Σάββατο πρωί στο Mont Blanc

[gemara]

Φόρτωμα τις μηχανές, πάτημα τη μίζα, ξεκίνημα ο κινητήρας και φύγαμε!

Είναι Σάββατο πρωί και αυτή τη φορά δε θα κατέβουμε στο κέντρο, ούτε θα πάμε στη δουλειά. Το δροσερό αεράκι του περιφερειακού μας ξεϊδρώνει γρήγορα από το πρωινό κουβάλημα των ασήκωτων μπαγκαζιέρων. Σε λίγη ώρα περνάμε από τη Κακιά Σκάλα, έχοντας μία άλλη Σκάλα στο μυαλό που θα περνάγαμε σε λίγες μέρες.

Και μετά από αυτό το Adventurous intro χαιρετώ τους καλούς φίλους και φίλες του φόρουμ!

Αρχικώς η συμμετοχή φέτος για ένα ταξιδάκι εξωτερικού προέβλεπε:

1. gemara ----------- > διπλός, οδηγός και σκούπα.

Μόλις όμως έγινε γνωστό στα μέλη ότι το πρόγραμμα περιελάμβανε Μιλάνο η συμμετοχή έγινε,

1. donnatella ------ > μονή και οδηγός!
2. gemara ---------- > μονός και σκούπα...


Αρκετούς μήνες πριν και όταν στην κοπή της πίτας κερδίσαμε ένα διπλό εισιτήριο μετά μοτοσυκλέτας για την Πάρο από το φίλο τον IOTHX που τον ευχαριστούμε και πάλι, του λέμε, Γιάννη, μας κόβεις και άλλο ένα για Πάτρα Ανκόνα τώρα που είναι νωρίς και έχουμε την έκπτωση του 40%;
Το που θα πηγαίναμε μετά, το βλέπουμε. Σε 2 μέρες τα εισιτήρια ήταν σπίτι μας.

Οι μηχανές που ανέλαβαν να μας ταξιδέψουν ήταν μια R1200GS ’07 και μία F650GS ‘03 μονόμπουζη.

Η 1200 είχε γράψει 47.000χλμ στο κοντέρ της και η μόνη προετοιμασία που της έκανα 7.000χλμ μετά το service ήταν να κοιτάξω τον αέρα στα λάστιχα. Ήταν και πτυχιούχος δε ενός Adventure Training προ 20ημέρου οπότε δε μάσαγε!

Από αγοράς της δεν έχει κάνει κιχ και δε με έχει απασχολήσει για το παραμικρό. ‘Ότι εξοπλισμό έχει πάνω της είναι από τον κατάλογο της BMW συν μια μπαγκαζιέρα Givi. Κάνει τα πάντα, τα ταξίδια της χειμώνα καλοκαίρι φορτωμένη σα γαϊδούρι, τα μπάνια της, το supermarket της, τα νησιά της, τα χώματά της, τις βόλτες στην πόλη, τους καφέδες της και είναι το κύριο μεταφορικό μέσο για τις δουλειές μου. Έχει περάσει από την αντιπροσωπεία τέσσερεις προγραμματισμένες φορές όλες κι όλες συν μία στην αρχή για την αλλαγή των λαδιών στρωσίματος. Της έχω προσθέσει σύνολο 600-700ml λάδι στα 47.000χλμ το οποίο το έκαιγε όταν τη ζόριζα πολύ στις ζέστες. Φορτώθηκε και πάλι με τρεις ασήκωτες βαλίτσες, ένα tank bag και μια GoPro στο τιμονάκι της για να συλλέγει τα διάφορα που βλέπαμε στο δρόμο. Μια σκέψη που έκανα πριν αναχωρήσουμε, αφορούσε τη μαμά μπαταρία που φοράει γιατί έχει μπει στον 5ο χρόνο που μιζάρει ακατάπαυστα, δεν έχει μπει ποτέ σε φορτιστή, δουλεύει φώτα, θερμαινόμενα, ηλεκτρικά, ηλεκτρονικά και έχω ξεχάσει το zumo δυο μέρες αναμμένο πάνω! Δεν μου έχει δείξει κάτι όμως ακόμη, οπότε πάμε λέω. Πήγε, γύρισε, μίζαρε καμιά 20αριά φορές την ημέρα και ακόμη κάνει τζιζζζ. Το ίδιο και τα μπροστινά τακάκια που δεν τα έχω αλλάξει ποτέ…

Ο Rotax μόλις είχε κάνει το service των 60.000χλμ. Σαν μικρότερος, μονοκύλινδρος και πιο απαιτητικός ο κινητήρας των 650 κυβικών, έχει σφραγίσει 13 φορές μέχρι τώρα το βιβλιαράκι στην αντιπροσωπεία και σαφώς το service του με λάδια κάθε 5.000, αλυσίδες και γρανάζια, έχει κοστίσει περισσότερο από του 1200. Το κιχ της το έχει κάνει μία φορά, όχι ο κινητήρας, αλλά το πλαίσιο, όταν αλλάξαμε το ρουλεμάν του τιμονιού κάπου στις 50.000χλμ γιατί στην κεντρική θέση έκανε ένα ανεπαίσθητο κλικ το τιμόνι που το καταλάβαινες μόνο αν σήκωνες τη ρόδα στον αέρα στο κεντρικό σταντ. Έχω καβαλήσει άλλες 4-5 F650GS γνωστών και φίλων και εντύπωση μου έκανε ότι οι 3 το παρουσίαζαν αυτό, δεν το γνώριζαν δε οι ιδιοκτήτες τους. Μόλις αλλάζει το ρουλεμάν όμως, η μηχανή γίνεται αμέσως πιο ευκολοδήγητη. Γενικώς και αυτό το μηχανάκι με καθημερινή χρήση επί 8 συναπτά έτη, δεν έχει παρουσιάσει τίποτε που να ανησυχήσει την αναβάτριά του. Η αυστριακή λοιπόν φορτώθηκε με 3 (άδειες!) βαλίτσες και με ένα λιπαντικό σπρέυ αλυσίδας στο top case.

Ξεκινήσαμε το Σάββατο στις 28 Μαΐου από Αθήνα με προορισμό την Πάτρα. Όμορφος καλοκαιρινός καιρός και όλη η διαδρομή βγήκε με μία στάση λίγο πριν την Πάτρα για να φάμε τα σαντουιτσάκια μας. Ως γνωστόν στα εκλεκτά μέλη αυτού του φόρουμ, το οδήγημα στη μηχανή ανοίγει την όρεξη ακόμη και για διαδρομές μέχρι την Αίγλη ή το Kitchen Bar εντός των Αθηνών, πόσο μάλλον μέχρι την Πάτρα. Αράξαμε στο πλάι σε ένα μικρό πάρκινγκ για να βάλουμε και λίγο αντηλιακό στις μύτες μας που άρχιζαν να μπορντωροδοκοκκινίζουν.




Το βουνό απέναντι και η ελληνική φύση ανεπηρέαστη από τη μιζέρια μας, έλαμπε με τα καθαρά χρώματά της αφού δεν την είχαμε κάψει πρόσφατα.



Το θέαμα όμως των σκουπιδιών στο πάρκινγκ δίπλα ακριβώς από τον κάδο απορριμμάτων μας θύμιζε την ελληνική πραγματικότητα και το χαμηλό επίπεδο του πολιτισμού μας. Τι μπορείς να περιμένεις από τον συμπατριώτη σου που σταθμεύει εκεί, πίνει το νερό του και δεν του έχει μάθει κανένας ότι το άδειο το μπουκάλι πρέπει να το πετάξει μέσα στον κάδο αλλά το πετάει ακριβώς δίπλα!!!. Ωχ αδερφέ μου…

Είναι να τρελαίνεσαι όταν ξέρεις ότι αυτός ο άνθρωπος έχει δικαίωμα ψήφου και οι αποφάσεις του καθορίζουν και την δικιά σου ζωή. Υπομονή, λίγο γκρίνιαγμα ακόμη μέχρι να λύσει το καράβι…!

Λίγο πιο πέρα, αυτοσχέδιες πινακίδες κατασκευασμένες με την αδιαφορία του κράτους από πενθούντες και δυστυχείς συγγενείς, μας θύμιζαν και αυτές το πόσο αγενής, αμόρφωτος και επικίνδυνος λαός είμαστε. Τους τελευταίους αυτούς χαρακτηρισμούς επιβεβαιώνει το ότι χρειαζόμαστε πινακίδα υποχρεωτικής στάσης και απαγόρευσης αναστροφής για να εισέλθουμε σε εθνική οδό, τρομάρα της. Ναι, και αυτός ο οδηγός που πρέπει να του πεις ότι χρειάζεται να κάνει υποχρεωτική στάση πριν εισέλθει στην εθνική οδό, μπορεί να ψηφίσει μαζί με σας. Όταν βλέπαμε από την επομένη τους δρόμους της Ιταλίας τους οποίους και για αυτούς πληρώναμε διόδια, μας ερχόταν το αίμα στο κεφάλι για τα λεφτά που δίνουμε στους δικούς μας δρόμους. Οι εικόνες αυτές μαζί με τα πεταμένα σκουπίδια και το λαθρομετανάστη που έμεινε μια μέρα νηστικός στο γκαράζ πάνω στο διαφορικό μιας νταλίκας και τον τσίμπησαν οι καραμπινιέροι στην Ανκόνα, έμελλε να είναι και οι τελευταίες που μας κατέθλιβαν μέχρι να επιστρέψουμε πάλι στην Πάτρα…



Με επιγραφές περί θανάτου, καντηλάκια στη μνήμη ανθρώπων που δε γέρασαν, σκουπίδια στο δρόμο και ατελείωτα χιλιόμετρα με ταχύτητες 50-60χλμ/ω λόγω των ατελείωτων έργων, σκόνη και ιπτάμενες πέτρες που σφήνωναν στις ρόδες των νταλικών, στριμωγμένοι ανάμεσα σε φορτηγά και κορίνες φτάσαμε σώοι στην Πάτρα. Φόρτωμα στο πλοίο οι μηχανές, βόλτα στα καταστρώματα και στα άδεια σαλόνια λίγο πριν αποπλεύσουμε.

«Το αίμα νερό δε γίνεται» που λέει ο θυμόσοφος λαός και έτσι έπιασα την κουβέντα με τον Πλοίαρχο του Superfast VI μέσα στη γέφυρα λίγο μετά τον απόπλου, αφού παρακολούθησα τη διαδικασία. Το ότι και αυτός ο κλάδος (της τουριστικής ναυτιλίας) περνάει μεγάλη κρίση όπως είπε ο Καπετάνιος, το έδειχναν και οι εικόνες μέσα στα σαλόνια. Τους χειμερινούς μήνες μπαίνουν για τα καλά μέσα, τους καλοκαιρινούς μπαίνουν πάλι, αλλά λιγότερο. Όσο τα κρατήσει με μείον ο Βγενόπουλος τα πλοία… Επιστρέφοντας το δρομολόγιο της ΑΝΕΚ είχε καταργηθεί και όσοι είχαν βγάλει εισιτήρια ήρθαν με το Superfast…


Άψογος επαγγελματίας, αμίλητος και γελαστός με ελάχιστες κινήσεις των μηχανών απέπλευσε με ευκολία (μεγαλύτερη και από αυτή που παρκάρουν μερικοί τα αυτοκίνητά τους!) και με ασφάλεια το άδειο θεριό (159 επιβάτες, 107 πλήρωμα) των 32.000 τόνων…



Τι να σου κάνει ένα σαντουιτσάκι όλη μέρα κοτζάμ κορμί, οπότε ακολουθώντας τις συμβουλές γνωστών φίλων ιατρών και ειδικών περί διατροφής, δοκίμασα ένα τυπικό θαλασσινό φαγητό με τις ευλογίες της φωτογράφου μου! Έχοντας περάσει δε σχεδόν 30 χρόνια μέσα σε πλοία πάντα επωμιζόμενος κάποιο καθήκον από του «υπεύθυνου αφοδευτηρίων και σκοπού κλίμακος» στα νιάτα μου μέχρι του Κυβερνήτη, ομολογώ ότι απολαμβάνω πολύ κάθε φορά το γεγονός της ασήμαντης παρουσίας και επιβίβασής μου σε πλοίο άνευ καθηκόντων!



21 ώρες πέρασαν ήσυχα και ξεκούραστα στο πλοίο μέχρι που φάνηκε η Ανκόνα.



Αυτό που είχαμε προγραμματίσει και είχαμε κατά νου να κάνουμε, είναι το παρακάτω ταξιδάκι στην Ιταλία. Μαζί με τις βόλτες μας το βγάλαμε σε 3.000 περίπου χιλιόμετρα. Δείτε τις φωτογραφίες, διαβάστε τα κείμενα, διακόψτε με όποτε θέλετε, έτσι αλλιώς δε θα το βγάλω το ποστ όλο με τη μία. Ελπίζω οι πληροφορίες μου να είναι χρήσιμες για όσους θέλουν να ενθαρρυνθούν και να πραγματοποιήσουν παρόμοιο ταξίδι και εφόσον το δημοσιεύω, είμαι στη διάθεσή τους για ότι άλλο θέλουν. Αυτό που λέω, είναι ότι είναι εύκολο ταξίδι, ευκολότερο και ασφαλέστερο από το να ταξιδεύεις στην Ελλάδα και όσο περισσότερη και καλή προετοιμασία κάνεις, τόσο μεγαλύτερη είναι η απόλαυσή του.

Η χώρα αυτή επιλέχθηκε για δυο τρεις σημαντικούς κατά την άποψή μας λόγους. Πρώτον, παραλήδες δεν είμαστε να μας περισσεύουν χρήματα, οπότε οι διακοπές στην Ιταλία είναι μια σχετικά φτηνή και αξιοπρεπής από θέμα διαμονής και προσφοράς υπηρεσιών λύση από το να κάνουμε διακοπές στην χώρα μας. Δεύτερον, ταξιδεύοντας με μοτοσυκλέτες στην Ελλάδα είναι ένα εξαιρετικά επικίνδυνο άθλημα με το πλήθος των ψυχοπαθών, τηλεφωνητών και αμόρφωτων οδηγών ανάμεσά μας. Για άλλη μία φορά πήγαμε και ήρθαμε στην Ιταλία χωρίς το παραμικρό καρδιοχτύπι εξαιτίας των ανωμάλων, ανέραστων και μικροτσούτσουνων οδηγών – θα σου δείξω εγώ - που κυκλοφορούν ανάμεσά μας, χωρίς να κοπανηθούμε σε ούτε μία λακκούβα, χωρίς να μου σπάσει καμία βίδα του top case της Givi, χωρίς να μας βγάλει από το δρόμο καμία κυράτσω που μίλαγε στο κινητό. Συχνά πηγαίνουμε πχ. στην Κρήτη – τι να κάνουμε, έχει ωραίες θάλασσες – αλλά έχω την εντύπωση ότι το συχνό σταυροκόπημα δεν είναι αρκετό για να μας γλυτώνει πάντα από τους άσχετους γενικά με το οδήγημα Κρητίκαρους συμπατριώτες μου… Τρίτον, στην Ιταλία απολαμβάνουμε καλή και ευγενική εξυπηρέτηση και όχι κοροϊδία, φτηνό και καλό φαγητό και χαζεύουμε κυριολεκτικώς με τα αριστουργήματα των αρχιτεκτόνων της Ιεράς Εξέτασης.

Τον οικονομικό προϋπολογισμό μας λοιπόν τον κέρδισε και για φέτος η Ιταλία.



(συνεχίζουμε αύριο!)

[mario]

ουφ πάλι ξαγρυπνοι θα μείνουμε να διαβάζουμε υπέροχα ταξιδιωτικά ,χαλάλι.Γιώργο περιμένουμε την συνέχεια...

[ΙoannisPanagiotidis]

...χαιρομαι για σας ρε παίδες!..πανεμορφες και εμπνευσμένες φωτο!... αναμένουμε τα νεα σας!

[skippybi]

ωραίοι!!!!!!!!!!!!!!!!

[vasorfa]

Καλοτάξιδοι!!!!!!!!!!!!!

[aeriko]

Το Εργο εκτός από καλή φωτογραφία έχει και καλό σενάριο, λέω να το παρακολουθήσω.

[frits]

Καλά για τις σκηνοθετικές και εικονοληπτικές ικανότητες του Γιώργου γνωρίζαμε, τώρα προέκυψαν και αυτές του σεναριογράφου..

Από όσο γνωρίζω τον Gemara θα πω ότι είμαστε ακόμα στις "διαφημίσεις"

Πάω να πάρω ποπ-πορν....

[gemara]

Νά' στε καλά, με κάνατε και γέλασα πρωί πρωί με τα σχόλιά σας, παρόλο που μόλις διάβαζα για να νέα μέτρα! Το ποπ κορν κερασμένο!

[evanslam]

Αχ γιατί βρε Γιώργη μας τα κάνεις αυτά;; Εεε;;

Εγώ που έχω να κάτσω μέσα τριήμερο του Αγ. Πνέυματος απο το 2004;

Εγώ που τα μόνο ακτοπλοικά εισητήρια που θα κρατώ φέτος είναι στην καλύτερη περίπτωση τα: Λαύριο - Τζια;

Εγώ που κόντεψα να πάθω κρυοπαγήματα πέρισυ Αυγουστιάτικα ανεβαίνοντας το Aiguille du Midi στα 3842 με -6 και στην Ελλάδα να χτυπάνε 42c?

Ουφ τα είπα και υσύχασα!

Μπράβο πάντως βρε παιδιά να είστε καλά και να το χαρείτε γιατί μαζί σας μπορούμε να ταξιδεύουμε και εμείς έστω απο φωτορεπορταζ! Περιμένουμε με αγωνία και την συνέχεια!

[tsompanis]

Αρχική Δημοσίευση από frits

Καλά για τις σκηνοθετικές και εικονοληπτικές ικανότητες του Γιώργου γνωρίζαμε, τώρα προέκυψαν και αυτές του σεναριογράφου..

Από όσο γνωρίζω τον Gemara θα πω ότι είμαστε ακόμα στις "διαφημίσεις"

Πάω να πάρω ποπ-πορν....

ανεβάζει ψηλά τον πήχη ο μάστορας...
Σταύρο θέλω σεμινάρια



Εξαιρετικά κ.Γιώργο!