Η Τυχη, η Ατυχη και το Καρμα: Ενα γερικο αλογο που δεν ηθελε να το βαλει κατω.

[Ταξιδευτης]

Εχω μια ιστορια που θελω εδω και καιρο να μοιραστω μαζι σας...

Προκειται για την ιστορια μιας μηχανης που καποιοι απο εσας πιθανον να γνωριζετε. Μιας μηχανης που καποιοι ισως δικαιολογημενα δεν θελουν να ξαναδουν στα ματια τους.
Μιας μηχανης για την οποια μπορει να ακουστηκαν τα χειροτερα και που ισως να απεκτησε κακο ονομα χωρις ομως τελικα να φταιει η ιδια.

Ξεκινησε τη ζωη της στο Ιταλικο εργοστασιο της Απριλια διπλα στα αδερφακια της, καπου το '94-'95.
Απο τοτε το τι εκανε και που βρεθηκε ειναι τελειως αγνωστο.
Η αδεια της δειχνει οτι το 2000 καταχωρηθηκε στην Ελλαδα ως πρωτη κυκλοφορια αλλα περαν τουτου ...ουδεν.

Ποσοι ιδιοκτητες περασαν απο τη ζωη της; Τρεις; Πεντε; Δεκα; Αγνωστο.
Που περασε τη ζωη της; Ηταν σε χωρια; Σε πολεις; Σε ποιες χωρες της Ευρωπης; Επισης αγνωστο.

Το μονο σιγουρο ομως ειναι οτι προκειται για μια μηχανη που ειχε μια πολυ ατυχη ζωη, που την κακομεταχειριστηκαν μεχρι εκει που δεν επαιρνε και που επεσε στα χερια ανθρωπων αδιαφορων, χωρις καμια αγαπη, χωρις κανενα μερακι, χωρις να νοιαζονται αν αυριο αυτο το τσουρμο μεταλλα και πλαστικα θα δουλευε η αν θα τα ειχε τιναξει.

Πληρης ελλειψη φροντιδας, πτωσεις, χοντροκομμενες πατεντες, συντηρηση που περισσοτερο αγγιζε τα ορια της εγκληματικης αδιαφοριας παρα οτιδηποτε αλλο, χιλιαδες χιλιομετρα χωρις καμια απολυτως μηχανικη συμπαθεια και προσοχη...

Και στο τελος εχοντας μηδενισει το κοντερ στις 100.000 την πεταξαν σαν το σκυλι εξω απο ενα τρισαθλιο μικρο συνεργειο καπου μεσα στη πολη και την αφησαν εκει να σαπισει. Με σκισμενη σελα, ξεφτισμενα πλαστικα, κιλα σκουριας παντου, σπασμενους τροχους, κομμενο υποπλαισιο μοτερ, διελυμενο σασμαν, με τις βροχες να την χτυπανε το χειμωνα και τον καυτο ηλιο να την ψηνει το καλοκαιρι, περιμενοντας υπομονετικα ενα αδοξο τελος...

Εδω θελω προκαταβολικα να ζητησω συγνωμη απο τους ειδικους.
Ουτε επαγγελματιας του χωρου ειμαι, ουτε δηλωνω ειδημων. Το μονο που θα δειτε παρακατω ειναι μια εντελως ερασιτεχνικη ιστορια αγαπης και φροντιδας, η αλλιως τη δικη μου προσπαθεια να βοηθησω μια ατυχη υπαρξη να εχει μια δευτερη ευκαιρια σε μια καλυτερη ζωη απο αυτη που της εμελλε να συναντησει οταν εβγαινε απο το εργοστασιο της 18+ χρονια πριν...

[ortho]

Περιμένουμε!

[Ταξιδευτης]

Η συγκεκριμενη μηχανη ηρθε στα χερια μου μεσω του φιλου και διασημου σε ολους και εξαιρετικου ταξιδιωτη Πανου Μαγγελανου.
Οπως ξερετε την μηχανη την πηρε για ενα πολυ μεγαλο ταξιδι ζωης σε χωρες που χωρις υπερβολη το να εχεις μια αξιοπιστη και στιβαρη μηχανη θα εκανε τη διαφορα αναμεσα στη ζωη η το να σε φανε τα τσακαλια.

Οπως ανεφερα προηγουμενως η μηχανη αγοραστηκε σε αθλιο χαλι.
Μεγαλος αθλος η επισκευη της σιγουρα ομως οι ανθρωποι που ανελαβαν να την επαναφερουν στη ζωη ηταν σιγουροι οτι θα τα καταφερουν.

Η μηχανη περασε μερικους μηνες υπο επισκευη, σε διαφορα σταδια αποσυναρμολογησης.
Μπηκαν νεα αναλωσιμα οπως νεοι δισκοι συμπλεκτη, νεο γραναζι 2ας στο κιβωτιο, νεοι τροχοι/λαστιχα, αλυσιδογραναζα, ρουλεμαν λαιμου, τακακια...

Επισης ανοιχτηκε το καπακι του μοτερ και καθαριστηκε. Αυτο το γνωριζω απο φωτο που ειδα απο τη διαδικασια. Δεν ξερω αν ειχαν ρυθμισει βαλβιδες αλλα σε ελεγχο που εκανα ηταν οκ τελικα.

Ομως παρα τη δουλεια και οπως θα γνωριζετε εκ του αποτελεσματος η μηχανη δεν καταφερε ποτε να λειτουργησει σωστα.

Τα καρμπυρατερ ετρεχαν βενζινη, μετα γεμισε το πισω λαστιχο με λαδια που ετρεχαν μεσα απο το φιλτροκουτι, σκορτσαριζε και εσβηνε στο ρελαντι και εφτασε μεχρι να πιασει και φωτια σχεδον καθως το φιλτροκουτι ηταν αφημενο να ακουμπαει πανω στη σωληνα της εξατμισης και αρχισε να λιωνει εν μεσω καπνων!

Στο τελος η μηχανη επαψε να δουλευει εντελως καθως παροτι επαιρνε μπροστα μετα απο λιγα λεπτα αρχιζε να μπουκωνει εντολα και να σβηνει ακομα οτι και αν εκανε κανεις. Ακομα και αν προσπαθουσες να κρατουσεις τις στροφες ψηλα συντομα δεν ανεβαζε πανω απο τις 3000 στροφες και εσβηνε, αρνουμενη πεισματικα να ξαναπαρει μπροστα.
Χωρις υπερβολη δεν μπορουσε να κανει ουτε ενα γυρο στο τετραγωνο του σπιτιου, ποσο μαλλον και να ταξιδεψει.

Μετα απο ολα αυτα ποιος θα μπορουσε να αδικησει το Πανο που δεν ηθελε ουτε να τη βλεπει; Την πηγε στο σπιτι και την αφησε σε μια ακρη στην αυλη του εχοντας πλεον απηυδησει που ειχε δωσει ενα σωρο λεφτα σε ανταλλακτικα και αναλωσιμα και αντι να γινει η μηχανη επιτελους αξιομαχη ειχε καταντησει ακομα χειροτερη απο οτι ειχε ξεκινησει.

Ομως οταν ελυσα τη μηχανη προσεκτικα και με φροντιδα και ειδα ολα οσα ειχαν η ΔΕΝ ειχαν γινει πραγματικα εμεινα αναυδος. Αληθινα απορουσα ΠΩΣ επαιρνε ΚΑΝ μπροστα με ολα οσα βρηκα.
Δεν θα πω κατι αλλο. Θα δειτε και θα κρινετε μονοι σας.

Σιγουρα ηταν μεγαλο εγχειρημα να μαζευτει η μηχανη απο την αρχικη της κατασταση, ομως ρε παιδια οι παντεντες και τα μπαλωματα που ειδα να εχουν γινει δεν δικαιολογουνταν ουτε σε 50αρι κινεζικο, ποσο μαλλον σε μια μηχανη που θα κανει ενα τοσο μακρυνο ταξιδι.

Δεν ξερω αν ολα αυτα ειχαν γινει παλιοτερα η οχι και ειλικρινα αδιαφορω. ΔΕΝ με ενδιαφερει να ριξω σε κανεναν φταιξιμο για οτιδηποτε.
Το μονο που ξερω ειναι οτι αν ολα αυτα υπηρχαν απο πριν τοτε θα επρεπε να διορθωθουν και δεν υπαρχει καμια δικαιολογια να μεινουν ετσι. Εδω τα ειδα και τα διορθωσα εγω που ειμαι ασχετος!

Καπου μετα απο ολα αυτα μπηκα στην ιστορια εγω. Ακουγοντας ολα αυτα τα που ειχε τραβηξει ο Πανος και το ποσο μα ποσο ειχε φτασει να την αντιπαθει, ειλικρινα με επιασε η ψυχη μου.
Τη λυπηθηκα την καημενη. Κανεις δεν την ειχε αγαπησει αυτη τη μηχανη και τωρα ο νεος ιδιοκτητης της ηταν -δικαιως- απηυδησμενος και δεν ηθελε ουτε να τη βλεπει στα ματια του.

Ηταν μεγαλο κριμα να καταληξει ετσι αυτη η μηχανη και δεν μπορουσα να το αφησω ετσι -το καρμα που λεγαμε. Αν αγαπας αγαπιεσαι.

Του προτεινα λοιπον να την παρω εγω και να δω αν θα μπορουσα να τη φτιαξω.
Παροτι με θεωρουσε τρελο και συνεχισε να επαναλαμβανει οτι η μηχανη ηταν σε κακο χαλι, εγω για να ειμαι ειλικρινης οντας παντα υπεραισιοδοξος ισως καπου μεσα μου να ελπιζα οτι τα προβληματα της μηχανης που δεν δουλευε με τιποτα θα μπορουσε να ειναι κατι απλο και θα το εφτιαχνα ευκολα.
Οπως και να ειχε ομως παντα ηθελα να καταπιαστω με ενα τετοιο project και θαυμαζα οσους επαιρναν μηχανες ερειπια και τις εκαναν σαν καινουργιες και τωρα ηταν η δικη μου ευκαιρια να δοκιμασω!

Καπως ετσι ξεκινουσε η ιστορια ενος τραγελαφικα αργοκινητου επιδοξου επισκευαστη με ελαχιστες γνωσεις (εμενα δηλαδη), πλην ομως και αθεραπευτα ρομαντικου ονειροπολου που ελπιζε οτι αν δωσει αγαπη σε αυτη την ατυχη υπαρξη εκεινη θα του το ανταπεδιδε.

Δεν θα ηταν η μεγαλυτερη ανταμοιβη εξαλλου να λειτουργουσε καποια στιγμη επιτελους σωστα σε πεισμα ολων των επαγγελματιων που ειχαν αποτυχει;

[Ταξιδευτης]

Δεν ξερω αν φαινεται απο την πιο πανω φωτογραφια αλλα η ταλαιπωρη μηχανη ηταν σε κακο χαλι...
Απο που να επιανα και που να τελειωνα... Τα χρονια της παραμελησης και κακομεταχειρησης ειχαν αφησει παντου τα σημαδια τους...

Πλαστικα που ειχαν ξεβαψει εντελως απο χρονια στον ηλιο και τη βροχη.
Σπασμενα φλασακια και προστατευτικα εξατμισης που ειχαν τσαλακωθει και τα ειχαν χτυπησει να τα ισιωσουν και τα ειχαν ξαναβαψει προχειρα με απλο σπρευ μπογιας -η οποια βεβαια οταν ζεσταθηκε ξεφλουδισε αμεσως...



Προχειρες πατεντες παντου. Κατω απο το μοτερ καποτε υπηρχε μια ωραια προστατευτικη ποδια που τωρα ειχε αντικατασταθει απο ενα κομματι στραβοκομμενης λαμαρινας απο καποιο αμαξι και που κρατιοταν στη θεση της ποδιας προχειρα με ενα μεταλλικο κολλιε για ....σωληνες αποχετευσης.



Και πανταχου παροντα τα ταλαιπωρημενα πλαστικα.
Αυτο το ματ γκριζο πλαστικο καποτε υπηρξε μαυρο και γυαλιστερο...

[tsak8]

Μας άναψες φωτιές!
Γραφε!

Στάλθηκε από το XOOM 2 ME μου χρησιμοποιώντας Tapatalk 2

[Ταξιδευτης]

Το μπροστινο μερος ηταν ενα χαρμα οφθαλμων.
Μια χουφτα και αυτη σε κακο χαλι, μανετες για πεταμα με τη δεξια του φρενου να εχει γυρισει σαν το μουστακι του Αθανασιου Διακου και την αριστερη να ειναι μεσα στις γρατζουνιες, τιμονι που αμφιβαλλω αν ειναι το αυθεντικο του αλλα οπως και να ειχε ακολουθουσε το υπολοιπο συνολο σε κατασταση αποσυνθεσης, διακοπτες ξεβαμμενοι, τιμονοπλακα μαυρισμενη απο το καιρο και γεματη γρατζουνιες, ντιζες σκουριασμενες και ετοιμες να κοπουν,γκριπ κομμενα στις ακρες, σκουριασμενες βιδες και ενα αντιβαρο να εχει παει υπερ πιστεως προ πολλου...
(Βλεπετε οτι δεν κανω καν σχολια πλεον για τα πλαστικα)



Και οι πατεντες συνεχιζονταν...
Για καποιο ανεξηγητο λογο τα πισω μαρσπιε ελλειπαν εντελως (!) απο τη μηχανη και καποιος τα ειχε αντικαταστησει απο μια κουρμπαρισμενη κοκκινη σωληνα που ειχε βαψει προχειρα με σπρευ ασημι και της ειχε πατησει δυο πονταρισιες στο κατω μερος για να πιανουν τα πατακια των μαρσπιε -που και αυτα ομως ελλειπαν εντελως απο τη μηχανη.



Και να ηταν η σωληνα/μαρσπιε το μονο προβλημα τι καλα που θα τανε... Ομως χαρη σε αυτη την πατεντα ειχαν καταφερει να κανουν χοντρη ζημια στο πισω ψαλιδι (!) αλλα θα επανερθουμε σ' αυτο το θεμα αργοτερα.
Τωρα ειχα αλλα ψαρια να πιασω.

[Ταξιδευτης]

Αν προσεξετε καλυτερα στην παραπανω φωτογραφια θα δειτε και κατι ακομα.
Α) Η μπαταρια (περαν του οτι ειναι μια κινεζικη των 30 ευρω) ΔΕΝ κανει για τη συγκεκριμενη μηχανη και επειδη δεν χωρουσε στην υποδοχη της ορθια οπως πρεπει να ειναι κανονικα την ειχανε βαλει προχειρα γυρισμενη στο πλαι και την συγκρατουσαν με tie wraps.
Το οτι η συγκεκριμενη μπαταρια εχει και αναποδα τους πολους σε σχεση με την κανονικη μπαταρια της μηχανης το αφηνω ασχολιαστο...

Β) Ακριβως απο κατω απο την μπαταρια υπηρχαν πολλα κιτρινα σημαδια απο υγρα που ειχαν τρεξει πανω στο πλαισιο της μηχανης. Ηταν τα υγρα καποιας παλιας μπαταριας ανοιχτου τυπου που ενδεχομενως ειχαν επιχειρησει ηλιθιωδως να τοποθετησουν στο πλαι με αποτελεσματα τα υγρα να φυγουν απο τις ταπες και να στολισουν το πλαισιο.

Ομως τα ηλεκτρικα προβληματα μακαρι να αρχιζαν και να τελειωναν στη μπαταρια...
Πολλες επαφες στην πλεξουδα ειχαν σκουριασει με τα χρονια. Η σκουρια ειχε ως επακολουθο να αυξηθει η αντισταση των επαφων και οπως ξερουμε οσο η αντισταση ανεβαινει τοσο αυξανεται και η θερμοκρασια στα μεταλλικα μερη των επαφων, και οριστε το αποτελεσμα...



Η λυση που καποιος σκεφτηκε απεναντι σε αυτο το προβλημα; Λιγη μονωτικη ταινια πανω στην ηδη μισολιωμενη φισα, η οποια ταινια φυσικα συντομα καηκε και αυτη. Σαν να λεμε ασπιρινη για τον καρκινο.

[Ταξιδευτης]

Και το σοου συνεχιζε...
Το μεταλλικο ρακορακι του ντεποζιτου ηταν πρασινισμενο απο τα χρονια και την οξειδωση και για να γυρισει χρειαζοταν τουλαχιστον πενσα. Σε αυτη τη κατασταση ηταν ουσιαστικα αχρηστο .

Προσοχη στη λεπτομερεια που κανει τη διαφορα: σωληνακι βενζινης απο την εποχη που βοσκουσαν οι δεινοσαυροι, το οποιο μαλιστα επιανε στο ρακορ με ενα μικρο πλαστικο δεματικο που θα σκεφτοσουν να βαλεις για να πιασεις ενα ματσο καλωδια, ποσο μαλλον ενα σωληνα γεματο βενζινη.



Ομως το καλυτερο μου το φυλαγε για το τελος: η μεταλλικη βαση του υποπλαισιου για τη σχαρα της ουρας, η μαλλον η επισκευη της.

Σε ολα τα F650 υπαρχει μια μικρη σιδερενια βαση σε σχημα πεταλου που ειναι ηλεκτροκολλημενη στο υποπλαισιο απο το εργοστασιο. Αυτη η βαση ομως με τα χρονια οξειδωνεται και μπορει να κοπει σε καποια σημεια οποτε και θελει κολλημα.

Εδω η βαση ηταν κομμενη τελειως οταν η μηχανη ειχε πρωτοβρεθει στα χερια του Πανου και βεβαια το να τη φτιαξουν θεωρω οτι θα επρεπε να ειναι σαφως μια προτεραιοτητα.
Στη τελικη η μηχανη θα διεσχιζε χιλιαδες χιλιομετρα σκληρου χωματος με τη σχαρα τιγκα φορτωμενη σε πραγματα, οποτε η βαση οχι μονο επρεπε να φτιαχτει αλλα και να φτιαχτει ΚΑΛΑ ωστε να αντεξει.

Οριστε η επισκευη.



Τι να πω για αυτο το απεριγραπτο δημιουργημα;
Στη φωτο εδω βλεπετε 3 σημεια που θα επρεπε να ειναι κολλημενα.
Το πισω μεταλλικο πλακακι ειχε κολληθει σε λαθος σημειο και επιπλεον εχει ηδη ξεκολλησει απο τη θεση που το ειχαν βαλει και ειχε μεταναστευει τρια πατωματα πιο πανω, η κολληση κατω δεξια μου ειχε μολις μεινει στο χερι μιας που κοπηκε απλα και μονο πιανοντας τη βαση με το χερι, ενω η κατω αριστερη κολληση κρατιοταν στη θεση της απο μια λεπτη φλουδα ...σκουριας.

Καθομουν και κοιταζα το επικο υπερθεαμα αφωνος! Δεν ξερω ποιος εκανε τη κολληση αλλα μιλαμε οτι χρειαζεται σοβαρη προσπαθεια για να κανει καποιος τοσο κακη δουλεια! Μια εικονα χιλιες λεξεις.




Και το κερασακι στη τουρτα: ολο αυτο το πραγμα ειχε θεωρηθει σκοπιμο να το βαψουν με λιγο ασημι σπρευ (ισως ειχε περισσεψει απο τα "μαρσπιε" και την εξατμιση και δεν ηθελαν να παει χαμενο), βαφοντας ομως μαζι και το πλαστικο κουτι στην ουρα και μαζι και τη μιση ηλεκτρονικη μοναδα της μηχανης.
Θαυμα!

[siraxanz]

...είχα αναρωτηθεί τι να έκανε ο Πάνος με αυτή την μηχανή,
πες μας ότι την έφτιαξες??

[ortho]

Εγώ πάλι είχα μείνει με την εντύπωση ότι η μηχανή είχε ετοιμαστεί για το ταξίδι....