανασκόπηση και πάντα όρθιος για να ανανεώνεις το ραντεβού με το άγνωστο. Συλληπητήρια επίσης για την εμπειρία σου στο victoria, φρόντιζε να το δυσφημίζεις παντού για να προστατέψεις μελλοντικούς ταξιδιώτες, εγώ όπου βρεθώ κι όπου σταθώ, αυτό κάνω.Συμφορουμίτες, μακριά απο το victoria. Αν σας βγάλει ο δρόμος κατά εκεί, προτιμήστε να κοιμηθείτε στο δρόμο! Είναι μείζον ζήτημα αισθητικής κι αξιοπρέπειας.

Παναγιώτη ότι και να γράψει κανείς για το Victoria θα είναι λίγο.Πραγματικά αξίζει της χειρότερης δυσφήμισης. Ότι πιο άθλιο-βρώμικο-ελεεινό και φυσικά ΠΑΝΑΚΡΙΒΟ συναντήσαμε στο ταξίδι. ΜΑΚΡΥΑ ΑΠΟ ΤΟ VICTORIA HOSTEL.

Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και σου αντεύχομαι.