GS Forum

Πήγαινε πίσω   GS Forum > -----> Γενικά > Ελλάδα και Κόσμος > Ελλάδα

Αγαπητά μέλη & φίλοι, το GS Forum, μετά από την πολυετή & καθ’ όλα επιτυχημένη πορεία του, εξακολουθεί να παραμένει online,

ώστε οι αναγνώστες του να έχουν πρόσβαση σε όλα τα θέματα του ενδιαφέροντός τους, για ενημέρωση και μελλοντική αναδρομή.

Σας ευχαριστούμε μέσα από την καρδιά μας για την αγάπη και την εμπιστοσύνη που μας δείξατε όλο αυτό το διάστημα

και καταστήσατε την διαδικτυακή αυτή συντροφιά σημείο αναφοράς για τα ελληνικά μοτοσυκλετιστικά δρώμενα και όχι μόνον.

Το μόνο βέβαιο είναι ότι, το ταξίδι συνεχίζεται ...
Απάντηση
 
Εργαλεία Θεμάτων Τρόποι εμφάνισης
  #1  
Παλιό 19-05-2013, 12:23
TEOSS Ο/Η TEOSS βρίσκεται εκτός σύνδεσης
Senior Member
 
Ημερομηνία εγγραφής: Jan 2009
Περιοχή: Αθηνα
Μoto: R 1100 GS R 51/3 CB250RS
Μηνύματα: 2,237
Προεπιλογή Ημέρα μνήμης ... 19/5/1919


Last edited by TEOSS; 19-05-2013 at 12:35.
Reply With Quote
  #2  
Παλιό 19-05-2013, 12:23
TEOSS Ο/Η TEOSS βρίσκεται εκτός σύνδεσης
Senior Member
 
Ημερομηνία εγγραφής: Jan 2009
Περιοχή: Αθηνα
Μoto: R 1100 GS R 51/3 CB250RS
Μηνύματα: 2,237
Προεπιλογή Ημέρα μνήμης ... 19/5/1919

Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια


Η γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου αναφέρεται σε σφαγές και εκτοπισμούς εναντίον Ελληνικών πληθυσμών στην περιοχή του Πόντου που πραγματοποιήθηκαν από το κίνημα των Νεότουρκων κατά την περίοδο 1914-1923[1]. Εκτιμάται ότι στοίχισε τη ζωή περίπου 213.000-368.000 Ελλήνων[2][3]. Οι επιζώντες κατέφυγαν στον Άνω Πόντο (στην ΕΣΣΔ) και μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή το 1922, στην Ελλάδα. Τα γεγονότα αυτά αναγνωρίζονται επισήμως ως γενοκτονία από το Ελληνικό Κράτος και την Αυστραλία[4] αλλά και από διεθνείς οργανισμούς όπως η Διεθνής Ένωση Μελετητών Γενοκτονιών.
Θεωρείται μια από τις πρώτες σύγχρονες γενοκτονίες. Η γενοκτονία ήταν ένα προμελετημένο έγκλημα, το οποίο η κυβέρνηση των Νεότουρκων έφερε σε πέρας με συστηματικότητα. Οι μέθοδοι που χρησιμοποίησε ήταν ο ξεριζωμός, η εξάντληση στις κακουχίες, τα βασανιστήρια, η πείνα και η δίψα, και τα στρατόπεδα θανάτου στην έρημο.
Η διεθνής βιβλιογραφία και τα κρατικά αρχεία πολλών χωρών βρίθουν μαρτυριών για το ειδεχθές έγκλημα, που διαπράχθηκε εναντίον του Ελληνικού λαού. Η Γενοκτονία των Ελλήνων πραγματοποιήθηκε παράλληλα με γενοκτονίες σε βάρος και άλλων χριστιανικών πληθυσμών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, δηλ. των Αρμενίων και των Ασσυρίων.
Κατόπιν εισήγησης του τότε Πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου, η Βουλή των Ελλήνων αναγνώρισε τη γενοκτονία το 1994, και ψήφισε την ανακήρυξη της 19ης Μαϊου ως «Ημέρα Μνήμης για τη Γενοκτονία των Ελλήνων στο Μικρασιατικό Πόντο».




Θύματα [Επεξεργασία]

Για το ελληνικό πληθυσμό της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στη Μικρά Ασία και Ανατολική Θράκη από την Άνοιξη του 1914 μέχρι το 1923, ο Αριστοκλής Ι. Αιγίδης στο σημαντικότατο βιβλίο που έγραψε για το προσφυγικό ζήτημα "Η Ελλάς χωρίς τους πρόσφυγας" (Αθήνα 1934) τονίζει ότι «1.200.000 ψυχές αποτελούν τον τραγικόν εις ανθρώπινας απώλειας απολογισμόν του αγώνος». Ο Θεοφάνης Μαλκίδης, διδάκτωρ Κοινωνικών Επιστημών και διδάσκει στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, τονίζει ότι «μιλάμε για πάνω από 800.000 Έλληνες». Στις 20 Μαρτίου 1922, ο Άγγλος διπλωμάτης Ρέντελ συνέταξε ένα μνημόνιο για τις τουρκικές ωμότητες σε βάρος των χριστιανών από το 1919 κι έπειτα. Στο προοίμιο αυτού του μνημονίου διαβάζουμε:
«Η επίτευξη της ανακωχής με την Τουρκία, στις 30 Οκτωβρίου 1918, φάνηκε να επέφερε μια προσωρινή παύση των διωγμών των μειονοτήτων εκ μέρους των Τούρκων, που διαπράχθηκαν καθ’ όλη τη διάρκεια του πολέμου. Στην επιδίωξη αυτών των διωγμών, είναι γενικώς αποδεκτό ... ότι πάνω από 500.000 ‘Έλληνες εξορίστηκαν, εκ των οποίων συγκριτικώς ελάχιστοι επέζησαν...»[5].
Διεθνής αναγνώριση

Πριν από τον όρο "Γενοκτονία" υπήρχε ο όρος "Εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητας". Πρόβλημα στη δίκη των γενοκτόνων μπορεί να υπάρξει με το νομικό όρο "nullum crimen nulla poena sine lege", δηλαδή δίχως προϊσχύοντα νόμο δεν υπάρχει έγκλημα ούτε ποινή. Ο όρος της Γενοκτονίας δεν υπήρχε την εποχή εκείνη, έτσι η τιμωρία και καταδίκη εκείνων τίθεται υπό ερωτηματικό. Το ποινικό Δίκαιο, για να εξασφαλίσει τη δίκαιη μεταχείριση των κατηγορουμένων δεν μπορεί να δράσει αναδρομικά. Από την άλλη άποψη όμως σε όλα τα νομικά πλαίσια υπήρχε η τιμωρία της δολοφονίας.
Στις 24 Φεβρουαρίου 1994 η Βουλή των Ελλήνων ψήφισε ομόφωνα την ανακήρυξη της 19ης Μαϊου ως «Ημέρα Μνήμης για τη Γενοκτονία των Ελλήνων στο Μικρασιατικό Πόντο», ημέρα που ο Μουσταφά Κεμάλ αποβιβάστηκε στη Σαμψούντα. Επίσης, στο 1998 η Βουλή ψήφισε ομόφωνα την ανακήρυξη «της 14ης Σεπτεμβρίου ως ημέρας εθνικής μνήμης της γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικράς Ασίας από το Τουρκικό Κράτος».
Στο Δεκέμβριο 2007 η Διεθνής Ένωση Μελετητών Γενοκτονιών (International Association of Genocide Scholars ή IAGS) αναγνώρισε επίσημα τη γενοκτονία των Ελλήνων, μαζί με την γενοκτονία των Ασσυρίων, και εξέδωσε το εξής ψήφισμα[6]:
«ΕΚΤΙΜΩΝΤΑΣ ότι η άρνηση μιας γενοκτονίας αναγνωρίζεται παγκοίνως ως το έσχατο στάδιο γενοκτονίας, που εξασφαλίζει την ατιμωρησία για τους δράστες της γενοκτονίας, και ευαπόδεικτα προετοιμάζει το έδαφος για τις μελλοντικές γενοκτονίες,
ΕΚΤΙΜΩΝΤΑΣ ότι η Οθωμανική γενοκτονία εναντίον των μειονοτικών πληθυσμών κατά τη διάρκεια και μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, παρουσιάζεται συνήθως ως γενοκτονία εναντίον μόνο των Αρμενίων, με λίγη αναγνώριση των ποιοτικά παρόμοιων γενοκτονιών, εναντίον άλλων χριστιανικών μειονοτήτων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας,
ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΤΑΙ ότι είναι πεποίθηση της Διεθνούς Ένωσης των Μελετητών Γενοκτονιών, ότι η Οθωμανική εκστρατεία εναντίον των χριστιανικών μειονοτήτων της αυτοκρατορίας, μεταξύ των έτων 1914 και 1923, συνιστούν γενοκτονία εναντίον των Αρμενίων, Ασσυρίων, Ποντίων και των Έλλήνων της Ανατολίας.
ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΤΑΙ η Ένωση να ζητήσει από την κυβέρνηση της Τουρκίας να αναγνωρίσει τις γενοκτονίες εναντίον αυτών των πληθυσμών, να ζητήσει επίσημα συγγνώμη, και να λάβει τα κατάλληλα και σημαντικά μέτρα προς την αποκατάσταση (μη επανάληψη).»
Οι τουρκικές κυβερνήσεις αρνούνται πως υπήρξε γενοκτονία και τοποθετούν επισήμως το θάνατο των Ελλήνων στα πλαίσια των ευρύτερων απωλειών του πολέμου, του λιμού ή άλλων κοινωνικών αναταράξεων.[1].

Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου - Βικιπαίδεια
Reply With Quote
  #3  
Παλιό 19-05-2013, 12:23
TEOSS Ο/Η TEOSS βρίσκεται εκτός σύνδεσης
Senior Member
 
Ημερομηνία εγγραφής: Jan 2009
Περιοχή: Αθηνα
Μoto: R 1100 GS R 51/3 CB250RS
Μηνύματα: 2,237
Προεπιλογή Ημέρα μνήμης ... 19/5/1919

19 Μαίου 1919: Η καταραμένη ημέρα για τον Ποντιακό Ελληνισμό

19 Μαι 2013 | 09:30



19 Μαΐου 1919: Η καταραμένη ημέρα για τον Ποντιακό Ελληνισμό. Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ποντίων, η 19η Μαΐου κάθε έτους. Στις 24 Φεβρουαρίου του 1994 ύστερα από δεκαετίες άρνησης η Ελληνική Βουλή, ομόφωνα, επιτελεί το ελάχιστο καθήκον της απέναντι στα εκατομμύρια των νεκρών. Αναγνωρίζεται ομόφωνα η Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου.

Η 19η Μαΐου είναι η καταραμένη ημέρα για τον Ποντιακό Ελληνισμό. Είναι η ημέρα που ο Μουσταφά Κεμάλ αποβιβάζεται στη Σαμψούντα για να ειρηνεύσει, δήθεν, την περιοχή. Με το σύνθημα «η Τουρκία στους Τούρκους» έθεσε σε εφαρμογή το σχέδιο των Νεότουρκων για την τελειωτική εξόντωση του ελληνικού πληθυσμού σε όλο τον Πόντο.

353.000 καταγεγραμμένοι επίσημα νεκροί και άλλοι τόσοι ξεριζωμένοι και διασκορπισμένοι αγνοούμενοι, αποτελούν πάντοτε για τους Πόντιους μια μνήμη στοιχειωμένη στην ψυχή.

Κάθε χρόνο την μέρα αυτή ο ανά τον κόσμο διάσπαρτος Ποντιακός Ελληνισμός, αμάχητο τεκμήριο και ζωντανό κομμάτι του οικουμενικού ελληνισμού, επιβεβαιώνει την ισχυρή θέληση και αγωνιστικότητα του, το χρέος και το εθνικό καθήκον του για την με κάθε θεμιτό μέσο διεθνή αναγνώριση της Γενοκτονίας των προγόνων μας.

Για 28 σχεδόν αιώνες σ όλα τα παράλια της Μαύρης Θάλασσας αλλά και στην ενδοχώρα οι Έλληνες από την Ιωνία ρίζωσαν στη γη Πόντου, μεγαλούργησαν ως άποικοι μακριά από τον τόπο τους και ίδρυσαν πόλεις όπως η Σινώπη, η Αμισός, η Αμάσεια, η Τραπεζούντα, η Κερασούντα η Κοτυώρα, κ.α. μετατρέποντας τον αρχικά Άξενο Πόντο (αφιλόξενο) σε Εύξεινο (φιλόξενο) Πόντο.

Ανεξίτηλα τα ίχνη των προγόνων μας και στον σημερινό Πόντο. Τα μαρτυρούν οι εκκλησιές και τα μοναστήρια, τα σχολεία και τα ελληνικά σπίτια, τα ελληνικά ονόματα που σε συντροφεύουν σε κάθε σου βήμα στις πόλεις και στα χωριά , στους κάμπους και στα βουνά, στους λόφους και στα παρχάρια.

Αν και η τελική φάση εξόντωσης του Ελληνισμού ξεκίνησε με την επανάσταση των Νεοτούρκων, το 1908, το απάνθρωπο φαινόμενο της Γενοκτονίας αιώνες χαρακτήριζε την πολιτική των εκάστοτε οθωμανικών και μετέπειτα νεοτουρκικών κυβερνήσεων. Από την ήττα στο Ματζικέρτ (1071) ως την πτώση της Αυτοκρατορίας των Μεγάλων Κομνηνών της Τραπεζούντας (1461), από την εποχή του Α' Παγκοσμίου Πολέμου (1915) ως την Συνθήκη της Λωζάνης (1923) ένας ήταν ο στρατηγικός στόχος της Τουρκίας: η εξόντωση του Ελληνισμού.

"Θα σας κόψουμε τα κεφάλια, θα σας εξαφανίσουμε. Ή εμείς θα επιζήσουμε ή εσείς" δήλωνε ο Τούρκος πρωθυπουργός Σεφκέτ πασάς, τον Ιούλιο του 1909, στον μεγάλο πατριάρχη του Γένους, Ιωακείμ τον Γ'.

Οι Γερμανοί, που ήταν οι ηθικοί αυτουργοί και καθοδηγητές των εγκλημάτων, έβλεπαν τους Έλληνες και τους Αρμενίους ως φραγμό, εμπόδιο στα σχέδιά τους για οικονομική διείσδυση στην Ανατολή. Ο καθοδηγητής των Τούρκων στρατηγός Λίμαν Φον Σάντερς υποστήριζε τα εξής: "η Τουρκία δεν έχει ουδεμίαν ασφάλειαν ούτε δύναται να οργανωθεί ελευθέρως εις το μέλλον, λόγω της παρουσίας των Ελλήνων". ("Πώς η Γερμανία κατέστρεψε τον Ελληνισμό της Μ. Ασίας", Μ. Ροδά, εκδ. "Παρουσία". Το βιβλίο γράφτηκε το 1916 και επανατυπώθηκε).

Για να μην προκληθεί αντίδραση στον "πολιτισμένο" κόσμο προτείνει, ως "τελική λύση", τον λευκό θάνατο, τις ατέλειωτες οδοιπορίες. "Σας διαβεβαιώνω ότι οι παγωνιές και το κρύο του χειμώνα, οι βροχές και η μεγάλη υγρασία, ο ήλιος και η τρομερή ζέστη του καλοκαιριού, οι αρρώστιες του εξανθηματικού τύφου και της χολέρας, οι κακουχίες και η ασιτία, θα φέρουν το ίδιο αποτέλεσμα, με τις σφαγές που λογαριάζετε να κάνετε εσείς", δήλωνε στους Τούρκους ο Σάντερς.

Από την στιγμή εκείνη (1914) ο Ελληνισμός δεν υπήρχε. Εκμεταλλευόμενοι και τον ρωσοτουρκικό πόλεμο οι Τούρκοι διατάζουν για δήθεν λόγους ασφαλείας την μεταφορά των χριστιανών του Πόντου στα ενδότερα. Αρχίζει πλέον απροκάλυπτα η εξόντωση.

Οι άνδρες δολοφονούνται στα διαβόητα "Αμελέ Ταμπουρού", στα τάγματα θανάτου και τα γυναικόπαιδα με την διαδικασία του "λευκού θανάτου". 353.000 Πόντιοι πεθαίνουν από φρικτό θάνατο. Εκατοντάδες χιλιάδες οι μάρτυρες των μαρτυρίων του Ποντιακού Ελληνισμού. Αδυνατεί ο ανθρώπινος νους να συλλάβει την φρίκη.

Γέροι, νέοι, παιδιά, ασθενείς και ανήμποροι, γυναίκες και κορίτσια, εγκαταλείποντας τα πάντα, οδηγούνται βίαια και υποχρεωτικά σε ατέλειωτες πορείες στην ενδοχώρα, κάτω από τον καυτό ήλιο αλλά και την παγωνιά, σε όρη και δύσβατα βουνά, πεινασμένοι, χωρίς καμία φροντίδα, χωρίς κατάλληλο ρουχισμό σε μια ατέλειωτη πορεία θανάτου.

Δικαστήρια παρωδίες στήνονται για να δικαστούν και να καταλήξουν στην κρεμάλα, με συνοπτικές διαδικασίες, η θρησκευτική, πολιτική και πνευματική ηγεσία της Αμισού και της Πάφρας.

Ιδιαίτερα μετά την αποχώρηση των Ρώσων από την Τραπεζούντα η κατάσταση στον Πόντο και ιδιαίτερα στην ύπαιθρο ήταν τραγική. Γνωστά ανυπότακτα στοιχεία συνέχιζαν να οργιάζουν κάθε νύχτα στα ελληνικά χωριά, πυροβολώντας, λεηλατώντας και βιάζοντας ανυπεράσπιστους χωρικούς. Η ζωή των Ελλήνων είχε καταντήσει ένα απέραντο μαρτυρολόγιο.

Ο Μοργκενταου, ο Αμερικανός πρέσβης, μάταια προσπαθεί να συνεγείρει συνειδήσεις και δηλώνει ότι τα δεινά των Ελλήνων ήσαν εξ ίσου μεγάλα με των Αρμενίων και ξένους μάρτυρες όπως ο Sortiaux να ομολογούν ότι όσοι δολοφονούνταν ήσαν οι τυχερότεροι

Οι κραυγές των αθώων θυμάτων φτάνου παντού. Στην Ελλάδα, στην Ευρώπη αλλά και στην μακρινή Αμερική. Στους Έλληνες της διασποράς. Ακόμα και μέσα στην ίδια την Τουρκία. Μάταιες οι φωνές διαμαρτυρίας και οι διεθνείς αντιδράσεις.

8 Απριλίου 1921, ο βουλευτής Κ. Φίλανδρος μιλώντας στην ελληνική Βουλή για την Γενοκτονία αναφέρει μεταξύ άλλων τα εξής: "Αι γραίαι και οι γέροντες διεσκορπίζοντο τότε εις τας ερήμους, όπου γυμνοί, άστεγοι και νήστεις σωρηδόν απέθνησκον. Αλλά και οσάκις την μακράν πεζοπορίαν διεδέχετο η διά του σιδηροδρόμου μεταβίβασις των ειλώτων, εξετυλίσσοντο σκηναί φρικτοτέρας τραγωδίας. Εσταμάτα το τραίνον μέσα εις την έρημον, διά να ριφθώσιν απροστάτευτα τα δυστυχή εκείνα πλάσματα εις την διάκρισιν των αγρίων θηρίων και των ανθρωπόμορφων θηρίων. Δυστυχής μητέρα, εστoιβαγμένη μετ' άλλων γυναικών εντός σκευοφόρου βαγονίου, βλέπουσα κινδυνεύον το τέκνο της από ασφυξίαν, ετόλμησε να ζητήσει βοήθεια. Παρευθύς Τούρκος χωροφύλαξ αρπάσας από την αγκάλην της μητρός το τέκνον της το εξεσφενδόνισεν εκ του παραθύρου εις το κενόν, ενώ το τραίνο εξηκολούθει τρέχον εις την απέραντην έρημον! Άλλαι μητέρες ευρέθησαν παγωμέναι εις τα χιονισμένα όρη με τα δυστυχή μικρά των κρεμασμένα από ξηρούς μαστούς!...".

Οι ελληνικοί πληθυσμοί δε φονεύονται απλά με μαχαίρια και όπλα. Πεθαίνουν ύστερα από φρικτά μαρτύρια πρωτοφανή στην ανθρώπινη ιστορία. Και όχι μόνο άνδρες αλλά γυναικόπαιδα χωρίς διάκριση ηλικίας.

Πλήθος οι πληροφορίες και τα αποδεικτικά στοιχεία στα ελληνικά αλλά και στα δημόσια αρχεία ξένων για τις θηριωδίες και την βαρβαρότητα των Νεότουρκων, σε βάρος των Ελλήνων του Πόντου αλλά και της δυτικής Μικράς Ασίας , που έρχονται στο φως ύστερα από κοπιαστική εργασία ιστορικών και μελετητών.

Και δεν αφήνουν κανένα περιθώριο παρερμηνείας η αμφισβήτησης ότι η πατρώα γη, που φιλοξένησε έναν πολιτισμό χιλιετιών, έγινε θέατρο μιας θηριωδίας που υπηρετούσε τα επεκτατικά σχέδια του Κεμάλ, και την επιδίωξή του να εξολοθρεύσει τις αλλότριες εθνικές ή θρησκευτικές μειονότητες. Ο Ποντιακός Ελληνισμός, υπέστη εντελώς άδικα απίστευτες βαρβαρότητες και βασανιστήρια και αναγκάσθηκε να εγκαταλείψει τα εδάφη ώστε να σβήσουν τα ίχνη του από την περιοχή.

Η επιστράτευση των Χριστιανών, η αποστολή τους σε τάγματα εργασίας, η βάναυση μεταχείριση τους, δημιούργησαν ένα πλήθος φυγόστρατων και λιποτακτών οι οποίοι άρχισαν να κρύβονται στα βουνά. « … οι σχηματισμοί ανταρτικών σωμάτων, χρησιμεύουν ως προσχήματα διά τούς Τούρκους διά μίαν εκτεταμένην γενικήν καταδίωξιν τού ελληνικού στοιχείου μέ τήν έκδηλον τάσιν νά εξοντώσουν ολοσχερώς τούς Έλληνας, ως εχθρούς τού κράτους, όπως προγενεστέρως καί τούς Αρμενίους…» Αναφορά του Υπουργού Εξωτερικών της Αυστρίας προς το Βερολίνο.
Άνθρωποι απλοί, κυρίως αγρότες και κτηνοτρόφοι, αντιστάθηκαν στην τουρκική βία, ενέπνευσαν χιλιάδες αφοσιωμένους μαχητές και έσωσαν χιλιάδες άμαχο πληθυσμό.

Δεκάδες οι γενναίες μορφές των ανταρτών. Ο Αντών πασάς (Χατζηελευθερίου Αντώνης), ό Ιστίλ Αγάς (Στυλιανός Κοσμίδης), ο Κισά Μπατσάκ (Κυριάκος Παπαδόπουλος), ο Πίτς Βασίλ (Βασίλειος Τσαουσίδης),ο Βασίλ Ουστά (Βασίλειος Ανθόπουλος), η Πελαγία Εξούζογλου, ο Καπετάν Ευκλείδης (Κουρτίδης Ευκλείδης), ο Κοτζά Αναστάς (Παπαδόπουλος Αναστάσιος)και άλλοι πολλοί.

Άγνωστο στους περισσότερους Έλληνες το ηρωικό αντάρτικο του Πόντου. Γυναίκες και άνδρες αγωνίστηκαν σκληρά αβοήθητοι από την μητέρα πατρίδα για να περισώσουν ότι μπόρεσαν.

Κι όταν ήλθε το τέλος οι ελληνικοί πληθυσμοί πήραν τον δρόμο της προσφυγιάς. Ξεριζωμένοι από τις προαιώνιες πατρίδες, με μοναδικές αποσκευές τις μνήμες και τον πόνο της καρδιάς τους εγκαταστάθηκαν στις νέες πατρίδες.

Σκόρπισαν σε χωριά και πόλεις της Μακεδονίας και της Θράκης, στους συνοικισμούς της πρωτεύουσας και σε άλλες περιοχές.

Με την δύναμη της ψυχής τους, την εργατικότητα και την θέληση τους έστρωσαν από την αρχή το τραπέζι για να απλωθούν τα εδέσματα της προόδου, της δημιουργίας και της ομορφιάς.

Το φτωχικό και άγονο χώμα της καινούργιας γης τους μεταμορφώθηκε σε αφράτη και γόνιμη γη. Πότισαν με ιδρώτα και δάκρυα τα σπαρτά τους. Πράσινη ευλογία όλες οι εκτάσεις με αμέτρητα καρποφόρα δέντρα, περιβόλια και πολλά γεννήματα.

Ανάστησαν τα χωριά και πόλεις. Μεγάλωσαν τα παιδιά και οι χαρές γέμισαν τα σπίτια. Άνθισαν τα βλαστάρια της και πλούσια και ευλογημένα πλημμύρισαν την Ελλάδα.

Και κάθε Κυριακή, ξεχνώντας το μόχθο και τα δάκρυα της εβδομάδας, έβαζαν τις φορεσιές της Πατρίδας και πιάνονταν στο χορό. Η λύρα άναβε φωτιές και τα τραγούδια έδιναν και έπαιρναν. Τραγούδια για τον ξεριζωμό, για την αγάπη, το θάνατο, τη ζωή. Νοσταλγικά τραγούδια για την πατρίδα.

Αυτήν την πατρίδα που κάνει και σήμερα τους χιλιάδες Πόντιους να την αναζητούν αν και δεν την γνώρισαν ποτέ παρά μόνο από τα ακούσματα των πατεράδων και των παππούδων τους. Γιατί, η πατρίδα είναι αυτή όπου υπάρχουν οι ρίζες σου, αυτή που έχεις από τα ακούσματα, τις διηγήσεις των προγόνων σου.

Είναι η ιστορία των ελληνικών πράξεων και του πολιτισμού που άφησαν οι πρόγονοι μας, που ξεριζώθηκαν βίαια από ένα τόπο όπου άφησαν χιλιάδες νεκρούς ανά τους αιώνες. Είναι ο τόπος όπου έχουν θαφτεί γενεές και γενεές προγόνων μας.

Και είναι ευλογία για τον καθένα μας να μπορέσει να επιστρέφει στη γη των προγόνων του. Μέσα στην ψυχή μας κρατάμε δυο πατρίδες. Εκείνη που μας άντρωσε κι εκείνη που δε γνωρίσαμε ποτέ μα που είναι τόσο γνωστή όσο το γλυκοφίλημα της μάνας μας, λίγο πριν την καληνύχτα.

Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει την αυταπόδεικτη ιστορική αλήθεια. Κανείς δεν μπορεί να διαγράψει ή να ξαναγράψει την ιστορία. Κανείς δεν μπορεί να αγνοήσει τις φωνές των νεκρών. Κανείς δεν μπορεί να μας στερήσει το δικαίωμα στη μνήμη.

"Είναι πεποίθηση της Διεθνούς Ένωσης Μελετητών των Γενοκτονιών ότι η Οθωμανική εκστρατεία εναντίον των χριστιανικών μειονοτήτων της αυτοκρατορίας μεταξύ 1914 και 1923 αποτέλεσε γενοκτονία εναντίον των Αρμενίων, Ασσυρίων, Ποντίων και των Ελλήνων της Ανατολίας"
Διεθνής Ένωση Μελετητών Γενοκτονιών.

Η 19 Μαΐου μας δίνει ακόμα μια αφορμή να ανασύρουμε μνήμες, να αναλογιστούμε και να υμνήσουμε, να υποσχεθούμε, πως θα συνεχίσουμε να δίνουμε μαζί, μια γροθιά, τον κοινό αγώνα για την επιβίωση της ιστορικής μνήμης.

Σήμερα το ποντιακό στοιχείο δεν ζητιανεύει, δεν εκλιπαρεί, αλλά απαιτεί αυτό που δικαιούται. Την αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ποντίων.

90 χρόνια συμπληρώνονται φέτος από τον μεγάλο ξεριζωμό.
90 χρόνια σιωπής για το έγκλημα. Γιατί;

«…οι γενιές που είναι θαμμένες στα πολυχιλιόχρονα χώματα
παραμένουν φρουροί της μνήμης και απαιτούν δικαίωση».

Κι γι΄ αυτή θα αγωνισθούμε ως το τέλος

«Καταραμένος να παραμείνω στην αδιάστατη αιωνιότητα

Αν ξεχάσω.....

Το περήφανο βλέμμα του αδούλωτου Πόντιου
Την λαλιά που φιμώθηκε και ξαναζωντάνεψε στην εξορία
Τις ρίζες που αρνούνται να πεθάνουν.»

(Βάσσος Λυσαρίδης)

Ρωμανίδης Ν. Θεόδωρος
Σύλλογος Ποντίων Ν. Ξάνθης

Τμήμα σύνταξης
Pontos-News.Gr



http://www.pontos-news.gr/permalink/11806.html
Reply With Quote
  #4  
Παλιό 19-05-2013, 12:38
Mits70 Ο/Η Mits70 βρίσκεται εκτός σύνδεσης
Senior Member
 
Ημερομηνία εγγραφής: Mar 2009
Περιοχή: Χαϊδάρι
Μoto: BMW R1200 GS Adventure KTM 640 Adventure BMW R51/3
Μηνύματα: 789
Προεπιλογή Απάντηση: Ημέρα μνήμης ... 19/5/1919

σωστοοοοοςςςςςςς.....και όλοι θα έπρεπε να πάμε στο Σύνταγμα
Reply With Quote
  #5  
Παλιό 19-05-2013, 15:09
siraxanz Ο/Η siraxanz βρίσκεται εκτός σύνδεσης
Moderator
 
Ημερομηνία εγγραφής: Aug 2009
Περιοχή: Argos-Argolidas
Μoto: r1200gsa '08, Cagiva elephant 750e '95
Μηνύματα: 13,321
Προεπιλογή Απάντηση: Ημέρα μνήμης ... 19/5/1919

Μπράβο βρε Θόδωρε, μπράβο.... για την ανάρτηση!




κι όμως τα ξεχνάμε .... τέτοιοι είμαστε ...

και θα αναγκαστούμε να τα ξαναζήσουμε
Reply With Quote
  #6  
Παλιό 19-05-2013, 16:35
silvestros Ο/Η silvestros βρίσκεται εκτός σύνδεσης
Senior Member
 
Ημερομηνία εγγραφής: Oct 2010
Περιοχή: Σερρες
Μoto: GS 1200
Μηνύματα: 1,945
Προεπιλογή Απάντηση: Ημέρα μνήμης ... 19/5/1919

Reply With Quote
  #7  
Παλιό 19-05-2013, 16:56
SenseiG Ο/Η SenseiG βρίσκεται εκτός σύνδεσης
Senior Member
 
Ημερομηνία εγγραφής: Dec 2008
Περιοχή: ΠΕΝΤΕΛΗ ΑΘΗΝΑ
Μoto: HONDA VARADERO MK2 1000 ABS
Μηνύματα: 22,711
Προεπιλογή Απάντηση: Ημέρα μνήμης ... 19/5/1919

Πολυ καλο...
Reply With Quote
  #8  
Παλιό 19-05-2013, 17:00
ckalfas Ο/Η ckalfas βρίσκεται εκτός σύνδεσης
Senior Member
 
Ημερομηνία εγγραφής: Jan 2009
Περιοχή: Θεσσαλονίκη
Μoto: Yamaha Virago XV250 BMW R 1200 GS Adventure
Μηνύματα: 1,982
Προεπιλογή Απάντηση: Ημέρα μνήμης ... 19/5/1919

Ο Τατσόπουλος τι λέει;
Η Ρεπούση μήπως...;
Οι οποίοι παρεπιμπτόντως "ταϊζονται" από τους υπόλοιπους Έλληνες για τις "θεάρεστες και πατριωτικές υπηρεσίες τους"...

Πέρα της πλάκας, είναι ιερό μας καθήκον να έχουμε "ζεστή" την ιστορική μας μνήμη σαν λαός και να μαθαίνουμε τους επόμενους, πως ξεριζώθηκε ο Ελληνισμός από την Μ. Ασία ύστερα από χιλιάδες χρόνια...
Reply With Quote
  #9  
Παλιό 19-05-2013, 17:12
giclas Ο/Η giclas βρίσκεται εκτός σύνδεσης
Senior Member
 
Ημερομηνία εγγραφής: Jan 2010
Περιοχή: Κύπρος
Μoto: ΒMW HP2 K1200
Μηνύματα: 2,827
Προεπιλογή Απάντηση: Ημέρα μνήμης ... 19/5/1919

Απόσπασμα:
Αρχική Δημοσίευση από ckalfas Εμφάνιση μηνυμάτων
Ο Τατσόπουλος τι λέει;
Η Ρεπούση μήπως...;
Οι οποίοι παρεπιμπτόντως "ταϊζονται" από τους υπόλοιπους Έλληνες για τις "θεάρεστες και πατριωτικές υπηρεσίες τους"...

Πέρα της πλάκας, είναι ιερό μας καθήκον να έχουμε "ζεστή" την ιστορική μας μνήμη σαν λαός και να μαθαίνουμε τους επόμενους, πως ξεριζώθηκε ο Ελληνισμός από την Μ. Ασία ύστερα από χιλιάδες χρόνια...
Πόντος, Καππαδοκία, Β. 'Ηπειρος. Β. Κύπρος, Μαρμαρίδα κ.α.

Last edited by siraxanz; 19-05-2013 at 17:30.
Reply With Quote
  #10  
Παλιό 19-05-2013, 17:55
ckalfas Ο/Η ckalfas βρίσκεται εκτός σύνδεσης
Senior Member
 
Ημερομηνία εγγραφής: Jan 2009
Περιοχή: Θεσσαλονίκη
Μoto: Yamaha Virago XV250 BMW R 1200 GS Adventure
Μηνύματα: 1,982
Προεπιλογή Απάντηση: Ημέρα μνήμης ... 19/5/1919

Έτσι για να μην ξεχνάμε τα πιστεύω και τον ρόλο κάποιων βουλευτών του Ελληνικού κοινοβουλίου ...

Πρώτο ΘΕΜΑ online : Αποχώρησε η Ρεπούση στο «ενός λεπτού σιγή» για τη Γενοκτονία των Ποντίων - Πολιτική
Reply With Quote
Απάντηση


Κανόνες καταχώρησης
You may not post new threads
You may not post replies
You may not post attachments
You may not edit your posts

BB code is σε λειτουργία
Smilies είναι σε λειτουργία
Ο κώδικας [IMG] είναι σε λειτουργία
Ο HTML κώδικας ειναι εκτός λειτουργίας

Που θέλετε να σας πάμε;


Όλες οι ώρες είναι σε GMT +3. Η ώρα τώρα είναι 14:39.


vBulletin Version 3.8.4
Jelsoft Enterprises Ltd.
Όλα τα γραφόμενα αποτελούν πνευματική ιδιοκτησία του GS Forum!